(Aby Sena POV)
Ngunit pakiramdam ko, itong ginagawa nila… Magiging huli na ang lahat. Walang minuto, alam kong bibigay na ang sangang to. Sa bigat ko pa naman? Ginawa lang naman akong chubby ng Dada ko. Laging maraming niluluto kapag sahuran nila.
Narinig kong… O baka nagkakamali lang ako na marinig ang tunog na nagsisimula sa letter C.
Ang tunog parang bumubulong nasa paligid ko na si kamatayan.
Author naman! Bakit ang OA mo?! Saan ka ba ipinanganak ng nanay mo?! Ano ba ang nilihi nila sayo?! Magsisimula pa lang ang kwento ko tapos papatayin mo ako ng ganito lang?!
Readers alis na kayo! Di na tayo love ni Author!
Kreeekkkkkk… Kreeekkkkkk.
Di naman pala letter Cl, kundi K eh! Baliw ka talaga Author!
“Ahhhhhhhhhhhhhhh!”
Nabali ang sanga dahil sa sobra kong bigat.
Thank you Sanga sa pagiging g
(Aby Sena POV)“Sinunod lang kita Ms. Runner up. Masakit? Naghahanap ka ata talaga ng ikakasakit ng katawan mo.” Diba? Ganyan siya sa akin ka-bully. Pinag didiinan na Miss Runner up lang ako.Bakit nilalang, lang niya? Alam ba niyang grabe ang effort ko, basta matalo ko lang siya?!Nakita kong inilahad niya ang kamay sa harapan ko. Sarap mangagat.Auntie Claire maisasalba mo po ba ako sa tatay ni Kevin kung sasaktan ko siya?! Sumusobra na kasi ang pambubully niya sa akin!“Pero nasaktan ka ata.”Saka siya natawa ng mahina.Kaya umangat ang paningin ko sa mukha nito.Sa totoo lang sarap suntukin dahil naka-plaster sa mukha niya ang ngiting iniinsulto ako ng grabe.Papa God, anong ginawa ko sa buhay ko noon para makilala ko ang lalaking to na ubod nang yabang! Explain mo sa akin Papa God. Kahit yung guardian Angel ko na lang kasi alam kong n
(Aby Sena POV)“Owsss Sena. Suko na?”Panunuya niya.“Alam mo. Late na tayo.”“I don’t mind. Kahit di na ako makinig sa instructor natin. Kahit anong pagsusulit pa ang iahin nila sa akin, kaya kong masagutan. Ikaw ba Sena? Kaya mo rin ba?”Ang hangin.Andito ako sa harapan niya dahil sa camera ko. Hindi Para sa KAYABANGAN NIYA!Haist! Papa God, kunin niyo na ang damong to. Baliktarin niyo na po yung prinsipyo na ang masamang damo, di madaling mamatay. Wag niyo na pong hayaan na may masama pang mangyari dahil sa kanya. Papa God naman eh! Maawa kayo sa akin!“ANG. CAMERA. KO. IBALIK. MO. NA.” Pagtitimpi at pagbigkas ko ng pa-isa-isa sa mga salita.Baka naman maintindihan na niya diba? Hindi niya kasi maintindihan ang simpleng sinasabi ko.Ulit ngumiti siya.
(Aby Sena POV)Ang secondhand camera ko na pinaghirapan namin ni Dada bilhin. Sa kamay lang bumagsak ni Kevin at ganito na ang sinapit niya.Sumusobra na siya!Ano naman kung secondhand yun?! Camera ba niya para ikahiya niya at mabawasan ang pagkatao?Ano naman kung ang pangit ng mga kuha ko?Expert ba siya pagdating sa mga larawan?!Sa ginawa niya, naghahamon siya ng World War Three!“Sena, malalate ka na.”Gising niya sa akin ulit.Muli niya akong nilapitan. Hinawakan ang balikat ko na ikina-angat ko ng mukha ko sa kanya.Talagang galit ako.Galit ako…At ng makita nito ang mukha ko, na ikinangiti niya.“Sira ulo ka ba Kevin?”“I am not. Bakit anong problema ng mukhang yan?”Gusto kong tumawa na parang traydor. Yung tipong inis ka tapos tumatawa ka.Yung effect na parang
(Jing-Er POV)Ganoon talaga ang pangalan ko may pa-dash pang nalalaman si Author.Jing-Er.Wow!Ang sarap ng umaga! Unat ko ng aking mga kamay.Oo, masarap kahit wala naman talagang lasa.Wala lang, napaka-energetic ko lang ngayon dahil nga namiss ko na naman ang mga bestie ko sa haba ng summer vacation. Kailangan pa talaga namin umuwi ng probinsya para taguan lang ng mga magulang ko yung naniningil sa kanila.Bumalik naman dito na marami ding iniwang utang sa probinsya. Ibang klase talaga ang mga magulang kong yan. Kaya naman di na ako magtataka kung magulang ko talaga sila.Lumapit ako sa bike na katabi lang din ng bike ng kapatid ko.Bago ako umalis papunta sa school, set up na muna ng prank para sa kapatid ko.Hahaha. Kala niya di ako marunong gumanti. Isumbong mo pa kasi ako kila Mama.Ayan. Bahala na kung ano man ang mabasag na paso sa m
(Jing-ER POV)Pagdating ko sa school, syempre di ako late. Mas maaga akong dumarating, mas maagang nakakakuha ako ng bagay na ikaka-peace offering ko kay Lost.Hahaha.Di nga ako nagkamali, makakabawi na ako kay Lost ng makita ko ang hinahawakan ni Aby.Isang collection book ng mga larawan ni Zendeo.Masaya ko itong ibinigay kay Lost ngunit nakalimutan niya isa akong patay gutom na kailangan pakainin.Kaya at the end nag-agawan kaming dalawa sa collection book ni Aby. Di kasi sumang-ayon sa deal ko sa kanya.Kaya naman biglang naging maldita si Aby ng nasira namin ang Album. Puro kay Zendeo nga ang larawan.Kapag ganito si Aby, lumalabas na ang sungay, kailangan ko nang lumayas sa harapan niya. Tatakbo ako na alam kong walang oras si Aby na habulin ako.Ang nakakagawa lang kay Aby para habulin niya ito, ay si Kevin.Minsan kapag nakikita ko silang nagbabangayan, kapag n
(Jing-ER POV)Napaka-helpless ng school na ito. Wala dapat na special treatment!Paano na kaming mga bobo?Edi mag-aral kayo ng maayos at maigi Jing-ER. Kailangan pa talagang mag-effort? Sa kontento na ako sa mga ginagawa ko ngayon.Pagkatapos ng first subject namin, nabuhayan ako ng marinig ko ang bell.Susunod na schedule yung special subject na ikaw mismo ang pipili at kung saan naroroon ang mga kaibigan ko.Excited to!My special class is Fine Arts!Sa klaseng to lang naman ako nabubuhayan ng kaluluwa. Plus ito talaga ang hilig ko. Ayoko ng ibang subject.Pagpasok ko. Andito na yung mga friends ko.Binati kaagad ako ni Lost kahit may kasalanan ako sa kanya. Masaya ako makita ang mga kaibigan kong to. Mga praning kagaya ko na di mo maintindihan kung saang genes ba talaga kami nangaling.Si Lost, Even at ang pinaka-malditang kaibi
(Jing-ER POV)Lagi kaming nasa likuran ng bawat -isa.Sandalan sa tuwing napapa-disaster ang lahat.Ahahaha.Sinusuportahan at ginagabayan sa tamang landas ang friendship namin.I treasure them na parang sila ata ang pangalawa kong pamilya. Wala palang ata. Sila talaga. Mahal namin ang isat-isa. Walang iwanan sa oras ng pangangailangan.Sa kalokohan lang naman, pare-parehong magkasabwat.Pwera na lang kay Aby. Laging nasa tamang daan ang choice niya. Hehe.Di yan sumasali kapag alam niyang kalokohan ang gagawin namin. Tinatakasan kami niyan after namin magplano ng mga prank na gagawin namin. Tipong makaganti man lang sa ibang taong gumagawa ng kalokohan sa amin. Pero kapag nasa action na, wala na talaga yan si Aby.Si Even ang full support sa akin kung paghihiganti lang naman ang usapan.At si Lost pang-paguilty ang ginagawa niyan sa amin.“Seryoso kayo
(Jing-ER POV)Pwede po ba wag na mag-aral?Na-ju-judge lang ako ng dahil sa pag-aaral. Kapag ganito, nakakatamad na talagang pumasok ng school.Mabuti na lang bag ni Aby ang nadala ko. Pareho kami. Parehong imitation na kala mo naman branded. Sa sinuswerte ka naman, andito ang chippy niya.Thank you so much Aby. Napaka-thoughtful mo talaga sa tummy mo. Pati ako mabibigyan ng blessing. Ang galing.Kahit paano, hindi ako alone. Bleehhh.Andito lang naman ang chippy ni Sena. Kaya, sarap na sarap akong naglalakad sa hallway na thankful walang korona at sash bilang maingay na studyante ngayong araw.Sa totoo lang di ko alam kung saan pupunta sa spare time na meron ako.Pero good idea na din itong pumasok sa isipan ko. Since papalayasin na din naman ako sa school na ito, bakit di ko na libutin habang meron akong pagkakataon?Sayang naman ng tuition fee na ginugol namin dito. Kapag w