Kabanata 3

KABANATA 3

MYCA'S POV

"Baka gusto mong bigyan pa kita ng mic para marinig ng lahat ang malakas at nakakairita mong tawa?" naiinis kong untag nang hindi man lang natinag sa pagtawa si Ian.

Ewan ko ba bakit mas lalong umiinit ang ulo ko sa kanya. I am not like this before. Ngayong araw pa nga lang kami nakapag-usap sa personal kasi palaging sa I*******m niya lang ako nakaabang noon. Kinikilig naman ako sa kanya dati noong hindi pa kami nagkakausap sa personal. Pero ngayon na dalawang beses niyang nasira ang mood ko ay parang ayaw ko na ulit makita ang pagmumukha niya. Ganito lang siguro ako dahil sa stress. Baka sa kanya ko naibubunton ang galit at inis ko sa mundo.

I first saw him on Allison and Aamon's wedding day. Kusang dumako ang mga mata ko sa kanya nang mga oras na iyon. Hindi ko pa kilala ang mga pinsan ni Aamon noon kaya hindi ko alam sa mga oras na iyon na isa siya sa mga pinsan ng asawa ni Allison. He is very attentive when the preacher started the reading. Nakakabighani ang kanyang mga mata na malalim kung tumitig kapag seryoso. Kaya naman nang nasa loob na kami ng mansion para sa pagkain ng mga bisita ay hindi ko magawang hanapin siya sa dagat ng mga tao. He can stun anyone with his serious look. Pero isang bagay siguro na agad kong nagustuhan sa kanya ay dahil palangiti siyang tao. Later on, I found out that he is a playboy because Allison told me about it. She warned me about Frencillio Ian Tessimond. Pero hindi naman nawala ang paghanga ko sa kanya.

Ewan ko na lang ngayon na…

"Ang init naman ng ulo mo, Miss. Kaya dapat ay hindi ka babad lagi sa trabaho eh. Ang sabi pa nila ay nakakapanot ang masyadong ma-stress dahil sa pagtatrabaho na walang pahinga," ani Ian.

I am very sure he even tried to scan me from head to foot. Kahit madilim sa parteng ito ay naaaninag ko nang kunti ang kanyang mga galaw dahil sa liwanag ng buwan.

Napatampal ako sa aking noo. Now I know why I am like this when he is around. Walang filter ang bibig niya!

How dare he! Is that an indirect way to say that I am a short woman?! Matangkad ako kumpara sa ibang babae! Masyado lang siyang matangkad kaya akala niya ay pandak ako!

"Manahimik ka! Ang pangit mo kausap!" inis kong sambit at nagmartsa na ulit ako patungo sa hotel.

Nang dumating ako sa hotel ay dumiretso na ako sa silid ko para makapagpahinga na. I took a hot shower to relax myself from this exhausting day. Kaya naman agad akong nakatulog pagkahiga ko sa kama. Kinabukasan ay hindi na muna ako lumabas. Maaliwalas ang panahon at masarap ang mag-snorkeling pero wala akong gana. Lalo na dahil kakatanggap ko lang ng tawag galing kay mama na nagpapaalala na naman tungkol sa magaganap na malaking family gathering namin sa susunod na buwan.

I am asking myself if I should go or not. Or if I will follow them or I will stand my ground. Either way, I don't think I will find peace. Because thinking that my parents will be disappointed of my decisions in life makes me sad. Kung ang desisyon kong suwayin sila ang susundin ko, alam ko na malulungkot din ako dahil paniguradong magagalit sa akin sina mama at papa. Kapag naman sila ang sinunod ko ay alam ko sa sarili ko na hindi ako kailanman magiging masaya. I don't know what to do anymore.

Umiyak ako nang umiyak at nakatulog din ulit. Nagising lang ako nang tanghalian na. Nag-utos na lang ako na dalhan ako ng pagkain. Wala na kasi akong lakas na lumabas. Naligo na rin ako para gumaan ang pakiramdam ko.

"Ms. Fortezo, may bisita ka po pala. Naghihintay siya ngayon sa lobby," ani Gigi sa intercom.

"Sino? Wala naman akong naaalala na bibisita sa akin ngayon."

"Jilo Valenciaga daw po ang pangalan."

That's unusual. Ako ang palaging pumupunta kay Jilo kapag gusto ko siyang makausap. He is a busy person too. Unang beses niyang pumunta dito.

"Ma'am, paghihintayin ko po ba sa opisina mo?" si Gigi.

"No. Paakyatin mo dito sa kwarto ko."

"A-Ayos lang po iyon sa inyo, ma'am?" medyo nag-aalangang tanong ni Gigi.

"Yes, please."

Hinintay ko rin si Jilo habang hinihintay ko ang pagkain na ipinaluto ko sa chef ng hotel. Pinagbuksan ko siya ng pinto at agad na pinapasok nang dumating siya.

"Upo ka." Itinuro ko sa kanya ang sofa.

Bihis na bihis si Jilo. Mukhang may lakad siya ngayon. Tahimik siyang umupo sa kabilang gilid ng sofa. Ako naman ay sa kabilang gilid umupo para magkaharap kami.

"Anong atin?" agad kong tanong sa kanya.

"Nothing so special. Magpapaalam lang ako sayo na aalis ako ng Pilipinas."

Naging alerto naman ako. Hindi kailanman naging intensyon ni Jilo ang umalis ng bansa dahil nandito ang main headquarters nila. Jilo Valenciaga is my second cousin from paternal side. Sa lahat ng pinsan ko ay siya lang ang nakasundo ko dahil naiintindihan niya ako. Kung hindi man ay pipilitin niyang intindihin ako. Ganyan kami kalapit sa isa't isa. He is a private investigator and was trained by the Federal Bureau of Investigations. Mga bata pa lamang kami ay malapit na kami sa isa't isa dahil humahanga ako sa kung anong gusto niya paglaki niya. He is two years older than me.

"Saan ka pupunta?" medyo malungkot kong tanong.

"Sa America lang. May nag-offer sa akin ng isang magandang trabaho. Napag-isip isip ko na magandang opotunidad na ito dahil malaki ang matututunan ko at marami ang matutulungan ko."

Nag-iwas ako ng tingin sa kanya. Parang mas lalo akong pinanghihinaan ng loob. Plano ko pa naman na sabihin kay papa na wala akong planong sundin ang tradisyon namin. Naisip ko rin kagabi na tawagan si Jilo at magpatulong ako sa kanya pero mukhang ngayong araw rin ang flight niya.

"Natahimik ka, Myca? May ibang bagay ka bang iniisip? Speaking of that, I remember that you need to pick someone to marry you who is from a distant relative. May natipuhan ka ba sa mga nireto sayo ni tito?"

Umiling-iling ako. I bit my lower lip and looked at him again.

"Jilo, ikaw na lang kaya ang pakasalan ko?" seryoso kong sambit.

Medyo nagulat siya pero tumawa na lamang siya nang makabawi.

"Now that is absurd. Suportado kita sa mga magiging plano mo pero hindi ang sa akin ka magpakasal. I know that you will find the true meaning of happiness even if marriage is not involve. Alam kong nahihirapan ka na pero ang maipapayo ko lang sayo ay sundin mo kung ano ang sinasabi sayo ng puso mo. Kasi hindi sa lahat ng pagkakataon ay tama ang desisyon sa atin ng ating mga magulang. You are a smart woman, I know that. And I respect you a lot so I don't think it is right to take advantage of your weakness in this kind of situation. Kahit pa sabihin natin na mahal kita ay hindi kita magagawang pilitin kung alam kong hindi ka naman sasaya sa piling ko. Mahal kita bilang isang tunay na kapatid at walang halong iba."

"Alam ko naman iyon pero hindi ko na alam ang gagawin ko, Jilo. Kahit umayaw naman ako kay Farish ay alam kong pipilitin nila akong pumili ng iba. Ayaw ko... I don't want to marry someone I don't love and worst if he is from a distant relative." Pumatak ang mga luha sa aking pisngi.

He gave me his apologetic look. "Hindi ko alam kung paano kita matutulungang takasan ang problemang ito pero kung may solusyon ka man ay tawagan mo lang ako at tutulungan kita."

Napabuntong hininga ako. I wiped my tears away and nodded my head. I will surely find my way out of this nightmare.

"Two thirty is my flight. I still have six hours left. I guess I'll spend all of my time here to help you think within those hours. Do you have any option in mind?" ani Jilo.

"Wala eh…"

"Why don't you date someone and try to introduce him on tito and tita? Kung walang mababago sa desisyon nila ay sabihin mo ang tunay mong nararamdaman," suhestiyon niya.

Napaisip naman ako. Kahit na alam kong kunti lang ang pagkakataon kong makumbinse sina mama at papa ay hindi rin naman malalaman ang tunay na kalalabasan kung hindi ko susubukan.

"Pero Jilo, wala akong kilalang pupwede kong maka-date," nahihiya kong sambit.

He chuckled. "I know. Pero wala ka bang kilala na hindi ka mahihiya sakaling lumabas kayong dalawa?"

Napatitig ako sa kanya. Sumagi sa isip ko ang isang tao kaya bigla akong nairita. There is no way I am gonna date Ian Tessimond! Baka hindi ako sikatan ng araw sa sobrang highblood ko sa kanya. Kung ibang tao ay puwede pa!

"Mukhang wala rin. Perks of being a man hater since birth?" nang-aasar niyang untag.

"Sa mga playboy lang!"

Tumawa nang malakas si Jilo. Inilabas niya ang cellphone niya at ilang minuto niya itong pinagtuunan ng pansin. Maya-maya ay ipinakita niya sa akin ang profile informations ng mga iba't ibang mga lalaki. I even saw famous artists!

"Bakit may ganyan ka? Bawal 'yan ah?" kinakabahan kong tanong dahil detailed ang pagkakalagay ng mga impormasyon sa bawat taong nakikita ko!

He scrolled down to let me see more of them. "Puro 'yan single. Mga kakilala kong naghahanap din ng maaaring maka-date. Don't worry, I asked permission from them and they agreed."

"Mayroon ba nung hindi awkward kausap? Nauubusan kasi ako ng sasabihin palagi kaya baka pareho kaming langawin kung walang madaldal sa aming dalawa."

I can't believe that I am actually doing this. Hindi naman masama na sumubok pero naiisip ko rin ang kalahati sa posibilidad na mangyayari sakaling ipakilala ko ang lalaking ide-date ko kila mama at papa.

"Do you have other preferences?"

"Iyon lang..."

Gusto ko sanang idugtong na gusto ko rin ng isang mabait at palangiti. Pero baka mahirapan pa si Jilo. Tumunog ang cellphone ko sa kalagitnaan ng aming pag-uusap. It's a video call from my one and only best friend, Tatiana Allison. Kumaway ako agad nang pumasok ang video call.

"Oh my! Hello, baby Aziel," bati ko sa aking inaanak.

"He is sleepy. Napagod kakalaro kasama si Aamon," ani Allison.

Napangiti naman ako. I hope they are here so I can relax even if I am bombarded by problems in life. Iniabot ni Allison sa isang kasambahay ang anak niya para maayos niya akong makausap.

"I am with Jilo," I informed her.

Inanggulo ko ang camera ng cellphone ko para makita si Jilo. Kumaway naman ang pinsan ko at ngumiti sa kanya.

"Running some errand? Mukhang importante ang pinag-uusapan niyo," si Allison.

"You must not miss this one. Mabuti at tumawag ka. Myca is looking for a date. Baka may mairereto ka?" tanong ni Jilo na may halong pagbibiro sa kanyang tono pagkabanggit sa huling mga salita niya.

I rolled my eyes. "Madaming mapagpipilian dito kaya huwag na," apila ko naman agad.

Nanlaki ang mga mata ni Allison. Alam ko na agad ang kung anong nasa isip niya.

"Myca, kay Jilo ka nagpapatulong?! Alam mong may matagal na akong gustong ireto sayo ah!" nagtatampong sambit ni Allison.

Nagkatinginan naman kami ni Jilo. He gave me that knowing look. I heaved a sigh to ease myself a little. Mukhang pareho sila ng iniisip ng kaibigan ko. I am not really into dating someone. Nagdalaga ako na walang interes sa mga lalaki. Simply because I find it very awkward whenever I imagine that we will be sweet to each other. Tipong kinikilabutan ako sa tuwing iniisip kong maghahalikan kami o di kaya ay magpapalitan ng matatamis na salita! It doesn't fit the picture I am trying to build on my mind. Baka siguro ganito na ako hanggang sa pagtanda.

"Spill the name of that person you are talking about, Allison. Baka iyan pala ang most suitable man na pupwedeng maka-date ni Myca," natutuwa at nangungumbinseng sabi ni Jilo.

Allison giggled. Mukhang siyang kinikilig agad.

"Pareho kasi silang mahilig mamahala ng resorts at hotel. Ace is a nice man and he is so kind! Hindi pa playboy! At ang magandang balita ay nasa Pilipinas siya ngayon para sa isang bakasyon!" excited na excited na sambit ng kaibigan ko.

"Ah so Ace pala ang pangalan ng lalaking gusto mo para kay Myca. So why don't you give it a try? Mukhang mabuting lalaki naman itong tinutukoy ni Alli," baling sa akin ni Jilo.

Sinikop ko ang buhok ko para ayusin at pinaypayan ang sarili. "May girlfriend na 'yun!"

Pinagtaasan ako ng kilay ni Jilo. "Paano mo nasabi? Stalker ka niya?"

Agad akong umiling. "Hindi ah!"

Bigla akong pinamulahanan. I don't want to admit that I kind of check his i*******m account a month after Allison told me about him. Pinsan kasi iyon ni Ian. At kumpara kay Ian ay totoo namang mukha siyang mabait at hindi manloloko. Pero parang hindi ko nakikita ang sarili ko na maayos kaming nakikitungo sa isa't isa habang nagde-date…

"Ibinigay ko nga pala ang number mo kay Ace at sinabi ko na sa resort mo siya tumuloy. Um-oo naman siya at alam ko na hindi nagsisinungaling ang isang Wallace Tessimond. Mag-isa nga pala siya. Please do accompany him, okay?" nangingiting sambit ni Allison at kinindatan pa ako.

Nanlaki ang mga mata ko. What the...