LOGINShare
TWENTY SEVEN 2.0
Last Updated:
2021-08-29 18:51:48=ALLYSA's POV=
Pagkapasok namin sa loob ay biglang nag shining, shimmering, splending sa paligid. Humaygad ang aga ng pamasko ni pikon sa akin pero kinakabahan talaga ako. Alam ko mga galawan na 'to pero sana mali ako.
"Pikon, anong meron?" Patay malisya kong tanong. Naglakad kami sa red carpet patungo sa gitna. Taray! Para kaming aattend ng christmas ball o Oscar award na may pa-red carpet.
Halos lumuwa na ang mata ko sa dami ng ilaw sa paligid. Talagang effort na effort at pinaghandaan talaga ng naka-isip nito ang kung ano man ang meron ngayon.
Hindi lang pera ang nilabas sa ganda ng nakapaligid kundi full effort na rin.
Nang makarating kami sa gitna ay tumunog ang music.
"Manang, shall we?" Tinaasan ko ng kilay si pikon. "Manang." May paglalambing niyang tawag sa akin.
"Ano ba kasing meron?" tanong ko saka nilagay ang kamay ko sa balikat niya. Diosmio. Sana hindi na lang ako nah
Related chapters
Manang at Pikon ( Filipino ) TWENTY EIGHT 1.0
=ALLYSA's POV=Magkahawak kamay kami ni pikon habang nakahiga sa lapag nitong rooftop. Wapakels kami kung madumi ang floor. Nakatingin kami sa mga stars habang magkabilang kamay nakaunan sa ulo at magkabila ay magkahawak."Adrian?" tawag ko kay pikon. Tumingin naman siya sa akin saglit pero binalik din ang tingin sa mga stars."Bakit?""Totoo ba na ang mga stars, mga taong patay na? At kaya sila nandiyan para bantayan tayo?" tanong ko."Hmp, malaym saka wala akong paki." Buset! Lakas ng sense nito kausap eh no! Non-SENSE."Pero sana oo, para nakikita ako ni mommy na masaya ngayon kasama ang babaeng mahal ko."Ayon, may pambawi naman pala. Nyay! Kinilig kili-kili ko doon."Ikaw naniniwala ka na ang mga stars ay mahal nga taong pumanaw na?""Yeah! At sana nakikita ako ngayon ni daddy, para gabayan ako sa hinaharap."Nai-iyak na naman ako. Nai-iyak talaga ako kapag naaalala ko si daddy."Manang," tawag niya. Tiningnan
Last Updated : 2021-08-29Manang at Pikon ( Filipino ) TWENTY EIGHT 2.0
"Manang! Manang!"I feel Adrian hands on my arm habang niyugyog niya ako. Oo nga pala, nadala ang lola niyo sa moment ng nakaraan. "You cry?"Saka ko hinawakan ang pisngi ko. Hindi Adrian, umuulan at pisngi ko lang ang nabasa."Pikon, 'di ba sabi mo tutulungan mo akong makalimot? Paano ako makakalimot kung tanong ka nang tanong sa mga nangyari noon," Abno din 'to eh no! Tutulungan daw ako makalimot, tapos laging nagtatanong sa nakaraan."Sorry! Promise hindi na ako magtatanong. Hahayaan na lang kita na kusang magsabi kapag kaya mo na." Madali lang pala siya kausap pinahirapan pa ako."Pikon,""Oh!""Shutang-inis, puro tayo kalandian at kadramahan. Kanina pa nagwawala bulate ko. Aba! Magsyota pa lang tayo ginugutom mo na ako."Mabilis naman siyang napatayo."Holy sh*t!"Aba nagmura pa."Sorry! Nakalimutan ko. Masyado akong nadala sa moment. Tara sa HQ, ipapagluluto kita."Saka ako inalalayan na tumayo."Ba
Last Updated : 2021-08-29Manang at Pikon ( Filipino ) TWENTY NINE 1.0
=CASSANDRA's POV="Sumobra na sa kalandian ang kapatid mo Cass anong oras na hindi pa umu-uwi."Sinempihan ko ng tingin si Faith na sobrang irritated ang hitsura. Nakabihis na kaming tatlo pagkatapos namin maghabulan sa pool, pero dito pa rin kami tumambay. I look at my wristwatch and it's past 11pm. Have she eaten already? Subukan lang ng Adrian na yon gutumin kapatid ko. Puputulan ko siya ng daliri para ipakain kay manang."God! 11pm na at wala pa rin. Diosko! Gawain ba yan matinong menor de edad. To the point na lalaki pa kasama niya. Goodness gracious."Himutok ulit ni Faith. Benedict look at me at sabay kaming nagtawanan."Why so worried Faith? Si Adrian
Last Updated : 2021-08-29Manang at Pikon ( Filipino ) TWENTY NINE 2.0
"Manang."Kumatok ako sa pintuan ng kwarto ni manang."Bakit?" tanong niya nang binuksan ang pinto. Naka-facial mask ang mukha niya ng golden mask at may hawak na pipino."Sleep?""What do you think? Ee 'di sana wala ako sa harapan mo." Tss! Kutusan ko kaya 'to."Can we talk?""Ano tawag mo sa ginagawa natin?""MANANG.""Mga tanong mo kasi pangmatalino! Tss! Nakabobo ka kausap. Ano ba kailangan mo?""Baka pwede ako pumasok?""Cassy, kung kakausapin mo ako para mag-dram
Last Updated : 2021-08-29Manang at Pikon ( Filipino ) THIRTY 1.0
=ALLYSA's POV=Three weeks na kaming naglalandian ni pikon at sa loob ng three weeks na yon marami na kaming moment na nagawa na kalokohan at katatawanan. Kagaya noong isang araw nagpunta kaming dagat at tinulak ko si pikon kaya nakaligo siya. Kahapon naman nagpadeliver ako sa school ng bulaklak at pizza kay pikon pero siya pinagbayad ko.Bihira lang ako sunduin ni pikon baka mamaya masanay ako, mahirap na. O kaya naman baka magsawa ako sa mukha niya.Haller! Nakakaumay kaya kung lagi mo nakikita. Oras-oras, minu-minuto. Pero lagi niya akong ina-abangan sa gate. Tss! 'Di nga ako sinusundo sa bahay, ina-abangan naman ako sa gate.Why? Nagcecelebrate kasi kami ng daysarry oh 'di ba? May weeksarry pa yan. Sabi ko nga baka gusto niya pati timesarry i-celebrate namin. Nakal
Last Updated : 2021-08-29Manang at Pikon ( Filipino ) THIRTY 2.0
Sa cafeteria kami napadpad at naka-kalahating oras na kami dito nang dumating sina pikon, Adam, Tyler, B at Cassandra. Wow! Boys over flowers."Bakit 'di ka pumasok?" tanong ni Cassy."Bakit ikaw pumasok, bakit nandito ka?" Inambahan ako ng hampas ni Cassy. Pero humarang si pikon. Bleh! May superman na ako."Manang Dotty, bakit 'di ka pumasok?" Isa pa 'to eh akala ko pa naman kakampi ko siya."Bakit ikaw pumasok?"Inis ko din na tanong."DOTTY."Tsss! Ang aarte nila promise."Ano ba problema niyo? Sa ayaw ko pumasok eh!"Nakakapagod kaya mag-explain. Paulit-ulit. Nakakaubos ng time."Ikaw Iya? Bakit 'di ka pumasok?" tanong ni Adam kay Iya."Pinilit ako ni Faith na sumama dito," sumbong ni Iya kay Adam. Habang nakatingin kay Faith ng masama."'Di ako pumasok dahil sinamahan ko si manang," sabi ni Faith. Lumingon ako sa paligid wala naman nagtanong sa kanya ah!"Bakit Tigs, may nagtanong ba sayo
Last Updated : 2021-08-29Manang at Pikon ( Filipino ) THIRTY ONE 1.0
"J-Jay-son." Tawag ko sa pangalan niya habang nakahawak sa lips ko. My God! Ayan kasi ang chismosa ko ito tuloy napala ko.Dugudog! Dugudog ang sabi ng heart ko.Bakit ba ang tagal lumindol at bumuka ng lupa sa pwesto ko. Open sesame! Wahh! Help help!"Ang cute mo, I dont know kung nagba-blush ka sa hiya o sa kilig dahil for sure pareho tayo ng naaalala."Ayoko na nga alalahanin dahil for sure talaga pareho kami ng iniisip. Pero siya parang walang paki-alam samantalang ako ito puro kahihiyan."Nahihiya ako," sabi ko saka tinakpan ang mukha ko ng palad."Why? Bata pa tayo noon, ano ka ba. Normal na laro lang yon ng mga bata."Natatawa niyang sabi pero hindi ko talaga m
Last Updated : 2021-08-29Manang at Pikon ( Filipino ) THIRTY ONE 2.0
=FAITH's POV="Bakit ba mapilit ka? Sinabi ko ba na ipag-bake mo ako ng puto na yan. Marunong akong gumawa niyan."Nasa kusina kami ni Tyler at pinagpipilitan niya sa akin na kainin ko daw yong puto cheese na ginawa niya."Ginawa ko yan para sayo."So kasalanan ko pa ngayon kaya pinipilit niyang ipalamon sa akin?"Salamat, pero ah-yoh-koh! Ah ah ah! Navah!"Sa ayoko eh! Walang may paki.Nakatayo ako sa gilid ng ref, medyo natatakpan kami ng ref kaya hindi kami masyado kita sa labas. Nilapag niya ang puto sa lamesa saka nilapitan ako."Ano ba problema mo?"Luh! Adik ba siya? May amnesia o ano? Ako pa ngayon may problema. Eh bago naging si manang at Adrian, nag-engot-engot siya at sinabi niya na wag ko siya pansinin. Ngayon panay papansin niya sa akin. Tss! Ganda ko."Oh 'di ba sabi mo wag kita pansinin. Sabi mo layuan kita. Bakit ngayon kinakausap mo na ak----" wahhh! As in wahhhh! Isa pa'ng wahhhhh. Ang
Last Updated : 2021-08-29
Latest chapter
Manang at Pikon ( Filipino ) LAST CHAPTER
"Anongkailangan mo?"tanong ko sa kanya pero sa totoo lang gusto ko ng umiyak dahil siya dapat ang kailangan ko ngayon. I saw the sadness in her eyes. Lungkot, sakit at bigat nang kalooban."Paalisna angeroplanoat bakamaiwananka."I remain cold dahil gusto kong ipakita sa kanya na malakas ako at hindi ako talunan. "Thank you for coming.Salamatatnagpakitaka at pinalakas mo ang loob niya kahit paanoparalumaban."Ayokong umiyak. Ayoko masaktan, pinipigilan ko ang sarili ko dahil after all si Adrian pa rin ang nasa isip niya kahit ako ang kaharap niya. Pero traydor ang mga luha ko dahil isa-isa silang bumabagsak. "Hindi naman ikaw angipinuntakorito, kaya bakit ikaw angnagpasalamat?"Yumuko naman siya, pero matapos noon ay agad din siyang lumapit saka hinawakan ako sa kamay. Gusto kong itakwil ang mga kamay niya. Pero hindi ko magawa dahil nanabik ako s
Manang at Pikon ( Filipino ) SIXTY SIX
=ALLYSA's POV=Looking at him from afar, I realized something.I love him. I really really love him and honestly, I don't want to lose him. Ayokong malayo sa kanya at gusto ko siyang manatili sa tabi ko.Pero paano?Kung everytime na nakikita ko siya ay hindi talaga maiwasan na hindi ako masaktan. He's a living witness of my pain. Para ba'ng everytime I saw him ay kasama na doon ang nakaraan. Ang nakaraan kung paano nasira ang pamilya ko.Nakita ko siya na parang may hinahanap at alam kong ako yon. Hindi ako makapagdesisyon sa sarili ko. While seeing him na papaalis ay unti-unti nagsi-sink in sa isip ko ang nakaraan. Kung paano kami nagkakilala, kung paano kami naging magka-away, nagsigawan, nagbullyhan.Naalala ko ang aming first dance at kung paano namin pareho na witness ang kadramahan ni Cass at B. My first heartbroken na nagpatunay sa kasabihang "crush na nga lang, na brokenhearted pa."But the best part was when we t
Manang at Pikon ( Filipino ) SIXTY FIVE
=ADRIAN's POV="Pikon."Napahinto ako sa paglalakad nang marinig ko ang isang pamilyar na boses. Agad akong lumingon at nakita ko si Manang na tumatakbo palapit sa akin. Hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko ngayon. Akala ko ay hindi na ako mahalaga sa kanya. Pero nandito siya at nagpakita sa akin.Nagulat ako nang bigla niya akong yakapin. Mahigpit at puno nang pagmamahal. I heard her crying saying I'm sorry. But as of now it doesn't matter kung ano ang mga sinasabi niya dahil ang mahalaga sa akin sa mga oras na ito ay pagdating niya. Whats important is she's here. She came."I'm glad you came,"I said while hugging her back. I miss her a lot. God knows paano ko pinanabikan na mayakap siya ulit."Thank you for coming.Akalako hindi
Manang at Pikon ( Filipino ) SIXTY FOUR
=ADRIAN's POV=Panay ang buntong hininga ko at namimigat ang dibdib ko habang papasok sa loob ng Airport. May kung anong pwersa ang pumipigil sa akin na wag tumuloy.Ayaw ng puso ko, simple as that.Pero kailangan para sa ikakabuti ko.Nagpalingon-lingon ako sa paligid to check if nandito si Allysa. Baka sakaling dumating siya at kausapin ako pero kahit anino niya ay hindi nagpakita kaya mas lalong bumigat ang hakbang ko."Adrian." Tapik sa akin ni K na sasama sa akin sa Bahrain. "Tara na sa loob, nandoon na mga pinsan mo."Kahit sa pagpasok ay hindi ko inalis ang mga mata ko sa mga taong labas pasok ng pintuan ng airport."Hindi na siya darating, please don't expect at baka masaktan ka lang." I bitterly smile to K saka pinunasan ang luha kong nag-umpisa na naman tumulo.Nang nasa loob na kami ay nakita ko doon ang mga pinsan ko na nag-aabang sa amin. I smiled at them saka sila nilapitan."Ingat k
Manang at Pikon ( Filipino ) SIXTY THREE 2.0
=CASSANDRA's POV=Nandito ngayon sina Olivia at Anton sa bahay at gustong maka-usap si Allysa. Siguro tungkol na naman ito kay Adrian."Please leave us alone, tama na dahil sobrang pagod na kami."Nakakapagod ng makipag-usap sa kanila. Kaya ko lang naman sila pinakisamahan noon ay dahil kay Allysa at Adrian."We did not come here para mag-umpisa ng gulo Cassy, we came just to ask a little favor. Please, allow us to talk to Allysa."Si Anton na halata na ang pagod sa mukha."Ayaw ko, mahirap ba intindihin yon? So, please leave.""Hayaan mo sila Cass, gusto ko rin malaman bakit sila nandito."Lahat kami napatingin kay Allysa na pababa na ng hagdanan."Allysa."They both smile at kulang na lang magpaligsahan sa paglapit kay Allysa."Anong kailangan niyo?"tanong niya sa dalawa."We came here to ask you a favor, please come to the airport. Makipagpakita ka kay Adrian bukas." Na
Manang at Pikon ( Filipino ) SIXTY THREE 1.0
"A-Ally-sa."Humihikbi kong tawag sa pangalan niya."Wala ng silbi ang buhay ko. Alam mo ba na ikaw lang dahilan kong bakit ako lumaban. Alam mo ba na ikaw lang dahilan kung bakit ko nilalabanan ang sakit ko. Dahil sa'yo Allysa kaya gusto kong mabuhay ng matagal. Dahil gusto kitang makasama. Pero ngayon na mawawala ka na sa buhay ko. Wala na rin halaga kong mabuhay pa ako. Hindi na ako magpapa-opera at hihinitayin ko na lang ang kamatayan ko."Nang matutunan kong mahalin si Allysa. Alam ko sa sarili ko na siya na ang gusto kong makasama habang buhay. Pero ngayon na mukhang buo na ang desisyon niya na iwan ako. Sa tingin ko ay wala ng halaga pa ang operasyon at hindi ko na yon kailangan. Maghihintay na lang ako ng kamatayan, dahil parang ganoon na rin naman ang gagawin ko araw-araw kung wala si Allysa sa buhay ko."Sa totoo lan
Manang at Pikon ( Filipino ) SIXTY TWO 2.0
Mas lalo akong pinanghinaan ng loob nang makita siya.Tinanggalan daw siya ng life support dahil gumagana pa naman ang puso niya. Tanging oxygen lang ang meron siya at iilang aparato. Para lang siyang natutulog. Peacefully sleeping. Sa ICU lang siya nilagay para every now and then ay ma-check siya."Manang."I hold her hand and kiss. Nasa tabi ako ng kama niya."I'm sorry. Patawarin mo ako sa ginawa ko."Umiiyak na ako. Naawa ako sa kalagayan niya. Ako na lang, sa akin na lang mangyari yan. Ang sakit makita na ang babaeng minahal mo ay nasa bingit ng kamatayan. Ang babaeng nagturo pagmamahal ng totoo sayo ngayon ay nahihirapan. Lumalaban para mabuhay at isa ka sa mga dapat sisihin sa nangyari sa kanya."Manang, remember our first met? Binangga kita, kasi para kang tanga na nakayuko. Wala lang gusto lang kitang pagtripan. Pero 'di ko akalain na ikaw pala ang kilabot na manang sa campus. Lagi tayong nag-aaway everytime we met, naiinis ako sayo kasi
Manang at Pikon ( Filipino ) SIXTY TWO 1.0
=ADAM's POV="Are you ok?" Nasa labas kami ni Iya ng ospital kung saan dinala sina Allysa at Adrian, sa may garden kami tumambay para magpalipas ng oras. Kasalukuyan ng uma-agaw ang liwanag sa dilim."Iya,"tawag ko ulit sa kanya. Siguro malalim talaga iniisip niya dahil hindi niya ako pinapansin.Tiningnan ako ni Iya saka niyakap. Hanggang sa narinig ko na ang paghikbi niya."Shh, magiging ok din siya." Pag-aalo ko saka siya niyakap pabalik. Hinayaan ko lang siyang umiyak sa balikat ko. She need to released her pain, she needs me to comfort her dahil sa mga pinagdadaanan ng pamilya niya ngayon.Kusa rin siyang bumitaw nang matapos siyang umiyak."Ka
Manang at Pikon ( Filipino ) SIXTY ONE
"Adrian, calm down. I'll bring you to the----""ANSWER ME!" sigaw ni Adrian saka napaluhod sa sahig. Aalalayan sana siya ni Olivia pero hindi niya ito hinayaan na makalapit sa kanya."Stop, wag mo akong hawakan. Your silence means yes to me. How dare you?"Mas lalong humigpit ang kapit ni Adrian sa dibdib niya. Kaya si B na ang bumitaw sa akin at nilapitan si Adrian."Bakit hindi mo pa sabihin ang totoo, Olivia, ang lahat-lahat ng nangyari."Umpisa ulit ni Allysa ng bagong usapan."Stop it Allysa!"sigaw ni Olivia."Why, ayaw mo ba malaman ni Adrian na buhay pa ang mommy niya ay may lihim na kayong relasyon ng daddy niya?"
