Sinipat ko ang kung sinumang paki-alamera na nasa harap ko only to find out na walang iba kundi si dora the betty.
Kung mamalasin ka nga naman oh!
Kaklase ko pa talaga 'tong pangit na 'to.
"Hoy wag ka nga'ng epal? Pangit netong paki-alamera na 'to," pabulong kong sabi sabay tulak ng mahina sa upuan niya.
"Wow pogi mo eh! Fyi, 'di ako nangingi-alam nagsasabi lang ako ng totoo." Aba! 'di pa daw siya nakiki-alam sa lagay na yon.
"Hindi nangingi-alam, ee anong tawag mo doon?" Medyo tumataas na ng konti ang boses ko. Nakakapikon kasi ang kapangetan ng babaeng ito.
"Hoy, bobo ka ba? Ang nangingi-alam ýong sumasali sa usapan, nakisali ba ako? Kausap ko sarili ko tanga ka, kaya komento ang tawag doon." Ang daming alam magsuklay lang hindi.
"Kahit ano pa ang tawag mo doon ka-epalan pa rin yon! Paki-alamera ka pa rin!" Medyo napataas na ang boses ko
=ALLYSA's POV=Paglabas ko ng building ay nakita ko agad sina Faith at Iya."Allys, ano okay ka lang?"tanong ng nanay ng mga bulutong. Tiningnan ko siya ng masama saka pinandilatan ng mata."Ano sa tingin mo!"singhal ko sa kanya." Sa tingin niyo ok ako? For Pete's sake ngayon lang ako na-tambay sa detention room. Nagiging sadista na 'tong isip ko at naisip ko ng ipa-terorista sa mga abu-sayaf 'tong skwelahan na 'to!"reklamo ko sabay talikod sa kanila.Badtrip na badtrip talaga ako at pakiramdam ko kapag may nakita ako o narinig na hindi kanais-nais ay mababalatan ko talaga ng buháy.Ginigigil talaga ako ng pikon na yon. Dinamay niya pa talaga ako sa walang kwenta niyang buhay. Pag talaga Villafrancia ay isang malaking sumpa sa buhay namin mga Enrile.Well not all, kasi feel ko si Benedict my labs lang ang makakatanggal ng sumpa.Aish! Pag talaga si Benny dear talaga naiisip ko ay nawawala lahat ng ba
"Ngeh! Ang lapit na lang pala. Kung hindi pala akolumikoat pumasok sa park ay naka-uwi na ako. Hehehe! Alam ko na ang lugar na 'to. Makaka-uwi na ako,"sabi niya habang nakangiti ng mapalad.Honestly, I find her cute every time she smiles. Ýong tipong nakakahawa ang ngiti at energy niya."Salamat sa paghatid sa akin ha! I'm sure napagod ka sa paglalakad."Yes! You heard it right. Naglakad lang kami dahil nag-enjoy akong kasama siya. Saka ang lapit lang naman kaya hindi ko na sinabi na may kotse ako."Its fine! Are you sure na alam mo na ang bahay niyo?"Sunod-sunod naman ang pagtango niya. Ayaw ko sana siyang iwan kaso baka pag hindi ko agad binalikan ang sasakyan ko ay ma-carnap na yon."Bakit hindi mo sila tawagan at magpasundo ka na dito?"Nag-alangan kasi talaga akong iwan siya dito."Lowbatt ako. Kung hindi ako lowbatt ay 'di sana kanina ko pa sila tinawagan."Oo nga naman!A
=ALLYSA's POV=Tss!Mabilis akong humiga pabalik sa kama matapos tignan ang account ko sa twitter. Nag-trending ang nangyaring detention sa amin. Ikinagwapo na ng Adrian na yon na nakabit ang pangalan niya sa kagandahan ko.Nagtalukbong ako ng kumot para muling umidlip. Lunes ngayon at gaya ng sabi ko pag Monday ay late day at kahit anong mangyari ay hindi na mababago yon. Pinagbigyan ko na si Cassy noong friday at pumasok ako. Anong nangyari? Sa awa ng hari ng mga pikon na-detained ako.Kaya no way, highway over my delicious body. Magli-late ako ngayon at final decision na yon. Isa pa masyado na akong matalino. Pagbibigyan ko na lang ang mga bobo na mag-aral at baka makahabol pa sila sa katalinuhan ko. Lalo na ang grupo ni Carlita na laging kulilat. Kay Iya pa lang tagatak na sila.Speaking of slowpoke, hindi pa rin ako maka-get-over sa nangyari noong Friday ng gabi. Pag-uwi ko ay nadatnan ko si Cassy na pinapagalitan si Iya. Nag-eeffo
"Hi Allysa"Oh em geeeee boses ni----- Opps! Ayos buhok ng konti, smile ng konti harap sa kaliwa at wow nag-uumapaw sa kagwapuhan ang nasa aking harapan."Hello."Pa-cute kong sabi kay Bennydear. Pero imbes na sumagot siya sa akin ay tumingin lang siya sa likod ko."ZzapSky, ikaw pala yan, musta? It's been a while,"sabi niya saka tumingin sa kamay nina Skyler at tigidig na magkahawak.Magkakilala sila?Friends ba sila?Malamang Allysa, Villafrancia at Ledesma yan. Mga mga magulang niyan ang nagsabawatan noon ."I'm good, Benedict, I just passed by to drop my girlfriend."Benedict nod at mas lalo pa humigpit ang hawak ni Skyler sa kamay ni Tigs."I see,"sagot ni Benedict tapos tumingin sa akin."I saw you kaya nilapitan na kita. Just wanna ask if may ka-date ka na sa party?""Party?"Takang tanong ko kay Benedict. My ever dearest first love."Party. Acquaintance party
=ADRIAN's POV=Sinisipa ko lahat ng bato at paso na nadadaanan ko patungong HQ. Hindi ako nakontento sa suntok na pinakawalan ko kanina. Kulang pa para sa akin ang binigay kong suntok sa manloloko na yon. Pagkatapos niyang saktan si Bevs ay may lakas pa siya ng loob na baliktarin na kami ang nagsimula ng gulo. Hahanap na lang ng excuse ay babaliktarin pa kami.Ginago niya na nga ang pinsan ko at pinaasa. Naniwala ang pinsan ko sa mga pangako niya. Tapos ano? Sasabihin lang niya sa pinsan ko na 'move on dahil hindi na ako babalik ng America.' Tapos ngayon may iba na siya at talagang taga dito pa sa VUS.Fuck you siya.Tarantado siya.Gwapong-gwapo sa sarili.Tang-ina niya. Lakas pa ng loob tumuntong dito na akala mo walang atraso. Sana talaga hindi ko na tinigilan ang pagsapak sa kanya. Pinasabog ko na sana mukha niya hanggang sa hindi na makilala.Kung hindi lang sana umawat ang manang na yon ay pasasabugin ko talaga ng to
=ALLYSA's POV=Hinampas ko ng bag ang maliit na puno na nadaanan ko. Imagining that it's pikon standing there. Ang kapal ng mukha niyang tabigin ako. Anong akala niya sa akin, isang nobody?Ako si Allysa Enrile at ganoon na lang niya ako kung tabigin?Ipagulpi ko kaya yong hinayupak na yon. Kaso baka ako gulpihin ni Cassy pag ginawa ko 'yon.Tss! Kung 'di lang ako naawa sa kanya kanina na baka siya ang magulpi ni Skyler ay hindi talaga ako aawat. Sa laki ni Skyler na yon kung ginantihan siya malamang sabog talaga mukha niya. Masyadong mainitin na parang sinalo na lahat ng sama ng loob at ang bilis mapikon.Grabe! Ang sakit pa rin ng wetpaks ko dahil sa pagkakatulak niya sa akin. Kahit kanina pa'ng tanghali nangyari yon ay feel ko dumikit yong semento sa sa puwet ko.Sarap manampal ng alien na pakalat-kalat."Allys, saan ka pupunta?"Nasalubong ko si Iya na bitbit ang bag niya.Hindi ko siya sinagot. Inirapan ko
=BEVERLY's POV=Anong ginagawa ng babae'ng 'to dito?Nandito ba siya para makita ako sa ganitong sitwasyon at may mapagtawanan siya?Hindi ko siya pinansin kahit binagsak na niya sa harap ko ang panyo. Pero imbes na umalis ay dumungaw siya sa rooftop at umupo sa tabi ko."Bakit 'di ka na lang tumalon kaysa sa ngumangawa ka diyan?"sabi niya saka humarap sa akin at nang makitang hindi ko kinuha ang panyo ay napapa-iling siya."So, paninindigan mo na talaga yan pagigingdugyotmo.Kadiri, may Villafranciapalanadugyot."Talagang pinanindigan niyang tawagin akong dugyot."Dugyot, kadiri," sabi niya at aktong nasuuska pa.Tiningnan ko ang manggas ng damit ko na ngayon ay sobrang basa na at pati ako ay hindi makapaniwala na ganito na ako karumi.Ganoon pala pag may malalim ka'ng ini-isip nawawala ka sa sarili. Ako na sobrang arte pagdating sa kalinisan naging baboy sa
=ALLYSA'sPOV=Friends na daw kami. Ano ba kasing pumasok sa isip ko at ginulo ko pa siya doon?Ayon tuloy naging friends kami bigla. Pero siguro naman ay hindi kalabisan na pumayag ako 'di ba?Isa pa maayos naman ang usapan namin. Ang sabi ni papa noon ay kapag hinarap ka ng maayos harapin mo rin ng maayos. Kaya feel ko ay walang masama kung kinaibigan ko na siya. Ang masama lang kapag nalaman ni Cassy. Mag-aalburuto na naman yon panigurado.Hay naku! Ewan ko ba sa isang yon at ang laking big deal kapag napapalapit kami sa mga Villafrancia. Hindi pa rin maka-get-over kaya tuloy 'di niya makuhang maging truely happy. Well, happy pa rin naman siya dahil may kapatid siyang maganda kagaya ko.Isa pa yong pikon na yon na masyadong assuming ang peg! Hindi naman siya ang magiging friend ko pero siya ang nag-re-react.Graveh!Akala naman niya gusto ko rin siyang maging friend. Sus, hindi ko rin siya gusto n
"Anongkailangan mo?"tanong ko sa kanya pero sa totoo lang gusto ko ng umiyak dahil siya dapat ang kailangan ko ngayon. I saw the sadness in her eyes. Lungkot, sakit at bigat nang kalooban."Paalisna angeroplanoat bakamaiwananka."I remain cold dahil gusto kong ipakita sa kanya na malakas ako at hindi ako talunan. "Thank you for coming.Salamatatnagpakitaka at pinalakas mo ang loob niya kahit paanoparalumaban."Ayokong umiyak. Ayoko masaktan, pinipigilan ko ang sarili ko dahil after all si Adrian pa rin ang nasa isip niya kahit ako ang kaharap niya. Pero traydor ang mga luha ko dahil isa-isa silang bumabagsak. "Hindi naman ikaw angipinuntakorito, kaya bakit ikaw angnagpasalamat?"Yumuko naman siya, pero matapos noon ay agad din siyang lumapit saka hinawakan ako sa kamay. Gusto kong itakwil ang mga kamay niya. Pero hindi ko magawa dahil nanabik ako s
=ALLYSA's POV=Looking at him from afar, I realized something.I love him. I really really love him and honestly, I don't want to lose him. Ayokong malayo sa kanya at gusto ko siyang manatili sa tabi ko.Pero paano?Kung everytime na nakikita ko siya ay hindi talaga maiwasan na hindi ako masaktan. He's a living witness of my pain. Para ba'ng everytime I saw him ay kasama na doon ang nakaraan. Ang nakaraan kung paano nasira ang pamilya ko.Nakita ko siya na parang may hinahanap at alam kong ako yon. Hindi ako makapagdesisyon sa sarili ko. While seeing him na papaalis ay unti-unti nagsi-sink in sa isip ko ang nakaraan. Kung paano kami nagkakilala, kung paano kami naging magka-away, nagsigawan, nagbullyhan.Naalala ko ang aming first dance at kung paano namin pareho na witness ang kadramahan ni Cass at B. My first heartbroken na nagpatunay sa kasabihang "crush na nga lang, na brokenhearted pa."But the best part was when we t
=ADRIAN's POV="Pikon."Napahinto ako sa paglalakad nang marinig ko ang isang pamilyar na boses. Agad akong lumingon at nakita ko si Manang na tumatakbo palapit sa akin. Hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko ngayon. Akala ko ay hindi na ako mahalaga sa kanya. Pero nandito siya at nagpakita sa akin.Nagulat ako nang bigla niya akong yakapin. Mahigpit at puno nang pagmamahal. I heard her crying saying I'm sorry. But as of now it doesn't matter kung ano ang mga sinasabi niya dahil ang mahalaga sa akin sa mga oras na ito ay pagdating niya. Whats important is she's here. She came."I'm glad you came,"I said while hugging her back. I miss her a lot. God knows paano ko pinanabikan na mayakap siya ulit."Thank you for coming.Akalako hindi
=ADRIAN's POV=Panay ang buntong hininga ko at namimigat ang dibdib ko habang papasok sa loob ng Airport. May kung anong pwersa ang pumipigil sa akin na wag tumuloy.Ayaw ng puso ko, simple as that.Pero kailangan para sa ikakabuti ko.Nagpalingon-lingon ako sa paligid to check if nandito si Allysa. Baka sakaling dumating siya at kausapin ako pero kahit anino niya ay hindi nagpakita kaya mas lalong bumigat ang hakbang ko."Adrian." Tapik sa akin ni K na sasama sa akin sa Bahrain. "Tara na sa loob, nandoon na mga pinsan mo."Kahit sa pagpasok ay hindi ko inalis ang mga mata ko sa mga taong labas pasok ng pintuan ng airport."Hindi na siya darating, please don't expect at baka masaktan ka lang." I bitterly smile to K saka pinunasan ang luha kong nag-umpisa na naman tumulo.Nang nasa loob na kami ay nakita ko doon ang mga pinsan ko na nag-aabang sa amin. I smiled at them saka sila nilapitan."Ingat k
=CASSANDRA's POV=Nandito ngayon sina Olivia at Anton sa bahay at gustong maka-usap si Allysa. Siguro tungkol na naman ito kay Adrian."Please leave us alone, tama na dahil sobrang pagod na kami."Nakakapagod ng makipag-usap sa kanila. Kaya ko lang naman sila pinakisamahan noon ay dahil kay Allysa at Adrian."We did not come here para mag-umpisa ng gulo Cassy, we came just to ask a little favor. Please, allow us to talk to Allysa."Si Anton na halata na ang pagod sa mukha."Ayaw ko, mahirap ba intindihin yon? So, please leave.""Hayaan mo sila Cass, gusto ko rin malaman bakit sila nandito."Lahat kami napatingin kay Allysa na pababa na ng hagdanan."Allysa."They both smile at kulang na lang magpaligsahan sa paglapit kay Allysa."Anong kailangan niyo?"tanong niya sa dalawa."We came here to ask you a favor, please come to the airport. Makipagpakita ka kay Adrian bukas." Na
"A-Ally-sa."Humihikbi kong tawag sa pangalan niya."Wala ng silbi ang buhay ko. Alam mo ba na ikaw lang dahilan kong bakit ako lumaban. Alam mo ba na ikaw lang dahilan kung bakit ko nilalabanan ang sakit ko. Dahil sa'yo Allysa kaya gusto kong mabuhay ng matagal. Dahil gusto kitang makasama. Pero ngayon na mawawala ka na sa buhay ko. Wala na rin halaga kong mabuhay pa ako. Hindi na ako magpapa-opera at hihinitayin ko na lang ang kamatayan ko."Nang matutunan kong mahalin si Allysa. Alam ko sa sarili ko na siya na ang gusto kong makasama habang buhay. Pero ngayon na mukhang buo na ang desisyon niya na iwan ako. Sa tingin ko ay wala ng halaga pa ang operasyon at hindi ko na yon kailangan. Maghihintay na lang ako ng kamatayan, dahil parang ganoon na rin naman ang gagawin ko araw-araw kung wala si Allysa sa buhay ko."Sa totoo lan
Mas lalo akong pinanghinaan ng loob nang makita siya.Tinanggalan daw siya ng life support dahil gumagana pa naman ang puso niya. Tanging oxygen lang ang meron siya at iilang aparato. Para lang siyang natutulog. Peacefully sleeping. Sa ICU lang siya nilagay para every now and then ay ma-check siya."Manang."I hold her hand and kiss. Nasa tabi ako ng kama niya."I'm sorry. Patawarin mo ako sa ginawa ko."Umiiyak na ako. Naawa ako sa kalagayan niya. Ako na lang, sa akin na lang mangyari yan. Ang sakit makita na ang babaeng minahal mo ay nasa bingit ng kamatayan. Ang babaeng nagturo pagmamahal ng totoo sayo ngayon ay nahihirapan. Lumalaban para mabuhay at isa ka sa mga dapat sisihin sa nangyari sa kanya."Manang, remember our first met? Binangga kita, kasi para kang tanga na nakayuko. Wala lang gusto lang kitang pagtripan. Pero 'di ko akalain na ikaw pala ang kilabot na manang sa campus. Lagi tayong nag-aaway everytime we met, naiinis ako sayo kasi
=ADAM's POV="Are you ok?" Nasa labas kami ni Iya ng ospital kung saan dinala sina Allysa at Adrian, sa may garden kami tumambay para magpalipas ng oras. Kasalukuyan ng uma-agaw ang liwanag sa dilim."Iya,"tawag ko ulit sa kanya. Siguro malalim talaga iniisip niya dahil hindi niya ako pinapansin.Tiningnan ako ni Iya saka niyakap. Hanggang sa narinig ko na ang paghikbi niya."Shh, magiging ok din siya." Pag-aalo ko saka siya niyakap pabalik. Hinayaan ko lang siyang umiyak sa balikat ko. She need to released her pain, she needs me to comfort her dahil sa mga pinagdadaanan ng pamilya niya ngayon.Kusa rin siyang bumitaw nang matapos siyang umiyak."Ka
"Adrian, calm down. I'll bring you to the----""ANSWER ME!" sigaw ni Adrian saka napaluhod sa sahig. Aalalayan sana siya ni Olivia pero hindi niya ito hinayaan na makalapit sa kanya."Stop, wag mo akong hawakan. Your silence means yes to me. How dare you?"Mas lalong humigpit ang kapit ni Adrian sa dibdib niya. Kaya si B na ang bumitaw sa akin at nilapitan si Adrian."Bakit hindi mo pa sabihin ang totoo, Olivia, ang lahat-lahat ng nangyari."Umpisa ulit ni Allysa ng bagong usapan."Stop it Allysa!"sigaw ni Olivia."Why, ayaw mo ba malaman ni Adrian na buhay pa ang mommy niya ay may lihim na kayong relasyon ng daddy niya?"