Natigilan si Gabriel sa tanong nito. "Pinainom ko lang ng gamot si mama.""Anong gamot?""Ito ang reseta."Ipinasa ni Gabriel ang reseta sa doktor. Nang kunin ito ng doktor at tingnan, nagalit siya.Kinawayan ng doktor ang reseta at galit na sinabi, “Gabriel, estudyante ka rin sa Pharmaceutical University, at nagre-research ka rin sa medisina. Hindi mo ba alam ang pinakapangunahing teorya ng parmasyutiko? Mas alam mo ang kalagayan ng iyong ina. Gayunpaman, binigyan mo pa rin siya ng lisinopril na nagpapababa ng presyon ng dugo. Nararamdaman mo ba na ang iyong ina ay nabuhay nang napakatagal, kaya gusto mo siyang mamatay nang maaga?"Nagulat si Gabriel sa sinabi ng doktor.Sa totoo lang, alam niya ang function nito at naisip din niya ang mga posibleng kahihinatnan. Ngunit pagkatapos siyang payuhan ni Brad, sumuko siya sa pagtitiwala sa kanyang sarili.Nauutal na sabi ni Gabriel, “M-Mr. Ibinigay sa akin ni Brad Dawson ang reseta na ito. Sabi ni Mr. Dawson…”“Brad Dawson? Haha!” S
Naglagay si Brad ng isang kasunduan at isang itim na tinta na panulat sa mesa. "Kung pinili mo ang una sa pagpipilian, maaari kang umalis ngayon. Kung pipiliin mo ang pangalawang opsyon, mangyaring lagdaan ang kasunduan dito."Sa kasunduang ito, i-transplant ko ang spleen para sa iyong ina, at ang iyong donasyon ng organ ay magiging katanggap-tanggap at legal din."Depende ito sa pagpili na gagawin mo."Masyadong malupit ang kanyang pamamaraan.Si Brad ay nagpanggap na isang mabuting tao. Nilinlang niya si Gabriel na lasunin ang kanyang ina at ipadala ito sa guillotine.Kung namatay ang ina ni Gabriel, makokonsensya siya sa buong buhay niya. Siya pa nga ang magiging mamamatay-tao na pumatay sa kanyang ina at paparusahan ng batas.Masasabi ng isa na wala nang babalikan si Gabriel.Nakikinig lang siya sa kaayusan ni Brad na ialay ang kanyang buhay at iligtas ang kanyang ina.Kung gagawin niya iyon, at least mabubuhay pa ang kanyang ina. Mas mabuting magkaroon ng isang tao ang mam
Thomas? Thomas Mayo?Yung Thomas na akala niya ay profiteer at patuloy na nilalait?Galing siya sa Kindness Clinic? Tsaka parang sobrang hinangaan ng doktor si Thomas. Pagkatapos ng lahat, hindi lahat ay matatawag na isang mahusay na doktor.Gabriel was rooted to the spot, at nagkaroon siya ng masalimuot na damdamin.Nakaramdam siya ng pagtataka, pasasalamat, panghihinayang, at pagkapahiya.Actually, kasalanan niya kung bakit siya napunta sa ganitong sitwasyon ngayon. Kung mas pinili niyang paniwalaan si Thomas, hindi sana nangyari ang lahat ng nangyari ngayon.Hindi man lang niya ipapa-admit sa ospital ang kanyang ina dahil sa matinding karamdaman, at hindi rin siya mapipilit ni Brad, ang tusong haltak, na pumirma sa kasunduan.Bilang isang outstanding student sa Pharmaceutical University, alam niya talaga na hindi dapat ibigay ang gamot sa kanyang ina. Bukod dito, paulit-ulit din siyang hiniling ni Thomas na mag-ingat kay Brad.Gayunpaman, hangal at bulag na naniniwala pa rin
Isa itong sugat na hinding-hindi maaalis sa puso ni Brad.“Jerk!“Basura!“Mapanghimagsik na anak!”Galit na galit si Brad kaya nagmura siya ng tatlong sunod-sunod na beses. Isang malakas na sampal kaagad ang binigay niya kay Merrick dahilan para tumalsik ng dugo si Merrick.Biglang tumahimik ang kwarto.Tinakpan ni Merrick ang mukha at pinandilatan si Brad.Ang dalawang bodyguard, na nanaig kay Gabriel, ay ibinaba ang kanilang mga ulo at hindi nangahas na humarang. Ito ay isang gawaing pampamilya, kaya hindi angkop para sa kanila na magsabi ng anuman.Matagal na tahimik ang kwarto.Sa huli, diretsong umupo si Brad at nagsalita sa mahina at mahinang paraan. “Sige, okay, mahusay! Ngayon, ipapakita ko sa iyo kung gaano ako katatag."Ikinumpas niya ang kanyang kamay. "Patayin si Gabriel."Masaya si Merrick. "Tama iyan! Tatay, isa kang tunay na lalaki para gawin ito!"Nataranta si Gabriel. Sa pagtatapos ng araw, hindi pa rin kayang talikuran ni Brad ang kanyang anak. Tila mawaw
"Okay, pero ano ang kailangan mong personal na pumunta, Mr. Mason?" walang pakialam na tanong ni Brad.Sinabi ni Angus, "Paano pa kung hindi tungkol sa mga estudyante sa unibersidad na nalason kanina. May mga bagay pa rin na hindi namin naiintindihan, kaya kailangan namin kayong makipagtulungan sa imbestigasyon."Tumango si Brad. “Sure, maghintay saglit sa guest room. Maghahanda ako at darating mamaya.""Sige, hihintayin kita."Pagkatapos magsalita ni Angus, umalis siya kasama ang ibang mga opisyal at dinala rin si Gabriel.Dahil may kasamang pulis si Gabriel, hindi na siya nangahas pang hawakan ng mga tao ng Medical Company, kaya pansamantalang ligtas si Gabriel.Nang makaalis si Angus at ang iba pa, sumandal si Brad sa kanyang upuan, at puno ng sama ng loob ang kanyang mukha.Sabi ni Merrick, “Tay, bakit dumating si Angus at ang pulis para mag-imbestiga kung paanong handa kaming kumilos? Hindi ba ito masyadong nagkataon? Feeling ko, under observation kami. Siguradong pinagmama
“ Dr. Mayo, hindi mo ako sinisi, at gumawa ka pa paraan noong ako ay nasa pinakamapanganib na sitwasyon. Iniligtas mo ang aking ina at iniligtas mo rin ang aking buhay. Ikaw ang aking tagapagligtas at ang araw sa aking buhay.“Isinusumpa ko na ang aking buhay ay pag-aari mo mula ngayon, Dr. Mayo. Hindi kita sasalungat kahit na gusto mong kitilin ang buhay ko!"Nagsalita siya habang umiiyak. Ang magkahalong kaligayahan at pagsisisi ay patuloy na bumabalot sa kanyang puso.Bahagyang ngumiti si Thomas habang umiiling, at inabot niya para tulungang makatayo si Gabriel.“Huwag mong gawing determinado. Isa akong doktor, kaya siyempre ginagamot at inililigtas ko ang mga tao.“Gabriel, nag-aaral ka rin ng medisina. Sana ay magagamit mo ito bilang iyong motto. Tandaan, tamang bagay para sa isang doktor na iligtas ang mga tao. Huwag manipulahin ng katanyagan at kita."Ganito dapat ang tunay na lalaki!"Tumango si Gabriel. "Nakuha ko, Dr. Mayo."Pinunasan niya ang kanyang mga luha at sina
Nagdilim ang langit, at si Thomas ay bumalik sa kanyang tahanan na puno ng sigla.Ang bentahe ng pagtulong sa mga tao ay magiging masaya ka rin kapag masaya ang iba. Mabilis na nawala ang kalungkutan niya kanina.Kasabay nito, nadagdagan din ni Thomas ang kanyang pressure kay Brad. Naniniwala siya na gagawin ni Brad ang kanyang huling paglipat sa loob ng tatlong araw.Iyon ay kapag inaresto niya si Brad at Merrick Dawson nang sabay-sabay.Masayang pumasok si Thomas sa bahay. Sa sandaling lumampas siya sa pintuan, ang buong pamilya ay sumulong, at lahat sila ay masigasig na pinaupo siya.Ang kanyang biyenan ay naglagay ng isang plato para sa kanya, ang kanyang biyenan ay nagsilbi sa kanya ng pagkain, at ang kanyang asawa ay nagsilbi sa kanya ng tsaa. Nagbigay sila ng matinding serbisyo.Naging hindi komportable si Thomas.Tinanong niya, “Tatay, Nanay, ano ang nangyayari sa iyo? Bakit bigla-bigla mo na lang akong ginagamot?”Umupo si Johnson bago siya bumuntong-hininga at sinabin
Gustong magtanong ni Lucas kung ano ang nangyayari, si Jade ang unang nagsalita. "Lucas, tinawagan ko siya para pumunta."Pagkatapos, sinabi niya sa taong nasa labas ng pinto, “Pasok.”Nang mabuksan ang pinto, pumasok ang isang payat na lalaki na may sobrang pangit na mukha. Kalimutan ang iba pang aspeto, ang kanyang hitsura lamang ay maaaring magalit sa kanya ng mga tao.Umiling si Lucas at lihim na naisip, 'Bakit nakahanap si Jade ng ganoong tao?'Tanong ni Jade, "Ikaw ba ang kilalang-kilalang Wilbert Krammer?"Ngumisi si Wilbert Krammer, at ang kanyang mga dilaw na ngipin ay mukhang kasuklam-suklam."MS. Hill, parang walang galang ka, pero ayos lang. Ako ang kilalang Wilbert Krammer."Tumango si Jade. "Balita ko may kakayahan ka. Kaya mo bang sirain ang reputasyon ng sinumang gusto mo?""Haha, depende yan kung kaya mo ang presyo."Tanong ni Jade, “Gusto kong sirain mo si Thomas Mayo. Magkano ang gusto mo?"Kumunot ang noo ni Wilbert at sinabing, “Parang pamilyar ang pangal
Isang partikular na katangian ang nararapat na bigyang pansin: ang lahat ng mga taong kasalukuyang may sakit ay mula sa tribo, at walang mga turista na dumaranas ng kakaibang sakit na marka sa ngayon.Nagulat si Phoebe. “May ganyan talaga? Kung gayon bakit sinuri ng waiter ang aming mga braso sa unang lugar?"Sagot ni Thomas, “It’s just a formality. Bagama't walang mga turistang nagkasakit sa ngayon, hindi ito nangangahulugan na ang mga turista ay tiyak na hindi magkakasakit."After a pause, he said, “But if you assume that tourists really won’t get sick, that means na ang kakaibang mark disease ay kakalat lang sa loob ng tribo. Dapat mong tandaan ang panaginip ng Great Elder: ang masamang tao ay miyembro din ng tribo."Ibig sabihin, ang lahat ng panganib ay talagang nakakulong sa tribo at walang kinalaman sa mga turista. Samakatuwid, ang mga turista ay maaari pa ring kumain at uminom, at gawin ang anumang gusto nila. Ang mga tao lang sa tribo ang nabubuhay sa takot.”Matapos maki
Medyo napatulala si Phoebe. Napakagulo ng sitwasyon. Paano ito magiging once-in-a-lifetime opportunity para sa kanila?Tinanong niya, "Ano ang ibig mong sabihin?"Ipinaliwanag ni Thomas, "Kung ang lahat dito ay mapayapa at walang mangyayari, mahirap para sa amin na makuha ang sagradong apoy."Pero nakita mo na. Ang lugar na ito ay magulo, at ang mga tao ay natatakot. Kung kaya nating lutasin ang problema at mawala ang kakaibang sakit na tanda, isipin mo ito, hindi ba't malaki ang pabor sa atin ng tribo?"Hindi naman masyadong malaki kung gantihan tayo ng sagradong apoy, di ba?"This time, naiintindihan na siya ni Phoebe.Tumango siya. Ito ay totoo. Kung matutulungan nila ang tribo na maalis ang kakaibang sakit na marka, madali nilang makuha ang sagradong apoy.Ang problema, madali bang gumaling ang kakaibang sakit na marka?Tinanong ni Phoebe, “Kung gayon, paano mo matutuklasan ang masamang tao?”Humagalpak ng tawa si Thomas.Uminom siya ng tsaa bago niya sinabing, “Well, fir
"Bukod dito, para maiwasan ang masasamang tao na mag-alala tungkol sa anumang bagay, nangako ang Great Elder na pakikitunguhan nila nang maayos ang kanilang mga pamilya, at maglalabas din sila ng malaking halaga ng welfare allowance."Nang marinig ito ni Thomas at ng grupo, naunawaan nila ang nangyayari sa tribo.Sinabi ni Thomas, "Kung gayon, ang dose-dosenang mga tao na nasunog noong nakaraang buwan at ngayong buwan ay masasamang tao na nakagawa ng mga krimen?"Madiin na tumango ang waiter.Aniya, “Actually, kapag may nag-step out, natuwa ang mga tao dahil akala nila ay mawawala na rin sa wakas ang kakaibang sakit na marka. Sa hindi inaasahan, pagkatapos masunog ang unang tao, ang kakaibang sakit na marka ay patuloy na umiral, at walang palatandaan na ito ay mawawala!"Gayunpaman, ang pangalawa at pangatlong tao ay lumabas."Ang mga tao ay sinunog hanggang sa mamatay, ngunit ang kakaibang sakit ay nanatili. Parang untreatable.”Sa sandaling iyon, mapanlait na sinabi ng Pisces,
Huminto muna siya saglit bago niya ipinagpatuloy ang sasabihin, “May mga tsismis na nagsasabing palagi kaming nagsusunog ng mga tao dito. Hangga't gusto ito ng mga tao, maaari silang sunugin ng sagradong apoy upang sunugin ang kanilang mga kasalanan. Iyan ay talagang hindi tumpak. Mabait ang mga matatanda, kaya hindi nila sinusunog ang mga tao bilang bahagi ng kanilang libangan."Nang marinig iyon ni Phoebe, bahagya siyang nag-pout.Medyo iba ang sitwasyon sa pagpapakilala niya.Noong una ay naisip niya na ang sinuman ay maaaring masunog ng sagradong apoy, at maaari silang mamatay hangga't gusto nila ito. Iyon ay talagang hindi totoo. Hikayatin pa rin ng matanda ang mga tao laban dito kung maaari.Tila lahat ng narinig niya ay peke, at kailangan niyang makita ang sitwasyon para sa kanyang sarili."Ano kaya ang mangyayari sa seremonya ng pagsunog ng sagradong apoy bukas?" tanong pa ni Thomas.Nang banggitin niya ito, bahagyang nagdilim ang ekspresyon ng waiter, at napabuntong-hini
Nang makita ni Thomas at ng barkada ang sasakyan na papaalis, agad silang nakakita ng isang maliit na restawran, naupo, at nag-order ng ilang pagkain.Hihintayin nilang dumating ang kanilang mga pagkain habang pinag-uusapan nila ang pagkasunog bukas habang kumakain sila.Gayunpaman, bago sila gumawa ng kanilang order, isang waiter ang lumapit at nagsabing, “Hello, pwede bang igulong mo ang iyong mga manggas at ipakita sa akin ang iyong mga braso?”Anong kakaibang kahilingan iyon?Nagkatinginan si Thomas at ang kanyang grupo, na medyo naguguluhan. Habang ito ay isang tribo sa kanayunan, hindi dapat umiral ang gayong kakaibang kaugalian, tama ba?Nandoon lang sila para kumain, kaya bakit kailangang suriin ang kanilang mga braso?Tanong ni Pisces kay Phoebe, “Ms. Mars, kaugalian din ba ito sa lugar na ito?”Si Phoebe naman ay mukhang naguguluhan. Hindi niya inaasahan na mangyayari ito. Bago siya makarating doon, hindi niya alam na may ganoong kaugalian ang lugar, kaya hindi rin niy
Sa huli, tinanong ni Thomas ang huling tanong. "Alam mo ba ang mga pangalan ng dalawang tribo?"Humagalpak ng tawa si Phoebe. "Walang nakakaalam ng kanilang mga pangalan sa mahabang panahon. Ngayon, ang isa ay tinatawag na Divine Water Tribe habang ang isa naman ay tinatawag na Sacred Fire Tribe."Tumawa din si Thomas. "Ang mga pangalang ito ay madaling matandaan."Habang nagsasalita sila, nakarating ang kanilang sasakyan sa isang T-junction, at pinahinto ni Pisces ang sasakyan."Saan tayo pupunta?"Sinabi ni Phoebe, “Ang kaliwa ay ang daan patungo sa Divine Water Tribe, at ang kanan ay ang daan patungo sa Sacred Fire Tribe. Ikaw ang bahalang pumili sa kaliwa o kanang bahagi."Nag-isip sandali si Thomas bago niya itinuro ang daan sa kanan at sinabi, "Pumunta tayo sa Sacred Fire Tribe."Pagkatapos ng lahat, ang sagradong apoy ay madaling makuha, habang maaaring hindi nila makita ang anumang banal na tubig. Matapos pag-isipan ito ni Thomas, nagpasya siyang pumunta at tingnan kung
"Ang mga tao ay nagmula sa iba't ibang panig ng mundo, at nakagawa sila ng lahat ng uri ng krimen na nagpagalit sa iba at sa Diyos. Sa palagay ko mayroong mga dalawampung tao na nasusunog hanggang sa mamatay sa pamamagitan ng sagradong apoy bawat taon."Ito ay talagang nakakagulat na numero at insidente.Sino ang makakaalam na matanto ng masasamang taong ito ang pagkakamali ng kanilang mga ginawa at magkusa na magpakamatay?Para sa mga taong ito, ang pagkakaroon ng sagradong apoy ay talagang isang kaluwagan at pagtubos, kaya ito ay may mahalagang kahulugan.Napabuntong-hininga si Thomas. Ngayon naiintindihan na niya kung bakit ngayon lang sasabihin ni Phoebe ang ginawa niya.Sa katunayan, lahat ay makakakuha ng sagradong apoy. Hangga't gusto mo, makukuha mo.Pero kahit na ganito, ang sagradong apoy ay hindi direktang ibibigay sa iyo. Sa halip, susunugin ka nito hanggang sa mamatay ka.Ang iyong buhay ay magtatapos sa sandaling nakilala mo ang sagradong apoy!Parang nakakatakot
Magulo iyon. Humalakhak si Thomas bilang pagbibitiw habang umiiling. Alam niyang hindi magiging ganoon kadali ang mga susunod na pangyayari.Kumunot ang noo ni Pisces at nagtanong, “What the heck? hindi ko maintindihan. Hindi mo ba sinabi na kahit sino ay maaaring makakuha ng sagradong apoy ngayon? Bakit bigla mo na lang sinasabi na mamamatay ang mga nakakakuha nito? Anong ibig mong sabihin?"Mabilis na binigyan ni Phoebe ng sagot ang Pisces sa kanyang pagkataranta.She patiently answered, “Tulad ng sinabi ko kanina, talagang nagtutulungan ang dalawang tribo. Ang isa ay may pananagutan sa pagbibigay ng mga gantimpala, habang ang isa ay namamahala sa mga parusa. Ang banal na tubig ay ginagamit upang gantimpalaan ang mga tao ng malaking kabaitan, habang ang sagradong apoy ay ginagamit upang parusahan ang mga taong lubhang kasamaan."ha?Sabi ni Pisces, “Ibig bang sabihin kapag may gumawa ng masama, masusunog siya hanggang mamatay sa sagradong apoy? Parang nagsasakripisyo sa Diyos. I
Ipinahiwatig din nito na ang paraan ng pag-iingat ng holy water ay kailangang maging espesyal. Isa pa, matibay ang paniniwala ng mga taganayon, kaya hindi sila mabubulag ng pera.Ito ay magiging mahirap.Hindi pa rin alam ni Thomas kung ano ang "dakilang kabaitan". Ano ang dapat niyang gawin para makuha ang banal na tubig?Magiging mahirap kapag ganito.Doon rin, Pisces asked, “Ms. Mars, nalaman mo ba kung ang mga taong iyon ay nabuhay nang mas matagal pagkatapos nilang uminom ng banal na tubig? Baka gimmick lang na nakakaloko ng mga tao."Hindi lang Pisces ang may ganoong kaisipan. Nagtaka rin si Thomas.Pagkatapos ng lahat, si Thomas ay isang doktor, at hindi niya akalain na ang isang mangkok ng tubig ay magkakaroon ng ganoon kalakas na bisa.Gayunpaman, ang sagot ni Phoebe ay ginawa itong tila totoo. “Na-verify ko na talaga. May kilala akong tatlong tao na uminom ng banal na tubig, at sila ay namatay sa 101, 106, at 114, ang pinakanakakatakot, ayon sa pagkakabanggit!”“Oh, D