Ngumisi siya habang bumubulong sa sarili, “It’s $800,000,000. Weiss, sinasakripisyo mo talaga ang sarili mo para iligtas ang ibang tao. May espiritu kang tumulong sa iba.“This time, yumaman na talaga ako. Mayroon akong pera na hindi ko matatapos sa paggastos.”Ini-imagine na ni Oswin kung paano niya palalawakin ang kumpanya at dagdagan ang supply channel. Nais niyang maging numero unong supplier sa Southland District at talunin ang iba pang mga supplier.Kapag siya ang naging numero unong supplier sa industriya, magagawa niya ang anumang gusto niya.Sa oras na iyon, nakakakuha siya ng mga magaspang na bato habang nagsusuplay siya sa mga alahas. Maaari siyang makakuha ng isang kalamangan mula sa magkabilang panig at kumita ng malaki.Habang iniisip niya iyon ay mas lalo siyang nakaramdam ng saya. Hindi niya maiwasang sumayaw.Habang nakaramdam siya ng saya, ilang malinaw na tunog ng katok ang narinig. Mabilis na itinago ni Oswin ang pera sa kanyang drawer. "Pasok ka.Binuksan an
Pagkalipas ng dalawang araw, sa sangay ng Stellar Jewellers’ Southland District...Si Thomas ay nakaupo sa sopa sa kanyang opisina habang siya ay kaswal na nag-scroll sa mga kamakailang balita.Binuksan ni Zach, ang chairman, ang pinto at pumasok sa loob. Umupo siya sa tabi ni Thomas, nakasimangot, at sinabing, “Thomas, may hindi tama. Ang iyong paraan ng pakikipagtulungan sa dose-dosenang kumpanya ng alahas upang i-boycott ang tatlong pinakamalaking supplier ay mukhang hindi gumagana."Si Oswin at ang iba pang dalawang kumpanya ay hindi sumuko, at sila ay lumaban pa sa amin."Ngayon, pinutol na nila ang kanilang suplay at hindi na nagbebenta ng anumang stock sa amin. Ang Stellar Jewellers ay maaari pa ring suportahan ang sarili nito, ngunit maaari pa bang suportahan ng iba pang maliliit na kumpanya ang kanilang sarili?"Ibinaba ni Thomas ang kanyang telepono bago niya inilipat ang kanyang laptop at binuksan ang isang file."Ginoo. Quinn, tingnan mo ito."Natawa si Zach pagkatap
Malungkot silang dalawa sa opisina, at wala silang maisip na solusyon. Napilitan na sila sa dead end ni Thomas.Sa wakas ay naunawaan ni Oswin ang ibig sabihin ni Thomas, "Pagsisisihan mo ito balang araw."Hindi iyon sinabi ni Thomas dahil galit siya, at hindi rin niya sinabi iyon bilang biro. Gagawin niya ang ipinangako, at talagang pinagsisihan ito ngayon ni Oswin.Sa puntong ito, maaaring mayroon lamang solusyon na hindi solusyon—humingi ng paumanhin.Bagama't ang paghingi ng tawad ay wala na ngayon, tila walang ibang solusyon bukod doon.Napabuntong-hininga si Oswin. “Ross, maghanda ka ng mga regalo para sa akin. Kailangan kong pumunta sa Stellar Jewellers para hanapin si Thomas."Natural na naiintindihan ni Ross ang gusto niyang gawin."Nakuha ko na, Boss. Ihahanda ko ito ngayon."……Makalipas ang isang oras, nagpakita si Oswin sa harap ng office building ng Stellar Jewellers.Dumating siya sa opisina ni Thomas pagkatapos pangunahan ng receptionist.kumatok! kumatok! Ma
Matalinong tao si Oswin, kaya alam niyang iba ang ibig sabihin ni Thomas nang sabihin niya iyon.Great appetite?Gaano kaya ito ka-great?Ibinalik ni Oswin ang kahon ng regalo, pilit na ngumiti, at nagtanong, “Mr. Mayo, gawin natin itong diretso. Magkano ang gusto mo?"Ikinaway ni Thomas ang kanyang kamay. "Ginoo. Wilton, bulgar ang tingin mo sa akin. Ayoko ng pera.""Ayaw mo ng pera? Ano bang gusto mo?"Makahulugang tinitigan ni Thomas si Oswin. "Gusto ko ang iyong natitirang stock."Kumunot ang noo ni Oswin.Ang isang bahagi ng kanyang stock ay binili ni Weiss, at mayroon pa siyang isang batch. Hindi niya nagawang tanggalin ang stock na iyon dahil kay Thomas.Hindi niya inasahan na si Thomas ang nag-aim para sa kanyang natitirang stock.Tumango si Oswin. “Dr. Mayo, iba ka talaga sa karaniwan. Gusto mo ng stock? Oo naman. Kung ang presyo na ibibigay mo ay angkop, maaari kong ibenta ang lahat sa iyo."Isa itong malaking sakripisyo mula kay Oswin.Ang ibig niyang sabihin sa
Ang alok na $60,000,000 ay napakapolite.Kung narinig ng mga normal na kumpanya ng alahas ang presyo, kinuha sana nila ang kanilang pera at binili ito nang direkta. Pero, iba si Thomas.Sumandal siya sa kanyang upuan, ibinuka ang kanyang mga braso, at sinabing, “I’m sorry. Isa akong purchasing manager na walang masyadong budget. Mayroon lang akong $10,000,000. Gustuhin man kitang bigyan ng pera, hindi ko ito kayang bayaran."Kaya, Mr. Wilton, kung talagang iniisip mong hindi mo matatanggap ang $10,000,000, kung gayon... humihingi na ako ng tawad. Hindi na natin kailangang pag-usapan ang business deal na ito."Maputla ang kutis ni Oswin.Si Thomas ay malinaw na kumikilos nang walang kahihiyan! Paano niya napag-usapan ang negosyo ng ganito?Ang problema ay naglakas-loob si Oswin na hindi basta-basta umalis ng ganoon. Kung aalis siya sa opisina ni Thomas, tiyak na masisira ang kanyang negosyo, at hindi na niya mapatakbo ang kanyang kumpanya sa Southland District.Kailangan niyang s
Talagang wastong tanong iyon. Sinabi ni Thomas kay Zach na libre ito at hindi na niya kailangang magbayad. Pero, hindi lang ba $30,000,000 ang binayaran ni Thomas ngayon?Natural, kumita na siya ng malaki sa rock-bottom price na $30,000,000. Kaya, hindi sinasadya ni Zach na awayin si Thomas. Gusto lang niya itong asarin.Samantala, dahan-dahang kinuha ni Thomas ang kanyang tasa at mahinahong sinabi, “Mr. Quinn, bagama't gumastos kami ng $30,000,000 sa pagkakataong ito, hindi ako dumaan sa account ng kumpanya at ginamit ang pera mula sa kumpanya. Ibig sabihin hindi ko ginamit ang pera mo. Samakatuwid, libre pa rin ito para sa iyo."“Oh?” Nagtataka na nagtanong si Zach, "Iniwan mo lang ba ang sarili mong pera at nagbayad ng $30,000,000 para ibili ako ng 'regalo?' Mapapahiya ako kung ganoon talaga."Umiling si Thomas. "Hindi rin ako gaanong mapagbigay."Nataranta si Zach. "So, saan ka nakakuha ng $30,000,000?"Ipinaalala ni Thomas, “Naaalala mo pa ba si Benjamin at ang kanyang barka
Talagang nagawa niya iyon.Nagpatuloy si Thomas, “Batay sa kahilingan ng aming chairman, plano rin ng Stellar Jewellers na mag-organisa ng live stream cutting session. Bubuksan namin ang natitirang stock at ibahagi ang aming kaligayahan sa inyong lahat.”Nagtawanan ang lahat.Ang tambak ng basura ay binili ni Weiss, kaya ang natitirang stock ay tiyak na top-grade. Ang cutting show ay kailangang maging kawili-wili.Ang bait talaga ni Thomas at Zach.Bahagyang nalungkot ang lahat. After all, nakipagtulungan sila ni Thomas para iboykot si Oswin, pero si Thomas lang ang nakakuha ng lahat ng pakinabang. Walang sinuman ang magiging masaya tungkol doon.Gayunpaman, dahil sa katayuan ni Thomas, hindi sila nangahas na ipahayag ang kanilang mga opinyon.Pinigilan nila ang galit sa kanilang mga puso at nakaramdam ng kakila-kilabot.Sinabi pa ni Thomas, “Ngayon, tinipon ko kayong lahat dito dahil gusto kong pag-usapan ang dalawang bagay sa inyo. Dapat alam na ninyong lahat ang tungkol sa u
Ang panawagan para sa pulong ngayon ay malinaw na nagturo sa lahat ng aral tungkol sa madiskarteng pananaw.Itinago sana ng mga normal na negosyante ang lahat ng magaspang na bato para sa kanilang sarili at sinisipa ang mga tinatawag na mga kasosyo. Ngunit, si Thomas ay maaaring kumuha ng siyam na bahagi ng magaspang na bato at ibahagi ang mga bato sa kanila. Dahil dito, siya ay iginagalang at minamahal ng lahat.Ang kanyang pagkabukas-palad at paghatol ay wala sa mga normal na tao.Ito rin ay isang mahalagang dahilan kung bakit si Thomas ay maaaring maging Diyos ng Digmaan, habang sila ay maaaring maging pilay na mga negosyante.Nang matapos ang meeting, pumunta si Thomas sa backstage.Matagal na siyang hinihintay ng asawa niyang si Emma sa backstage. Nang makita niyang naglalakad si Thomas, ipinalakpak niya ang kanyang mga kamay habang sinasabi niya, “Galing! Pagkatapos ng iyong pagpupulong ngayon, lahat ng mga alahas sa Southland District ay nasuhulan mo.”Humalakhak si Thomas
Isang partikular na katangian ang nararapat na bigyang pansin: ang lahat ng mga taong kasalukuyang may sakit ay mula sa tribo, at walang mga turista na dumaranas ng kakaibang sakit na marka sa ngayon.Nagulat si Phoebe. “May ganyan talaga? Kung gayon bakit sinuri ng waiter ang aming mga braso sa unang lugar?"Sagot ni Thomas, “It’s just a formality. Bagama't walang mga turistang nagkasakit sa ngayon, hindi ito nangangahulugan na ang mga turista ay tiyak na hindi magkakasakit."After a pause, he said, “But if you assume that tourists really won’t get sick, that means na ang kakaibang mark disease ay kakalat lang sa loob ng tribo. Dapat mong tandaan ang panaginip ng Great Elder: ang masamang tao ay miyembro din ng tribo."Ibig sabihin, ang lahat ng panganib ay talagang nakakulong sa tribo at walang kinalaman sa mga turista. Samakatuwid, ang mga turista ay maaari pa ring kumain at uminom, at gawin ang anumang gusto nila. Ang mga tao lang sa tribo ang nabubuhay sa takot.”Matapos maki
Medyo napatulala si Phoebe. Napakagulo ng sitwasyon. Paano ito magiging once-in-a-lifetime opportunity para sa kanila?Tinanong niya, "Ano ang ibig mong sabihin?"Ipinaliwanag ni Thomas, "Kung ang lahat dito ay mapayapa at walang mangyayari, mahirap para sa amin na makuha ang sagradong apoy."Pero nakita mo na. Ang lugar na ito ay magulo, at ang mga tao ay natatakot. Kung kaya nating lutasin ang problema at mawala ang kakaibang sakit na tanda, isipin mo ito, hindi ba't malaki ang pabor sa atin ng tribo?"Hindi naman masyadong malaki kung gantihan tayo ng sagradong apoy, di ba?"This time, naiintindihan na siya ni Phoebe.Tumango siya. Ito ay totoo. Kung matutulungan nila ang tribo na maalis ang kakaibang sakit na marka, madali nilang makuha ang sagradong apoy.Ang problema, madali bang gumaling ang kakaibang sakit na marka?Tinanong ni Phoebe, “Kung gayon, paano mo matutuklasan ang masamang tao?”Humagalpak ng tawa si Thomas.Uminom siya ng tsaa bago niya sinabing, “Well, fir
"Bukod dito, para maiwasan ang masasamang tao na mag-alala tungkol sa anumang bagay, nangako ang Great Elder na pakikitunguhan nila nang maayos ang kanilang mga pamilya, at maglalabas din sila ng malaking halaga ng welfare allowance."Nang marinig ito ni Thomas at ng grupo, naunawaan nila ang nangyayari sa tribo.Sinabi ni Thomas, "Kung gayon, ang dose-dosenang mga tao na nasunog noong nakaraang buwan at ngayong buwan ay masasamang tao na nakagawa ng mga krimen?"Madiin na tumango ang waiter.Aniya, “Actually, kapag may nag-step out, natuwa ang mga tao dahil akala nila ay mawawala na rin sa wakas ang kakaibang sakit na marka. Sa hindi inaasahan, pagkatapos masunog ang unang tao, ang kakaibang sakit na marka ay patuloy na umiral, at walang palatandaan na ito ay mawawala!"Gayunpaman, ang pangalawa at pangatlong tao ay lumabas."Ang mga tao ay sinunog hanggang sa mamatay, ngunit ang kakaibang sakit ay nanatili. Parang untreatable.”Sa sandaling iyon, mapanlait na sinabi ng Pisces,
Huminto muna siya saglit bago niya ipinagpatuloy ang sasabihin, “May mga tsismis na nagsasabing palagi kaming nagsusunog ng mga tao dito. Hangga't gusto ito ng mga tao, maaari silang sunugin ng sagradong apoy upang sunugin ang kanilang mga kasalanan. Iyan ay talagang hindi tumpak. Mabait ang mga matatanda, kaya hindi nila sinusunog ang mga tao bilang bahagi ng kanilang libangan."Nang marinig iyon ni Phoebe, bahagya siyang nag-pout.Medyo iba ang sitwasyon sa pagpapakilala niya.Noong una ay naisip niya na ang sinuman ay maaaring masunog ng sagradong apoy, at maaari silang mamatay hangga't gusto nila ito. Iyon ay talagang hindi totoo. Hikayatin pa rin ng matanda ang mga tao laban dito kung maaari.Tila lahat ng narinig niya ay peke, at kailangan niyang makita ang sitwasyon para sa kanyang sarili."Ano kaya ang mangyayari sa seremonya ng pagsunog ng sagradong apoy bukas?" tanong pa ni Thomas.Nang banggitin niya ito, bahagyang nagdilim ang ekspresyon ng waiter, at napabuntong-hini
Nang makita ni Thomas at ng barkada ang sasakyan na papaalis, agad silang nakakita ng isang maliit na restawran, naupo, at nag-order ng ilang pagkain.Hihintayin nilang dumating ang kanilang mga pagkain habang pinag-uusapan nila ang pagkasunog bukas habang kumakain sila.Gayunpaman, bago sila gumawa ng kanilang order, isang waiter ang lumapit at nagsabing, “Hello, pwede bang igulong mo ang iyong mga manggas at ipakita sa akin ang iyong mga braso?”Anong kakaibang kahilingan iyon?Nagkatinginan si Thomas at ang kanyang grupo, na medyo naguguluhan. Habang ito ay isang tribo sa kanayunan, hindi dapat umiral ang gayong kakaibang kaugalian, tama ba?Nandoon lang sila para kumain, kaya bakit kailangang suriin ang kanilang mga braso?Tanong ni Pisces kay Phoebe, “Ms. Mars, kaugalian din ba ito sa lugar na ito?”Si Phoebe naman ay mukhang naguguluhan. Hindi niya inaasahan na mangyayari ito. Bago siya makarating doon, hindi niya alam na may ganoong kaugalian ang lugar, kaya hindi rin niy
Sa huli, tinanong ni Thomas ang huling tanong. "Alam mo ba ang mga pangalan ng dalawang tribo?"Humagalpak ng tawa si Phoebe. "Walang nakakaalam ng kanilang mga pangalan sa mahabang panahon. Ngayon, ang isa ay tinatawag na Divine Water Tribe habang ang isa naman ay tinatawag na Sacred Fire Tribe."Tumawa din si Thomas. "Ang mga pangalang ito ay madaling matandaan."Habang nagsasalita sila, nakarating ang kanilang sasakyan sa isang T-junction, at pinahinto ni Pisces ang sasakyan."Saan tayo pupunta?"Sinabi ni Phoebe, “Ang kaliwa ay ang daan patungo sa Divine Water Tribe, at ang kanan ay ang daan patungo sa Sacred Fire Tribe. Ikaw ang bahalang pumili sa kaliwa o kanang bahagi."Nag-isip sandali si Thomas bago niya itinuro ang daan sa kanan at sinabi, "Pumunta tayo sa Sacred Fire Tribe."Pagkatapos ng lahat, ang sagradong apoy ay madaling makuha, habang maaaring hindi nila makita ang anumang banal na tubig. Matapos pag-isipan ito ni Thomas, nagpasya siyang pumunta at tingnan kung
"Ang mga tao ay nagmula sa iba't ibang panig ng mundo, at nakagawa sila ng lahat ng uri ng krimen na nagpagalit sa iba at sa Diyos. Sa palagay ko mayroong mga dalawampung tao na nasusunog hanggang sa mamatay sa pamamagitan ng sagradong apoy bawat taon."Ito ay talagang nakakagulat na numero at insidente.Sino ang makakaalam na matanto ng masasamang taong ito ang pagkakamali ng kanilang mga ginawa at magkusa na magpakamatay?Para sa mga taong ito, ang pagkakaroon ng sagradong apoy ay talagang isang kaluwagan at pagtubos, kaya ito ay may mahalagang kahulugan.Napabuntong-hininga si Thomas. Ngayon naiintindihan na niya kung bakit ngayon lang sasabihin ni Phoebe ang ginawa niya.Sa katunayan, lahat ay makakakuha ng sagradong apoy. Hangga't gusto mo, makukuha mo.Pero kahit na ganito, ang sagradong apoy ay hindi direktang ibibigay sa iyo. Sa halip, susunugin ka nito hanggang sa mamatay ka.Ang iyong buhay ay magtatapos sa sandaling nakilala mo ang sagradong apoy!Parang nakakatakot
Magulo iyon. Humalakhak si Thomas bilang pagbibitiw habang umiiling. Alam niyang hindi magiging ganoon kadali ang mga susunod na pangyayari.Kumunot ang noo ni Pisces at nagtanong, “What the heck? hindi ko maintindihan. Hindi mo ba sinabi na kahit sino ay maaaring makakuha ng sagradong apoy ngayon? Bakit bigla mo na lang sinasabi na mamamatay ang mga nakakakuha nito? Anong ibig mong sabihin?"Mabilis na binigyan ni Phoebe ng sagot ang Pisces sa kanyang pagkataranta.She patiently answered, “Tulad ng sinabi ko kanina, talagang nagtutulungan ang dalawang tribo. Ang isa ay may pananagutan sa pagbibigay ng mga gantimpala, habang ang isa ay namamahala sa mga parusa. Ang banal na tubig ay ginagamit upang gantimpalaan ang mga tao ng malaking kabaitan, habang ang sagradong apoy ay ginagamit upang parusahan ang mga taong lubhang kasamaan."ha?Sabi ni Pisces, “Ibig bang sabihin kapag may gumawa ng masama, masusunog siya hanggang mamatay sa sagradong apoy? Parang nagsasakripisyo sa Diyos. I
Ipinahiwatig din nito na ang paraan ng pag-iingat ng holy water ay kailangang maging espesyal. Isa pa, matibay ang paniniwala ng mga taganayon, kaya hindi sila mabubulag ng pera.Ito ay magiging mahirap.Hindi pa rin alam ni Thomas kung ano ang "dakilang kabaitan". Ano ang dapat niyang gawin para makuha ang banal na tubig?Magiging mahirap kapag ganito.Doon rin, Pisces asked, “Ms. Mars, nalaman mo ba kung ang mga taong iyon ay nabuhay nang mas matagal pagkatapos nilang uminom ng banal na tubig? Baka gimmick lang na nakakaloko ng mga tao."Hindi lang Pisces ang may ganoong kaisipan. Nagtaka rin si Thomas.Pagkatapos ng lahat, si Thomas ay isang doktor, at hindi niya akalain na ang isang mangkok ng tubig ay magkakaroon ng ganoon kalakas na bisa.Gayunpaman, ang sagot ni Phoebe ay ginawa itong tila totoo. “Na-verify ko na talaga. May kilala akong tatlong tao na uminom ng banal na tubig, at sila ay namatay sa 101, 106, at 114, ang pinakanakakatakot, ayon sa pagkakabanggit!”“Oh, D