Sa wakas something gappy.Sa kabilang dulo ng tawag, nasiyahan din si Cain. Dahil bali ang kanyang binti, naisip niya na baka hindi na siya maging pangunahing coach.Nasira ang kanyang reputasyon, at nabali ang kanyang binti.Sino ang mag-aakala na ang kanyang binti ay gagaling na parang magic, at siya ay magiging pangunahing coach muli sa loob ng isang buwan.Kailangan niyang magpasalamat kay Thomas sa lahat ng nangyari.“Dr. Mayo, gagamitin ko ang tagumpay ko para pasalamatan ka sa ginawa mo para sa akin bukas!"Sa sinabi niya, may narinig siyang sumisigaw ng pangalan niya sa labas.Sobrang gabi na ngayon. Sino kaya ito?Ibinaba ni Cain ang kanyang telepono, at umalis siyang mag-isa sa clinic. Nakita niya ang isang marangyang sports car sa harap ng pinto, at may nakatayong lalaki sa may pintuan ng sasakyan.Nakikita niya ang itsura ng lalaki sa ilalim ng liwanag ng buwan. Ang lalaki ay si John mula sa Great Esteem Insurance na nakikipagkumpitensya sa kanya upang bumili ng FC
Kinabukasan, alas dos ng hapon.Ang laban sa pagitan ng Kingston FC at Milford FC ay naganap ngayon sa Kingston's FC home ground. Ang parehong mga koponan ay nasa relegation zone, at ang isa sa kanila ay nasa bingit ng pagiging relegated.Ang parehong mga koponan ay may kakila-kilabot na mga record, samakatuwid, kung nais nilang manatiling malinis sa relegation, kailangan nilang lumaban para sa tatlong puntos mula sa laban ngayon.Ang mas kapansin-pansin ay ang katotohanan na ang parehong mga club ay kamakailan-lamang na nagtapos ng mga paglilipat ng kontrata at ngayon ay may mga bagong pinuno.Bago magsimula ang laban, isa-isang pumuwesto ang mga tagahanga ng soccer sa kanilang assigned seats.Sinama ni Thomas si Emma upang manood ng laro ngayon. Bihira silang magkaroon ng oras na magkasama, kaya naisip niya na ito ay isang magandang paraan para sa kanilang pagsasama at pagtibayin ang kanilang relasyon.“Hindi ba si Cain Dinklage iyon?” Sabi ni Emma sabay turo sa isang lalaking
Nagsalubong ang kilay ni Thomas.Doping?Iyon ay katawa-tawa. Nagbago na ang magkapatid na Mileard, kaya logical na, hinding-hindi sila gagawa ng isang bagay na napakasama."Nasaan ang magkapatid na Mileard?""Sila ay ini-interrogate sa silid na iyon. Kung ito ay na-certify, maaaring ma-ban sila sa ilang laro, at maaaring maapektuhan nang husto ang kanilang buong karera."Nang marinig ito, lalo pang na-stress si Thomas.Napakaraming paghihirap ang pinagdaanan ng magkapatid na Mileard para makarating sa kinalalagyan nila ngayon. Paano sila 'matalo' nang katawa-tawa?"Pupunta ako at titingnan ito."“Ah, iminumungkahi kong huwag kang makialam, Dr. Mayo. Ang interogasyon ay isinasagawa ng mga awtoridad mula sa Sports Bureau sa ngayon, at wala kang karapatang pumasok.""Huwag kang mag-alala, doktor din ako, at tumutulong lang akong mag-check."Sinabihan ni Thomas si Emma at ang iba pa na manatili sa kinaroroonan nila, pagkatapos ay mag-isang naglakad patungo sa pintuan ng silid ng
Hindi masyadong maganda ang mukha ng interrogator nang makita niyang hinugot ni Thomas ang pilak na karayom, at bumulong siya, "Ah, may panuntunan tayo na hindi maaaring magkaroon ng pangalawang pagsubok, kailangan mong-"Pinandilatan siya ni Thomas at agad na tinakpan ng interrogator ang kanyang bibig.Sa harap ni Thomas, walang silbi ang lahat ng piping panuntunan.Nagulat ang magkapatid na Mileard. Ang reputasyon ni Thomas ay tila medyo prestihiyoso, at kahit na ang nagtatanong ay natatakot na magsabi ito ng anupaman.Ang interrogator ay medyo matagumpay kanina, habang siya ay sumisigaw at walang pakialam sa magkapatid na Mileard."Kayong dalawa, makipagtulungan kayo sa akin.""Sige."Ginamit ni Thomas ang pilak na karayom sa magkapatid na Mileard. Pagkatapos ng isang round ng mga pagsusuri at pagsubok, nalaman niyang wala ni isang problema sa kanila.Walang ibang mga isyu sa kanilang mga katawan maliban sa rush ng adrenaline pagkatapos ng unang kalahati ng laro, at hindi
Ngumiti si Thomas at hinawakan ang kamay ni Emma.“Minor incident lang, pero okay na ang lahat. Let's go, magpapatuloy tayo sa panonood ng laro.""Sige."Bumalik sila sa kanilang mga upuan sa audience at nagpatuloy sa panonood ng laro.Isa-isang pumasok sa field ang mga manlalaro mula sa visiting team na may mga ngiti sa kanilang mga labi, dahil naniniwala sila na ang magkapatid na Mileard ay maparusahan dahil sa doping, ngunit nagulat sila nang matuklasan na ang magkapatid na Mileard ay nasa line-up pa rin at hindi na-disqualify. mula sa laro!Paano kaya ito?Ang labing-isang kalabang manlalaro sa field ay tuluyang natigilan.Kung maglalaro pa ang magkapatid na ito, paano sila mananalo? Wala na silang pag-asa!Hindi lang nabigo ang panlilinlang ni John na maalis ang magkakapatid na Mileard, ngunit humantong din ito sa mga manlalaro sa kanyang sariling koponan na dumanas ng nervous breakdown. Bilang resulta, nakita nila ang isang panig na pagbaba sa ikalawang kalahati ng laro.
Hindi nakakatakot ang kamatayan, ang mas nakakatakot ay ang proseso ng paghihintay sa kamatayan.Sa isang villa sa suburbs.Dalawang lalaki ang nakaupo sa mga sofa na magkaharap, tahimik na nakatitig sa sahig at hindi nagsasalita. Para silang patay na, ang kanilang mga mata ay puno ng paghihirap.Sa kaliwa ay si Warren Parkinson, at si Caleb Nickleson ay nasa kanan.Lumipas ang anim na araw, at bukas na ang araw ng ‘parusa’ ayon kay Thomas.Wala silang ideya kung ano ang naghihintay sa kanila, ngunit sigurado sila na matatalo pa rin sila.Sinubukan nila ang lahat ng kanilang makakaya upang manatiling buhay, pero hindi nila magawa.Isinasaalang-alang nila ang pagkuha ng mga mamamatay-tao, pagtakas nang palihim, pagbabalak ng paghihiganti, paghingi ng awa, at maraming iba pang mga pagpipilian, ngunit wala sa kanila ang gagana.Ang tanging naghihintay sa kanila ay ang malupit na katotohanan.“Freaking damn it!”Bumangon si Warren at sinipa ang coffee table na aksidenteng bumagsa
"Anong ginagawa mo dito? Hindi ka welcome dito. Mawala ka at umalis ka sa paningin ko."Ngumiti si Ballard at sinabing, “Mr. Parkinson, nalilito ka ba talaga o nagpapanggap ka lang? Hindi mo ba talaga alam kung bakit tayo nandito? Naalala mo pa ba kung paano mo inusig si Tiyo Ben noong una? Hindi mo ba alam ang tungkol dito?"“Bukas ang ikapitong araw ng pagkamatay ni Tiyo Ben. Ayon sa mga tagubilin ng amo, dadalhin kita sa bulwagan ng pagluluksa. Tara na.”Patuloy na umatras si Warren at sinabing, “Ayokong pumunta, ayaw kong pumunta!”Tumalikod siya at gustong tumakbo papasok sa villa. Dahil dito, sabay-sabay na sumugod ang ilang kalbong lalaki. Itinulak nila si Warren sa lupa at pilit na hinila papasok sa van.Nang makita ni Caleb ang dominanteng pagkilos na ito, nakaramdam siya ng kaunting panginginig.“Caleb, ikaw na mismo ang sasakay sa van? Gusto mo bang tulungan ka namin?""Hindi, hindi ko kailangan ng tulong. Ako na mismo ang pupunta."Mas matino si Caleb at mag-isa siy
Kahit na nalampasan ng kabilang partido ang bilang ng mga subordinates na mayroon siya, hindi natakot si Ballard.Sa kaway ng kamay, sabay-sabay na handang sumabak sa labanan ang lahat ng kanyang nasasakupan.“Action!”Nang malapit nang mag-away ang dalawang grupo, may isa pang grupo na biglang dumating sa lugar na naka-motorsiklo. Lahat ay nagsusuot ng maong na jacket na may butas na tenga at mukhang punkish sila."Naku, Ballard. Bakit kayo nag-aaway?"Ang mga taong nakapaligid sa kanila sa pagkakataong ito ay mula rin sa mga maliliit na gang sa malapit.Ang pinuno ay kilala bilang 'Blood Knight'.Kumunot ang noo ni Ballard. 'Mukhang dumating ang taong ito na may masamang intensyon. Sa pamamagitan ng pagmamasid sa kanyang pagka-kalmado, maaari kong hulaan na ang Blood Knight ay narito rin upang agawin ang mga tao mula sa akin.'Ang katotohanan ay naging ang paraan na inaasahan niya.Inilagay ng Blood Knight ang kanyang mga kamay sa mga bulsa ng kanyang pantalon at lumakad, "L
Isang partikular na katangian ang nararapat na bigyang pansin: ang lahat ng mga taong kasalukuyang may sakit ay mula sa tribo, at walang mga turista na dumaranas ng kakaibang sakit na marka sa ngayon.Nagulat si Phoebe. “May ganyan talaga? Kung gayon bakit sinuri ng waiter ang aming mga braso sa unang lugar?"Sagot ni Thomas, “It’s just a formality. Bagama't walang mga turistang nagkasakit sa ngayon, hindi ito nangangahulugan na ang mga turista ay tiyak na hindi magkakasakit."After a pause, he said, “But if you assume that tourists really won’t get sick, that means na ang kakaibang mark disease ay kakalat lang sa loob ng tribo. Dapat mong tandaan ang panaginip ng Great Elder: ang masamang tao ay miyembro din ng tribo."Ibig sabihin, ang lahat ng panganib ay talagang nakakulong sa tribo at walang kinalaman sa mga turista. Samakatuwid, ang mga turista ay maaari pa ring kumain at uminom, at gawin ang anumang gusto nila. Ang mga tao lang sa tribo ang nabubuhay sa takot.”Matapos maki
Medyo napatulala si Phoebe. Napakagulo ng sitwasyon. Paano ito magiging once-in-a-lifetime opportunity para sa kanila?Tinanong niya, "Ano ang ibig mong sabihin?"Ipinaliwanag ni Thomas, "Kung ang lahat dito ay mapayapa at walang mangyayari, mahirap para sa amin na makuha ang sagradong apoy."Pero nakita mo na. Ang lugar na ito ay magulo, at ang mga tao ay natatakot. Kung kaya nating lutasin ang problema at mawala ang kakaibang sakit na tanda, isipin mo ito, hindi ba't malaki ang pabor sa atin ng tribo?"Hindi naman masyadong malaki kung gantihan tayo ng sagradong apoy, di ba?"This time, naiintindihan na siya ni Phoebe.Tumango siya. Ito ay totoo. Kung matutulungan nila ang tribo na maalis ang kakaibang sakit na marka, madali nilang makuha ang sagradong apoy.Ang problema, madali bang gumaling ang kakaibang sakit na marka?Tinanong ni Phoebe, “Kung gayon, paano mo matutuklasan ang masamang tao?”Humagalpak ng tawa si Thomas.Uminom siya ng tsaa bago niya sinabing, “Well, fir
"Bukod dito, para maiwasan ang masasamang tao na mag-alala tungkol sa anumang bagay, nangako ang Great Elder na pakikitunguhan nila nang maayos ang kanilang mga pamilya, at maglalabas din sila ng malaking halaga ng welfare allowance."Nang marinig ito ni Thomas at ng grupo, naunawaan nila ang nangyayari sa tribo.Sinabi ni Thomas, "Kung gayon, ang dose-dosenang mga tao na nasunog noong nakaraang buwan at ngayong buwan ay masasamang tao na nakagawa ng mga krimen?"Madiin na tumango ang waiter.Aniya, “Actually, kapag may nag-step out, natuwa ang mga tao dahil akala nila ay mawawala na rin sa wakas ang kakaibang sakit na marka. Sa hindi inaasahan, pagkatapos masunog ang unang tao, ang kakaibang sakit na marka ay patuloy na umiral, at walang palatandaan na ito ay mawawala!"Gayunpaman, ang pangalawa at pangatlong tao ay lumabas."Ang mga tao ay sinunog hanggang sa mamatay, ngunit ang kakaibang sakit ay nanatili. Parang untreatable.”Sa sandaling iyon, mapanlait na sinabi ng Pisces,
Huminto muna siya saglit bago niya ipinagpatuloy ang sasabihin, “May mga tsismis na nagsasabing palagi kaming nagsusunog ng mga tao dito. Hangga't gusto ito ng mga tao, maaari silang sunugin ng sagradong apoy upang sunugin ang kanilang mga kasalanan. Iyan ay talagang hindi tumpak. Mabait ang mga matatanda, kaya hindi nila sinusunog ang mga tao bilang bahagi ng kanilang libangan."Nang marinig iyon ni Phoebe, bahagya siyang nag-pout.Medyo iba ang sitwasyon sa pagpapakilala niya.Noong una ay naisip niya na ang sinuman ay maaaring masunog ng sagradong apoy, at maaari silang mamatay hangga't gusto nila ito. Iyon ay talagang hindi totoo. Hikayatin pa rin ng matanda ang mga tao laban dito kung maaari.Tila lahat ng narinig niya ay peke, at kailangan niyang makita ang sitwasyon para sa kanyang sarili."Ano kaya ang mangyayari sa seremonya ng pagsunog ng sagradong apoy bukas?" tanong pa ni Thomas.Nang banggitin niya ito, bahagyang nagdilim ang ekspresyon ng waiter, at napabuntong-hini
Nang makita ni Thomas at ng barkada ang sasakyan na papaalis, agad silang nakakita ng isang maliit na restawran, naupo, at nag-order ng ilang pagkain.Hihintayin nilang dumating ang kanilang mga pagkain habang pinag-uusapan nila ang pagkasunog bukas habang kumakain sila.Gayunpaman, bago sila gumawa ng kanilang order, isang waiter ang lumapit at nagsabing, “Hello, pwede bang igulong mo ang iyong mga manggas at ipakita sa akin ang iyong mga braso?”Anong kakaibang kahilingan iyon?Nagkatinginan si Thomas at ang kanyang grupo, na medyo naguguluhan. Habang ito ay isang tribo sa kanayunan, hindi dapat umiral ang gayong kakaibang kaugalian, tama ba?Nandoon lang sila para kumain, kaya bakit kailangang suriin ang kanilang mga braso?Tanong ni Pisces kay Phoebe, “Ms. Mars, kaugalian din ba ito sa lugar na ito?”Si Phoebe naman ay mukhang naguguluhan. Hindi niya inaasahan na mangyayari ito. Bago siya makarating doon, hindi niya alam na may ganoong kaugalian ang lugar, kaya hindi rin niy
Sa huli, tinanong ni Thomas ang huling tanong. "Alam mo ba ang mga pangalan ng dalawang tribo?"Humagalpak ng tawa si Phoebe. "Walang nakakaalam ng kanilang mga pangalan sa mahabang panahon. Ngayon, ang isa ay tinatawag na Divine Water Tribe habang ang isa naman ay tinatawag na Sacred Fire Tribe."Tumawa din si Thomas. "Ang mga pangalang ito ay madaling matandaan."Habang nagsasalita sila, nakarating ang kanilang sasakyan sa isang T-junction, at pinahinto ni Pisces ang sasakyan."Saan tayo pupunta?"Sinabi ni Phoebe, “Ang kaliwa ay ang daan patungo sa Divine Water Tribe, at ang kanan ay ang daan patungo sa Sacred Fire Tribe. Ikaw ang bahalang pumili sa kaliwa o kanang bahagi."Nag-isip sandali si Thomas bago niya itinuro ang daan sa kanan at sinabi, "Pumunta tayo sa Sacred Fire Tribe."Pagkatapos ng lahat, ang sagradong apoy ay madaling makuha, habang maaaring hindi nila makita ang anumang banal na tubig. Matapos pag-isipan ito ni Thomas, nagpasya siyang pumunta at tingnan kung
"Ang mga tao ay nagmula sa iba't ibang panig ng mundo, at nakagawa sila ng lahat ng uri ng krimen na nagpagalit sa iba at sa Diyos. Sa palagay ko mayroong mga dalawampung tao na nasusunog hanggang sa mamatay sa pamamagitan ng sagradong apoy bawat taon."Ito ay talagang nakakagulat na numero at insidente.Sino ang makakaalam na matanto ng masasamang taong ito ang pagkakamali ng kanilang mga ginawa at magkusa na magpakamatay?Para sa mga taong ito, ang pagkakaroon ng sagradong apoy ay talagang isang kaluwagan at pagtubos, kaya ito ay may mahalagang kahulugan.Napabuntong-hininga si Thomas. Ngayon naiintindihan na niya kung bakit ngayon lang sasabihin ni Phoebe ang ginawa niya.Sa katunayan, lahat ay makakakuha ng sagradong apoy. Hangga't gusto mo, makukuha mo.Pero kahit na ganito, ang sagradong apoy ay hindi direktang ibibigay sa iyo. Sa halip, susunugin ka nito hanggang sa mamatay ka.Ang iyong buhay ay magtatapos sa sandaling nakilala mo ang sagradong apoy!Parang nakakatakot
Magulo iyon. Humalakhak si Thomas bilang pagbibitiw habang umiiling. Alam niyang hindi magiging ganoon kadali ang mga susunod na pangyayari.Kumunot ang noo ni Pisces at nagtanong, “What the heck? hindi ko maintindihan. Hindi mo ba sinabi na kahit sino ay maaaring makakuha ng sagradong apoy ngayon? Bakit bigla mo na lang sinasabi na mamamatay ang mga nakakakuha nito? Anong ibig mong sabihin?"Mabilis na binigyan ni Phoebe ng sagot ang Pisces sa kanyang pagkataranta.She patiently answered, “Tulad ng sinabi ko kanina, talagang nagtutulungan ang dalawang tribo. Ang isa ay may pananagutan sa pagbibigay ng mga gantimpala, habang ang isa ay namamahala sa mga parusa. Ang banal na tubig ay ginagamit upang gantimpalaan ang mga tao ng malaking kabaitan, habang ang sagradong apoy ay ginagamit upang parusahan ang mga taong lubhang kasamaan."ha?Sabi ni Pisces, “Ibig bang sabihin kapag may gumawa ng masama, masusunog siya hanggang mamatay sa sagradong apoy? Parang nagsasakripisyo sa Diyos. I
Ipinahiwatig din nito na ang paraan ng pag-iingat ng holy water ay kailangang maging espesyal. Isa pa, matibay ang paniniwala ng mga taganayon, kaya hindi sila mabubulag ng pera.Ito ay magiging mahirap.Hindi pa rin alam ni Thomas kung ano ang "dakilang kabaitan". Ano ang dapat niyang gawin para makuha ang banal na tubig?Magiging mahirap kapag ganito.Doon rin, Pisces asked, “Ms. Mars, nalaman mo ba kung ang mga taong iyon ay nabuhay nang mas matagal pagkatapos nilang uminom ng banal na tubig? Baka gimmick lang na nakakaloko ng mga tao."Hindi lang Pisces ang may ganoong kaisipan. Nagtaka rin si Thomas.Pagkatapos ng lahat, si Thomas ay isang doktor, at hindi niya akalain na ang isang mangkok ng tubig ay magkakaroon ng ganoon kalakas na bisa.Gayunpaman, ang sagot ni Phoebe ay ginawa itong tila totoo. “Na-verify ko na talaga. May kilala akong tatlong tao na uminom ng banal na tubig, at sila ay namatay sa 101, 106, at 114, ang pinakanakakatakot, ayon sa pagkakabanggit!”“Oh, D