Tinuro ni Caleb si Thomas. "Naglakas-loob ka bang saktan ang aking mga tao? Okay, wait lang. Hahayaan kitang magbayad ng presyo ayon sa batas. Gusto kong matutunan mo ang mga kahihinatnan ng pananakit sa aking mga tao!”Pagkatapos, hinawakan ni Thomas ang kamay niya."Ginamit mo ba ang kamay na ito para itumba ang bote ng gamot?"Nang makita ni Caleb ang galit na galit na mukha ni Thomas, napagtanto niyang may mali. Gusto niyang kumawala sa pagkakahawak ni Thomas, ngunit na-realize niyang hindi niya kaya.Siya ay mahina at walang kakayahan. Paano siya nakaalis sa pagkakahawak ni Thomas?“Bitawan mo ako. Bitawan mo ako ngayon, naririnig mo ba?Ikaw, bakit ka nakatayo lang dyan? Bilisan mo na siyang patayin ngayon!"Natakot talaga si Caleb. Mabilis niyang hinayaan ang kanyang mga tauhan na tumulong, ngunit bago sila lumakad palapit sa kanya, mas naglagay si Thomas ng lakas para igalaw ang kanyang pulso.Click!Ang tunog ng pagkabali ng buto ay malinaw na narinig ng lahat. Nabali
Humalakhak si Warren. “Tigilan mo na ang pagmamayabang. Tumingin ng mabuti sa paligid. Dalawa ulit ang bilang ng tao kaysa sa iyo. Paano mo ako lalabanan?"Magiging kapaki-pakinabang ba ito sa mas maraming tao?Gaano man karami ang mga langgam, maaaring sirain ng isang elepante ang isang malaking halaga sa kanila sa isang hakbang lang.Isang malaking grupo ng mga tao ang sumugod, ngunit wala ni isa sa kanila ang gumawa ng anuman dahil sila ay nasaktan ng matindi ng mga taong dinala ni Thomas na parang naghihiwa ng gulay.Ang kanilang pagkakaiba ay parang isang sanggol na nakikipaglaban sa isang propesyonal na manlalaro ng boksing.Ang bawat isa sa kanila ay hinahawakan ng mga suntok at sipa.Wala pang dalawang minuto, ilang dosenang mga alipores ang nakahiga sa lupa. Nahulog sila sa lupa, at nagkalat ang mga pagkain sa paligid.Nang makita ito ng staff ng Glory Real Estate, lahat sila ay nagtago sa hotel sa takot, at wala ni isa sa kanila ang nangahas na tumayo.Natigilan din s
Nagpakawala siya ng mahabang buntong-hininga, tinapik ang kanyang dibdib, at sinabing, “Thomas, medyo may kakayahan ka, pero ano ngayon? Sa tingin mo ba ito lang ang kaya kong gawin? Hayaan mong sabihin ko sa iyo, kung hindi mo ako papatayin ngayon, ikaw ang mamamatay sa susunod na pagkikita natin!"Sa labas ng hotel...Dinala ni Thomas ang kanyang mga tauhan.Sinundan siya ni Samson at curious na nagtanong, “Boss, bakit mo gustong tumigil? Hindi ba magandang patayin sina Warren at Caleb, ang dalawang astig, para makaganti kay Uncle Ben?"Bago magsalita si Thomas, sinabi ni Ryan sa kabilang panig, "Kung papatayin natin sila ngayon, magiging napakadali non para sa kanila."“Huh?”"Ayon sa isang scientific research, kapag ang mga bilanggo ng death row ay pinatay, hindi marami sa kanila ang talagang matatakot. Sa halip, labis nilang tinatangkilik ito. Iniisip nila na sa wakas ay malaya na sila, at ang tunay na nagpapahirap sa kanila ay ang panahon na naghihintay sila ng hatol ng kam
Hill Manufacturing Company, gusali ng opisina.Umupo si Richard sa office chair niya. Nakaupo sina Harvard at Jade sa sofa sa kanyang kaliwang bahagi, habang si Thomas at Emma ay nakatayo sa harapan nila.Ang magkabilang panig ay hindi nagustuhan ang isa't isa, at naisip nila na hindi na lang magkaroon ng anumang pakikipag-ugnayan. Ngunit, dahil sa zone ng pagpaplano ng sementeryo, muli silang nagtipon sa parehong opisina.Matapos marinig ang kahilingan ni Emma, nadama ni Richard ang paghamak.Kung ang ibang tao ang nag-uulat ng issue, maaari siyang agad na sumang-ayon dito, ngunit imposible kapag si Thomas iyon.Ilang beses na ba siyang naloko ni Thomas?Hindi siya naghiganti, gayunpaman ay matapang na si Thomas na humiling ng mga karapatang gamitin ang isang lugar ng libingan. Haha! Niloloko ba nila siya?Kung talagang ibinigay ito ni Richard kay Thomas, makakaraos pa kaya siya sa business world?Alam din ni Emma ang iniisip ni Richard, kaya nagsalita muna siya. “Lolo, alam
"Mukhang nagpapanggap ka lang."Ang kanyang mga salita ay tumusok sa puso ni Thomas na parang kutsilyo.Hindi nakayanan ni Emma ang nakita, ngunit hindi siya nangahas na magalit kay Richard. Kailangan niyang ibaba ang kanyang dignidad kapag kailangan niya ang tulong nito, kaya kailangan niyang pigilan ang sarili.As long as she could make Richard say yes, that was not a big deal na lumuhod lang.Tinitigan ni Emma si Thomas, at nagdesisyon siya. Ito ang gagawin niya bilang asawa!Napakahalaga ng dignidad ng isang tao, kaya hindi dapat lumuhod si Thomas.Babae lang si Emma. Nakaluhod lang siya, at ayos na.Tsaka, dati, malaki ang naitulong ni Thomas kay Emma. Tinulungan niya itong malutas ang maraming problema, at muli niyang iniligtas ang buhay nito.Samakatuwid, ano ang malaking bagay para sa kanya na lumuhod nang isang beses para sa kanyang lalaki?Tinitigan ni Emma si Richard, at seryoso niyang sinabi, “Lolo, hayaan mo akong lumuhod at humingi ng tawad para kay Thomas. Sana
Tila narinig ni Richard ang pinaka nakakatawang biro sa mundo. Ipinatong niya ang isang kamay sa mesa at tumawa ng malakas na hindi niya maisara ang bibig.“Hoy, hindi naman ako nagkamali ng narinig di ba?"Ano ang sinabi mo? Sabihin mo ng mas malakas. hindi kita narinig."Sa tingin mo ba ikaw ay Diyos at magagawa mo ang anumang gusto mo? Ang mga karapatan sa pamamahagi ay ibinigay sa akin ng Urban Construction Bureau. Sino ka ba para bawiin ang aking mga karapatan sa shares?"Haha, baliw ka ba?"Nagtawanan naman sina Harvard at Jade.Bagama't paulit-ulit silang pinahiya ni Tomas, hindi nila iyon naisip.Sa kanilang opinyon, imposibleng bawiin ni Thomas ang kanilang mga karapatan sa pamamahagi. Sino ba talaga si Thomas? Paano niya babawiin ang kanilang mga karapatan sa pamamahagi?Kung babawiin ang karapatan, kailangang ang Urban Construction Bureau ang bumawi nito.Pagkatapos lang na mabaliw si Thomas ay sinabi niya ang mga katawa-tawang bagay na tulad nito.Napatulala rin s
Hiniling ni Richard sa kanyang mga tauhan na kunin ang mga dokumento at iniabot kay Mr. Fitz. Pagkatapos, pinanood niya ang pagbawi ni Mr. Fitz sa mga karapatan ng shares at dinala ang kanyang mga nasasakupan.Bago umalis si Mr. Fitz, walang nakapansin na palihim niyang sinulyapan si Thomas at nakahinga ng maluwag, na parang takot na takot siya kay Thomas.Actually, noong nasa opisina si Mr. Fitz kanina ay hindi niya nilingon si Thomas.Naiinis ba siyang makita si Thomas?Hindi, hindi siya naglakas-loob na tumingin sa kanya!Pagkatapos lamang umalis ni G. Fitz na sinabi ni Thomas, "Ang mga karapatan sa pamamahagi ay wala na sa iyo ngayon, kaya hindi namin kailangang manatili dito. Paalam.”Hinawakan ni Thomas ang kamay ni Emma bago sila tumalikod at umalis.“Maghintay ka!” Pinigilan siya ni Richard.“Ano ito?”“Thomas, hindi ko maintindihan ito, at hindi rin ako kumbinsido. Bakit nakinig sa iyo ang Urban Construction Bureau?"Humalakhak si Thomas. “Nagkamali ka. Hindi ako pin
Ang pagtawag sa kanya ng tinatawag na "Big Brother" ay hindi paraan ng kanyang pagharap sa isang tao nang magalang. Iyon talaga ang panganay niyang kapatid.Actually, maliban kina Jade, Harvard, at Emma, meron pa silang panganay na kapatid, na si Lucas Hill. Siya ang biological na kapatid ni Jade at apo ni Richard.Si Lucas ay kilala bilang anak ng ibang tao. Siya ay may talento sa pisikal at akademiko. Siya ay hindi lamang mahusay sa akademya at napakatalino, ngunit siya rin ay pisikal na mas malakas kaysa sa isang normal na bata.Matapos ang pagsisikap ng pamilya sa pagsasanay kay Lucas, mahusay siya sa lahat ng aspeto. Noong siya ay 20 years old pa lang, siya ay naging bise presidente ng Hill Manufacturing Company at kabilang sa nangungunang sampung kilalang binata sa lungsod noong panahong iyon!Si Lucas ay isang henyo, at siya ay determinado. Sa kabila na siya ay bata pa, ang kanyang pamamaraan ay lubhang malupit. Maraming nakaranas na matatandang lalaki na ginugol ang kanil
Isang partikular na katangian ang nararapat na bigyang pansin: ang lahat ng mga taong kasalukuyang may sakit ay mula sa tribo, at walang mga turista na dumaranas ng kakaibang sakit na marka sa ngayon.Nagulat si Phoebe. “May ganyan talaga? Kung gayon bakit sinuri ng waiter ang aming mga braso sa unang lugar?"Sagot ni Thomas, “It’s just a formality. Bagama't walang mga turistang nagkasakit sa ngayon, hindi ito nangangahulugan na ang mga turista ay tiyak na hindi magkakasakit."After a pause, he said, “But if you assume that tourists really won’t get sick, that means na ang kakaibang mark disease ay kakalat lang sa loob ng tribo. Dapat mong tandaan ang panaginip ng Great Elder: ang masamang tao ay miyembro din ng tribo."Ibig sabihin, ang lahat ng panganib ay talagang nakakulong sa tribo at walang kinalaman sa mga turista. Samakatuwid, ang mga turista ay maaari pa ring kumain at uminom, at gawin ang anumang gusto nila. Ang mga tao lang sa tribo ang nabubuhay sa takot.”Matapos maki
Medyo napatulala si Phoebe. Napakagulo ng sitwasyon. Paano ito magiging once-in-a-lifetime opportunity para sa kanila?Tinanong niya, "Ano ang ibig mong sabihin?"Ipinaliwanag ni Thomas, "Kung ang lahat dito ay mapayapa at walang mangyayari, mahirap para sa amin na makuha ang sagradong apoy."Pero nakita mo na. Ang lugar na ito ay magulo, at ang mga tao ay natatakot. Kung kaya nating lutasin ang problema at mawala ang kakaibang sakit na tanda, isipin mo ito, hindi ba't malaki ang pabor sa atin ng tribo?"Hindi naman masyadong malaki kung gantihan tayo ng sagradong apoy, di ba?"This time, naiintindihan na siya ni Phoebe.Tumango siya. Ito ay totoo. Kung matutulungan nila ang tribo na maalis ang kakaibang sakit na marka, madali nilang makuha ang sagradong apoy.Ang problema, madali bang gumaling ang kakaibang sakit na marka?Tinanong ni Phoebe, “Kung gayon, paano mo matutuklasan ang masamang tao?”Humagalpak ng tawa si Thomas.Uminom siya ng tsaa bago niya sinabing, “Well, fir
"Bukod dito, para maiwasan ang masasamang tao na mag-alala tungkol sa anumang bagay, nangako ang Great Elder na pakikitunguhan nila nang maayos ang kanilang mga pamilya, at maglalabas din sila ng malaking halaga ng welfare allowance."Nang marinig ito ni Thomas at ng grupo, naunawaan nila ang nangyayari sa tribo.Sinabi ni Thomas, "Kung gayon, ang dose-dosenang mga tao na nasunog noong nakaraang buwan at ngayong buwan ay masasamang tao na nakagawa ng mga krimen?"Madiin na tumango ang waiter.Aniya, “Actually, kapag may nag-step out, natuwa ang mga tao dahil akala nila ay mawawala na rin sa wakas ang kakaibang sakit na marka. Sa hindi inaasahan, pagkatapos masunog ang unang tao, ang kakaibang sakit na marka ay patuloy na umiral, at walang palatandaan na ito ay mawawala!"Gayunpaman, ang pangalawa at pangatlong tao ay lumabas."Ang mga tao ay sinunog hanggang sa mamatay, ngunit ang kakaibang sakit ay nanatili. Parang untreatable.”Sa sandaling iyon, mapanlait na sinabi ng Pisces,
Huminto muna siya saglit bago niya ipinagpatuloy ang sasabihin, “May mga tsismis na nagsasabing palagi kaming nagsusunog ng mga tao dito. Hangga't gusto ito ng mga tao, maaari silang sunugin ng sagradong apoy upang sunugin ang kanilang mga kasalanan. Iyan ay talagang hindi tumpak. Mabait ang mga matatanda, kaya hindi nila sinusunog ang mga tao bilang bahagi ng kanilang libangan."Nang marinig iyon ni Phoebe, bahagya siyang nag-pout.Medyo iba ang sitwasyon sa pagpapakilala niya.Noong una ay naisip niya na ang sinuman ay maaaring masunog ng sagradong apoy, at maaari silang mamatay hangga't gusto nila ito. Iyon ay talagang hindi totoo. Hikayatin pa rin ng matanda ang mga tao laban dito kung maaari.Tila lahat ng narinig niya ay peke, at kailangan niyang makita ang sitwasyon para sa kanyang sarili."Ano kaya ang mangyayari sa seremonya ng pagsunog ng sagradong apoy bukas?" tanong pa ni Thomas.Nang banggitin niya ito, bahagyang nagdilim ang ekspresyon ng waiter, at napabuntong-hini
Nang makita ni Thomas at ng barkada ang sasakyan na papaalis, agad silang nakakita ng isang maliit na restawran, naupo, at nag-order ng ilang pagkain.Hihintayin nilang dumating ang kanilang mga pagkain habang pinag-uusapan nila ang pagkasunog bukas habang kumakain sila.Gayunpaman, bago sila gumawa ng kanilang order, isang waiter ang lumapit at nagsabing, “Hello, pwede bang igulong mo ang iyong mga manggas at ipakita sa akin ang iyong mga braso?”Anong kakaibang kahilingan iyon?Nagkatinginan si Thomas at ang kanyang grupo, na medyo naguguluhan. Habang ito ay isang tribo sa kanayunan, hindi dapat umiral ang gayong kakaibang kaugalian, tama ba?Nandoon lang sila para kumain, kaya bakit kailangang suriin ang kanilang mga braso?Tanong ni Pisces kay Phoebe, “Ms. Mars, kaugalian din ba ito sa lugar na ito?”Si Phoebe naman ay mukhang naguguluhan. Hindi niya inaasahan na mangyayari ito. Bago siya makarating doon, hindi niya alam na may ganoong kaugalian ang lugar, kaya hindi rin niy
Sa huli, tinanong ni Thomas ang huling tanong. "Alam mo ba ang mga pangalan ng dalawang tribo?"Humagalpak ng tawa si Phoebe. "Walang nakakaalam ng kanilang mga pangalan sa mahabang panahon. Ngayon, ang isa ay tinatawag na Divine Water Tribe habang ang isa naman ay tinatawag na Sacred Fire Tribe."Tumawa din si Thomas. "Ang mga pangalang ito ay madaling matandaan."Habang nagsasalita sila, nakarating ang kanilang sasakyan sa isang T-junction, at pinahinto ni Pisces ang sasakyan."Saan tayo pupunta?"Sinabi ni Phoebe, “Ang kaliwa ay ang daan patungo sa Divine Water Tribe, at ang kanan ay ang daan patungo sa Sacred Fire Tribe. Ikaw ang bahalang pumili sa kaliwa o kanang bahagi."Nag-isip sandali si Thomas bago niya itinuro ang daan sa kanan at sinabi, "Pumunta tayo sa Sacred Fire Tribe."Pagkatapos ng lahat, ang sagradong apoy ay madaling makuha, habang maaaring hindi nila makita ang anumang banal na tubig. Matapos pag-isipan ito ni Thomas, nagpasya siyang pumunta at tingnan kung
"Ang mga tao ay nagmula sa iba't ibang panig ng mundo, at nakagawa sila ng lahat ng uri ng krimen na nagpagalit sa iba at sa Diyos. Sa palagay ko mayroong mga dalawampung tao na nasusunog hanggang sa mamatay sa pamamagitan ng sagradong apoy bawat taon."Ito ay talagang nakakagulat na numero at insidente.Sino ang makakaalam na matanto ng masasamang taong ito ang pagkakamali ng kanilang mga ginawa at magkusa na magpakamatay?Para sa mga taong ito, ang pagkakaroon ng sagradong apoy ay talagang isang kaluwagan at pagtubos, kaya ito ay may mahalagang kahulugan.Napabuntong-hininga si Thomas. Ngayon naiintindihan na niya kung bakit ngayon lang sasabihin ni Phoebe ang ginawa niya.Sa katunayan, lahat ay makakakuha ng sagradong apoy. Hangga't gusto mo, makukuha mo.Pero kahit na ganito, ang sagradong apoy ay hindi direktang ibibigay sa iyo. Sa halip, susunugin ka nito hanggang sa mamatay ka.Ang iyong buhay ay magtatapos sa sandaling nakilala mo ang sagradong apoy!Parang nakakatakot
Magulo iyon. Humalakhak si Thomas bilang pagbibitiw habang umiiling. Alam niyang hindi magiging ganoon kadali ang mga susunod na pangyayari.Kumunot ang noo ni Pisces at nagtanong, “What the heck? hindi ko maintindihan. Hindi mo ba sinabi na kahit sino ay maaaring makakuha ng sagradong apoy ngayon? Bakit bigla mo na lang sinasabi na mamamatay ang mga nakakakuha nito? Anong ibig mong sabihin?"Mabilis na binigyan ni Phoebe ng sagot ang Pisces sa kanyang pagkataranta.She patiently answered, “Tulad ng sinabi ko kanina, talagang nagtutulungan ang dalawang tribo. Ang isa ay may pananagutan sa pagbibigay ng mga gantimpala, habang ang isa ay namamahala sa mga parusa. Ang banal na tubig ay ginagamit upang gantimpalaan ang mga tao ng malaking kabaitan, habang ang sagradong apoy ay ginagamit upang parusahan ang mga taong lubhang kasamaan."ha?Sabi ni Pisces, “Ibig bang sabihin kapag may gumawa ng masama, masusunog siya hanggang mamatay sa sagradong apoy? Parang nagsasakripisyo sa Diyos. I
Ipinahiwatig din nito na ang paraan ng pag-iingat ng holy water ay kailangang maging espesyal. Isa pa, matibay ang paniniwala ng mga taganayon, kaya hindi sila mabubulag ng pera.Ito ay magiging mahirap.Hindi pa rin alam ni Thomas kung ano ang "dakilang kabaitan". Ano ang dapat niyang gawin para makuha ang banal na tubig?Magiging mahirap kapag ganito.Doon rin, Pisces asked, “Ms. Mars, nalaman mo ba kung ang mga taong iyon ay nabuhay nang mas matagal pagkatapos nilang uminom ng banal na tubig? Baka gimmick lang na nakakaloko ng mga tao."Hindi lang Pisces ang may ganoong kaisipan. Nagtaka rin si Thomas.Pagkatapos ng lahat, si Thomas ay isang doktor, at hindi niya akalain na ang isang mangkok ng tubig ay magkakaroon ng ganoon kalakas na bisa.Gayunpaman, ang sagot ni Phoebe ay ginawa itong tila totoo. “Na-verify ko na talaga. May kilala akong tatlong tao na uminom ng banal na tubig, at sila ay namatay sa 101, 106, at 114, ang pinakanakakatakot, ayon sa pagkakabanggit!”“Oh, D