Naaliw si Mikelle Edinger. “Matanda, itigil mo na ang pagpapanggap. Maniwala ka na kaya kong isara ang kumpanya mo anumang oras!"Walang sinabi si Ben.Hinampas ni Mikelle ang mesa. “Hindi na ako mag-aaksaya ng hininga sa iyo. Kung gusto mong magpatuloy sa pagpapatakbo ng negosyo, magpatuloy sa pagbebenta ng mga produkto para kumita ng pera, at mapanatili ang magandang reputasyon, kakailanganin mong gumawa ng ilang mga himala!“Bawasan ang 100 dollars mula sa presyo ng gastos ng bawat bagong produkto na iyong ginawa, at sa bawat unit na iyong ibinebenta, kumukuha ako ng 60% ng kita!"Naiintindihan mo ba?"Nakakabingi sa tenga ang mga salitang iyon.Hindi kailanman inasahan ni Ben na magkakaroon ng ganoong scum sa Earth.Ibinebenta na nila ang mga bagong kagamitan sa isang presyo na ginagarantiyahan ang pagkawala para sa kapakanan ng kawanggawa at upang makakuha ng magandang reputasyon. Sa huli, gusto pa rin ni Mikelle na makakuha ng pera mula rito.At marami siyang gusto rito.
Pagkatapos sabihin ang mga bagay na iyon, biglang umasim ang ekspresyon ni Mikelle. Sa katunayan, nagsimula siyang nauutal. “A-Anong sinasabi mo?“Nagpapatupad ako ng batas para sa kapakanan ng publiko, at lumalakad ako nang nakataas ang ulo. Tigilan mo na ang paggamit sa pangatlong tiyuhin ko para takutin ako.“Sinabi ko na sa iyo ang lahat nang malinaw. Kung hindi mo ako bibigyan ng kasiya-siyang sagot ngayon, hindi ako magiging mabait sa iyo. Mapapalaya ka lang kung isara ang iyong kumpanya. Kaya kong magpasa ng hatol sa iyo at mabulok ka sa kulungan!"Ngumiti si Thomas at umiling.Habang mas kalmado siya at mas tahimik siya, hindi gaanong kumpiyansa si Mikelle."Anong pinagtatawanan mo? Sa tingin mo ba nagbibiro ako?"Sinabi ni Thomas, "Magpasa ng isang pangungusap? Mabulok sa kulungan? Sibilyan ka lang. Saan ka nakakuha ng awtoridad na gawin ito? Kahit na manager ka ng Bureau of Industry and Commerce, wala kang awtoridad na parusahan ang iba, tama? Ni hindi mo alam ang pamam
Bakit siya magkakaroon ng isang nakakadismaya na pamangkin? Habang iniisip niya iyon, lalo siyang nagagalit, at gumamit siya ng mas maraming lakas para bugbugin siya.Napasigaw si Mikelle dahil sa pambubugbog, at labis na nasaktan siya.Matapos bugbugin ni Easton si Mikelle, humingi siya ng tawad at sinabi kay Thomas, “I’m sorry. Kasalanan ko kung hindi ko siya tinuruan ng mabuti. Hinayaan kong lumabas ang nakakadismaya na tangang ito at ipahiya ang sarili niya."Sinabi lang ni Thomas, "Gawin mo ang dapat mong gawin."Bumilis ang tibok ng puso ni Easton."Opo, ginoo."Sa totoo lang, binugbog niya si Mikelle nang walang awa dahil sa galit niya, at sana ay mabigyan din ng kaunting parusa si Mikelle. Sa ganoong paraan, hindi ito isapuso ni Thomas, at maaari niyang iligtas si Mikelle sa pagkakataong ito.Kung tutuusin, pamangkin niya si Mikelle, pinakamamahal niyang pamangkin.Ngunit paanong hindi alam ni Thomas ang munting panlilinlang ni Easton?Dapat ay walang mga damdaming kas
Kakaalis lang ni Mikelle, at dumating na naman ang isa pang grupo ng mga tao, na hindi alam ang mga pagkakakilanlan. Sunod-sunod ang mga problema. Tiyak na hindi ito mukhang isang kaso na nangyari bigla.Pinikit ni Thomas ang kanyang mga mata. Sinabi sa kanya ng kanyang instincts na may nanlilinlang sa kanyang likuran.May gustong wakasan ang Shalom Technology."Young Master," sabi ni Ben. Mabilis ang tibok ng puso niya habang nakatitig sa malaking grupo ng mga taong naglalakad ng nakauniporme. Nararamdaman niya na may mangyayari.Hindi siya naglakas-loob na maging pabaya. Agad niyang tinawag ang mga security guard ng kumpanya.Pagkatapos ng lahat, ang Shalom Technology ay isang malaki at nangungunang kumpanya sa Southland City, kaya mayroon itong malaking bilang ng mga security guard.Kung gusto talaga nilang lumaban, baka hindi sila matalo.Ang problema ay hindi pa rin nila alam kung bakit naroon ang grupo ng mga tao. Nakaramdam sila ng insecurity.Maya-maya, lumapit ang mala
Ang mas nakakatakot, ang kalaban ay gumamit ng napakaespesyal na panlilinlang.Ang utak ay nagtago sa dilim at hinukay ang panlilinlang na naging kapaki-pakinabang sa Shalom Technology upang ito ay mabaligtad sa kanila.‘Di ba gumagamit ka ng mabubuting gawa?‘Haha! Ang mabubuting gawa na ginawa mo ay magiging kakila-kilabot na mga bagay. Kung mas gusto mong magkaroon ng magandang reputasyon, mas masisira ang iyong reputasyon.’Ito ay isang talagang maruming pamamaraan.Ngunit, ito rin ay isang mahusay na pamamaraan.Kung sila ay mga normal na tao, talagang wala silang solusyon para harapin ito.Pinunasan ni Ben ang malamig na pawis sa kanyang noo. Pinilit niyang ngumiti at sinabing, “Madam Ortiz, ang aming mga produkto ay sumailalim sa isang mahigpit na pagsusuri. Theoretically, dapat walang problema.""Gusto mo pa bang ipagtanggol ang sarili mo?" Tinuro ni Mabel ang asawa at sinabing, “Muntik nang maging vegetative ang asawa ko. Sinusubukan mo ba kaming lokohin ngayon? Nawala
Hindi alam ni Ben kung ano ang dapat niyang gawin. Tila ang kabilang panig ay hindi dumating upang makakuha ng hustisya ngunit dumating lamang mula sa malayo upang sirain ang reputasyon ng Shalom Technology.Ang kanilang layunin ay hindi simple.Kumunot ang noo ni Thomas, at isa pa ang nasa isip niya ngayon.Sa totoo lang, naging bukas-palad si Ben sa pag-aalok ng mga kundisyong iyon. Bukod dito, bilang asawa, kung talagang mahal ni Mabel ang kanyang asawa, tiyak na hindi siya lilitaw sa paraang ginawa niya.Iyon ay dahil nag-alok si Ben ng isang kondisyon na hindi tatanggihan ni Mabel. Nababahala ito sa pagtulong sa kanyang asawang si Everett na gumaling.Tila hindi nagpakita ng pag-aalala si Mabel tungkol doon.Hindi ba niya narinig o may iba pa ba talaga siyang nilalayon?Si Thomas ay sumulong ng isang hakbang at sadyang sinabi, "Nakagawa na ako ng ilang pananaliksik sa mga kasanayang medikal, kaya hayaan mo akong tingnan ang kondisyon ni Everett. Ang aming kumpanya ay maaari
Paano niya ito maipapaliwanag?Hindi niya nagawang ipagtanggol ang sarili niya!May mali sa produkto ng Shalom Technology. Naniniwala siya na mai-publish ito sa mga headline sa loob ng kalahating oras. Sa oras na iyon, hindi niya magagawang baligtarin ang sitwasyon kahit na gusto niya.Dumating na ang katapusan ng Shalom Technology.Itinaas ni Mabel ang kanyang ulo at hindi man lang nakaramdam ng lungkot. Nakaramdam na lang siya ng pagmamataas at kasiyahan na para bang nakamit niya ang kanyang pakay.Habang iniisip ng lahat na tapos na ang Shalom Technology, walang nakapansin na ilang beses na inabot ni Thomas ang katawan ni Everett at nag-activate ng ilang acupuncture point sa kanyang katawan.Kasunod nito, habang nandoon ang lahat, si Everett, na sa simula ay paralisado at mapurol, biglang tumalon mula sa wheelchair habang naka-cast ang mga paa!Tuloy-tuloy siyang tumatalon at tumatawa habang kinakamot ang katawan dahil nangangati.Nabasag pa niya ang cast sa kanyang mga bint
Sumenyas si Thomas para paghiwalayin ng mga security guard ang ibang mga taong walang kinalaman at bigyan ng kaunting espasyo si Mabel para makahinga. Ayaw niyang itulak siya ng sobra sa isang sulok.Dahan-dahan siyang lumakad at nagtanong sa mahinahong tono, "Sino ang nagbayad sa iyo at humiling sa iyo na gawin ito?"Umiling si Mabel.“Huh?”Sobrang nakakatakot ang titig ni Thomas kay Mabel kaya natumba siya sa lupa at napaatras.Dali nyang ipinaliwanag, “Hindi naman sa ayaw kong sabihin. Hindi ko talaga alam.”Kakaiba iyon."Kung nagtatrabaho ka para sa isang tao at binabayaran ka noto, hindi mo ba malalaman kung sino ang nagbayad sayo?"Madiin na tumango si Mabel. “Noong nakaraan, nalugi ako sa aking tindahan. Nabaon ako sa malaking utang, ngunit hindi ko alam kung ano ang gagawin. Ngunit, nang umuwi ako noong nakaraang gabi, may ilang estranghero na nakasuot ng maskara ang nagpakita sa aking silid."Akala ko noong una ay pumunta sila para pagnakawan ako, kaya nabigla ako n
Isang partikular na katangian ang nararapat na bigyang pansin: ang lahat ng mga taong kasalukuyang may sakit ay mula sa tribo, at walang mga turista na dumaranas ng kakaibang sakit na marka sa ngayon.Nagulat si Phoebe. “May ganyan talaga? Kung gayon bakit sinuri ng waiter ang aming mga braso sa unang lugar?"Sagot ni Thomas, “It’s just a formality. Bagama't walang mga turistang nagkasakit sa ngayon, hindi ito nangangahulugan na ang mga turista ay tiyak na hindi magkakasakit."After a pause, he said, “But if you assume that tourists really won’t get sick, that means na ang kakaibang mark disease ay kakalat lang sa loob ng tribo. Dapat mong tandaan ang panaginip ng Great Elder: ang masamang tao ay miyembro din ng tribo."Ibig sabihin, ang lahat ng panganib ay talagang nakakulong sa tribo at walang kinalaman sa mga turista. Samakatuwid, ang mga turista ay maaari pa ring kumain at uminom, at gawin ang anumang gusto nila. Ang mga tao lang sa tribo ang nabubuhay sa takot.”Matapos maki
Medyo napatulala si Phoebe. Napakagulo ng sitwasyon. Paano ito magiging once-in-a-lifetime opportunity para sa kanila?Tinanong niya, "Ano ang ibig mong sabihin?"Ipinaliwanag ni Thomas, "Kung ang lahat dito ay mapayapa at walang mangyayari, mahirap para sa amin na makuha ang sagradong apoy."Pero nakita mo na. Ang lugar na ito ay magulo, at ang mga tao ay natatakot. Kung kaya nating lutasin ang problema at mawala ang kakaibang sakit na tanda, isipin mo ito, hindi ba't malaki ang pabor sa atin ng tribo?"Hindi naman masyadong malaki kung gantihan tayo ng sagradong apoy, di ba?"This time, naiintindihan na siya ni Phoebe.Tumango siya. Ito ay totoo. Kung matutulungan nila ang tribo na maalis ang kakaibang sakit na marka, madali nilang makuha ang sagradong apoy.Ang problema, madali bang gumaling ang kakaibang sakit na marka?Tinanong ni Phoebe, “Kung gayon, paano mo matutuklasan ang masamang tao?”Humagalpak ng tawa si Thomas.Uminom siya ng tsaa bago niya sinabing, “Well, fir
"Bukod dito, para maiwasan ang masasamang tao na mag-alala tungkol sa anumang bagay, nangako ang Great Elder na pakikitunguhan nila nang maayos ang kanilang mga pamilya, at maglalabas din sila ng malaking halaga ng welfare allowance."Nang marinig ito ni Thomas at ng grupo, naunawaan nila ang nangyayari sa tribo.Sinabi ni Thomas, "Kung gayon, ang dose-dosenang mga tao na nasunog noong nakaraang buwan at ngayong buwan ay masasamang tao na nakagawa ng mga krimen?"Madiin na tumango ang waiter.Aniya, “Actually, kapag may nag-step out, natuwa ang mga tao dahil akala nila ay mawawala na rin sa wakas ang kakaibang sakit na marka. Sa hindi inaasahan, pagkatapos masunog ang unang tao, ang kakaibang sakit na marka ay patuloy na umiral, at walang palatandaan na ito ay mawawala!"Gayunpaman, ang pangalawa at pangatlong tao ay lumabas."Ang mga tao ay sinunog hanggang sa mamatay, ngunit ang kakaibang sakit ay nanatili. Parang untreatable.”Sa sandaling iyon, mapanlait na sinabi ng Pisces,
Huminto muna siya saglit bago niya ipinagpatuloy ang sasabihin, “May mga tsismis na nagsasabing palagi kaming nagsusunog ng mga tao dito. Hangga't gusto ito ng mga tao, maaari silang sunugin ng sagradong apoy upang sunugin ang kanilang mga kasalanan. Iyan ay talagang hindi tumpak. Mabait ang mga matatanda, kaya hindi nila sinusunog ang mga tao bilang bahagi ng kanilang libangan."Nang marinig iyon ni Phoebe, bahagya siyang nag-pout.Medyo iba ang sitwasyon sa pagpapakilala niya.Noong una ay naisip niya na ang sinuman ay maaaring masunog ng sagradong apoy, at maaari silang mamatay hangga't gusto nila ito. Iyon ay talagang hindi totoo. Hikayatin pa rin ng matanda ang mga tao laban dito kung maaari.Tila lahat ng narinig niya ay peke, at kailangan niyang makita ang sitwasyon para sa kanyang sarili."Ano kaya ang mangyayari sa seremonya ng pagsunog ng sagradong apoy bukas?" tanong pa ni Thomas.Nang banggitin niya ito, bahagyang nagdilim ang ekspresyon ng waiter, at napabuntong-hini
Nang makita ni Thomas at ng barkada ang sasakyan na papaalis, agad silang nakakita ng isang maliit na restawran, naupo, at nag-order ng ilang pagkain.Hihintayin nilang dumating ang kanilang mga pagkain habang pinag-uusapan nila ang pagkasunog bukas habang kumakain sila.Gayunpaman, bago sila gumawa ng kanilang order, isang waiter ang lumapit at nagsabing, “Hello, pwede bang igulong mo ang iyong mga manggas at ipakita sa akin ang iyong mga braso?”Anong kakaibang kahilingan iyon?Nagkatinginan si Thomas at ang kanyang grupo, na medyo naguguluhan. Habang ito ay isang tribo sa kanayunan, hindi dapat umiral ang gayong kakaibang kaugalian, tama ba?Nandoon lang sila para kumain, kaya bakit kailangang suriin ang kanilang mga braso?Tanong ni Pisces kay Phoebe, “Ms. Mars, kaugalian din ba ito sa lugar na ito?”Si Phoebe naman ay mukhang naguguluhan. Hindi niya inaasahan na mangyayari ito. Bago siya makarating doon, hindi niya alam na may ganoong kaugalian ang lugar, kaya hindi rin niy
Sa huli, tinanong ni Thomas ang huling tanong. "Alam mo ba ang mga pangalan ng dalawang tribo?"Humagalpak ng tawa si Phoebe. "Walang nakakaalam ng kanilang mga pangalan sa mahabang panahon. Ngayon, ang isa ay tinatawag na Divine Water Tribe habang ang isa naman ay tinatawag na Sacred Fire Tribe."Tumawa din si Thomas. "Ang mga pangalang ito ay madaling matandaan."Habang nagsasalita sila, nakarating ang kanilang sasakyan sa isang T-junction, at pinahinto ni Pisces ang sasakyan."Saan tayo pupunta?"Sinabi ni Phoebe, “Ang kaliwa ay ang daan patungo sa Divine Water Tribe, at ang kanan ay ang daan patungo sa Sacred Fire Tribe. Ikaw ang bahalang pumili sa kaliwa o kanang bahagi."Nag-isip sandali si Thomas bago niya itinuro ang daan sa kanan at sinabi, "Pumunta tayo sa Sacred Fire Tribe."Pagkatapos ng lahat, ang sagradong apoy ay madaling makuha, habang maaaring hindi nila makita ang anumang banal na tubig. Matapos pag-isipan ito ni Thomas, nagpasya siyang pumunta at tingnan kung
"Ang mga tao ay nagmula sa iba't ibang panig ng mundo, at nakagawa sila ng lahat ng uri ng krimen na nagpagalit sa iba at sa Diyos. Sa palagay ko mayroong mga dalawampung tao na nasusunog hanggang sa mamatay sa pamamagitan ng sagradong apoy bawat taon."Ito ay talagang nakakagulat na numero at insidente.Sino ang makakaalam na matanto ng masasamang taong ito ang pagkakamali ng kanilang mga ginawa at magkusa na magpakamatay?Para sa mga taong ito, ang pagkakaroon ng sagradong apoy ay talagang isang kaluwagan at pagtubos, kaya ito ay may mahalagang kahulugan.Napabuntong-hininga si Thomas. Ngayon naiintindihan na niya kung bakit ngayon lang sasabihin ni Phoebe ang ginawa niya.Sa katunayan, lahat ay makakakuha ng sagradong apoy. Hangga't gusto mo, makukuha mo.Pero kahit na ganito, ang sagradong apoy ay hindi direktang ibibigay sa iyo. Sa halip, susunugin ka nito hanggang sa mamatay ka.Ang iyong buhay ay magtatapos sa sandaling nakilala mo ang sagradong apoy!Parang nakakatakot
Magulo iyon. Humalakhak si Thomas bilang pagbibitiw habang umiiling. Alam niyang hindi magiging ganoon kadali ang mga susunod na pangyayari.Kumunot ang noo ni Pisces at nagtanong, “What the heck? hindi ko maintindihan. Hindi mo ba sinabi na kahit sino ay maaaring makakuha ng sagradong apoy ngayon? Bakit bigla mo na lang sinasabi na mamamatay ang mga nakakakuha nito? Anong ibig mong sabihin?"Mabilis na binigyan ni Phoebe ng sagot ang Pisces sa kanyang pagkataranta.She patiently answered, “Tulad ng sinabi ko kanina, talagang nagtutulungan ang dalawang tribo. Ang isa ay may pananagutan sa pagbibigay ng mga gantimpala, habang ang isa ay namamahala sa mga parusa. Ang banal na tubig ay ginagamit upang gantimpalaan ang mga tao ng malaking kabaitan, habang ang sagradong apoy ay ginagamit upang parusahan ang mga taong lubhang kasamaan."ha?Sabi ni Pisces, “Ibig bang sabihin kapag may gumawa ng masama, masusunog siya hanggang mamatay sa sagradong apoy? Parang nagsasakripisyo sa Diyos. I
Ipinahiwatig din nito na ang paraan ng pag-iingat ng holy water ay kailangang maging espesyal. Isa pa, matibay ang paniniwala ng mga taganayon, kaya hindi sila mabubulag ng pera.Ito ay magiging mahirap.Hindi pa rin alam ni Thomas kung ano ang "dakilang kabaitan". Ano ang dapat niyang gawin para makuha ang banal na tubig?Magiging mahirap kapag ganito.Doon rin, Pisces asked, “Ms. Mars, nalaman mo ba kung ang mga taong iyon ay nabuhay nang mas matagal pagkatapos nilang uminom ng banal na tubig? Baka gimmick lang na nakakaloko ng mga tao."Hindi lang Pisces ang may ganoong kaisipan. Nagtaka rin si Thomas.Pagkatapos ng lahat, si Thomas ay isang doktor, at hindi niya akalain na ang isang mangkok ng tubig ay magkakaroon ng ganoon kalakas na bisa.Gayunpaman, ang sagot ni Phoebe ay ginawa itong tila totoo. “Na-verify ko na talaga. May kilala akong tatlong tao na uminom ng banal na tubig, at sila ay namatay sa 101, 106, at 114, ang pinakanakakatakot, ayon sa pagkakabanggit!”“Oh, D