Si Ben ay mukhang nalulumbay. Napakalinaw ng tungkol sa karakter ni Ms.Floral. Paano siya uupo lamang dito at masisiyahan sa pagkain?Ngunit, masasabi rin niya na galit si Thomas."Young Master, huwag kang manggulo. Hindi mo alam kung sino si Ms.Floral, hindi mo siya masasaktan. "Tumingin sa malayo si Thomas, at tinanong niya, "Siya ba ang may-ari?"Umiling si Ben.Muling tinanong ni Thomas, "Siya ba ang opisyal na kawani na namamahala?"Patuloy na umiling si Ben.Ngumiti si Thomas. "Bakit mo siya binibigyan ng pera nang walang anumang dahilan?"Bumuntong hininga si Ben. "Hindi mo alam na ang rehiyon na ito ay nasa ilalim ng kanyang pamamahala. Para sa kung sino ang hindi nagbibigay ng pera, agad na mawawasak ang shop. Wala ring silbi na tawagan ang pulisya. Itinataboy nila ang pulisya, ngunit maraming tao ang darating para manggulo dalawang araw mula ngayon. Kaya, maaari lamang ako gumastos ng kaunting pera para sa proteksyon. Hindi ako makakalayo sa ganitong uri ng tao. "N
Kinuha ni Ms. Floral ang kanyang telepono at tumawag. May sumagot sa tawag sa loob ng ilang segundo. Pagkatapos, patuloy siyang umiiyak habang sumisigaw na siya ay binu-bully, at nais niyang makahanap ng hustisya para sa kanya si Ballard. Nais pa niyang sirain ang restawran.Matapos mag-hang si Ms. Floral, walang awa niyang sinabi, “Wait lang. Sa loob ng tatlong minuto, pupunta ang aking tao at papatayin ka! "Gayunpaman, ipinagpatuloy lamang ni Thomas ang pag-inom at pagkain. Hindi naman siya nakaramdam ng takot.Naramdaman ni Ben ang sobrang pagkapagod.Siya ay nasa Southland City nang maraming taon. Napakalinaw sa kanya tungkol sa kung sino si Ballard. Tiyak na wawasakin ang kanyang restawran ngayon. Kung mabubuhay ba siya nang ligtas o hindi ay problema pa rin."Young Master, nagdulot ka ng malaking kaguluhan.“Paano ka pa magkaroon ng ganang kumain at uminom?"Tumakbo ka na ngayon. Ikaw lang ang miyembro ng pamilya Mayo. Hindi pwedeng mawala ang iyong buhay dito. "Ngumiti
Sumulyap si Thomas sa paligid bago siya nagtanong, "Bakit mo dinala ang maraming tao dito?"Tumawa si Ballard at sinabing, "Nakita ko na ang iyong restawran ay bukas lamang, ngunit ang negosyo ay hindi pa rin napakahusay. Kaya, naisip kong ipakita sa iyo ang aking katapatan sa pamamagitan ng pagdadala sa aking mga kaibigan dito upang kumain at magbigay ng ilang negosyo sa iyong restawran. "Medyo magaling siyang magsalita ng magagandang salita.Malinaw nahalata ni Thomas na naduduwal si Ballard. Ngunit, dahil sinabi iyon ni Ballard, wala nang maaaring magpatuloy na magalit sa kanya.Gayunpaman, mukhang pipi si Ms. Floral. Tumawag siya at tinanong ang maraming tao na dumating, ngunit lahat sila ay nahihiya tulad ng mga pagong. Hindi man lang sila naglakas-loob na huminga nang malakas.Una nang naisip ni Ms.Floral na bitawan ang kanyang galit, ngunit masama ang pakiramdam niya ngayon.Galit siyang lumakad bago siya umabot upang kurutin ang tainga ni Ballard.“How dare you, Ballard
Pilit na ngumiti si Ballard. "Boss, huwag mo akong biruin. Gumagawa lang ako ng maliit na negosyo, kaya't hindi ako makakakuha ng malaki."Nagtanong si Thomas sa kanya, "Sabihin mo sa akin nang totoo, magkano ang kita mo mula sa pagkolekta ng utang at pagiging isang loan shark kada buwan?"Nag-aalangan si Ballard, ngunit takot na takot siya sa tingin ni Thomas kaya agad siyang naging matapat. "Maaari akong kumita ng halos daang libong dolyar para sa pagkolekta ng utang buwan buwan. Ginagamit ko ang pera para sa mga loan shark. Kung maging swerte ako, pwede akong kumita ng isang milyong dolyar sa isang buwan lamang. Kung wala akong swerte, hindi ako makakakuha ng kahit isang sentimo. Tumango si Thomas. "Kaya, ibig mong sabihin maaari kang kumita ng halos isang at kalahating milyong dolyar bawat buwan?"Nagdilim ang mukha ni Ballard habang nagsasalita, "Sa totoo lang, hindi rin sapat. Maaari mo ring makita na halos dalawampung mga kaibigan ang gumagana sa ilalim ko. Bukod doon, mayr
Umiinom ng beer sina Thomas at Ben. Biglang nag-ring ang telepono ni Thomas. Ito ay isang tawag mula kay Emma.Sinagot niya ang tawag at ang balisa ng boses ni Emma ay nagmula sa kabilang dulo ng tawag.“Thomas, malaya ka na ba ngayon? Pwede ba kayong pumunta dito at sunduin ako?""Oo naman, nasaan ka? Pupunta agad ako ngayon.""Sa Abyss Science and Technology Park sa 339 Freedom Road."Nang bumaba si Thomas ay ininom niya ang lahat ng beer sa tasa. Tumayo siya at sinabing, “Kailangan kong asikasuhin ang ilang personal na bagay. Tito Ben, iinom ulit tayo sa susunod.""Sige. Pumunta ka at gawin mo ang iyong trabaho."Nagmamadaling umalis si Thomas sa restaurant bago siya tumawag ng taxi at sumugod sa Abyss Science and Technology Park.Mula sa telepono, naririnig niya na si Emma ay medyo kinakabahan at natakot na para bang nasa panganib siya. Ito ay nakadama ng labis na pag-aalala ni Thomas.Walang maraming mga tao na sa tingin ni Thomas nag-aalala tungkol sa mundo.Nawala ang
Galit na galit si Emma kaya na-galit siya habang mahina ang kanyang boses, "Ang kulit niya!"Tinapik ni Thomas ang alikabok sa kanyang katawan, at tinanong, “Sino ito? Bakit parang ang galang mo sa kanya?"Nagdilim ang mukha ni Emma nang sabihin niya, "Siya si Javier Kennedy, ang chairman ng Fonda Enterprise."Hindi mo ba nakuha ang malaking proyekto sa pag-aayos para sa ating Hill Family noong ilang araw na ang nakalipas? Matapos ang board of directors ng Hill family, napagtanto namin na ang proyekto ay masyadong malaki. Ang aming pamilya lamang ay hindi makakalap ng sapat na funds para sa investment, kaya kailangan naming gawin ito sa iba pang mga kumpanya."Si Javier ay anak ng matandang kaibigan ni Lolo. Marami silang negosyo sa aming Hill family, at ang sukat ng Fonda Enterprise ay hindi rin maliit. Kaya, naisip ni Lolo na makipag-collaborate sa kanila."Bilang katuwang ng project, natural na tinanong ako ni Lolo na isagawa ang business negotiation. Sa huli, nakita mo rin na
Alas-8:00 ng gabi, sa private room number 6 sa Gorgeous Night Dining.Nag-book si Javier ng isang table ng pagkain at tinanong ang tungkol sa walong colleague na naka-surround sa mesa. Ang kanilang common characteristic ay silang lahat ay mga lalaking malaki ang tiyan.Hinayaan niyang maghanda ang waiter ng isang box ng white wine, limang box ng beer, at isang malaking bote ng red wine.Ang pagkain sa mesa ay napaka-greasy, at a-antukin ang mga tao pagkatapos kumain. Hindi siya naghanda ng anumang pagkain pang-sober.Tumawa si Javier at sinabing, “Gagawin namin ito tulad ng dati. Pagdating ng babae mamaya, ituloy mo lang siyang lasingin. Matapos siyang malasing, tulungan akong dalhin siya sa kotse at ipadala siya sa hotel."Ang lalaki naka salamin ay nakangisi habang sinasabi, "Javy, nai-book ko na ang room sa hotel para sayo, upang direkta kang pumunta doon. Gayundin, naghanda pa ako ng ilang mga special toys para sayo. ”Humagikgik si Javier. "Ikaw pa rin ang higit na nakakakil
"O, asawa ka ni Miss Hill."“Pareho talaga kayong magandang mag-asawa. Kayong dalawa ang perfect match.""Halika, makikipag-toast ako sa inyo upang ipakita ang respeto ko sa inyong dalawa."Pagdating nila, nakipag-toast sila sa mga tao. Ang kanilang hangarin ay hindi sana sila mahalata.Kahit na ang isang inosenteng tao tulad ni Emma ay masasabi na ang mga tao sa paligid ng mesa ay may masamang intensyon. Kapag nais niyang hilingin kay Thomas na huwag mag-abala, sino ang makakaalam na…Ibinuhos ni Thomas sa kanyang sarili ang isang baso ng alak, tumayo, at tumagay sa lalake. Magalang niyang sinabi, “Salamat sa iyong hiling. Halika, tagay!"Cheers."Magkaharap sila sa isa’t isa habang uminom ng alak.Ang mga tao sa room ay nakatingin kay Thomas at naisip na para siyang tanga. Agad sa pagdating niya, direkta niyang ininom ang isang malakas na shot kaya siya na-lasing na para bang nawalan na siya ng malay pagkatapos nito.Paano niya magagawang manalo laban sa walong lalake hab
Isang partikular na katangian ang nararapat na bigyang pansin: ang lahat ng mga taong kasalukuyang may sakit ay mula sa tribo, at walang mga turista na dumaranas ng kakaibang sakit na marka sa ngayon.Nagulat si Phoebe. “May ganyan talaga? Kung gayon bakit sinuri ng waiter ang aming mga braso sa unang lugar?"Sagot ni Thomas, “It’s just a formality. Bagama't walang mga turistang nagkasakit sa ngayon, hindi ito nangangahulugan na ang mga turista ay tiyak na hindi magkakasakit."After a pause, he said, “But if you assume that tourists really won’t get sick, that means na ang kakaibang mark disease ay kakalat lang sa loob ng tribo. Dapat mong tandaan ang panaginip ng Great Elder: ang masamang tao ay miyembro din ng tribo."Ibig sabihin, ang lahat ng panganib ay talagang nakakulong sa tribo at walang kinalaman sa mga turista. Samakatuwid, ang mga turista ay maaari pa ring kumain at uminom, at gawin ang anumang gusto nila. Ang mga tao lang sa tribo ang nabubuhay sa takot.”Matapos maki
Medyo napatulala si Phoebe. Napakagulo ng sitwasyon. Paano ito magiging once-in-a-lifetime opportunity para sa kanila?Tinanong niya, "Ano ang ibig mong sabihin?"Ipinaliwanag ni Thomas, "Kung ang lahat dito ay mapayapa at walang mangyayari, mahirap para sa amin na makuha ang sagradong apoy."Pero nakita mo na. Ang lugar na ito ay magulo, at ang mga tao ay natatakot. Kung kaya nating lutasin ang problema at mawala ang kakaibang sakit na tanda, isipin mo ito, hindi ba't malaki ang pabor sa atin ng tribo?"Hindi naman masyadong malaki kung gantihan tayo ng sagradong apoy, di ba?"This time, naiintindihan na siya ni Phoebe.Tumango siya. Ito ay totoo. Kung matutulungan nila ang tribo na maalis ang kakaibang sakit na marka, madali nilang makuha ang sagradong apoy.Ang problema, madali bang gumaling ang kakaibang sakit na marka?Tinanong ni Phoebe, “Kung gayon, paano mo matutuklasan ang masamang tao?”Humagalpak ng tawa si Thomas.Uminom siya ng tsaa bago niya sinabing, “Well, fir
"Bukod dito, para maiwasan ang masasamang tao na mag-alala tungkol sa anumang bagay, nangako ang Great Elder na pakikitunguhan nila nang maayos ang kanilang mga pamilya, at maglalabas din sila ng malaking halaga ng welfare allowance."Nang marinig ito ni Thomas at ng grupo, naunawaan nila ang nangyayari sa tribo.Sinabi ni Thomas, "Kung gayon, ang dose-dosenang mga tao na nasunog noong nakaraang buwan at ngayong buwan ay masasamang tao na nakagawa ng mga krimen?"Madiin na tumango ang waiter.Aniya, “Actually, kapag may nag-step out, natuwa ang mga tao dahil akala nila ay mawawala na rin sa wakas ang kakaibang sakit na marka. Sa hindi inaasahan, pagkatapos masunog ang unang tao, ang kakaibang sakit na marka ay patuloy na umiral, at walang palatandaan na ito ay mawawala!"Gayunpaman, ang pangalawa at pangatlong tao ay lumabas."Ang mga tao ay sinunog hanggang sa mamatay, ngunit ang kakaibang sakit ay nanatili. Parang untreatable.”Sa sandaling iyon, mapanlait na sinabi ng Pisces,
Huminto muna siya saglit bago niya ipinagpatuloy ang sasabihin, “May mga tsismis na nagsasabing palagi kaming nagsusunog ng mga tao dito. Hangga't gusto ito ng mga tao, maaari silang sunugin ng sagradong apoy upang sunugin ang kanilang mga kasalanan. Iyan ay talagang hindi tumpak. Mabait ang mga matatanda, kaya hindi nila sinusunog ang mga tao bilang bahagi ng kanilang libangan."Nang marinig iyon ni Phoebe, bahagya siyang nag-pout.Medyo iba ang sitwasyon sa pagpapakilala niya.Noong una ay naisip niya na ang sinuman ay maaaring masunog ng sagradong apoy, at maaari silang mamatay hangga't gusto nila ito. Iyon ay talagang hindi totoo. Hikayatin pa rin ng matanda ang mga tao laban dito kung maaari.Tila lahat ng narinig niya ay peke, at kailangan niyang makita ang sitwasyon para sa kanyang sarili."Ano kaya ang mangyayari sa seremonya ng pagsunog ng sagradong apoy bukas?" tanong pa ni Thomas.Nang banggitin niya ito, bahagyang nagdilim ang ekspresyon ng waiter, at napabuntong-hini
Nang makita ni Thomas at ng barkada ang sasakyan na papaalis, agad silang nakakita ng isang maliit na restawran, naupo, at nag-order ng ilang pagkain.Hihintayin nilang dumating ang kanilang mga pagkain habang pinag-uusapan nila ang pagkasunog bukas habang kumakain sila.Gayunpaman, bago sila gumawa ng kanilang order, isang waiter ang lumapit at nagsabing, “Hello, pwede bang igulong mo ang iyong mga manggas at ipakita sa akin ang iyong mga braso?”Anong kakaibang kahilingan iyon?Nagkatinginan si Thomas at ang kanyang grupo, na medyo naguguluhan. Habang ito ay isang tribo sa kanayunan, hindi dapat umiral ang gayong kakaibang kaugalian, tama ba?Nandoon lang sila para kumain, kaya bakit kailangang suriin ang kanilang mga braso?Tanong ni Pisces kay Phoebe, “Ms. Mars, kaugalian din ba ito sa lugar na ito?”Si Phoebe naman ay mukhang naguguluhan. Hindi niya inaasahan na mangyayari ito. Bago siya makarating doon, hindi niya alam na may ganoong kaugalian ang lugar, kaya hindi rin niy
Sa huli, tinanong ni Thomas ang huling tanong. "Alam mo ba ang mga pangalan ng dalawang tribo?"Humagalpak ng tawa si Phoebe. "Walang nakakaalam ng kanilang mga pangalan sa mahabang panahon. Ngayon, ang isa ay tinatawag na Divine Water Tribe habang ang isa naman ay tinatawag na Sacred Fire Tribe."Tumawa din si Thomas. "Ang mga pangalang ito ay madaling matandaan."Habang nagsasalita sila, nakarating ang kanilang sasakyan sa isang T-junction, at pinahinto ni Pisces ang sasakyan."Saan tayo pupunta?"Sinabi ni Phoebe, “Ang kaliwa ay ang daan patungo sa Divine Water Tribe, at ang kanan ay ang daan patungo sa Sacred Fire Tribe. Ikaw ang bahalang pumili sa kaliwa o kanang bahagi."Nag-isip sandali si Thomas bago niya itinuro ang daan sa kanan at sinabi, "Pumunta tayo sa Sacred Fire Tribe."Pagkatapos ng lahat, ang sagradong apoy ay madaling makuha, habang maaaring hindi nila makita ang anumang banal na tubig. Matapos pag-isipan ito ni Thomas, nagpasya siyang pumunta at tingnan kung
"Ang mga tao ay nagmula sa iba't ibang panig ng mundo, at nakagawa sila ng lahat ng uri ng krimen na nagpagalit sa iba at sa Diyos. Sa palagay ko mayroong mga dalawampung tao na nasusunog hanggang sa mamatay sa pamamagitan ng sagradong apoy bawat taon."Ito ay talagang nakakagulat na numero at insidente.Sino ang makakaalam na matanto ng masasamang taong ito ang pagkakamali ng kanilang mga ginawa at magkusa na magpakamatay?Para sa mga taong ito, ang pagkakaroon ng sagradong apoy ay talagang isang kaluwagan at pagtubos, kaya ito ay may mahalagang kahulugan.Napabuntong-hininga si Thomas. Ngayon naiintindihan na niya kung bakit ngayon lang sasabihin ni Phoebe ang ginawa niya.Sa katunayan, lahat ay makakakuha ng sagradong apoy. Hangga't gusto mo, makukuha mo.Pero kahit na ganito, ang sagradong apoy ay hindi direktang ibibigay sa iyo. Sa halip, susunugin ka nito hanggang sa mamatay ka.Ang iyong buhay ay magtatapos sa sandaling nakilala mo ang sagradong apoy!Parang nakakatakot
Magulo iyon. Humalakhak si Thomas bilang pagbibitiw habang umiiling. Alam niyang hindi magiging ganoon kadali ang mga susunod na pangyayari.Kumunot ang noo ni Pisces at nagtanong, “What the heck? hindi ko maintindihan. Hindi mo ba sinabi na kahit sino ay maaaring makakuha ng sagradong apoy ngayon? Bakit bigla mo na lang sinasabi na mamamatay ang mga nakakakuha nito? Anong ibig mong sabihin?"Mabilis na binigyan ni Phoebe ng sagot ang Pisces sa kanyang pagkataranta.She patiently answered, “Tulad ng sinabi ko kanina, talagang nagtutulungan ang dalawang tribo. Ang isa ay may pananagutan sa pagbibigay ng mga gantimpala, habang ang isa ay namamahala sa mga parusa. Ang banal na tubig ay ginagamit upang gantimpalaan ang mga tao ng malaking kabaitan, habang ang sagradong apoy ay ginagamit upang parusahan ang mga taong lubhang kasamaan."ha?Sabi ni Pisces, “Ibig bang sabihin kapag may gumawa ng masama, masusunog siya hanggang mamatay sa sagradong apoy? Parang nagsasakripisyo sa Diyos. I
Ipinahiwatig din nito na ang paraan ng pag-iingat ng holy water ay kailangang maging espesyal. Isa pa, matibay ang paniniwala ng mga taganayon, kaya hindi sila mabubulag ng pera.Ito ay magiging mahirap.Hindi pa rin alam ni Thomas kung ano ang "dakilang kabaitan". Ano ang dapat niyang gawin para makuha ang banal na tubig?Magiging mahirap kapag ganito.Doon rin, Pisces asked, “Ms. Mars, nalaman mo ba kung ang mga taong iyon ay nabuhay nang mas matagal pagkatapos nilang uminom ng banal na tubig? Baka gimmick lang na nakakaloko ng mga tao."Hindi lang Pisces ang may ganoong kaisipan. Nagtaka rin si Thomas.Pagkatapos ng lahat, si Thomas ay isang doktor, at hindi niya akalain na ang isang mangkok ng tubig ay magkakaroon ng ganoon kalakas na bisa.Gayunpaman, ang sagot ni Phoebe ay ginawa itong tila totoo. “Na-verify ko na talaga. May kilala akong tatlong tao na uminom ng banal na tubig, at sila ay namatay sa 101, 106, at 114, ang pinakanakakatakot, ayon sa pagkakabanggit!”“Oh, D