"Hindi lahat ay kailangang ipaliwanag nang malinaw."Minsan, ang hindi pagsasalita ay mas kapaki-pakinabang kaysa sa malakas na pagsasalita."Kung sasabihin ko ito, nangangahulugan iyon na inaabuso ko ang aking kapangyarihan na pipilitin pa silang gawin ang aking pagtawad. Kung hindi ko ito sasabihin, mahulaan lamang nila ang nais kong gawin. Ang dami nilang pwedeng hulaan, pero mas maraming gagawin. "Ito ay isang laro ng pag-iisip.Naturally, ang pagtatapos ng larong ito ay kilalang kilala mula sa simula pa lang batay sa katayuan ni Thomas.Ang mahalaga ay ang uri ng pamamaraan na pinili ni Thomas upang makamit ang pagtatapos na ito.Ang huling taong lumabas ay si Fabian.Pagkasakay niya sa sasakyan, hindi na siya bumalik sa kumpanya. Sa halip, diretso siyang bumalik sa matandang mansyon ng Emperor Residence.Kakaiba ang naramdaman ng mga miyembro ng kanyang pamilya nang bumalik siya nang maaga ngayon.Sinagot lang ni Fabian, "Lumipat na tayo kaagad."Hindi naintindihan ng
Kinaumagahan, pagkatapos maghanda ni Emma, nagsuot siya ng isang itim na propesyonal na suit. Mukha siyang sariwa at malinis.Nagmaneho siya sa Emperor Residence, at pinayagan lamang siya na makapasok pagkatapos niyang malagpasan ang security check.Unit 28, bahay ni Fabian.Nang lumapit si Emma sa pintuan, naglakad ang maybahay at binuksan ang pinto bago pa niya pindutin ang doorbell."Ikaw ba Ms. Hill?""Oo."“Matagal nang naghintay ang aming Master. Ikay makakapasok na. "Habang pinagsisilbihan ng kasambahay, dumating si Emma sa sala at umupo. Naghahain ang tagapangalaga ng bahay ng isang tasa ng tsaa.Wala sa mood si Emma na uminom ng tsaa. Napakabilis ng pintig ng kanyang puso, at nag-aalala siya kung paano niya dapat simulan ang pag-uusap.Magagalit kaya ng husto si Fabian pag narinig niya ito?Malamang oo.Kung magalit siya, ano ang dapat niyang sabihin?Lihim na naisip ni Emma ang bawat posibleng sitwasyon. Kahit na, wala pa rin siyang kumpiyansa na kumbinsihin si
Ang awkward siya g umiling. "Ginoong Burke, ikaw ata ay nagbibiro. Ang punong opisyal na namamahala ay malayo sa ating liga."Ginoo. Burke, bakit mo itatanong iyon? ""Wala. Basta nagtanong lang ako. "Nanatiling tahimik si Fabian. Magalang niyang pinaalis si Emma.Kaagad na lumabas si Emma sa bakuran, ang tagabantay mula sa Unit 27 ay naghihintay sa pasukan. Ngumiti siya habang naglalakad palapit sa kanya."MS. Hill, malaya ka bang bisitahin ang aming bahay? ""Ha?""Kaya, nais din ng aming Master na pirmahan ang panukala."Laking gulat ni Emma. Ito ay magandang balita. Paano niya siya matatanggihan?Sinundan niya kaagad ang kasambahay sa Unit 27. Halos kapareho ito ng dating pamamaraan. Pinayagan niya ang may-ari na pirmahan ang panukala nang walang anumang mga hiccup.Bago pa siya makapagpahinga nang medyo matagal pa, ang mga tagabantay ng bahay sa iba pang mga bahay ay lumapit din.Si Emma ay nagtrabaho para sa buong umaga. Isa-isa niyang binisita ang mga bahay upang pay
Sa oras na ito, malinaw na sinasabi ito ni Emma, at walang alinlangang maririnig ito ng lahat.Gayunpaman, walang nagnanais maniwala sa katotohanang ito.Nagbibiro ba siya?Ilang buwan na ang nakalilipas mula nang magpadala sila ng maraming mga tao upang pumunta at kumbinsihin ang mga residente. Nagbigay din sila ng maraming regalo ngunit wala ring natanggap na tugon.Kahit ang Harvard ay nagtungo, ngunit sila ay pinagtabuyan din.Bakit nagawa iyon ni Emma kung bigo itong gawin ng ibang tao? Hindi maari ito!Mukhang hindi parin makapaniwala si Richard. Mahigpit niyang sinabi, "Emma, huwag mo kaming pahirapan. Ito ay napakahalaga. Hindi mo na kailangan gumawa ng isang kasinungalingan upang linlangin kami dahil nais mong tulungan si Thomas na bumuo ng isang lugar ng pagpaplano ng sementeryo."Sinasabi ko sa iyo ngayon. Bagaman matanda na ako, napakaalisto ko pa rin. Hindi madaling magsinungaling sa akin! "Ngumiti ng bahagya si Emma habang inaabot ang panukala.Nakaramdam ng
Hawak pa rin ni Richard ang panukala. Tinitigan niya ito ng hindi makapaniwala, at hindi niya ito maintindihan kahit anong isip niya. Ngunit, ito ang katotohanan, at kailangan niyang aminin to kahit na ayaw niya!Ang araw ay lumubog sa pagmamaneho ni Emma pauwi.Hindi nagtrabaho ngayon si Thomas. Nilinis niya ang bahay habang hinihintay ang kanyang asawa na umuwi.Pagpasok ni Emma sa bahay ay nagpakita siya ng ngiti sa labi at nag Hummed pa siya ng isang kanta. Maaari nitong sabihin na siya ay nasa napakagandang kalagayan, at mas maganda ang pakiramdam niya kaysa sa dalawang araw na nakalipas.Inisyatiba niya at sinabi, "Thomas, hulaan mo kung ano kinalabasan ng aking trabaho ngayon?"Ang babae ay mukhang talagang nais niyang ibahagi sa iba matapos siyang magkaroon ng mabuting balita, at ito ang dahilan kaya lubos pang umibig sa kanya si Thomas.Sadya namang kumunot ang noo ni Thomas at sinabi, "Napahabol ka ba ng ibang tao?"“Bah! Ikaw ang hinabol! " Umupo si Emma sa sopa at ti
Kinabukasan, sinamahan ni Thomas si Emma na pumunta sa gusali ng pamilyang Hill. Handa silang saksihan ang pagkumpleto ng proyekto.Pagpasok nila sa gusali, ang mga tao ay patuloy na sumulong upang batiin si Emma.Ngayon, sa wakas ay naranasan ni Emma kung ano ang ibig sabihin ng 'tagumpay'. Nakatanggap siya ng iba't ibang mga papuri sa daan. Kapag nakita siya ng sinuman, pinupuri siya dahil sa kanyang kakayahan na kahit ang isang mahirap na lugar tulad ng Emperor Residence ay napagtagumpayan niya.Gumamit siya ng higit sa sampung minuto upang maglakad sa isang maikling distansya mula sa pasukan ng gusali patungo sa opisina.Matapos ang isang mahirap na paglalakbay, sa wakas ay dumating si Emma sa kanyang tanggapan. Pagod na inilagay niya ang kanyang bag sa desk ng opisina. Ang kanyang trabaho ngayon ay hindi pa nagsisimula, at halos siya ay mapagod.Ngumiti si Thomas nang sabihin niya, “Ikaw na ngayon ang pinakatanyag na tao. Kung sino man ang makakita sa iyo ay kailangan kang re
Direkta siyang nagtungo sa opisina ng chairman.Hindi rin kumatok si Emma sa pinto ng deretso niya itong buksan at naglakad papasok. Sa oras na ito, tinatalakay ni Richard ang mga detalye ng muling pagtatayo ng Emperor Residence sa isang park kasama sina Jade at Harvard.Nang makita nila si Emma na naglalakad sa galit, tatlo sa kanila ang alam ang nangyari.Gayunpaman, nagpanggap pa rin si Richard na nalilito at sadyang nagtanong, "Emma, anong nangyayari? Wala kang manners. Hindi mo ba alam na dapat kang kumatok sa pintuan bago ka pumasok? "Kumatok sa pintuan?Haha. Hindi makapaghintay si Emma na katukin ang ulo ni Richard!Itinaas ni Emma ang kanyang panukala at tinanong, "Lolo, ano ang nangyayari?""Ano ang ibig mong sabihin sa nangyayari? Hindi mo ba naiintindihan ang panukala? ""Lolo, huwag ka sanang kumilos ng parang hindi mo alam. Ano ang sinabi mo dati? Hangga't maaari akong makakuha ng pahintulot mula sa Emperor Residence, gagawin mo itong isang lugar ng pagpaplano
Habang si Richard at ang dalawa pa ay naramdaman na mayabang at galit na galit si Emma, may ilang mga yapak na narinig.Pagkatapos, ang lalaking kinamumuhian ni Richard ay nagpakita.Thomas!Tumayo siya sa tabi ni Emma, at ang kanyang mukha ay nagpapakita pa rin ng kahinahunan na hindi mababago. Marahan nyang inabot ang kamay para hawakan ang malamig at nanginginig na kamay ni Emma."Magandang umaga, G. Hill."Kinutya ni Richard. "10 na ng umaga. Hindi pa masyadong maaga."Ngumiti ng mahina si Thomas bago niya sinabi ang isang bagay na ikinagulat ng lahat."Ginoong Hill, salamat sa pagsusumikap para sa aking kapatid. Talagang naghanda ka ng dalawang mga zone ng pagpaplano para sa sementeryo. "Dalawa?Nagkatinginan ang bawat isa, at nakaramdam sila ng pagkalito.Nginisi ni Harvard, "Thomas, anong kalokohan ang sinasabi mo?""Hindi ba?" Sinabi ni Thomas na para bang nagkunwari siyang nagtataka, "Hayaan na gawing lugar ng pagpaplano ng sementeryo ang Emperor Residence, sad
Isang partikular na katangian ang nararapat na bigyang pansin: ang lahat ng mga taong kasalukuyang may sakit ay mula sa tribo, at walang mga turista na dumaranas ng kakaibang sakit na marka sa ngayon.Nagulat si Phoebe. “May ganyan talaga? Kung gayon bakit sinuri ng waiter ang aming mga braso sa unang lugar?"Sagot ni Thomas, “It’s just a formality. Bagama't walang mga turistang nagkasakit sa ngayon, hindi ito nangangahulugan na ang mga turista ay tiyak na hindi magkakasakit."After a pause, he said, “But if you assume that tourists really won’t get sick, that means na ang kakaibang mark disease ay kakalat lang sa loob ng tribo. Dapat mong tandaan ang panaginip ng Great Elder: ang masamang tao ay miyembro din ng tribo."Ibig sabihin, ang lahat ng panganib ay talagang nakakulong sa tribo at walang kinalaman sa mga turista. Samakatuwid, ang mga turista ay maaari pa ring kumain at uminom, at gawin ang anumang gusto nila. Ang mga tao lang sa tribo ang nabubuhay sa takot.”Matapos maki
Medyo napatulala si Phoebe. Napakagulo ng sitwasyon. Paano ito magiging once-in-a-lifetime opportunity para sa kanila?Tinanong niya, "Ano ang ibig mong sabihin?"Ipinaliwanag ni Thomas, "Kung ang lahat dito ay mapayapa at walang mangyayari, mahirap para sa amin na makuha ang sagradong apoy."Pero nakita mo na. Ang lugar na ito ay magulo, at ang mga tao ay natatakot. Kung kaya nating lutasin ang problema at mawala ang kakaibang sakit na tanda, isipin mo ito, hindi ba't malaki ang pabor sa atin ng tribo?"Hindi naman masyadong malaki kung gantihan tayo ng sagradong apoy, di ba?"This time, naiintindihan na siya ni Phoebe.Tumango siya. Ito ay totoo. Kung matutulungan nila ang tribo na maalis ang kakaibang sakit na marka, madali nilang makuha ang sagradong apoy.Ang problema, madali bang gumaling ang kakaibang sakit na marka?Tinanong ni Phoebe, “Kung gayon, paano mo matutuklasan ang masamang tao?”Humagalpak ng tawa si Thomas.Uminom siya ng tsaa bago niya sinabing, “Well, fir
"Bukod dito, para maiwasan ang masasamang tao na mag-alala tungkol sa anumang bagay, nangako ang Great Elder na pakikitunguhan nila nang maayos ang kanilang mga pamilya, at maglalabas din sila ng malaking halaga ng welfare allowance."Nang marinig ito ni Thomas at ng grupo, naunawaan nila ang nangyayari sa tribo.Sinabi ni Thomas, "Kung gayon, ang dose-dosenang mga tao na nasunog noong nakaraang buwan at ngayong buwan ay masasamang tao na nakagawa ng mga krimen?"Madiin na tumango ang waiter.Aniya, “Actually, kapag may nag-step out, natuwa ang mga tao dahil akala nila ay mawawala na rin sa wakas ang kakaibang sakit na marka. Sa hindi inaasahan, pagkatapos masunog ang unang tao, ang kakaibang sakit na marka ay patuloy na umiral, at walang palatandaan na ito ay mawawala!"Gayunpaman, ang pangalawa at pangatlong tao ay lumabas."Ang mga tao ay sinunog hanggang sa mamatay, ngunit ang kakaibang sakit ay nanatili. Parang untreatable.”Sa sandaling iyon, mapanlait na sinabi ng Pisces,
Huminto muna siya saglit bago niya ipinagpatuloy ang sasabihin, “May mga tsismis na nagsasabing palagi kaming nagsusunog ng mga tao dito. Hangga't gusto ito ng mga tao, maaari silang sunugin ng sagradong apoy upang sunugin ang kanilang mga kasalanan. Iyan ay talagang hindi tumpak. Mabait ang mga matatanda, kaya hindi nila sinusunog ang mga tao bilang bahagi ng kanilang libangan."Nang marinig iyon ni Phoebe, bahagya siyang nag-pout.Medyo iba ang sitwasyon sa pagpapakilala niya.Noong una ay naisip niya na ang sinuman ay maaaring masunog ng sagradong apoy, at maaari silang mamatay hangga't gusto nila ito. Iyon ay talagang hindi totoo. Hikayatin pa rin ng matanda ang mga tao laban dito kung maaari.Tila lahat ng narinig niya ay peke, at kailangan niyang makita ang sitwasyon para sa kanyang sarili."Ano kaya ang mangyayari sa seremonya ng pagsunog ng sagradong apoy bukas?" tanong pa ni Thomas.Nang banggitin niya ito, bahagyang nagdilim ang ekspresyon ng waiter, at napabuntong-hini
Nang makita ni Thomas at ng barkada ang sasakyan na papaalis, agad silang nakakita ng isang maliit na restawran, naupo, at nag-order ng ilang pagkain.Hihintayin nilang dumating ang kanilang mga pagkain habang pinag-uusapan nila ang pagkasunog bukas habang kumakain sila.Gayunpaman, bago sila gumawa ng kanilang order, isang waiter ang lumapit at nagsabing, “Hello, pwede bang igulong mo ang iyong mga manggas at ipakita sa akin ang iyong mga braso?”Anong kakaibang kahilingan iyon?Nagkatinginan si Thomas at ang kanyang grupo, na medyo naguguluhan. Habang ito ay isang tribo sa kanayunan, hindi dapat umiral ang gayong kakaibang kaugalian, tama ba?Nandoon lang sila para kumain, kaya bakit kailangang suriin ang kanilang mga braso?Tanong ni Pisces kay Phoebe, “Ms. Mars, kaugalian din ba ito sa lugar na ito?”Si Phoebe naman ay mukhang naguguluhan. Hindi niya inaasahan na mangyayari ito. Bago siya makarating doon, hindi niya alam na may ganoong kaugalian ang lugar, kaya hindi rin niy
Sa huli, tinanong ni Thomas ang huling tanong. "Alam mo ba ang mga pangalan ng dalawang tribo?"Humagalpak ng tawa si Phoebe. "Walang nakakaalam ng kanilang mga pangalan sa mahabang panahon. Ngayon, ang isa ay tinatawag na Divine Water Tribe habang ang isa naman ay tinatawag na Sacred Fire Tribe."Tumawa din si Thomas. "Ang mga pangalang ito ay madaling matandaan."Habang nagsasalita sila, nakarating ang kanilang sasakyan sa isang T-junction, at pinahinto ni Pisces ang sasakyan."Saan tayo pupunta?"Sinabi ni Phoebe, “Ang kaliwa ay ang daan patungo sa Divine Water Tribe, at ang kanan ay ang daan patungo sa Sacred Fire Tribe. Ikaw ang bahalang pumili sa kaliwa o kanang bahagi."Nag-isip sandali si Thomas bago niya itinuro ang daan sa kanan at sinabi, "Pumunta tayo sa Sacred Fire Tribe."Pagkatapos ng lahat, ang sagradong apoy ay madaling makuha, habang maaaring hindi nila makita ang anumang banal na tubig. Matapos pag-isipan ito ni Thomas, nagpasya siyang pumunta at tingnan kung
"Ang mga tao ay nagmula sa iba't ibang panig ng mundo, at nakagawa sila ng lahat ng uri ng krimen na nagpagalit sa iba at sa Diyos. Sa palagay ko mayroong mga dalawampung tao na nasusunog hanggang sa mamatay sa pamamagitan ng sagradong apoy bawat taon."Ito ay talagang nakakagulat na numero at insidente.Sino ang makakaalam na matanto ng masasamang taong ito ang pagkakamali ng kanilang mga ginawa at magkusa na magpakamatay?Para sa mga taong ito, ang pagkakaroon ng sagradong apoy ay talagang isang kaluwagan at pagtubos, kaya ito ay may mahalagang kahulugan.Napabuntong-hininga si Thomas. Ngayon naiintindihan na niya kung bakit ngayon lang sasabihin ni Phoebe ang ginawa niya.Sa katunayan, lahat ay makakakuha ng sagradong apoy. Hangga't gusto mo, makukuha mo.Pero kahit na ganito, ang sagradong apoy ay hindi direktang ibibigay sa iyo. Sa halip, susunugin ka nito hanggang sa mamatay ka.Ang iyong buhay ay magtatapos sa sandaling nakilala mo ang sagradong apoy!Parang nakakatakot
Magulo iyon. Humalakhak si Thomas bilang pagbibitiw habang umiiling. Alam niyang hindi magiging ganoon kadali ang mga susunod na pangyayari.Kumunot ang noo ni Pisces at nagtanong, “What the heck? hindi ko maintindihan. Hindi mo ba sinabi na kahit sino ay maaaring makakuha ng sagradong apoy ngayon? Bakit bigla mo na lang sinasabi na mamamatay ang mga nakakakuha nito? Anong ibig mong sabihin?"Mabilis na binigyan ni Phoebe ng sagot ang Pisces sa kanyang pagkataranta.She patiently answered, “Tulad ng sinabi ko kanina, talagang nagtutulungan ang dalawang tribo. Ang isa ay may pananagutan sa pagbibigay ng mga gantimpala, habang ang isa ay namamahala sa mga parusa. Ang banal na tubig ay ginagamit upang gantimpalaan ang mga tao ng malaking kabaitan, habang ang sagradong apoy ay ginagamit upang parusahan ang mga taong lubhang kasamaan."ha?Sabi ni Pisces, “Ibig bang sabihin kapag may gumawa ng masama, masusunog siya hanggang mamatay sa sagradong apoy? Parang nagsasakripisyo sa Diyos. I
Ipinahiwatig din nito na ang paraan ng pag-iingat ng holy water ay kailangang maging espesyal. Isa pa, matibay ang paniniwala ng mga taganayon, kaya hindi sila mabubulag ng pera.Ito ay magiging mahirap.Hindi pa rin alam ni Thomas kung ano ang "dakilang kabaitan". Ano ang dapat niyang gawin para makuha ang banal na tubig?Magiging mahirap kapag ganito.Doon rin, Pisces asked, “Ms. Mars, nalaman mo ba kung ang mga taong iyon ay nabuhay nang mas matagal pagkatapos nilang uminom ng banal na tubig? Baka gimmick lang na nakakaloko ng mga tao."Hindi lang Pisces ang may ganoong kaisipan. Nagtaka rin si Thomas.Pagkatapos ng lahat, si Thomas ay isang doktor, at hindi niya akalain na ang isang mangkok ng tubig ay magkakaroon ng ganoon kalakas na bisa.Gayunpaman, ang sagot ni Phoebe ay ginawa itong tila totoo. “Na-verify ko na talaga. May kilala akong tatlong tao na uminom ng banal na tubig, at sila ay namatay sa 101, 106, at 114, ang pinakanakakatakot, ayon sa pagkakabanggit!”“Oh, D