Hindi makapagsalita si Brad na para siyang isang piraso ng kahoy ngayon. Ipinakita noon na ang mga kasanayang medikal ni Thomas ay naging matagumpay.Marahang naglakad si Adery kay Thomas. "Magaling. Hindi ko alam na ang galing mo sa medikal ay napakahusay. "Ngumiti si Thomas. "Sinabi ko sa iyo, ang mga lihim na kasanayan sa medisina ay ipinapasa sa mga kalalakihan lamang. Nagseselos ka ba? "Inilibot ito ng mata ni Adery. Alam niyang nagsisinungaling lang siya.Gayunpaman, ang kakayahang makabisado ang halos lahat ng bagay sa Mga Kasanayan sa Acupuncture sa loob ng isang buwan at gamitin ito upang gamutin ang mga bihirang sakit ay hindi pag-aari ng isang normal na tao.Tiyak na henyo si Thomas sa industriya ng medisina.Isinuot ni Edith ang kanyang shirt bago siya nagtanong ng may pagkataranta, “Dr. Mayo, hindi ko pa rin maintindihan kung bakit makakakuha ako ng ganitong kakaibang sakit at kung paano mo ako pagalingin? "Walang pakialam na sinabi ni Thomas, "Sa totoo lang, kat
Alam ng lahat na sinabi ni Edith ang mga salitang iyon upang patamaan sina Brad at Merrick.Napahiya sina Brad at Merrick na nais nilang magtago sa ilalim ng lupa. Hindi talaga nila maiangat ang kanilang ulo.Lalo pang nainis at nahiya ng sobra si Brad.Siya ang paunang nakaisip ng isang mahusay na plano. Pwede talaga niyang ipasa ang mainit na patatas na ito sa klinika ng pamilya Owen upang ang kanilang 100-taong mga nagawa ay masira.Ngunit sino ang makakaalam na ang lalaking ito ay lalabas na lang out of the blue?Baguhan lamang si Thomas sa medisina, ngunit pinagkadalubhasaan niya ang isang mas advanced na kasanayan sa medikal kaysa sa kanila. Ang "lihim na mga kasanayan sa medisina" na simpleng binubuo ni Brad ay totoong gumana nga!Darn it!Ang isang mahalagang panauhin tulad ni Edith ay personal na naipasa sa pamilyang Owen ni Brad, at nakatulong ito sa pamilyang Owen na magkaroon ng isang mas malakas na alyansa. Nang isipin ito ni Brad, nakaramdam din siya ng galit.Buk
“Dr. Owen, isang pagpapala para sa iyo na makapag-asawa ng isang may talento na tao. "Ano?Ano ang sinabi niya?Nahiya su Adery kaya namula siya at patuloy na kumakaway. "Hindi, G. Barlow, hindi tayo nagkakaintindihan. Si Thomas at ako ay wala sa ganoong klaseng relasyon. ""Oh?" Sinabi ni Edith sa pagkataranta, "Kung hindi kayo mag-asawa, bakit ang lihim na kasanayan sa medisina ng iyong pamilya ay maipasa sa isang tagalabas?"Paliwanag ni Adery, "Dahil si Thomas ay kasama ng aking namatay na kapatid sa loob ng maraming taon, at iniligtas din niya ang buhay ng aking ama. Bukod pa dito, si Thomas ay likas na matalino sa gamot, kaya't ang aking ama ay gumawa ng isang exemption sa pamamagitan ng pagkuha sa kanya bilang isang mag-aaral at ipinasa ang lahat ng mga kasanayan sa medikal na pamilya ng Owen sa kanya nang walang pag-aalangan.Tumango si Edith. "Nakita ko na. Binabati ko si G. Owen sa pagkakaroon ng nasabing magaling na mag-aaral. "Tumigil muna siya sandali bago siya tu
Sa ilang kadahilanan, malinaw na natulungan ni Thomas si Adery ngunit pinaramdam niya na hindi siya nasisiyahan. Nagalit pa siya nang walang dahilan. Hindi na mahalaga kung ano ang ginawa ni Thomas, pakiramdam ni Adery ay hindi nasiyahan.Itinuring nya si Thomas na parang ibang tao sa hindi .Gayunpaman, nang sinabi ni Thomas na nais na niyang umalis, mas hindi pa ito kinatuwa ni adery. Medyo naguluhan iyon kay Thomas.Dapat ba siyang manatili o hindi? Hindi niya talaga alam kung ano ang dapat niyang gawin.Pagkatapos lamang magpakita si William na nalutas niya ang problema ni Thomas.Tuwang tuwa at nasiyahan ng husto William nang makita niya si Thomas. Matapos silang mag-usap sandali, ipinagpatuloy niya ang pagtuturo kay Thomas ng mga kasanayan sa medikal na pamilya ng Owen, at tinulungan din niya si Thomas na malutas ang maraming mga problema.Matapos ang pagsasanay sa oras na ito, naiintindihan pa ni Thomas ang tungkol sa mga kasanayang medikal, at mayroon siyang mga mas ad
Mukhang ang malaking apoy ay sanhi ng pagsabog ng isang gas stove.Sumimangot si Thomas at tinapon ang $ 100 sa driver. "Sayo na ang sobra"Pagkatapos, siya ay lumabas ng kotse at nagtungo sa lugar na may apoy upang tumulong magligtas ng mga tao.Napakagulo ng sitwasyon, at dumating ang mga bumbero sa isang napakaikling panahon. Sinubukan nila ang kanilang makakaya upang maapula ang apoy, at may mga taong lumikas mula sa gusali. Ang mga taong iyon ay nagdusa mula sa pagkasunog, at lahat sila ay nahiga sa sahig.Dumating ang mga ambulansya, at patuloy silang nagpapadala ng mga tao.Gayunpaman, masyadong maraming ang mga biktima, kaya't hindi nila naipalabas ang mga biktima. Mukhang maraming tao ang mawawalan ng buhay dahil ang pagsagip ay hindi nasa oras.Hindi rin masyadong nag-isip si Thomas. Direktang inilabas niya ang mga karayom at isa-isang tinatrato ang mga biktima. Hindi niya kailangang pagalingin sila. Kailangan lang niyang patatagin ang kanilang mga pinsala upang sila
Sa ilog sa kanayunan, sa isang mansyon na may isang simpleng estilo.Huminto ang isang itim na sedan sa looban. Bumukas ang pinto, at isang lalaki na nakasuot ng trench coat ang umubo habang siya ay lumabas. Siya ang lalaking tumulong sa pagsagip sa sunog kanina, Skeleton.Pagdaan pa lang niya sa looban, lumapit ang kasambahay at sinabi, "Guro, si Mr. Hudson at Mr. Weston ay hinihintay ka sa sala."Mr. Hudson?Mr. Weston?Alam agad ni skeleton kung sino ang dumating, at sumimangot siya. Labis siyang hindi nasiyahan."Hayaan mo silang umalis."Medyo kinabahan and naramdaman ng kasambahay. "Master, si Mr. Hudson ay tila dumating na handa ngayon. Sinabi niya na kailangan ka niyang makita, kung hindi man ay hindi siya aalis. ""Humph! "Ang skeleton ay nagwagayway ng kanyang manggas, mayabang na lumakad sa looban, dumaan sa mahabang koridor, at dumating sa sala.Pagkapasok niya sa sala, nakita niya sina Conley at Calix na nakaupo sa sopa. Naninigarilyo sila habang nag-uusap.N
Si Ryan ay nagpunta sa isang bar kasama ang kanyang mga kaibigan at nabihag ang kanyang puso ng isang mananayaw na nagngangalang Vany.Matapos ang kanilang mahabang relasyon, lubos na umibig ang si Ryan sa kanya, kaya gusto niyang pakasalan si Vany. Ngunit, paano naging posible para sa pagsang-ayon ni Parker?Isang lalaki mula sa isang malaking pamilya na mag-aasawa sa isang mananayaw?Nakakatawa yun!Mabuti na lang at nagpunta lang siya sa kasiyahan niya. Ngunit, kung nais niyang maging seryoso at pakasalan siya, maaari itong maging isang panaginip.Hindi naman pumayag si Parker sa kasal.Bilang isang resulta, silang dalawa ay nasa isang seryosong pagtatalo.Lalong umibig si Ryan. Dahil hindi niya makuha ang pahintulot ng kanyang ama, nagpasya siyang ilayo si Vany at itanan.Sa oras na iyon, si Ryan ay na-grounded ng kanyang pamilya. Kung nais niyang tumakas, kailangan niyang kumuha ng tulong mula sa isang tao.Samakatuwid, napunta siya sa kanyang kuya na kasama niyang lumaki
Ang tanging dahilan lamang na hindi pinili ni Ryan na magpakamatay ay nais niyang makita muli si Vany. Kahit isang sulyap muli ay sapat na.Tulad nito, nagsumikap siya upang hanapin si Vany.Walang kinalabasan ang kanyang paghahanap, at lahat ng kanyang pagsusumikap ay naging walang kabuluhan. Binantayan ni Parker si Ryan, kaya't sinugurado niyang ilayo ng husto nung paalisin niya si Vany.Gaano man katalino si Ryan, wala siyang makitang anumang bakas kahit na matagal na siyang pumikit.Iyon ang sakit sa kanyang puso.Alam ni Conley ang kanyang pait sa puso, kaya't ngumiti siya at sinabi, “Aking kapatid, alam ko kung ano ang hangarin mong manatiling buhay. Gumawa tayo ng deal. Kung matatanggal mo ang isang tao para sa akin, sasabihin ko sa iyo kung saan ipinadala si Vany, at kung nasaan siya ngayon. ""Ano?"Nagulat si Ryan. “Tigilan mo na ang pagsisinungaling! Nang paalisin siya ni Parker, hindi niya inilantad ang anumang impormasyon sa sinuman. Paano mo malalaman ang tungkol d
Isang partikular na katangian ang nararapat na bigyang pansin: ang lahat ng mga taong kasalukuyang may sakit ay mula sa tribo, at walang mga turista na dumaranas ng kakaibang sakit na marka sa ngayon.Nagulat si Phoebe. “May ganyan talaga? Kung gayon bakit sinuri ng waiter ang aming mga braso sa unang lugar?"Sagot ni Thomas, “It’s just a formality. Bagama't walang mga turistang nagkasakit sa ngayon, hindi ito nangangahulugan na ang mga turista ay tiyak na hindi magkakasakit."After a pause, he said, “But if you assume that tourists really won’t get sick, that means na ang kakaibang mark disease ay kakalat lang sa loob ng tribo. Dapat mong tandaan ang panaginip ng Great Elder: ang masamang tao ay miyembro din ng tribo."Ibig sabihin, ang lahat ng panganib ay talagang nakakulong sa tribo at walang kinalaman sa mga turista. Samakatuwid, ang mga turista ay maaari pa ring kumain at uminom, at gawin ang anumang gusto nila. Ang mga tao lang sa tribo ang nabubuhay sa takot.”Matapos maki
Medyo napatulala si Phoebe. Napakagulo ng sitwasyon. Paano ito magiging once-in-a-lifetime opportunity para sa kanila?Tinanong niya, "Ano ang ibig mong sabihin?"Ipinaliwanag ni Thomas, "Kung ang lahat dito ay mapayapa at walang mangyayari, mahirap para sa amin na makuha ang sagradong apoy."Pero nakita mo na. Ang lugar na ito ay magulo, at ang mga tao ay natatakot. Kung kaya nating lutasin ang problema at mawala ang kakaibang sakit na tanda, isipin mo ito, hindi ba't malaki ang pabor sa atin ng tribo?"Hindi naman masyadong malaki kung gantihan tayo ng sagradong apoy, di ba?"This time, naiintindihan na siya ni Phoebe.Tumango siya. Ito ay totoo. Kung matutulungan nila ang tribo na maalis ang kakaibang sakit na marka, madali nilang makuha ang sagradong apoy.Ang problema, madali bang gumaling ang kakaibang sakit na marka?Tinanong ni Phoebe, “Kung gayon, paano mo matutuklasan ang masamang tao?”Humagalpak ng tawa si Thomas.Uminom siya ng tsaa bago niya sinabing, “Well, fir
"Bukod dito, para maiwasan ang masasamang tao na mag-alala tungkol sa anumang bagay, nangako ang Great Elder na pakikitunguhan nila nang maayos ang kanilang mga pamilya, at maglalabas din sila ng malaking halaga ng welfare allowance."Nang marinig ito ni Thomas at ng grupo, naunawaan nila ang nangyayari sa tribo.Sinabi ni Thomas, "Kung gayon, ang dose-dosenang mga tao na nasunog noong nakaraang buwan at ngayong buwan ay masasamang tao na nakagawa ng mga krimen?"Madiin na tumango ang waiter.Aniya, “Actually, kapag may nag-step out, natuwa ang mga tao dahil akala nila ay mawawala na rin sa wakas ang kakaibang sakit na marka. Sa hindi inaasahan, pagkatapos masunog ang unang tao, ang kakaibang sakit na marka ay patuloy na umiral, at walang palatandaan na ito ay mawawala!"Gayunpaman, ang pangalawa at pangatlong tao ay lumabas."Ang mga tao ay sinunog hanggang sa mamatay, ngunit ang kakaibang sakit ay nanatili. Parang untreatable.”Sa sandaling iyon, mapanlait na sinabi ng Pisces,
Huminto muna siya saglit bago niya ipinagpatuloy ang sasabihin, “May mga tsismis na nagsasabing palagi kaming nagsusunog ng mga tao dito. Hangga't gusto ito ng mga tao, maaari silang sunugin ng sagradong apoy upang sunugin ang kanilang mga kasalanan. Iyan ay talagang hindi tumpak. Mabait ang mga matatanda, kaya hindi nila sinusunog ang mga tao bilang bahagi ng kanilang libangan."Nang marinig iyon ni Phoebe, bahagya siyang nag-pout.Medyo iba ang sitwasyon sa pagpapakilala niya.Noong una ay naisip niya na ang sinuman ay maaaring masunog ng sagradong apoy, at maaari silang mamatay hangga't gusto nila ito. Iyon ay talagang hindi totoo. Hikayatin pa rin ng matanda ang mga tao laban dito kung maaari.Tila lahat ng narinig niya ay peke, at kailangan niyang makita ang sitwasyon para sa kanyang sarili."Ano kaya ang mangyayari sa seremonya ng pagsunog ng sagradong apoy bukas?" tanong pa ni Thomas.Nang banggitin niya ito, bahagyang nagdilim ang ekspresyon ng waiter, at napabuntong-hini
Nang makita ni Thomas at ng barkada ang sasakyan na papaalis, agad silang nakakita ng isang maliit na restawran, naupo, at nag-order ng ilang pagkain.Hihintayin nilang dumating ang kanilang mga pagkain habang pinag-uusapan nila ang pagkasunog bukas habang kumakain sila.Gayunpaman, bago sila gumawa ng kanilang order, isang waiter ang lumapit at nagsabing, “Hello, pwede bang igulong mo ang iyong mga manggas at ipakita sa akin ang iyong mga braso?”Anong kakaibang kahilingan iyon?Nagkatinginan si Thomas at ang kanyang grupo, na medyo naguguluhan. Habang ito ay isang tribo sa kanayunan, hindi dapat umiral ang gayong kakaibang kaugalian, tama ba?Nandoon lang sila para kumain, kaya bakit kailangang suriin ang kanilang mga braso?Tanong ni Pisces kay Phoebe, “Ms. Mars, kaugalian din ba ito sa lugar na ito?”Si Phoebe naman ay mukhang naguguluhan. Hindi niya inaasahan na mangyayari ito. Bago siya makarating doon, hindi niya alam na may ganoong kaugalian ang lugar, kaya hindi rin niy
Sa huli, tinanong ni Thomas ang huling tanong. "Alam mo ba ang mga pangalan ng dalawang tribo?"Humagalpak ng tawa si Phoebe. "Walang nakakaalam ng kanilang mga pangalan sa mahabang panahon. Ngayon, ang isa ay tinatawag na Divine Water Tribe habang ang isa naman ay tinatawag na Sacred Fire Tribe."Tumawa din si Thomas. "Ang mga pangalang ito ay madaling matandaan."Habang nagsasalita sila, nakarating ang kanilang sasakyan sa isang T-junction, at pinahinto ni Pisces ang sasakyan."Saan tayo pupunta?"Sinabi ni Phoebe, “Ang kaliwa ay ang daan patungo sa Divine Water Tribe, at ang kanan ay ang daan patungo sa Sacred Fire Tribe. Ikaw ang bahalang pumili sa kaliwa o kanang bahagi."Nag-isip sandali si Thomas bago niya itinuro ang daan sa kanan at sinabi, "Pumunta tayo sa Sacred Fire Tribe."Pagkatapos ng lahat, ang sagradong apoy ay madaling makuha, habang maaaring hindi nila makita ang anumang banal na tubig. Matapos pag-isipan ito ni Thomas, nagpasya siyang pumunta at tingnan kung
"Ang mga tao ay nagmula sa iba't ibang panig ng mundo, at nakagawa sila ng lahat ng uri ng krimen na nagpagalit sa iba at sa Diyos. Sa palagay ko mayroong mga dalawampung tao na nasusunog hanggang sa mamatay sa pamamagitan ng sagradong apoy bawat taon."Ito ay talagang nakakagulat na numero at insidente.Sino ang makakaalam na matanto ng masasamang taong ito ang pagkakamali ng kanilang mga ginawa at magkusa na magpakamatay?Para sa mga taong ito, ang pagkakaroon ng sagradong apoy ay talagang isang kaluwagan at pagtubos, kaya ito ay may mahalagang kahulugan.Napabuntong-hininga si Thomas. Ngayon naiintindihan na niya kung bakit ngayon lang sasabihin ni Phoebe ang ginawa niya.Sa katunayan, lahat ay makakakuha ng sagradong apoy. Hangga't gusto mo, makukuha mo.Pero kahit na ganito, ang sagradong apoy ay hindi direktang ibibigay sa iyo. Sa halip, susunugin ka nito hanggang sa mamatay ka.Ang iyong buhay ay magtatapos sa sandaling nakilala mo ang sagradong apoy!Parang nakakatakot
Magulo iyon. Humalakhak si Thomas bilang pagbibitiw habang umiiling. Alam niyang hindi magiging ganoon kadali ang mga susunod na pangyayari.Kumunot ang noo ni Pisces at nagtanong, “What the heck? hindi ko maintindihan. Hindi mo ba sinabi na kahit sino ay maaaring makakuha ng sagradong apoy ngayon? Bakit bigla mo na lang sinasabi na mamamatay ang mga nakakakuha nito? Anong ibig mong sabihin?"Mabilis na binigyan ni Phoebe ng sagot ang Pisces sa kanyang pagkataranta.She patiently answered, “Tulad ng sinabi ko kanina, talagang nagtutulungan ang dalawang tribo. Ang isa ay may pananagutan sa pagbibigay ng mga gantimpala, habang ang isa ay namamahala sa mga parusa. Ang banal na tubig ay ginagamit upang gantimpalaan ang mga tao ng malaking kabaitan, habang ang sagradong apoy ay ginagamit upang parusahan ang mga taong lubhang kasamaan."ha?Sabi ni Pisces, “Ibig bang sabihin kapag may gumawa ng masama, masusunog siya hanggang mamatay sa sagradong apoy? Parang nagsasakripisyo sa Diyos. I
Ipinahiwatig din nito na ang paraan ng pag-iingat ng holy water ay kailangang maging espesyal. Isa pa, matibay ang paniniwala ng mga taganayon, kaya hindi sila mabubulag ng pera.Ito ay magiging mahirap.Hindi pa rin alam ni Thomas kung ano ang "dakilang kabaitan". Ano ang dapat niyang gawin para makuha ang banal na tubig?Magiging mahirap kapag ganito.Doon rin, Pisces asked, “Ms. Mars, nalaman mo ba kung ang mga taong iyon ay nabuhay nang mas matagal pagkatapos nilang uminom ng banal na tubig? Baka gimmick lang na nakakaloko ng mga tao."Hindi lang Pisces ang may ganoong kaisipan. Nagtaka rin si Thomas.Pagkatapos ng lahat, si Thomas ay isang doktor, at hindi niya akalain na ang isang mangkok ng tubig ay magkakaroon ng ganoon kalakas na bisa.Gayunpaman, ang sagot ni Phoebe ay ginawa itong tila totoo. “Na-verify ko na talaga. May kilala akong tatlong tao na uminom ng banal na tubig, at sila ay namatay sa 101, 106, at 114, ang pinakanakakatakot, ayon sa pagkakabanggit!”“Oh, D