Gayunpaman, hindi pa ito ang pinaka-nakakagulat sa mga sinabi. Nakangisi si Thomas na idinagdag pa, “Nagisip ako sandali. Kung ikaw ay isang katulong na host lamang, ang credit para sa magiging epekto ng New Year’s Eve Concert ngayong gabi ay mapupunta kay Jay, kaya wala talaga itong magiging epekto sa iyo. "Upang maiwasan itong mangyari, upang makita nang direkta ang iyong mga kakayahan, nagpasya ako na ... "Para tanggalin si Jay at gawin kang pangunahing host, Daniel. "Ngayong gabi, ikaw ang pangunahing host!" Kung si Daniel ay hindi matapang na tao, siya ay nagulat sa mga salita ni Thomas hanggang sa puntong mahuhulog siya. Anong klaseng biro ito? Ang pangunahing host? Nagtrabaho lamang siya sa industriya nang mas mababa sa isang taon! "Ehem ... "Mr. Mayo, nagbibiro ka ba?" Tinakpan din ng kamay ni Anna ang mukha niya. Nagtatrabaho siya sa industriya nang maraming taon, ngunit wala siyang nakitang tao na ginagawa ito tulad ni Thomas. Samantala, si Thomas ay mukha
"Opo, sir!" Malakas na sigaw ni Daniel, at labis siyang nabalisa na muntikan na siyang sumaludo. Hindi pa niya naranasan ang stress at motivation na ibinigay sa kanya ni Thomas ngayon. Kailangan niyang maglagay ng 120% na effort. Mabilis siyang umalis sa opisina upang ihanda ang script para sa host ngayong gabi. Walang magawa na kinuskos ni Anna ang kanyang noo, at nag-aalala siya habang sinasabi, “Gah! Hinahayaan mong si Daniel ang pangunahing host, ikaw lamang ang makakagawa ng ganitong bagay. "Mr. Mayo, kung magiging magulo ito ngayong gabi, huwag mo akong sisihin. " Ngumiti si Thomas na walang sinabi. At the same time. Nilabag lang ni Jay ang kontrata sa Scott's Remembrance Cultural Arts Entertainment. Pagkatapos, agad siyang pumunta sa Hegemony Entertainment. Dumating siya sa office ng CEO, at nakita niya si Donell. Nang magkita sila, masayang sinabi ni Jay, “Mr. Cedar, nagawa ko na ang lahat inutos mo. Ito ay eksaktong sa hula mo. Napakatigas ng ulo ni Thomas
Umiling si Donell. "Ang isang mahusay na tao ay walang awa. Hindi mo ako masisisi. Kung nais mong sisihin ang isang tao, sisihin mo lang ang iyong sarili sa pagiging sobrang bobo. Hindi ka host ng Scott's Remembrance Cultural Arts Entertainment ngayon. Sa akin, nawala ang halaga mo. Bakit pa ako magbabayad para sa isang item nang walang anumang halaga? ” Gustong umiyak ni Jay. Bakit siya naging bobo? Kung hindi niya pinagkatiwalaan si Donell, tapat sana siyang nagho-host ng concert para sa Scott's Remembrance Cultural Arts Entertainment ngayong gabi. Una, maaari siyang maging mas tanyag. Pangalawa, maaaring makuha niya ang bayad na $600,000 sa kanyang sariling bank account. Ngunit ang mga bagay ay nawala ngayon. Hindi lamang siya nakatanggap ng bayad sa pagganap, ngunit kailangan din niyang magbayad ng $600,000 dahil lumabag siya sa kontrata. Mayroon pa siyang ilang daang libong dolyar na utang. Habang iniisip niya ito, mas nababalisa siya. Habang iniisip niya ito, la
Nang marinig iyon, sina Anna at Thomas ay may masamang kutob na. Nakatutuwang isipin na inalis lamang nila si Jay Colbert, at humigit-kumulang na 30 minuto. Kahit na ang ilang mga tao sa loob ng Scott’s Remembrance Cultural Arts Entertainment ay hindi pa nalaman ito. Kaya't sa maikling panahon, paano nalaman ni Ollie Gadsden ang tungkol dito? Isang kakila-kilabot na pag-iisip ang pumasok sa isip ni Thomas. Maaari ba itong isa pang pag-set-up? Si Donell Cedar ay nag-set up ng scheme pagkatapos ng isa pang scheme, at determinado siyang pabagsakin ang Remembrance Cultural Arts Entertainment. Bagaman masamang mawala ang kanilang pangunahing emcee, hindi ito nangangahulugan na sila ay nawalan ng pag-asa. Ito ay katulad ng pagputol ng mga bisig ng isang tao. Napakasakit nito, ngunit kung agad na magamot, maaaring mabuhay ang isa. Ngunit paano makakaligtas ang isang tao kung sinipsip mo ang lahat ng kanilang dugo? Si Ollie Gadsden ang biggest sponsor ng Scott ng Remembrance Cultur
Biglang pinahinto ni Thomas ang kamay niya at mahinahong umiling. Hindi ito nahalata ni Anna Caspian, ngunit maging si Thomas Mayo? Ang paggawa ng tawag sa telepono na iyon ay walang ibang layunin maliban sa taasan ang pride ni Ollie Gadsden, kaya't ala itong silbi. Sinabi ni Anna habang may mapait na ekspresyon, "Ngunit Mr. Mayo, kung hindi ako tumawag sa kanya, tiyak na mapapahamak tayo!" "Narito ako, hindi tayo mapapahamak," nakangiting sabi ni Thomas. Si Anna ay walang imik, wala talaga siyang ideya kung saan nanggaling ang lakas ng loob ni Thomas Mayo. Ang kanilang pinakamalaking sponsor, na nakaupo mismo sa harap nila, ay nagbabanta na wakasan ang kanilang sponsorshi, at ang kanilang concert ay malapit nang masunog hanggang maging abo, kaya bakit nagpapatuloy ang ngiti ni Thomas Mayo na parang walang nangyayaring masama? "Ollie Gadsden, ikaw ba ang General Manager ng Stellar Jewellers sa Southland District?" Mahinahong tanong ni Thomas. Nakataas ang ulo ni Ollie Gad
Si Thomas Mayo ay hindi nagpakita ng inis nang harapin ng sobrang agresibo na si Ollie Gadsden. Sa halip, nanatili siyang composed.Kinuha niya ang kanyang telepono, binuksan ang listahan ng mga contact, at nag-scroll pababa sa pangalan ng isang tao: Zach Quinn.Pagkatapos ay nakaupo lang siya doon at tahimik na nag-edit ng mahabang string ng text bago magpadala ng mabilis na mensahe kay Zach Quinn at pagkatapos ay patayin ang kanyang telepono.Ginawa niya ang lahat nang wala pang 2 minuto.Walang nakapansin ng kanyang mga kilos.Hindi na mapakali pa si Anna at nagpasyang akitin si Thomas sa huling pagkakataon."Ginoong Mayo, hindi ito ang oras upang kumilos nang madali. Lahat dapat gawin nang makatuwiran. Ang aming hangarin ay maglagay ng isang kamangha-manghang konsyerto upang makakuha kami ng higit na pagkilala sa Southland District."Ngunit lahat ng iyong ginagawa ngayon ay parang pagtatantrum."At sa totoo lang, ano ang pagkakaiba sa isang bata?"Gayunpaman, nanatiling ma
Tumawa si Ollie Gadsden. “Fired? Ang isang bungkos ng basura! Ako ang Pangkalahatang Tagapamahala sa Southland District, at ako lamang ang makapag-fire ng mga tauhan dito, walang ibang makakatanggal sa akin. Sino ka ba sa tingin mo? Anong kapangyarihan ang mayroon ka upang tanggalin ako? "Iniling iling ni Henry Green ang ulo.Kumuha siya ng isang resignation letter mula sa kanyang bulsa at ipinasa ito kay Ollie Gadsden."Tingnan mo ang iyong sarili. Ang resignation letter na ito ay isang utos mula sa Punong-himpilan ng Milan na nagsasaad na ikaw, Ollie Gadsden, ay tinanggal ng Pinuno ng Pamilyang Quinn mula sa Stellar Jewelers Headquarter. Ngayon, ako, si Henry Green ang magiging Pangkalahatang Tagapamahala na sa Southland District. ”"Naririnig mo ba ako?"Ito…Nagsimulang manginig ang buong katawan ni Ollie Gadsden.Anong klaseng biro ito? Bakit biglang interesado ang mga taong ito mula sa Milan Headquarter sa nangyayari sa Southland District?Marami silang ibang mga subsidi
Matapos ang paanyaya ni Thomas, sinundan ni Henry Green si Thomas sa VIP seat. Ito ang perpektong posisyon dahil madali nilang makita ang lahat ng mga superstar at mang-aawit na gumaganap mula sa anggulong ibinigay sa kanila.Umupo si Anna Caspian sa tabi ni Thomas Mayo, na nakayuko ang ulo.Pagkaraan ng ilang sandali, bigla niyang sinabi kay Thomas, "Humihingi ako ng paumanhin G. Mayo, dapat sana ay pinagkatiwalaan kita."Nagkibit balikat lang si Thomas."Hayaan mo na iyon, huwag mo ng isipin."Sa pagkilos at pagsasalita ni Thomas ng ganito, mas pinipilit ni Anna na humingi ng paumanhin. Mas gusto niya si Thomas na magalit sa kanya, ngunit ang naramdaman niya ngayon ay isang malakas na pakiramdam ng pagkakasala.Ngayon lamang niya napagtanto na si Thomas Mayo ay hindi tulad ng mga average trashy men.One could only have faith with this guy.Gayunpaman, hindi niya maipulupot ang kanyang ulo sa kung paano nahandle ni Thomas ang lahat.Sa isang mausisang isip, tinanong ni Anna,
Isang partikular na katangian ang nararapat na bigyang pansin: ang lahat ng mga taong kasalukuyang may sakit ay mula sa tribo, at walang mga turista na dumaranas ng kakaibang sakit na marka sa ngayon.Nagulat si Phoebe. “May ganyan talaga? Kung gayon bakit sinuri ng waiter ang aming mga braso sa unang lugar?"Sagot ni Thomas, “It’s just a formality. Bagama't walang mga turistang nagkasakit sa ngayon, hindi ito nangangahulugan na ang mga turista ay tiyak na hindi magkakasakit."After a pause, he said, “But if you assume that tourists really won’t get sick, that means na ang kakaibang mark disease ay kakalat lang sa loob ng tribo. Dapat mong tandaan ang panaginip ng Great Elder: ang masamang tao ay miyembro din ng tribo."Ibig sabihin, ang lahat ng panganib ay talagang nakakulong sa tribo at walang kinalaman sa mga turista. Samakatuwid, ang mga turista ay maaari pa ring kumain at uminom, at gawin ang anumang gusto nila. Ang mga tao lang sa tribo ang nabubuhay sa takot.”Matapos maki
Medyo napatulala si Phoebe. Napakagulo ng sitwasyon. Paano ito magiging once-in-a-lifetime opportunity para sa kanila?Tinanong niya, "Ano ang ibig mong sabihin?"Ipinaliwanag ni Thomas, "Kung ang lahat dito ay mapayapa at walang mangyayari, mahirap para sa amin na makuha ang sagradong apoy."Pero nakita mo na. Ang lugar na ito ay magulo, at ang mga tao ay natatakot. Kung kaya nating lutasin ang problema at mawala ang kakaibang sakit na tanda, isipin mo ito, hindi ba't malaki ang pabor sa atin ng tribo?"Hindi naman masyadong malaki kung gantihan tayo ng sagradong apoy, di ba?"This time, naiintindihan na siya ni Phoebe.Tumango siya. Ito ay totoo. Kung matutulungan nila ang tribo na maalis ang kakaibang sakit na marka, madali nilang makuha ang sagradong apoy.Ang problema, madali bang gumaling ang kakaibang sakit na marka?Tinanong ni Phoebe, “Kung gayon, paano mo matutuklasan ang masamang tao?”Humagalpak ng tawa si Thomas.Uminom siya ng tsaa bago niya sinabing, “Well, fir
"Bukod dito, para maiwasan ang masasamang tao na mag-alala tungkol sa anumang bagay, nangako ang Great Elder na pakikitunguhan nila nang maayos ang kanilang mga pamilya, at maglalabas din sila ng malaking halaga ng welfare allowance."Nang marinig ito ni Thomas at ng grupo, naunawaan nila ang nangyayari sa tribo.Sinabi ni Thomas, "Kung gayon, ang dose-dosenang mga tao na nasunog noong nakaraang buwan at ngayong buwan ay masasamang tao na nakagawa ng mga krimen?"Madiin na tumango ang waiter.Aniya, “Actually, kapag may nag-step out, natuwa ang mga tao dahil akala nila ay mawawala na rin sa wakas ang kakaibang sakit na marka. Sa hindi inaasahan, pagkatapos masunog ang unang tao, ang kakaibang sakit na marka ay patuloy na umiral, at walang palatandaan na ito ay mawawala!"Gayunpaman, ang pangalawa at pangatlong tao ay lumabas."Ang mga tao ay sinunog hanggang sa mamatay, ngunit ang kakaibang sakit ay nanatili. Parang untreatable.”Sa sandaling iyon, mapanlait na sinabi ng Pisces,
Huminto muna siya saglit bago niya ipinagpatuloy ang sasabihin, “May mga tsismis na nagsasabing palagi kaming nagsusunog ng mga tao dito. Hangga't gusto ito ng mga tao, maaari silang sunugin ng sagradong apoy upang sunugin ang kanilang mga kasalanan. Iyan ay talagang hindi tumpak. Mabait ang mga matatanda, kaya hindi nila sinusunog ang mga tao bilang bahagi ng kanilang libangan."Nang marinig iyon ni Phoebe, bahagya siyang nag-pout.Medyo iba ang sitwasyon sa pagpapakilala niya.Noong una ay naisip niya na ang sinuman ay maaaring masunog ng sagradong apoy, at maaari silang mamatay hangga't gusto nila ito. Iyon ay talagang hindi totoo. Hikayatin pa rin ng matanda ang mga tao laban dito kung maaari.Tila lahat ng narinig niya ay peke, at kailangan niyang makita ang sitwasyon para sa kanyang sarili."Ano kaya ang mangyayari sa seremonya ng pagsunog ng sagradong apoy bukas?" tanong pa ni Thomas.Nang banggitin niya ito, bahagyang nagdilim ang ekspresyon ng waiter, at napabuntong-hini
Nang makita ni Thomas at ng barkada ang sasakyan na papaalis, agad silang nakakita ng isang maliit na restawran, naupo, at nag-order ng ilang pagkain.Hihintayin nilang dumating ang kanilang mga pagkain habang pinag-uusapan nila ang pagkasunog bukas habang kumakain sila.Gayunpaman, bago sila gumawa ng kanilang order, isang waiter ang lumapit at nagsabing, “Hello, pwede bang igulong mo ang iyong mga manggas at ipakita sa akin ang iyong mga braso?”Anong kakaibang kahilingan iyon?Nagkatinginan si Thomas at ang kanyang grupo, na medyo naguguluhan. Habang ito ay isang tribo sa kanayunan, hindi dapat umiral ang gayong kakaibang kaugalian, tama ba?Nandoon lang sila para kumain, kaya bakit kailangang suriin ang kanilang mga braso?Tanong ni Pisces kay Phoebe, “Ms. Mars, kaugalian din ba ito sa lugar na ito?”Si Phoebe naman ay mukhang naguguluhan. Hindi niya inaasahan na mangyayari ito. Bago siya makarating doon, hindi niya alam na may ganoong kaugalian ang lugar, kaya hindi rin niy
Sa huli, tinanong ni Thomas ang huling tanong. "Alam mo ba ang mga pangalan ng dalawang tribo?"Humagalpak ng tawa si Phoebe. "Walang nakakaalam ng kanilang mga pangalan sa mahabang panahon. Ngayon, ang isa ay tinatawag na Divine Water Tribe habang ang isa naman ay tinatawag na Sacred Fire Tribe."Tumawa din si Thomas. "Ang mga pangalang ito ay madaling matandaan."Habang nagsasalita sila, nakarating ang kanilang sasakyan sa isang T-junction, at pinahinto ni Pisces ang sasakyan."Saan tayo pupunta?"Sinabi ni Phoebe, “Ang kaliwa ay ang daan patungo sa Divine Water Tribe, at ang kanan ay ang daan patungo sa Sacred Fire Tribe. Ikaw ang bahalang pumili sa kaliwa o kanang bahagi."Nag-isip sandali si Thomas bago niya itinuro ang daan sa kanan at sinabi, "Pumunta tayo sa Sacred Fire Tribe."Pagkatapos ng lahat, ang sagradong apoy ay madaling makuha, habang maaaring hindi nila makita ang anumang banal na tubig. Matapos pag-isipan ito ni Thomas, nagpasya siyang pumunta at tingnan kung
"Ang mga tao ay nagmula sa iba't ibang panig ng mundo, at nakagawa sila ng lahat ng uri ng krimen na nagpagalit sa iba at sa Diyos. Sa palagay ko mayroong mga dalawampung tao na nasusunog hanggang sa mamatay sa pamamagitan ng sagradong apoy bawat taon."Ito ay talagang nakakagulat na numero at insidente.Sino ang makakaalam na matanto ng masasamang taong ito ang pagkakamali ng kanilang mga ginawa at magkusa na magpakamatay?Para sa mga taong ito, ang pagkakaroon ng sagradong apoy ay talagang isang kaluwagan at pagtubos, kaya ito ay may mahalagang kahulugan.Napabuntong-hininga si Thomas. Ngayon naiintindihan na niya kung bakit ngayon lang sasabihin ni Phoebe ang ginawa niya.Sa katunayan, lahat ay makakakuha ng sagradong apoy. Hangga't gusto mo, makukuha mo.Pero kahit na ganito, ang sagradong apoy ay hindi direktang ibibigay sa iyo. Sa halip, susunugin ka nito hanggang sa mamatay ka.Ang iyong buhay ay magtatapos sa sandaling nakilala mo ang sagradong apoy!Parang nakakatakot
Magulo iyon. Humalakhak si Thomas bilang pagbibitiw habang umiiling. Alam niyang hindi magiging ganoon kadali ang mga susunod na pangyayari.Kumunot ang noo ni Pisces at nagtanong, “What the heck? hindi ko maintindihan. Hindi mo ba sinabi na kahit sino ay maaaring makakuha ng sagradong apoy ngayon? Bakit bigla mo na lang sinasabi na mamamatay ang mga nakakakuha nito? Anong ibig mong sabihin?"Mabilis na binigyan ni Phoebe ng sagot ang Pisces sa kanyang pagkataranta.She patiently answered, “Tulad ng sinabi ko kanina, talagang nagtutulungan ang dalawang tribo. Ang isa ay may pananagutan sa pagbibigay ng mga gantimpala, habang ang isa ay namamahala sa mga parusa. Ang banal na tubig ay ginagamit upang gantimpalaan ang mga tao ng malaking kabaitan, habang ang sagradong apoy ay ginagamit upang parusahan ang mga taong lubhang kasamaan."ha?Sabi ni Pisces, “Ibig bang sabihin kapag may gumawa ng masama, masusunog siya hanggang mamatay sa sagradong apoy? Parang nagsasakripisyo sa Diyos. I
Ipinahiwatig din nito na ang paraan ng pag-iingat ng holy water ay kailangang maging espesyal. Isa pa, matibay ang paniniwala ng mga taganayon, kaya hindi sila mabubulag ng pera.Ito ay magiging mahirap.Hindi pa rin alam ni Thomas kung ano ang "dakilang kabaitan". Ano ang dapat niyang gawin para makuha ang banal na tubig?Magiging mahirap kapag ganito.Doon rin, Pisces asked, “Ms. Mars, nalaman mo ba kung ang mga taong iyon ay nabuhay nang mas matagal pagkatapos nilang uminom ng banal na tubig? Baka gimmick lang na nakakaloko ng mga tao."Hindi lang Pisces ang may ganoong kaisipan. Nagtaka rin si Thomas.Pagkatapos ng lahat, si Thomas ay isang doktor, at hindi niya akalain na ang isang mangkok ng tubig ay magkakaroon ng ganoon kalakas na bisa.Gayunpaman, ang sagot ni Phoebe ay ginawa itong tila totoo. “Na-verify ko na talaga. May kilala akong tatlong tao na uminom ng banal na tubig, at sila ay namatay sa 101, 106, at 114, ang pinakanakakatakot, ayon sa pagkakabanggit!”“Oh, D