Pagkalipas ng dalawampung minuto, ipinarada niya ang kotse malapit sa pangunahing kumpanya.Naglakad si Thomas sa gusali ng kumpanya, at mula sa malayo, nakita niya si Emma na nakatayo sa pasukan habang naghihintay. Kasabay nito, isang lalaki ang nakatayo sa tabi niya, at sumasandal siya kay Emma minsan.Maliwanag na may isang nakakainis na ekspresyon si Emma, at lumipat siya sa tagiliran.Gayunpaman, ang lalaki ay walang kahihiyang humakbang ng isa palapit. Patuloy niyang itinabi ang isang napakalapit na distansya kasama si Emma, habang ang mga mata ay masigasig na dumikit sa kanya.Sumimangot si Thomas, at isang kislap ng galit ang sumilay sa kanyang mga mata."Thomas, nandito ka!" Nang makita na nandoon si Thomas, tila natagpuan ni Emma ang kanyang tagapagligtas. Agad siyang tumakbo at hinawakan ang braso ni Thomas.Sinulyapan ng lalaki si Thomas at nginisian na para bang minamaliit niya si Thomas."Ito ba ang iyong asawa na umaasa sa iyo, Thomas Mayo?" tanong ng lalaki.
Tinitigan ni Neil si Thomas at sinabi, “Ay, okay nakuha ko na. Pupunta ka sa subway kasama si binibining Hill, hindi ba? Tama iyan. Ang isang subway ay nagkakahalaga ng bilyun- bilyong dolyar, at seryoso itong mas mahal kaysa sa aking BMW X6. Haha!"Ngunit ... ito ang oras ng labasan ng mga nag- oopisina. Thomas, gusto mo sa iyong napakarilag na asawa na kunin ang masikip na subway kasama ang ibang mga lalaki doon. Hindi ka ba naaawa sa kanya?"Lalaki ka. Hindi ka ba magkakaroon ng dignidad bilang isang lalaki? "Ang ekspresyon ni Thomas ay hindi nagbago. Hindi man lang niya tiningnan si Neil habang tahimik niyang inilalabas ang susi ng kotse niya."Emma, tara na.""Sige!"Hinawakan ni Thomas ang kamay ni Emma at umalis.Dumura si Neil sa likuran. “Walang kwenta, Ang lakas naman ng loob mong magkunwari sa harap ko? Bakit hindi mo tingnan ang iyong sarili sa salamin at makita kung ano ka ba? "Kinuha niya ang kanyang BMW key. Nang lumakad siya at binuksan ang pinto ng kanyang
Kahit na sarkastiko niyang sinabi kanina na si Thomas ay mahirap na tao, siya ang napahiya ngayon.Sa tabi na iyon, hindi pa rin niya maintindihan kung paano ang isang lalaking umaasa sa kanyang asawa ay maaaring magmaneho ng napakagandang kotse?Nag-upa ba siya ng kotse?Ito ay imposible.Saan ka maaaring magrenta ng isang limitadong-edisyon na Rolls Royce?Binili ba ni Emma ang kotseng ito?Lalong imposible iyon. Paano makakaya iyon ni Emma? Kahit si Richard ay hindi kayang bayaran ito.Bukod pa room, kahit may pera ka, maaaring hindi ka makabili ng ganoong kotse. Kung wala kang isang partikular na katayuan, hindi ibebenta ng manufacturer ang kotse sa iyo.Inabot ni Thomas kamay niya upang kunin ang name card ni Neil. Pagkatapos ay ngumiti siya at sinabing, “Mr. Chapman, ito ay isang pambobola. Sinadya mong makasalubong ako at binigyan ako ng isang name card. Huwag kang magalala, itatago ko ito. "Nais ni Neil na magtago sa ilalim ng lupa.Sa una ay nais niyang magpa-good s
Nang makauwi sila, halos tumalsik mula sa dibdib niya ang puso ni Emma. Pagkahinto ng kotse ay pinindot niya ang pinto at tumakbo palabas.Ngumisi si Thomas habang siya ay naglalakad sa likuran niya.Silang dalawa ay naglakad papasok sa bahay ng magkasunod.Nang makita ni Felicia si Emma na parang gulong gulo, tinanong niya, "Emma, anong nangyayari sa iyo?"Nag-pout si Emma. "Binully ako ni Thomas!"“Ha? Bakit ka niya binully? "“Binully lang niya ako. Napakabilis niyang pinatakbo ang sasakyan. Takot na takot ako. "Umikot ang mga mata ni Felicia kay Thomas. “Ikaw… Bakit ang bilis mo magmaneho? Paano kung may aksidente na nangyaring sa inyo? "Lumabas ng bahay si Johnson. "Ikaw ay isang babae. Bakit mo nasabi ang isang masamang bagay? Bakit sila maaaksidente? Ang mga bata ay nagkakatuwaan lamang upang patatagin lamang kanilang pakikisama sa bawatisa. Naiintindihan mo ba yun?"Si Emma ay walang imik habang sumulyap kay Johnson.Si Johnson ay naging masunurin kay Thomas kamak
”Gusto ko pa rin siyang pagalitan dahil nagagalit rin naman ang Diyos!" Galit na sinabi ni Johnson, "Hindi niya ako tinatrato tulad ng kanyang anak, at gumawa pa siya ng ganitong set up sa aking anak na babae. Ininsulto pa niya si Thomas dati. Bakit ko siya kikilalanin bilang aking ama? Kung wala akong pakialam sa katayuan ni Emma bilang tagapangasiwa ng proyekto, masisira ko ang aking relasyon sa matandang lalake na iyon. "Sa pagsasalita ni Johnson, galit ang nakuha niya, kaya't patuloy siyang nagsabi ng mga masasamang salita.Walang magawa na umiling si Felicia habang nagbubuntong hininga siya sa gilid.Sa sandaling iyon, ngumiti si Thomas habang naglalakad at sinabi, "Ayos lang iyan. Hindi ba mas okay kung sumama ako kay Emma? "Sabay silang napatingin kay Thomas."Talaga?" Tanong ni Emma."Syempre. Pwede akong mag-apply ng two-day leave di ba? Paano ako mapapanatag kung ang aking magandang asawa ay lalabas ng nag-iisa kasama ang ibang lalaki? "Napangiti si Emma ng madinig
Dinala nina Neil sina Thomas at Emma sa isang itim na sedan."Kayong dalawa, napaka aga pa ngayon. Hayaan niyong dalhin ko kayo sa tanghali. Magpapahinga muna kayo sandali, pagkatapos ay magtalakayan tayo kasama ng kabilang partido sa hapon. ""Sige."Talagang nagutom si Emma, kaya hindi niya ito tinanggihan.Dumating silang tatlo sa pasukan ng pinakamalaking hotel sa Rock District, ang I-Heart Hotel.Sabay silang pumasok sa hotel at umupo sa mga upuang nauna nang nai-book.Kinuha ni Neil ang menu at hinayaan na mag-order si Emma ng kahit anong gusto niya. Siya ang magbabaya noon.Mukha siyang isang "ginoo" sa lahat ng paraan at hindi siya nagpakita ng anuman upang lampasan ang kanyang hangganan. Dahil doon nakaramdam si Emma na hindi niya siya gaanong kilala.‘Marahil dahil nagturo sa kanya si Tom ng isang aralin kahapon, kumikilos siya ngayon?’ Nagtataka si Emma nang hindi nagsasalita.Pagkatapos nilang umorder ng isang mesa na punong puno ng ulam, nagsimula na silang kuma
Wala siyang anumang paglaban sa kuwintas na jade. Kasama ang background story, hindi makapaghintay si Emma na bilhin ito kaagad.Gayunpaman, alam niya na ang kwintas ay dapat na napakamahal.Nasa isang daang mga customer sa silid ang mukhang mayaman, kaya't hindi magkakaroon ng pagkakataon si Emma.Masasabi ni Neil kung ano ang iniisip niya, kaya sadya niyang tinanong, “Ms. Hill, masasabi ko na parang nagustuhan mo ang kuwintas, hindi ba? ”Naunang nais itong tanggihan ni Emma, ngunit talagang hindi niya ito nagawa!Hindi siya sumagot, at nangangahulugan ito na tahimik niyang inamin ito dahil gusto talaga niya ang kuwintas.Mas madaling hawakan ang sitwasyon dahil nagustuhan niya ito!Tumawa si Neil at sinabi, “Ang mga magagandang bulaklak ay akma sa mga magagandang kababaihan. Ikaw ay isang kaakit-akit na babae, kaya siyempre, akma lamang na ang tulad ng isang matindi kuwintas ay nababagay sa isang napakarilag na babaeng tulad mo. Dahil gusto mo ito, bibilhin ko ito para sa i
Nagulat ang lahat ng tumingin kay Neil. Ito ay $ 9,000,000, hindi $ 90. Paano niya nasabi ang bilang na iyon? Ni hindi man lang siya kumurap.Siya ay isang mayamang tao.Siguradong mayaman siyang tao.“Tsk! Ang mga mayamang tao ay talagang hindi kapani-paniwala. Gagastos siya ng $ 9,000,000 upang bumili ng isang kuwintas. Talagang wala itong kapantay. ""Marahil ito ay para sa kanyang totoong pagmamahal. Kung hindi man, bakit siya gagastos ng napakaraming pera? ""Ang babaeng nakakuha ng kuwintas na ito ay talagang pinagpala sa kaswertehan."Habang pinupuri siya ng lahat, si Neil ay mukhang labis na masaya, at itinaas niya ang kanyang ulo ng may pagmamataas.Si Emma na nakaupo sa tapat niya ay tinakpan ng mga kamay ang mukha. Natatakot siyang hindi maintindihan ng iba ang pagkakaroon niya ng anumang relasyon kay Neil.Samantala, mahinahon pa rin si Thomas na kumakain pananghalian.Palihim na nagmura si Emma. ‘Ang asawa mo ay kukunin ng ibang lalake. Paano ka nakakapagpatuloy s
Isang partikular na katangian ang nararapat na bigyang pansin: ang lahat ng mga taong kasalukuyang may sakit ay mula sa tribo, at walang mga turista na dumaranas ng kakaibang sakit na marka sa ngayon.Nagulat si Phoebe. “May ganyan talaga? Kung gayon bakit sinuri ng waiter ang aming mga braso sa unang lugar?"Sagot ni Thomas, “It’s just a formality. Bagama't walang mga turistang nagkasakit sa ngayon, hindi ito nangangahulugan na ang mga turista ay tiyak na hindi magkakasakit."After a pause, he said, “But if you assume that tourists really won’t get sick, that means na ang kakaibang mark disease ay kakalat lang sa loob ng tribo. Dapat mong tandaan ang panaginip ng Great Elder: ang masamang tao ay miyembro din ng tribo."Ibig sabihin, ang lahat ng panganib ay talagang nakakulong sa tribo at walang kinalaman sa mga turista. Samakatuwid, ang mga turista ay maaari pa ring kumain at uminom, at gawin ang anumang gusto nila. Ang mga tao lang sa tribo ang nabubuhay sa takot.”Matapos maki
Medyo napatulala si Phoebe. Napakagulo ng sitwasyon. Paano ito magiging once-in-a-lifetime opportunity para sa kanila?Tinanong niya, "Ano ang ibig mong sabihin?"Ipinaliwanag ni Thomas, "Kung ang lahat dito ay mapayapa at walang mangyayari, mahirap para sa amin na makuha ang sagradong apoy."Pero nakita mo na. Ang lugar na ito ay magulo, at ang mga tao ay natatakot. Kung kaya nating lutasin ang problema at mawala ang kakaibang sakit na tanda, isipin mo ito, hindi ba't malaki ang pabor sa atin ng tribo?"Hindi naman masyadong malaki kung gantihan tayo ng sagradong apoy, di ba?"This time, naiintindihan na siya ni Phoebe.Tumango siya. Ito ay totoo. Kung matutulungan nila ang tribo na maalis ang kakaibang sakit na marka, madali nilang makuha ang sagradong apoy.Ang problema, madali bang gumaling ang kakaibang sakit na marka?Tinanong ni Phoebe, “Kung gayon, paano mo matutuklasan ang masamang tao?”Humagalpak ng tawa si Thomas.Uminom siya ng tsaa bago niya sinabing, “Well, fir
"Bukod dito, para maiwasan ang masasamang tao na mag-alala tungkol sa anumang bagay, nangako ang Great Elder na pakikitunguhan nila nang maayos ang kanilang mga pamilya, at maglalabas din sila ng malaking halaga ng welfare allowance."Nang marinig ito ni Thomas at ng grupo, naunawaan nila ang nangyayari sa tribo.Sinabi ni Thomas, "Kung gayon, ang dose-dosenang mga tao na nasunog noong nakaraang buwan at ngayong buwan ay masasamang tao na nakagawa ng mga krimen?"Madiin na tumango ang waiter.Aniya, “Actually, kapag may nag-step out, natuwa ang mga tao dahil akala nila ay mawawala na rin sa wakas ang kakaibang sakit na marka. Sa hindi inaasahan, pagkatapos masunog ang unang tao, ang kakaibang sakit na marka ay patuloy na umiral, at walang palatandaan na ito ay mawawala!"Gayunpaman, ang pangalawa at pangatlong tao ay lumabas."Ang mga tao ay sinunog hanggang sa mamatay, ngunit ang kakaibang sakit ay nanatili. Parang untreatable.”Sa sandaling iyon, mapanlait na sinabi ng Pisces,
Huminto muna siya saglit bago niya ipinagpatuloy ang sasabihin, “May mga tsismis na nagsasabing palagi kaming nagsusunog ng mga tao dito. Hangga't gusto ito ng mga tao, maaari silang sunugin ng sagradong apoy upang sunugin ang kanilang mga kasalanan. Iyan ay talagang hindi tumpak. Mabait ang mga matatanda, kaya hindi nila sinusunog ang mga tao bilang bahagi ng kanilang libangan."Nang marinig iyon ni Phoebe, bahagya siyang nag-pout.Medyo iba ang sitwasyon sa pagpapakilala niya.Noong una ay naisip niya na ang sinuman ay maaaring masunog ng sagradong apoy, at maaari silang mamatay hangga't gusto nila ito. Iyon ay talagang hindi totoo. Hikayatin pa rin ng matanda ang mga tao laban dito kung maaari.Tila lahat ng narinig niya ay peke, at kailangan niyang makita ang sitwasyon para sa kanyang sarili."Ano kaya ang mangyayari sa seremonya ng pagsunog ng sagradong apoy bukas?" tanong pa ni Thomas.Nang banggitin niya ito, bahagyang nagdilim ang ekspresyon ng waiter, at napabuntong-hini
Nang makita ni Thomas at ng barkada ang sasakyan na papaalis, agad silang nakakita ng isang maliit na restawran, naupo, at nag-order ng ilang pagkain.Hihintayin nilang dumating ang kanilang mga pagkain habang pinag-uusapan nila ang pagkasunog bukas habang kumakain sila.Gayunpaman, bago sila gumawa ng kanilang order, isang waiter ang lumapit at nagsabing, “Hello, pwede bang igulong mo ang iyong mga manggas at ipakita sa akin ang iyong mga braso?”Anong kakaibang kahilingan iyon?Nagkatinginan si Thomas at ang kanyang grupo, na medyo naguguluhan. Habang ito ay isang tribo sa kanayunan, hindi dapat umiral ang gayong kakaibang kaugalian, tama ba?Nandoon lang sila para kumain, kaya bakit kailangang suriin ang kanilang mga braso?Tanong ni Pisces kay Phoebe, “Ms. Mars, kaugalian din ba ito sa lugar na ito?”Si Phoebe naman ay mukhang naguguluhan. Hindi niya inaasahan na mangyayari ito. Bago siya makarating doon, hindi niya alam na may ganoong kaugalian ang lugar, kaya hindi rin niy
Sa huli, tinanong ni Thomas ang huling tanong. "Alam mo ba ang mga pangalan ng dalawang tribo?"Humagalpak ng tawa si Phoebe. "Walang nakakaalam ng kanilang mga pangalan sa mahabang panahon. Ngayon, ang isa ay tinatawag na Divine Water Tribe habang ang isa naman ay tinatawag na Sacred Fire Tribe."Tumawa din si Thomas. "Ang mga pangalang ito ay madaling matandaan."Habang nagsasalita sila, nakarating ang kanilang sasakyan sa isang T-junction, at pinahinto ni Pisces ang sasakyan."Saan tayo pupunta?"Sinabi ni Phoebe, “Ang kaliwa ay ang daan patungo sa Divine Water Tribe, at ang kanan ay ang daan patungo sa Sacred Fire Tribe. Ikaw ang bahalang pumili sa kaliwa o kanang bahagi."Nag-isip sandali si Thomas bago niya itinuro ang daan sa kanan at sinabi, "Pumunta tayo sa Sacred Fire Tribe."Pagkatapos ng lahat, ang sagradong apoy ay madaling makuha, habang maaaring hindi nila makita ang anumang banal na tubig. Matapos pag-isipan ito ni Thomas, nagpasya siyang pumunta at tingnan kung
"Ang mga tao ay nagmula sa iba't ibang panig ng mundo, at nakagawa sila ng lahat ng uri ng krimen na nagpagalit sa iba at sa Diyos. Sa palagay ko mayroong mga dalawampung tao na nasusunog hanggang sa mamatay sa pamamagitan ng sagradong apoy bawat taon."Ito ay talagang nakakagulat na numero at insidente.Sino ang makakaalam na matanto ng masasamang taong ito ang pagkakamali ng kanilang mga ginawa at magkusa na magpakamatay?Para sa mga taong ito, ang pagkakaroon ng sagradong apoy ay talagang isang kaluwagan at pagtubos, kaya ito ay may mahalagang kahulugan.Napabuntong-hininga si Thomas. Ngayon naiintindihan na niya kung bakit ngayon lang sasabihin ni Phoebe ang ginawa niya.Sa katunayan, lahat ay makakakuha ng sagradong apoy. Hangga't gusto mo, makukuha mo.Pero kahit na ganito, ang sagradong apoy ay hindi direktang ibibigay sa iyo. Sa halip, susunugin ka nito hanggang sa mamatay ka.Ang iyong buhay ay magtatapos sa sandaling nakilala mo ang sagradong apoy!Parang nakakatakot
Magulo iyon. Humalakhak si Thomas bilang pagbibitiw habang umiiling. Alam niyang hindi magiging ganoon kadali ang mga susunod na pangyayari.Kumunot ang noo ni Pisces at nagtanong, “What the heck? hindi ko maintindihan. Hindi mo ba sinabi na kahit sino ay maaaring makakuha ng sagradong apoy ngayon? Bakit bigla mo na lang sinasabi na mamamatay ang mga nakakakuha nito? Anong ibig mong sabihin?"Mabilis na binigyan ni Phoebe ng sagot ang Pisces sa kanyang pagkataranta.She patiently answered, “Tulad ng sinabi ko kanina, talagang nagtutulungan ang dalawang tribo. Ang isa ay may pananagutan sa pagbibigay ng mga gantimpala, habang ang isa ay namamahala sa mga parusa. Ang banal na tubig ay ginagamit upang gantimpalaan ang mga tao ng malaking kabaitan, habang ang sagradong apoy ay ginagamit upang parusahan ang mga taong lubhang kasamaan."ha?Sabi ni Pisces, “Ibig bang sabihin kapag may gumawa ng masama, masusunog siya hanggang mamatay sa sagradong apoy? Parang nagsasakripisyo sa Diyos. I
Ipinahiwatig din nito na ang paraan ng pag-iingat ng holy water ay kailangang maging espesyal. Isa pa, matibay ang paniniwala ng mga taganayon, kaya hindi sila mabubulag ng pera.Ito ay magiging mahirap.Hindi pa rin alam ni Thomas kung ano ang "dakilang kabaitan". Ano ang dapat niyang gawin para makuha ang banal na tubig?Magiging mahirap kapag ganito.Doon rin, Pisces asked, “Ms. Mars, nalaman mo ba kung ang mga taong iyon ay nabuhay nang mas matagal pagkatapos nilang uminom ng banal na tubig? Baka gimmick lang na nakakaloko ng mga tao."Hindi lang Pisces ang may ganoong kaisipan. Nagtaka rin si Thomas.Pagkatapos ng lahat, si Thomas ay isang doktor, at hindi niya akalain na ang isang mangkok ng tubig ay magkakaroon ng ganoon kalakas na bisa.Gayunpaman, ang sagot ni Phoebe ay ginawa itong tila totoo. “Na-verify ko na talaga. May kilala akong tatlong tao na uminom ng banal na tubig, at sila ay namatay sa 101, 106, at 114, ang pinakanakakatakot, ayon sa pagkakabanggit!”“Oh, D