Hindi na nagpahinga sina Thomas, Adery, at iba pang mga mananaliksik na naroroon., ngunit nagtrabaho para sa buong gabi. Bawat isa sa kanila ay nalubog sa kanilang trabaho. At sa wakas, nakagawa sila ng antidote sa alas-tres ng umaga.Ang antidote ay inilagay sa pamamagitan ng ilang higit pang mga pagsubok upang matiyak na ito ay ligtas.Ang resulta ay nagdulot ng ginhawa sa lahat.Kung ang panlunas na ito ay may kakayahang pangalagaan ang buhay ni Abigail nang walang anumang iba pang mga komplikasyon, ito ay magsisilbing isang maliit na tagumpay at tagumpay para sa kanila, dahil napalaya nila ang kanilang mga sarili mula sa kontrol ni Bernard.Ang lahat ng pag-asa ay inilatag sa mga kamay ni Thomas, at ang bote ng antidote na katatapos lamang gawin.Dinala ni Ryan ang sanggol sa isang bathtub na puno ng maligamgam na tubig at inilagay ang sanggol sa bathtub.Dahil ang sanggol ay masyadong bata, ang sanggol ay hindi maaaring ubusin ang panlunas nang direkta, kaya't sila ay nagpas
Gayunpaman, sa paglipas ng mga araw, ang pagiging epektibo ng antidote ay mababawasan at ang mga itim na batik ay muling lilitaw.Ito ay isang walang katapusang ikot na hindi mapigilan.Parang beri-beri. Ang tanging magagawa nila ay sugpuin ang mga sintomas sa pamamagitan ng gamot dahil walang lunas na mahanap.Heart Eater ay talagang lason.Ang pagkabigo ay maliwanag sa isang iglap habang ito ay lumitaw sa lahat ng mga mukha ng mga mananaliksik kasama na si Adery. Nanlumo na sila sa mga sakripisyong kailangang gawin ng Plant Humans, ngunit sino ang nakakaalam na hindi iyon ang pinakamasama sa lahat.Inakala nilang lahat na ang bagong nabuong panlunas na ito ay makapagliligtas kay Abigail, ngunit ang lahat ay walang kabuluhan.Si Thomas na dapat ang pinakamalungkot sa kanila, lahat ay mukhang kalmado sa halip. Tumingin siya sa kanila at pinalakas ang loob nila. “Huwag kayong malungkot, lahat. Ang gusto ni Bernard ay makita ang aming kawalan ng pag-asa."Gustong makita ni Bernard
Nataranta rin ang grupong sumugod kasama si Giovanni. Kinagat nila ang kanilang mga ngipin sa galit, gusto nilang balatan ng buhay si Bernard.Hindi tulad ni Giovanni, mahigit dalawampu't apat na oras pa ang natitira sa kanila. Ngunit hindi iyon nagbago sa katotohanan na nalason din sila ng Heart Eater. Kung hindi nila maubos ang antidote sa oras, ang kanilang buhay ay mawawala sa loob ng isang buwan.Sapat na ang sabihin, malapit na silang sumunod kay Giovanni.Habang nakataya ang kanilang buhay, kaya nilang gawin ang anuman at lahat.Nagbanta si Giovanni, “Nasa kamay ko ang ebidensya ng iyong mga ilegal na gawain, Bernard. Basta isusumbong kita sa pulis, huhulihin ka agad ng pulis!”Nagkibit balikat si Bernard at mukhang hindi natatakot.“Tinatakot mo ba ako, Giovanni?“Anong magandang maidudulot nito?“Ipagpalagay natin na isusumbong mo ako sa pulis at hinuli nila ako, na nagmarka rin ng pagtatapos ng Art Trading Corporation. Pagkatapos mangyari iyon, sa tingin mo ba ay maku
Samakatuwid, sa sandaling gumawa ng hakbang si Bernard laban kay Vincent gamit si Giovanni, mayroon na siyang tagumpay sa kanyang pagkakahawak. Sa puntong iyon, hindi mahalaga kung nabigo si Giovanni o namatay si Vincent, dahil ang isa na nakinabang ng higit dito ay si Bernard.Ang kanyang mga plano ay muling pinatunayan kung gaano kahusay si Bernard. Ang kanyang kasalukuyang posisyon at kapangyarihan ay hindi nakuha sa pamamagitan ng paggamit lamang ng Heart Eater, ngunit gumaganap din ang kanyang utak.Ang kanyang sekretarya ay naglabas ng ilang mga dokumento at inilagay sa mesa habang sinabi niya, "Narito ang impormasyon tungkol kay Thomas Mayo at sa kanyang pamilya na hiniling mo, Deputy Director. Mangyaring tingnan.”“Sige.”Tiningnan ni Bernard ang mga dokumento. Ang paggawa ng isang paglipat sa anak ni Thomas ay simula pa lamang ng kanyang mga plano. Sumunod, gusto niyang harapin ang kanyang asawa at mga biyenan.Sa madaling salita, gusto niyang magdusa si Thomas!...Sum
Agad-agad na dinala ng pulis si Thomas patungo sa conference room.Ayon sa mga patakaran, si Thomas ay isang 'tagalabas' lamang. Hindi dapat siya pinayagang lumahok sa anumang mga pagpupulong na may kaugnayan sa gobyerno. Ngunit si Vincent ay may napakalaking tiwala kay Thomas, at si Thomas ay dating punong opisyal na namamahala sa Southland District na may isang tiyak na halaga ng prestihiyo.Ang kanyang pagdagdag sa pulong ay lubos na nagpalakas ng kumpiyansa ng lahat."Mag-ayos ka ng upuan para kay Mr. Mayo.""Opo, ginoo."Inayos ng pulis si Thomas sa tabi mismo ni Vincent. Tila siya ang pangalawa sa command ng Southland District, ngunit walang sinuman ang nagkaroon ng anumang mga isyu, kahit na siya ay hindi.Pagkaupo ni Thomas, lumabas ang pulis sa conference room at isinara ang pinto sa likuran niya.Lahat ay nakatingin kay Thomas.Tanong ni Vincent, "Naniniwala ako na mayroon kang pangkalahatang pag-unawa sa kasalukuyang sitwasyon ng Southland District, tama ba, Mr. Mayo
Nakaramdam ng pag-aalala ang isang team leader nang sabihin niya, “Mr. Mayo, ang pamamaraang ito ay magagawa pero masyadong mapanganib. Kakayanin ba natin ito? Kung mabigo ito, lahat tayo ay tatawaging makasalanan ng buong bansa!”Ganun din ang iniisip ni Vincent.Pero, may choice ba sila?Sa mga oras na ito, mahinang ngumiti si Thomas at tiniyak si Vincent. Sabi niya, “Mr. Braun, mayroon talaga akong backup na solusyon. Hindi ito magiging kasing simple ng pagpapalala ng kanilang mga salungatan at pagpilit sa kanila na baguhin ang kanilang nakatataas na pamamahala."Nagliwanag ang mga mata ni Vincent, at nagtanong siya, “Ano ang backup na solusyon?”Sumagot si Thomas, "Ang paglala ng kanilang mga salungatan ay hindi ko tunay na layunin ngayon. Ang gusto ko talaga ay mawalan ng pag-asa si Giovanni at ang barkada bago natin sila bigyan ng kaunting pag-asa. Ito ang ibig sabihin ng mga tao sa diskarte ng karot at stick.“Kapag nangyari iyon, ang pag-asa ay magiging parang pilak para
Sa tanggapan ng tagapangulo ng Art Trading Corporation.Humikab si Bernard na parang kakagising lang, at kinusot niya ang kanyang mga mata. "Sa wakas ay nakatulog ako ng maayos nang walang nang-iistorbo sa akin."Uminom siya ng tsaa bago tumingin sa kanyang sekretarya sa gilid at nagtanong, “Ano ang nangyayari ngayon? Pinili ba ni Vincent na gumawa ng kompromiso o hindi?"Nagtaas ng kamay ang sekretarya niya. "Hindi pinili ni Vincent ang alinmang opsyon.""Ano?"“Matigas talaga si Vincent. Pinili niya ang pangatlong opsyon, na lumaban hanggang sa huli."Pagkatapos, sinabi sa kanya ng sekretarya ni Bernard ang tungkol sa pagpili ni Vincent at ang kasalukuyang sitwasyon. Pagkarinig ni Bernard, tumawa siya.Nakangiti siya habang umiiling-iling. “Yan ba ang napili ni Vincent? Haha! Sa tingin ba niya siya ay matalino at matigas? Darn it! Iyan ay isang napaka-hangal na pagpipilian."Kung gagawin niya iyon, ito ay magpapalala sa salungatan at gagawin ang gobyerno na tumayo laban kay G
Nakaramdam ng pagkadismaya si Ivan habang nagtanong, “Giovanni, ano ang dapat nating gawin sa sitwasyong ito?”Sabi ni Giovanni, “Dahil gusto tayo ni Vincent na ipaglaban hanggang dulo, sure, gawin natin. Labanan tayo hanggang dulo! Hindi na ako mabubuhay pagkatapos ng araw na ito, gayon pa man. Bakit matatakot ang isang taong namamatay?"Nang marinig ng tatlo ang sinabi niya, ngumiti sila sa isa't isa.Dahil mamamatay sila, dapat lang nilang dalhin ito!Tinanong ni Ivan, "Giovanni, paano tayo lalaban?"Nag-isip sandali si Giovanni bago niya mariing sinabi, “Maghihiwalay tayo dito. Trent, ipaalam mo sa lahat ng ating mga alyansa na hindi na nila kailangang magmartsa at magprotesta muli sa malumanay na paraan. Direktang sabihin sa kanila na pumunta at magsimula ng kaguluhan! Gawing magulo ang Southland District at baligtarin ito. Kung hindi tayo mamuhay ng mapayapa, hindi rin natin hahayaang mamuhay ng mapayapa ang iba."Naikuyom ni Trent ang kanyang mga kamao. "Nakuha ko!"Tumin
Isang partikular na katangian ang nararapat na bigyang pansin: ang lahat ng mga taong kasalukuyang may sakit ay mula sa tribo, at walang mga turista na dumaranas ng kakaibang sakit na marka sa ngayon.Nagulat si Phoebe. “May ganyan talaga? Kung gayon bakit sinuri ng waiter ang aming mga braso sa unang lugar?"Sagot ni Thomas, “It’s just a formality. Bagama't walang mga turistang nagkasakit sa ngayon, hindi ito nangangahulugan na ang mga turista ay tiyak na hindi magkakasakit."After a pause, he said, “But if you assume that tourists really won’t get sick, that means na ang kakaibang mark disease ay kakalat lang sa loob ng tribo. Dapat mong tandaan ang panaginip ng Great Elder: ang masamang tao ay miyembro din ng tribo."Ibig sabihin, ang lahat ng panganib ay talagang nakakulong sa tribo at walang kinalaman sa mga turista. Samakatuwid, ang mga turista ay maaari pa ring kumain at uminom, at gawin ang anumang gusto nila. Ang mga tao lang sa tribo ang nabubuhay sa takot.”Matapos maki
Medyo napatulala si Phoebe. Napakagulo ng sitwasyon. Paano ito magiging once-in-a-lifetime opportunity para sa kanila?Tinanong niya, "Ano ang ibig mong sabihin?"Ipinaliwanag ni Thomas, "Kung ang lahat dito ay mapayapa at walang mangyayari, mahirap para sa amin na makuha ang sagradong apoy."Pero nakita mo na. Ang lugar na ito ay magulo, at ang mga tao ay natatakot. Kung kaya nating lutasin ang problema at mawala ang kakaibang sakit na tanda, isipin mo ito, hindi ba't malaki ang pabor sa atin ng tribo?"Hindi naman masyadong malaki kung gantihan tayo ng sagradong apoy, di ba?"This time, naiintindihan na siya ni Phoebe.Tumango siya. Ito ay totoo. Kung matutulungan nila ang tribo na maalis ang kakaibang sakit na marka, madali nilang makuha ang sagradong apoy.Ang problema, madali bang gumaling ang kakaibang sakit na marka?Tinanong ni Phoebe, “Kung gayon, paano mo matutuklasan ang masamang tao?”Humagalpak ng tawa si Thomas.Uminom siya ng tsaa bago niya sinabing, “Well, fir
"Bukod dito, para maiwasan ang masasamang tao na mag-alala tungkol sa anumang bagay, nangako ang Great Elder na pakikitunguhan nila nang maayos ang kanilang mga pamilya, at maglalabas din sila ng malaking halaga ng welfare allowance."Nang marinig ito ni Thomas at ng grupo, naunawaan nila ang nangyayari sa tribo.Sinabi ni Thomas, "Kung gayon, ang dose-dosenang mga tao na nasunog noong nakaraang buwan at ngayong buwan ay masasamang tao na nakagawa ng mga krimen?"Madiin na tumango ang waiter.Aniya, “Actually, kapag may nag-step out, natuwa ang mga tao dahil akala nila ay mawawala na rin sa wakas ang kakaibang sakit na marka. Sa hindi inaasahan, pagkatapos masunog ang unang tao, ang kakaibang sakit na marka ay patuloy na umiral, at walang palatandaan na ito ay mawawala!"Gayunpaman, ang pangalawa at pangatlong tao ay lumabas."Ang mga tao ay sinunog hanggang sa mamatay, ngunit ang kakaibang sakit ay nanatili. Parang untreatable.”Sa sandaling iyon, mapanlait na sinabi ng Pisces,
Huminto muna siya saglit bago niya ipinagpatuloy ang sasabihin, “May mga tsismis na nagsasabing palagi kaming nagsusunog ng mga tao dito. Hangga't gusto ito ng mga tao, maaari silang sunugin ng sagradong apoy upang sunugin ang kanilang mga kasalanan. Iyan ay talagang hindi tumpak. Mabait ang mga matatanda, kaya hindi nila sinusunog ang mga tao bilang bahagi ng kanilang libangan."Nang marinig iyon ni Phoebe, bahagya siyang nag-pout.Medyo iba ang sitwasyon sa pagpapakilala niya.Noong una ay naisip niya na ang sinuman ay maaaring masunog ng sagradong apoy, at maaari silang mamatay hangga't gusto nila ito. Iyon ay talagang hindi totoo. Hikayatin pa rin ng matanda ang mga tao laban dito kung maaari.Tila lahat ng narinig niya ay peke, at kailangan niyang makita ang sitwasyon para sa kanyang sarili."Ano kaya ang mangyayari sa seremonya ng pagsunog ng sagradong apoy bukas?" tanong pa ni Thomas.Nang banggitin niya ito, bahagyang nagdilim ang ekspresyon ng waiter, at napabuntong-hini
Nang makita ni Thomas at ng barkada ang sasakyan na papaalis, agad silang nakakita ng isang maliit na restawran, naupo, at nag-order ng ilang pagkain.Hihintayin nilang dumating ang kanilang mga pagkain habang pinag-uusapan nila ang pagkasunog bukas habang kumakain sila.Gayunpaman, bago sila gumawa ng kanilang order, isang waiter ang lumapit at nagsabing, “Hello, pwede bang igulong mo ang iyong mga manggas at ipakita sa akin ang iyong mga braso?”Anong kakaibang kahilingan iyon?Nagkatinginan si Thomas at ang kanyang grupo, na medyo naguguluhan. Habang ito ay isang tribo sa kanayunan, hindi dapat umiral ang gayong kakaibang kaugalian, tama ba?Nandoon lang sila para kumain, kaya bakit kailangang suriin ang kanilang mga braso?Tanong ni Pisces kay Phoebe, “Ms. Mars, kaugalian din ba ito sa lugar na ito?”Si Phoebe naman ay mukhang naguguluhan. Hindi niya inaasahan na mangyayari ito. Bago siya makarating doon, hindi niya alam na may ganoong kaugalian ang lugar, kaya hindi rin niy
Sa huli, tinanong ni Thomas ang huling tanong. "Alam mo ba ang mga pangalan ng dalawang tribo?"Humagalpak ng tawa si Phoebe. "Walang nakakaalam ng kanilang mga pangalan sa mahabang panahon. Ngayon, ang isa ay tinatawag na Divine Water Tribe habang ang isa naman ay tinatawag na Sacred Fire Tribe."Tumawa din si Thomas. "Ang mga pangalang ito ay madaling matandaan."Habang nagsasalita sila, nakarating ang kanilang sasakyan sa isang T-junction, at pinahinto ni Pisces ang sasakyan."Saan tayo pupunta?"Sinabi ni Phoebe, “Ang kaliwa ay ang daan patungo sa Divine Water Tribe, at ang kanan ay ang daan patungo sa Sacred Fire Tribe. Ikaw ang bahalang pumili sa kaliwa o kanang bahagi."Nag-isip sandali si Thomas bago niya itinuro ang daan sa kanan at sinabi, "Pumunta tayo sa Sacred Fire Tribe."Pagkatapos ng lahat, ang sagradong apoy ay madaling makuha, habang maaaring hindi nila makita ang anumang banal na tubig. Matapos pag-isipan ito ni Thomas, nagpasya siyang pumunta at tingnan kung
"Ang mga tao ay nagmula sa iba't ibang panig ng mundo, at nakagawa sila ng lahat ng uri ng krimen na nagpagalit sa iba at sa Diyos. Sa palagay ko mayroong mga dalawampung tao na nasusunog hanggang sa mamatay sa pamamagitan ng sagradong apoy bawat taon."Ito ay talagang nakakagulat na numero at insidente.Sino ang makakaalam na matanto ng masasamang taong ito ang pagkakamali ng kanilang mga ginawa at magkusa na magpakamatay?Para sa mga taong ito, ang pagkakaroon ng sagradong apoy ay talagang isang kaluwagan at pagtubos, kaya ito ay may mahalagang kahulugan.Napabuntong-hininga si Thomas. Ngayon naiintindihan na niya kung bakit ngayon lang sasabihin ni Phoebe ang ginawa niya.Sa katunayan, lahat ay makakakuha ng sagradong apoy. Hangga't gusto mo, makukuha mo.Pero kahit na ganito, ang sagradong apoy ay hindi direktang ibibigay sa iyo. Sa halip, susunugin ka nito hanggang sa mamatay ka.Ang iyong buhay ay magtatapos sa sandaling nakilala mo ang sagradong apoy!Parang nakakatakot
Magulo iyon. Humalakhak si Thomas bilang pagbibitiw habang umiiling. Alam niyang hindi magiging ganoon kadali ang mga susunod na pangyayari.Kumunot ang noo ni Pisces at nagtanong, “What the heck? hindi ko maintindihan. Hindi mo ba sinabi na kahit sino ay maaaring makakuha ng sagradong apoy ngayon? Bakit bigla mo na lang sinasabi na mamamatay ang mga nakakakuha nito? Anong ibig mong sabihin?"Mabilis na binigyan ni Phoebe ng sagot ang Pisces sa kanyang pagkataranta.She patiently answered, “Tulad ng sinabi ko kanina, talagang nagtutulungan ang dalawang tribo. Ang isa ay may pananagutan sa pagbibigay ng mga gantimpala, habang ang isa ay namamahala sa mga parusa. Ang banal na tubig ay ginagamit upang gantimpalaan ang mga tao ng malaking kabaitan, habang ang sagradong apoy ay ginagamit upang parusahan ang mga taong lubhang kasamaan."ha?Sabi ni Pisces, “Ibig bang sabihin kapag may gumawa ng masama, masusunog siya hanggang mamatay sa sagradong apoy? Parang nagsasakripisyo sa Diyos. I
Ipinahiwatig din nito na ang paraan ng pag-iingat ng holy water ay kailangang maging espesyal. Isa pa, matibay ang paniniwala ng mga taganayon, kaya hindi sila mabubulag ng pera.Ito ay magiging mahirap.Hindi pa rin alam ni Thomas kung ano ang "dakilang kabaitan". Ano ang dapat niyang gawin para makuha ang banal na tubig?Magiging mahirap kapag ganito.Doon rin, Pisces asked, “Ms. Mars, nalaman mo ba kung ang mga taong iyon ay nabuhay nang mas matagal pagkatapos nilang uminom ng banal na tubig? Baka gimmick lang na nakakaloko ng mga tao."Hindi lang Pisces ang may ganoong kaisipan. Nagtaka rin si Thomas.Pagkatapos ng lahat, si Thomas ay isang doktor, at hindi niya akalain na ang isang mangkok ng tubig ay magkakaroon ng ganoon kalakas na bisa.Gayunpaman, ang sagot ni Phoebe ay ginawa itong tila totoo. “Na-verify ko na talaga. May kilala akong tatlong tao na uminom ng banal na tubig, at sila ay namatay sa 101, 106, at 114, ang pinakanakakatakot, ayon sa pagkakabanggit!”“Oh, D