Lumabas si Adery mula sa inner room at malamig na sinabi, “Dad, don’t talk nonsense anymore, okay? Napakawalang galang nito sa iba."Awkward na umubo si William. "Nakuha ko. Magpapansin ako."Pagkatapos, hinawakan ni William ang kamay ni Thomas at pumasok sa loob. Sabi niya habang naglalakad, “Nakakamangha talaga ang batang babae na pinadala mo kagabi. Ang nangyari sa kanya ay isang bagay na hindi mo maisip. Halika, ipapakita ko sa iyo."Dinala ni William si Thomas sa isang research room.Ito ang lugar kung saan karaniwang nag-aaral ng medisina si William. Ngayon ay naayos na ito, at naroon din ang isang hospital bed. Kasalukuyang nakahiga dito si Clover para sa pagsasaliksik.Sa sandaling ito, nakapikit si Clover, na para bang natutulog.Ang kaibahan sa kagabi ay hindi ganoon kaputla ang mukha ni Clover, at mukhang malusog siya. Ito ay mas mahusay kaysa sa maputlang hitsura kagabi.Makikita na sa nakalipas na pito o walong oras, si William ay gumawa ng maraming pagsisikap.“Na
Tanong niya, “Mr. Owen, sa iyong palagay, mayroon bang espesyal na halaga ang batang babae na ito?”Hinawakan ni William ang kanyang balbas at sinabing, “Hindi ko naisip ang kanyang espesyal na halaga. Pagkatapos ng lahat, walang espesyal maliban sa pagiging kamangha-manghang. Pero…”Itinuro ni William ang mga bulaklak sa katawan ni Clover at sinabing, "Patuloy akong nagkakaroon ng intuwisyon na ang mga bulaklak na ito ay maaaring ang aktwal na pinagmumulan ng halaga. Pagkatapos mamulaklak ang mga bulaklak na ito, tiyak na marami tayong makukuhang sikreto."ito ba?Tiningnan ni Thomas ang mga bulaklak at nagpasyang hintayin ang sandali kung kailan sila namumulaklak.Dapat nilang mahanap ang sikretong nakatago sa likod ng Art Trading Corporation sa katawan ni Clover.Sa oras na ito, lumapit si Adery at galit na galit na sinabi, “Sapat na ba ang inyong nakita? Pwede ka bang lumabas?”Sandaling natigilan sina Thomas at William. Pagkatapos, nakuha nila ito.Bagama't napakaespesyal
Ang bagay ni Clover ay isinantabi pansamantala, at si Thomas ay umuwi.Pagdating niya sa bahay ay may nakita siyang sasakyan na huminto sa may pintuan. Bumukas ang pinto ng kotse, at pumasok ang dalawang matipunong lalaki na may dalang maleta. Sinundan sila ng isang babaeng nasa edad singkwenta anyos.“Felicia, nandito na ang mga paninda,” sabi ng babae habang naglalakad.Nang marinig iyon ni Felicia ay agad siyang tumayo at naglakad. Sinabi niya sa dalawang matipunong lalaki na maingat na ilagay ang kahon at binayaran sila ng shifting charge bago sila umalis.Nagkatinginan sina Emma, Johnson, at Thomas, dahil hindi nila alam ang ginagawa ni Felicia."Felicia, anong ginagawa mo?" diretsong tanong ni Johnson sa kanya.Itinuro ni Felicia ang nasa katanghaliang-gulang na babae at sinabing, “Pakilala ko siya sa inyo. Ito ang deputy director ng aming kumpanya, si Charlotte Roux.Si Felicia ay isang English teacher sa isang high school, at si Charlotte ang kanyang superior. Napakagand
Galit na galit si Felicia. "Anong ibig mong sabihin? May resibo ako dito!"Napangiti si Kyle. "E ano ngayon? Posible rin na binili mo ang mga kalakal mula sa amin at binago mo ang mga ito. Pagkatapos, maaari mong subukang i-frame kami sa pamamagitan ng pagsasabi na ito ay peke. Lady, sinusubukan mo bang i-blackmail ako?"Balisa talaga si Felicia.Nakakita na siya ng mga walanghiyang tao, ngunit hindi pa siya nakakita ng gayong walanghiyang mga tao. Binaluktot niya ang katotohanan at binigyang-katwiran ang hindi makatwiran."M-Masyado kang hindi makatwiran!" Umakyat si Felicia at hinawakan ang kwelyo ni Kyle."Ikaw bruha, huwag mong ipilit ang swerte mo."Malakas na itinulak ni Kyle, diretsong bumagsak si Felicia sa sahig. Napasigaw siya sa sakit."Guwardiya!"Sigaw niya, at lumabas ang mahigit isang dosenang security guard na kumakaway ng mga stick. Pinaalis nila si Felicia at ang dalawa pa.Ang isang lalaking may panulat ay hindi maaaring mangatuwiran sa isang lalaking may ba
Nagkatinginan ang mga security guard. Nang paligiran na nila si Thomas, sinulyapan sila ni Thomas at tinakot ang lahat ng security guard hanggang sa umatras sila ng ilang hakbang.Paano maihahambing ang Diyos ng Digmaan sa mga ordinaryong tao?Lumingon si Thomas at muling tumingin kay Kyle. Walang emosyon niyang sinabi, “Binigyan kita ng pagkakataon, pero hindi mo kinuha. Kung ganoon nga, magsisisi lang ako."Mag sorry lang kaya siya?Ano ang ibig niyang sabihin?Sa sobrang takot ni Kyle ay basang basa ang pantalon. Sa harap ng ganap na kapangyarihan, sa wakas ay naramdaman niya ang sarili niyang kahinaan."Humihingi ako ng pasensya. Ibabalik ko ang pera, at magagawa ko ang lahat ng gusto mo!"Sa wakas, nag-chick out siya.Malamig na tiningnan ni Thomas si Kyle at nagtanong, "Paano ka hihingi ng tawad, at paano mo ibabalik ang pera?"Mabilis na sumagot si Kyle, “Pupunta ako kaagad sa ospital at luluhod at magsisi sa nanay mo. Pagkatapos, ibabalik ko sa iyong ina ang buong anim
Nagkatinginan sina Felicia at Emma, at pareho silang nag-aalinlangan. Kanina pa sila mayabang, pero bakit parang alipin na sila ngayon?Bukod dito…Umangat ang ulo ni Kyle at kumuha ng tseke sa bulsa ng jacket niya. Iniabot niya ito gamit ang dalawang kamay."Madam, tanggapin mo na ito.“Gumastos ka ng anim na raang libong dolyar para makabili ng mga pekeng produkto sa aming tindahan. Ayon sa mga patakaran, babayaran namin nang sampung beses ang presyo kung nagbebenta kami ng mga pekeng produkto. Kaya, kailangan kong bayaran ka sa pagkawala ng anim na milyong dolyar.“Ito ay isang anim na milyong dolyar na tseke. Mangyaring tanggapin ito.”T-Ito ay masyadong kakaiba, tama ba?Napaisip na lang si Emma kung mali ba ang gamot na nainom ni Kyle. Ibang-iba ang ugali niya kumpara sa dati niyang sarili. Ito ay hindi kapani-paniwala.Walang pakialam si Felicia.Nang makita niyang ibinigay ang tseke, kinuha niya ito nang walang pag-aalinlangan. Nang makita niya ang halaga, ito ay tal
“Oo! Felicia, wala ka roon para saksihan iyon…”Masayang ikinuwento ni Charlotte ang eksena at lubos na pinuri si Thomas. Nais niyang si Thomas ang kanyang manugang.Habang pinupuri niya si Thomas, lalo siyang napahiya kay Felicia.Kanina lang ay pinagalitan ni Felicia si Thomas, na sinasabing siya ay "walang kabuluhan". Sinabi rin niya na siya ay nawala sa isang kritikal na sandali, hindi naiintindihan ang mga pagkakataon sa negosyo, at iba pa.Bawat salitang sinabi ni Felicia ay bumabalik sa kanya na parang bakal na kutsilyo, at sinaksak ng mga ito ang kanyang katawan.Napahiya siya.Nahihiya siya.Siya ay labis na nahihiya.Saan ang impiyerno ay ang pagkakataon sa negosyo? Kung wala si Thomas, hindi pa rin maibabalik ni Felicia ang anim na raang libong dolyar.Sa huli, hindi lang siya nagpasalamat sa kanya, kundi pinagalitan din siya. Haha, walanghiya talaga siya.Kahit gaano pa kakapal ang balat ni Felicia, hindi na niya ito kayang hawakan pa. Gusto niyang maghukay ng but
Kalbo ang isa sa kanila. Halatang halata na siya ang boss nila dahil magalang ang lahat sa kanya.Sabi ni Redhead, “Kilala mo ba si Boss D? Ang pangalan niya ay Dwine. Ang buong lugar sa West Creek ay teritoryo ni Boss D. Maswerte ka na nagustuhan ka niya. Ibigay mo sa akin ang iyong numero ng telepono at samahan mo siyang uminom. Ipinapangako kong bibigyan kita ng tatlumpu hanggang limampung libong dolyar. Ano sa tingin mo? Dapat ba tayong pumunta ngayon?"Inis na inis talaga si Emma. Hindi niya maiwasan ang hindi kasiya-siyang pagkikita. kahit lumabas siya para kumain.Dahil sa sobrang ganda niya, dati pa siyang nilalapitan ng ibang tao. Gayunpaman, hindi pa siya nakatagpo ng gayong mayabang at matapang na tao.Sabi ni Emma na may batong mukha, “Paumanhin, pero binibigay ko sa iyo ang aking numero. Pakiusap, umalis ka na!"This time, nagalit si Redhead.Itinagilid niya ang ulo at inilapag ang telepono sa mesa. Tapos, tinuro niya si Emma at sinabing, “Gusto mong maging bastos ka