Napatingin si Kerry kay Laura na nakahandusay sa lupa at nabalisa ito na nanginginig ang katawan. Matagal na siyang desperado kay Laura.Dati, kaya pa niyang manatiling kalmado at kontrolin ang sarili. Iisipin niyang gumamit ng "tamang" paraan upang makuha ang puso ni Laura bago siya natural na magkaroon ng katawan ni Laura.Pero ngayon ay iba.Alam niya na simula nang matuklasan ni Laura ang katotohanan tungkol sa pagpatay niya kay Master Centipede, patay na ang puso ni Laura. Hindi na niya magagawang mahulog ito sa kanya.Dahil hindi niya makuha ang puso niya, katawan lang niya ang makukuha niya.Inialay ni Kerry ang kanyang buhay para sa babaeng ito, kaya imposibleng isuko niya ito.Kahit na isang araw lang ang pag-aari niya, sapat na!Si Kerry ay agitated na umubo. Tuwang-tuwa siya kaya kumulo ang kanyang dugo, na nagpalala sa hindi malusog na katawan niya.Pero, wala siyang pakialam.Dapat ay matagal na siyang namatay, kaya itinuring siyang masuwerte nang manatiling buhay
Inabot niya ang isang kahon ng mga tablets, iniangat ang ulo, at kinain lahat. Direkta niyang nilunok ang lahat ng tabletas dahil gusto niyang suportahan ang sarili sa mga tabletas.Hindi niya kailangan ng mahabang panahon. Sapat na kahit lima hanggang sampung minuto lang."Diyos ko, hindi ko hahayaang pigilan mo ako."Ang inaasam ko ay nasa harapan ko ngayon, at gusto mo akong mamatay? Haha! Hindi pwede! Hindi mo magagawa ito!"Hinubad ni Kerry ang kanyang damit, at umubo siya habang pilit na inalalayan ang sarili.Gayunpaman, mas mabigat at mabilis ang pagdugo niya. Hindi na niya mapigilan ang kanyang pagdurugo sa puntong ito. Sa simula, ilong lang ang dumudugo. Pagkatapos, nagsimula na ring dumugo ang kanyang mga mata, ilong, at bibig.Naging purplish-red ang kanyang katawan habang napuno ng lason ang kanyang buong katawan. Para siyang namamatay.Nanginginig ang katawan ni Kerry. Nang matitigan niya si Laura na nakahandusay sa lupa na walang kakayahang gumalaw ay puno ng pagn
Nang mag-1:00 pm, sa resting lounge ng chairman sa Sterling Technology, personal na pinangasiwaan ni Thomas ang gamot upang matulungan si Laura na gumaling sa lalong madaling panahon. Hindi nagtagal, ganap na gumaling si Laura.Umupo si Laura at nag-stretch. Napagtanto niya na hindi na talaga siya nakakaramdam ng sakit.Hinigpitan niya ang pagkakahawak sa kanyang damit at sinabihan si Thomas, "Salamat."Sabi ni Thomas, "The things between Kerry and you are finally solved. You’ve discover the truth, and God has taken Kerry's life. From now on, wala nang makakapigil sa iyo."Tumingin si Laura sa bintana at nagpakawala ng mahabang buntong-hininga. "Oo, wala nang makakapigil sa akin ngayon."Kahit na sinabi niya iyon, pakiramdam niya ay walang laman ang loob niya.Noong una ay magiliw ang kanyang pamilya, ngunit namatay ang kanyang nakatatandang kapatid na lalaki, nakababatang kapatid na lalaki, at ninong. Siya lamang ang nabubuhay nang mag-isa, at nakaramdam siya ng matinding kalung
Hindi pa niya na-encounter ang ganitong sitwasyon.Niyakap at hinalikan ni Laura si Thomas. Maya-maya, binitawan niya ang kanyang mga kamay, umatras ng dalawang hakbang, at mahinang ngumiti habang sinasabi, “Thomas, salamat. Ikaw ang una at nag-iisang lalaking nagpatibok ng puso ko."Kasabay nito, sinabi niya kay Daisy sa gilid, "Daisy, pasensya na kung ginawa ko ito bago ka, ngunit hindi mo kailangang mag-alala. hindi na ako babalik. Kailangan mong agawin ang lalaking ito nang mag-isa."Namula si Daisy sa sinabi niya.Sa sobrang kahihiyan ay hindi na niya kayang manatili pa doon.Humagikgik si Laura. Binuksan niya ang kanyang mga braso, tumalikod, at tumakbo na parang ibon. Pagkatapos, umalis siya sa Central City, isang lugar ng labanan.Nang ang lahat ay tumingin sa likod ni Laura habang siya ay lumalayo, nadama nila ang pagiging kumplikado.May mga taong umalis na lang ng tuluyan nang lumingon sila.Baka wala na silang pagkakataong magkita muli ni Laura. Hindi rin nila alam
“Good Voices ng Summer?”Tumango si Thomas. Nadama rin niya na maaari itong maging matagumpay, kaya tinanong niya, "Sino ang plano mong imbitahan na maging mga mentor?"Naglabas si Samantha ng isang papel. "Ito ang mga pangalan na itinakda namin. Lahat sila ay mga sikat na celebrity. Hindi namin kaya gawin ito ng kami lang, kaya sana makatulong ka sa amin Mr. Mayo.”Naunawaan kaagad ni Thomas nang makita niya ito.Lahat ng pangalan ay kabilang sa mga superstar na lumabas sa “Boys' Factors,” at hindi sila madaling sumali sa anumang variety show. Nakilahok lang sila sa “Boys' Factors” dahil kay Thomas."Walang problema, ipaubaya mo na lang sila sa akin."Madaling pumayag si Thomas. Kung tutuusin, ang mga sikat na artistang ito ay nasa ilalim ng kanyang kumpanya. Kailangan lang niyang pag-usapan ang schedules nila ni Anna.Kung sasali sila sa naturang singing variety show, masaya at hindi nakakapagod. Dagdag pa, maaari silang kumita ng maraming pera.Sa totoo lang, maraming sikat
Nang makita ni Thomas kung gaano kasaya si Aries, ngumiti siya at nagtanong, “Bakit parang interesado ka sa kanya?”Uhm…Namula si Aries na bihirang-bihira mangyari.“Huwag mong sabihin iyan.”“Nabibighani lang ako sa talento ni Ms. Jacquin’s. Wala akong anumang imoral na iniisip tungkol sa kanya."Malamang ay tunay na talentado ang isang babaeng kayang bihaging ang isang “intelligence seller” na si Aries.Hindi na nagsalita pa si Thomas. Tahimik lang siyang nakikinig sa pagkanta ni Vera.“Ladies and gentlemen, ako si Vera Jacquin. Magpe-present ako ng kanta na sinulat ko. Ito ay tinatawag na "The Graceful Annabel". Sana magustuhan mo."Ang kanyang boses ay mala-anghel at nakapapawing pagod na parang isang wood thrush na kumakanta sa tag-araw. Ito ay nakapapawi at malambing, na nagpapaginhawa sa mga tao.No wonder kaya niyang mahulog si Aries sa kanya. Nakakaakit na ang boses niya.Pagkatapos, tinugtog ni Vera ang lute at sinimulang kantahin ang country song na isinulat niya,
Lubos na nagalit si Vera sa kanyang mga sinabi. Tumayo siya, tinuro ang lalaking may dilaw na ngipin, at pinagalitan. "Mas makakabuti kung hindi ka bastos!"Hindi naman nagalit ang lalaki, pero buong pagmamalaki pa niyang sinabi, “Bakit hindi ako magalang? Napakagalang ko ngayon. Kung hindi ka naniniwala sa akin, bakit hindi ka sumama sa akin sa bahay at tingnan kung sino sa amin ang magalang?"Sa tuwing makakatagpo ang isang babae ng isang walanghiyang gangster, mahihirapan siyang manaig.Sumunod ang security guard ng restaurant at gustong habulin ang lalaking may dilaw na ngipin.Gayunpaman, bago pa makalapit ang security guard, lumapit ang mga tao mula sa ilang kalapit na mesa at pinigilan siya.Ang mga taong ito ay malakas at matipuno. Hindi sila mukhang mabuting tao.Sinabi ng isa sa kanila sa security guard, “Little jerk, alam mo ba kung sino ang amo natin? Pumunta at magtanong tungkol sa pangalan ng Sabertooth Tiger. Hindi niya madaling makuha ang pangalan na iyon!"Saber
Wala pang dalawampung segundo ay nakahiga na ang lahat ng kanyang mga alipores matapos bugbugin.Naglakad si Aries papunta kay Sabertooth Tiger at tinitigan siya ng masama. Natakot si Sabertooth Tiger kaya nanginig ang kanyang katawan."Ikaw... umayos ka, binabantaan kita."Gusto pa rin ng Sabertooth Tiger na takutin si Aries. “Sa tingin ko hindi mo pa rin alam kung sino ako, tama ba? Sabertooth Tiger ako! Nagtatrabaho ako para sa pamilya Gomez. Si Dominic Gomez, ang young master ng pamilya Gomez, ay aking buddy!"Dominic Gomez?Buti sana kung hindi niya binanggit si Dominic. Sa sandaling binanggit niya si Dominic, nagalit si Aries.Pinandilatan niya si Sabertooth Tiger at sinabing, "Ikaw ba talaga ang subordinate ni Dominic Gomez?"Nang marinig ni Sabertooth Tiger ang tanong, agad siyang naging confident. Naisip niya na maaari niyang takutin si Aries sa pangalan ni Dominic, kaya tumayo siya at inayos ang kanyang damit habang nakangiti at sinabing, "Natatakot ka na ba ngayon?"
Isang partikular na katangian ang nararapat na bigyang pansin: ang lahat ng mga taong kasalukuyang may sakit ay mula sa tribo, at walang mga turista na dumaranas ng kakaibang sakit na marka sa ngayon.Nagulat si Phoebe. “May ganyan talaga? Kung gayon bakit sinuri ng waiter ang aming mga braso sa unang lugar?"Sagot ni Thomas, “It’s just a formality. Bagama't walang mga turistang nagkasakit sa ngayon, hindi ito nangangahulugan na ang mga turista ay tiyak na hindi magkakasakit."After a pause, he said, “But if you assume that tourists really won’t get sick, that means na ang kakaibang mark disease ay kakalat lang sa loob ng tribo. Dapat mong tandaan ang panaginip ng Great Elder: ang masamang tao ay miyembro din ng tribo."Ibig sabihin, ang lahat ng panganib ay talagang nakakulong sa tribo at walang kinalaman sa mga turista. Samakatuwid, ang mga turista ay maaari pa ring kumain at uminom, at gawin ang anumang gusto nila. Ang mga tao lang sa tribo ang nabubuhay sa takot.”Matapos maki
Medyo napatulala si Phoebe. Napakagulo ng sitwasyon. Paano ito magiging once-in-a-lifetime opportunity para sa kanila?Tinanong niya, "Ano ang ibig mong sabihin?"Ipinaliwanag ni Thomas, "Kung ang lahat dito ay mapayapa at walang mangyayari, mahirap para sa amin na makuha ang sagradong apoy."Pero nakita mo na. Ang lugar na ito ay magulo, at ang mga tao ay natatakot. Kung kaya nating lutasin ang problema at mawala ang kakaibang sakit na tanda, isipin mo ito, hindi ba't malaki ang pabor sa atin ng tribo?"Hindi naman masyadong malaki kung gantihan tayo ng sagradong apoy, di ba?"This time, naiintindihan na siya ni Phoebe.Tumango siya. Ito ay totoo. Kung matutulungan nila ang tribo na maalis ang kakaibang sakit na marka, madali nilang makuha ang sagradong apoy.Ang problema, madali bang gumaling ang kakaibang sakit na marka?Tinanong ni Phoebe, “Kung gayon, paano mo matutuklasan ang masamang tao?”Humagalpak ng tawa si Thomas.Uminom siya ng tsaa bago niya sinabing, “Well, fir
"Bukod dito, para maiwasan ang masasamang tao na mag-alala tungkol sa anumang bagay, nangako ang Great Elder na pakikitunguhan nila nang maayos ang kanilang mga pamilya, at maglalabas din sila ng malaking halaga ng welfare allowance."Nang marinig ito ni Thomas at ng grupo, naunawaan nila ang nangyayari sa tribo.Sinabi ni Thomas, "Kung gayon, ang dose-dosenang mga tao na nasunog noong nakaraang buwan at ngayong buwan ay masasamang tao na nakagawa ng mga krimen?"Madiin na tumango ang waiter.Aniya, “Actually, kapag may nag-step out, natuwa ang mga tao dahil akala nila ay mawawala na rin sa wakas ang kakaibang sakit na marka. Sa hindi inaasahan, pagkatapos masunog ang unang tao, ang kakaibang sakit na marka ay patuloy na umiral, at walang palatandaan na ito ay mawawala!"Gayunpaman, ang pangalawa at pangatlong tao ay lumabas."Ang mga tao ay sinunog hanggang sa mamatay, ngunit ang kakaibang sakit ay nanatili. Parang untreatable.”Sa sandaling iyon, mapanlait na sinabi ng Pisces,
Huminto muna siya saglit bago niya ipinagpatuloy ang sasabihin, “May mga tsismis na nagsasabing palagi kaming nagsusunog ng mga tao dito. Hangga't gusto ito ng mga tao, maaari silang sunugin ng sagradong apoy upang sunugin ang kanilang mga kasalanan. Iyan ay talagang hindi tumpak. Mabait ang mga matatanda, kaya hindi nila sinusunog ang mga tao bilang bahagi ng kanilang libangan."Nang marinig iyon ni Phoebe, bahagya siyang nag-pout.Medyo iba ang sitwasyon sa pagpapakilala niya.Noong una ay naisip niya na ang sinuman ay maaaring masunog ng sagradong apoy, at maaari silang mamatay hangga't gusto nila ito. Iyon ay talagang hindi totoo. Hikayatin pa rin ng matanda ang mga tao laban dito kung maaari.Tila lahat ng narinig niya ay peke, at kailangan niyang makita ang sitwasyon para sa kanyang sarili."Ano kaya ang mangyayari sa seremonya ng pagsunog ng sagradong apoy bukas?" tanong pa ni Thomas.Nang banggitin niya ito, bahagyang nagdilim ang ekspresyon ng waiter, at napabuntong-hini
Nang makita ni Thomas at ng barkada ang sasakyan na papaalis, agad silang nakakita ng isang maliit na restawran, naupo, at nag-order ng ilang pagkain.Hihintayin nilang dumating ang kanilang mga pagkain habang pinag-uusapan nila ang pagkasunog bukas habang kumakain sila.Gayunpaman, bago sila gumawa ng kanilang order, isang waiter ang lumapit at nagsabing, “Hello, pwede bang igulong mo ang iyong mga manggas at ipakita sa akin ang iyong mga braso?”Anong kakaibang kahilingan iyon?Nagkatinginan si Thomas at ang kanyang grupo, na medyo naguguluhan. Habang ito ay isang tribo sa kanayunan, hindi dapat umiral ang gayong kakaibang kaugalian, tama ba?Nandoon lang sila para kumain, kaya bakit kailangang suriin ang kanilang mga braso?Tanong ni Pisces kay Phoebe, “Ms. Mars, kaugalian din ba ito sa lugar na ito?”Si Phoebe naman ay mukhang naguguluhan. Hindi niya inaasahan na mangyayari ito. Bago siya makarating doon, hindi niya alam na may ganoong kaugalian ang lugar, kaya hindi rin niy
Sa huli, tinanong ni Thomas ang huling tanong. "Alam mo ba ang mga pangalan ng dalawang tribo?"Humagalpak ng tawa si Phoebe. "Walang nakakaalam ng kanilang mga pangalan sa mahabang panahon. Ngayon, ang isa ay tinatawag na Divine Water Tribe habang ang isa naman ay tinatawag na Sacred Fire Tribe."Tumawa din si Thomas. "Ang mga pangalang ito ay madaling matandaan."Habang nagsasalita sila, nakarating ang kanilang sasakyan sa isang T-junction, at pinahinto ni Pisces ang sasakyan."Saan tayo pupunta?"Sinabi ni Phoebe, “Ang kaliwa ay ang daan patungo sa Divine Water Tribe, at ang kanan ay ang daan patungo sa Sacred Fire Tribe. Ikaw ang bahalang pumili sa kaliwa o kanang bahagi."Nag-isip sandali si Thomas bago niya itinuro ang daan sa kanan at sinabi, "Pumunta tayo sa Sacred Fire Tribe."Pagkatapos ng lahat, ang sagradong apoy ay madaling makuha, habang maaaring hindi nila makita ang anumang banal na tubig. Matapos pag-isipan ito ni Thomas, nagpasya siyang pumunta at tingnan kung
"Ang mga tao ay nagmula sa iba't ibang panig ng mundo, at nakagawa sila ng lahat ng uri ng krimen na nagpagalit sa iba at sa Diyos. Sa palagay ko mayroong mga dalawampung tao na nasusunog hanggang sa mamatay sa pamamagitan ng sagradong apoy bawat taon."Ito ay talagang nakakagulat na numero at insidente.Sino ang makakaalam na matanto ng masasamang taong ito ang pagkakamali ng kanilang mga ginawa at magkusa na magpakamatay?Para sa mga taong ito, ang pagkakaroon ng sagradong apoy ay talagang isang kaluwagan at pagtubos, kaya ito ay may mahalagang kahulugan.Napabuntong-hininga si Thomas. Ngayon naiintindihan na niya kung bakit ngayon lang sasabihin ni Phoebe ang ginawa niya.Sa katunayan, lahat ay makakakuha ng sagradong apoy. Hangga't gusto mo, makukuha mo.Pero kahit na ganito, ang sagradong apoy ay hindi direktang ibibigay sa iyo. Sa halip, susunugin ka nito hanggang sa mamatay ka.Ang iyong buhay ay magtatapos sa sandaling nakilala mo ang sagradong apoy!Parang nakakatakot
Magulo iyon. Humalakhak si Thomas bilang pagbibitiw habang umiiling. Alam niyang hindi magiging ganoon kadali ang mga susunod na pangyayari.Kumunot ang noo ni Pisces at nagtanong, “What the heck? hindi ko maintindihan. Hindi mo ba sinabi na kahit sino ay maaaring makakuha ng sagradong apoy ngayon? Bakit bigla mo na lang sinasabi na mamamatay ang mga nakakakuha nito? Anong ibig mong sabihin?"Mabilis na binigyan ni Phoebe ng sagot ang Pisces sa kanyang pagkataranta.She patiently answered, “Tulad ng sinabi ko kanina, talagang nagtutulungan ang dalawang tribo. Ang isa ay may pananagutan sa pagbibigay ng mga gantimpala, habang ang isa ay namamahala sa mga parusa. Ang banal na tubig ay ginagamit upang gantimpalaan ang mga tao ng malaking kabaitan, habang ang sagradong apoy ay ginagamit upang parusahan ang mga taong lubhang kasamaan."ha?Sabi ni Pisces, “Ibig bang sabihin kapag may gumawa ng masama, masusunog siya hanggang mamatay sa sagradong apoy? Parang nagsasakripisyo sa Diyos. I
Ipinahiwatig din nito na ang paraan ng pag-iingat ng holy water ay kailangang maging espesyal. Isa pa, matibay ang paniniwala ng mga taganayon, kaya hindi sila mabubulag ng pera.Ito ay magiging mahirap.Hindi pa rin alam ni Thomas kung ano ang "dakilang kabaitan". Ano ang dapat niyang gawin para makuha ang banal na tubig?Magiging mahirap kapag ganito.Doon rin, Pisces asked, “Ms. Mars, nalaman mo ba kung ang mga taong iyon ay nabuhay nang mas matagal pagkatapos nilang uminom ng banal na tubig? Baka gimmick lang na nakakaloko ng mga tao."Hindi lang Pisces ang may ganoong kaisipan. Nagtaka rin si Thomas.Pagkatapos ng lahat, si Thomas ay isang doktor, at hindi niya akalain na ang isang mangkok ng tubig ay magkakaroon ng ganoon kalakas na bisa.Gayunpaman, ang sagot ni Phoebe ay ginawa itong tila totoo. “Na-verify ko na talaga. May kilala akong tatlong tao na uminom ng banal na tubig, at sila ay namatay sa 101, 106, at 114, ang pinakanakakatakot, ayon sa pagkakabanggit!”“Oh, D