Umubo si Thomas. "So? Sumasang-ayon ka ba?"Nag-pout si Emma. "Ayokong tumaya sa isang pervert na tulad mo. Walanghiya!"Sinabi niya yon, pero patago siyang nakaramdam ng kasiyahan. Hiniling pa nga niya na matalo siya betHindi lang niya gusto na humingi ng tawad si Rafferty...Gusto din niyang "ibigay ang sarili niya" kay Thomas. Medyo matagal na niyang naisip, at bihira para kay Thomas na gumawa ng initiative pag usapan ito.Gayunpaman, siya ay virgin parin, kaya't nakaramdam siya ng hiya at pagka-anxious tuwing pinag-uusapan niya ito.Kahit na may intention siya, hindi niya rin alam kung ano ang dapat niyang sabihin.“Umupo ka muna sandali. Pupunta ako para ihandle ang isang bagay. Babalik ako ng one minute."Umalis na si Thomas sa upuan niya.Tinawagan niya si Anna nang lumabas siya sa labas ng cafe."Kumusta, Anna, nakipag-usap ka ba sa lahat ng mga channel sa Southland City na sinabi mo sa akin kahapon?""Oo.""Pwede ba nating mai-publish ang kahit anong content?""O
Nanlaki ang mga mata ni Emma. Nakatitig siya saglit sa page at pinalaki pa ang photo para siguraduhing hindi siya nagkakaroon ng dim eyesight."Um ..."Tumingin siya kay Thomas bago siya muling sumulyap sa phone. Laking gulat niya na wala siyang masabi.Nakangisi si Thomas habang sinabi niya, "Ito ang tinatawag ng mga tao na nagbibigay sa kanila taste of their own medicine. Para lang ipaalam kanila kung ano ang pakiramdam ng na-slander."Tinanong ni Emma, "Paano mo ito nagawa?""Meron akong ilang mga kaibigan sa Shalom Technology. Mayroon silang ilang mga source ng media at connection, kaya't humingi ako ng favor sa kanila.""Oh, yon ba… hindi ba very good ito?"Ngumiti si Thomas. "Gusto mo bang alisin ko ito?"Agad na itinaas ni Emma ang kanyang ulo. “Hmph! Hindi pwede!"Sa oras na ito, sa boss office ng Void Interaction Media Corporation. Kanina pa kinausap ni Rafferty ang boss bago niya buksan ang pinto at lumabas.Pagkalabas niya palabas, hinuhusgahan siya ng isang grup
"Oo, go at magsulat ka na ngayon." Pinilit siya ni Bonnie. "I-publish mo ito kaagad pagkatapos mong matapos ang pagsusulat.""Magsusulat ako nito ngayon."Sa oras na handa na silang labanan, ang secretary ay tumakbo sa office at sabik na sabik na, "Boss, may masamang nangyari.""Ano na naman ang problema?""Tumawag Review Department at sinabi na ang company natin ay pinaghihinalaan na gumawa ng mga kwento at sadyang nag-slander sa ibang tao. Isinara nila ang lahat ng channel namin ng news media. Ni-request din nila sa atin na ihinto ang operating at pag gawa ng arrangements. Gusto nilang i-review ang bawat news na nai-publish natin. Kung hindi natin maabot ang standard nila, hindi na nila mai-activate ang channels natin. Ano ang gagawin natin ngayon?"Gulat na gulat si Bonnie.Ang method na ito ng paghila ng plug ay ruthless.Ang isang bagong company ng media na tulad nila ay pwedeng mag-survive dahil umaasa sila sa mga bagong channel sa media na naglalaman ng sobrang mataas na
Hindi siya pinakinggan ng asawa ni Bonnie. Galit na galit na siya from the get go. Nang siya ay lumapit at nakita ang kanyang asawa sa isang room kasama si Rafferty ... Sa ganon, ang sinumang lalake ay hindi kayang magpigil.Itinaas niya si Bonnie at patuloy na sinasampal niya ito.Ang Rafferty ay hindi nagbayad nang mas mabuti. Sinipa siya sa ilalim ng mesa, at isang basurahan ang inilagay sa kanyang ulo.“Shameless couple! Shameless couple! " Iniwan niya ang company habangininsulto niya ang mga ito.Humagulhol si Bonnie sa office.Ibinaba ni Rafferty ang basurahan, iniluwa ang papel mula sa kanyang bibig, at fierce na sinabi, "Gusto kong tumawag sa police. Gusto kong gumawa ng police report!""Walang silbi na tawagan ang police!" Sinabi ni Bonnie, "Nakakahiya na nagtatrabaho ka sa industy na ito. Pwede kang tumawag sa police at makuha ang mga tao na alisin ang post ngayon, pero ano ang magagawa mo kung mai-post nila ito ulit pagkatapos ng dalawang araw?"Namutla ang mukha ni R
"Oo naman! Gagawin ko ang sinabi mo."Mas gumaan ang pakiramdam ni Emma.Pagkatapos niyang bitawan ang kanyang galit, pumayag pa nga silang humingi ng tawad at linisin ang kanyang pangalan. Pwede ring ma-restore ang reputation niya.Kailangang aminin niyang dahil ito kay Thomas.Sa tabi na yon, nagtaka siya kung paano siya mai-frame ng masamang news media na to.Tinanong ni Rafferty, "Um… pwede na ba tayo umalis?""Humawak ka." Tanong ni Thomas, "Hindi mo alam dati si Emma. Bakit mo sinulat ang balita para i-slander siya?"Umiiyak si Rafferty habang sinabi niya, "Isang haltak na tumawag kay Jeffy Berko ang nagbigay sa akin ng isang envelope. Naglalaman ito ng isang naka-photoshop na photo at isang 'background story'. I was an idiot, so ginamit ko ang material niya.”"Jeffy ... Berko?" Tumango si Thomas. "Sige, nakuha ko na. Pwede ka nang bumalik ngayon. Hihinto ako sa pag-atake sayo. Tandaan na maging mabuting tao pagkatapos mong bumalik at mabilis na asikasuhin ang announcemen
Laking gulat ni Jeffy na tumayo siya sa harap ng kanyang computer. Tinuro niya ang mga tao habang tinanong niya, "Sino kayo?"Ang grupo ng kalbo na lalaki ay nahati sa dalawa, at isang lalaki ang lumabas mula sa karamihan.Naglakad tuloy ang lalaki papunta sa harapan.Nang malinaw na nakita ni Jeffy ang kanyang hitsura, agad niyang naintindihan. "Ikaw ba ang asawa ng witch, Thomas Mayo?"Ang hindi niya nakita ay ang walang awa na nilabas ng mga mata ni Thomas.“Kayong lahat, umalis na kayo dito ngayon. Bahay ko to. Illegal kang pumasok kayo sa property ko."Naniniwala ka ba na tatawag ako sa police at arestuhin—"Sa isang iglap, sumandal si Thomas kay Jeffy, idiniin ang kanyang ulo, at walang awa na sinampal siya sa pader.Pulbos! Nagsimula nang dumugo si Jeffy, at ang sahig ay puno ng dugo.May balak si Thomas na patayin siya. Kahit na ang isang tiger ay kaya niyang patayin on the spot, lalo na si Jeffy Berko.Naturally, hindi siya i-spare ng madali ni Thomas.Niluwagan ni
Sa mga sandali din na iyon, “na-injure” ni Thomas ang ulo ni Jeffy para siya ay ma-paralyzed. Mananatili siyang buhay pero halos buhay lang.Iyon ang kahihinatnan kapag nainis si Thomas.Pagkatapos nila umalis, may binigay na address si Thomas kay Ballard.“Ano po ‘to Boss Tom?”“Eto ang address ng Shalom Technology. Dalhin mo ang mga tauhan mo doon bukas. Gagawin ko na ang pinangako ko sayo.”“Oh, naiintindihan ko na. Magpupunta kami doon bukas.”Pagkatapos magsalita ni Thomas, nagpalaam na siya sa iba pang mga tao at pumara ng taxi para makauwi.Dahil sa kadiliman ng gabi, nagmistulang hindi siya nagpunta doon. Tanging ang sira-sirang sahig lang ang patunay kung gaano nakakatakot ang God of War!…… Pagkatapos makauwi ni Tomas, agad na nagbago ang ekspresyon niya.Agad na pinuntahan siya ni Emma. Tinapik niya ang dibdib ni Thomas at sinabi, “Sa wakas nakauwi ka na. Kanina pa ako nag-aalala sayo baka kung ano na ang nangyari.”Nagkibit-balikat lang si Thomas. “Bumalik lang
"Hindi, huwag ka lumapit."Umikot si Emma sa tabi ng kama habang hawak ang kumot sa magkabilang kamay. Mabilis ang tibok ng kanyang puso.Nakatitig siya kay Thomas, pinagmamasdan siya habang hinuhubad ang jacket at sapatos bago siya umakyat sa kama.Talagang hindi ginawa ni Thomas ang mga ganoong bagay.Bilang siya ay nasasabik ngayon, pagkatapos niyang patuloy na magtrabaho ng mga "mataas na stress" na trabaho, halos hindi niya mapigilan ang kanyang sarili.Bilang Diyos ng Digmaan, hindi siya dapat kumilos nang ganyan.Sinubukan niyang pigilan ang kanyang emosyon, ngunit hangga't nakikita niya si Emma, hindi niya mapigilan ang kanyang pagmamahal.Alam niya na nahulog siya kay Emma.Hindi niya mapigilan ang sarili.Sinabi ni Emma na "hindi", ngunit hindi niya ito kinatakutan. Sa halip, nakaramdam siya ng medyo masaya at nasasabik nang hindi namamalayan.“Thomas, hindi pa ako handa. Huwag gawin ito“Nasa bahay ang mga magulang ko. Hindi nararapat. ”Hindi na mapakali si Th
Isang partikular na katangian ang nararapat na bigyang pansin: ang lahat ng mga taong kasalukuyang may sakit ay mula sa tribo, at walang mga turista na dumaranas ng kakaibang sakit na marka sa ngayon.Nagulat si Phoebe. “May ganyan talaga? Kung gayon bakit sinuri ng waiter ang aming mga braso sa unang lugar?"Sagot ni Thomas, “It’s just a formality. Bagama't walang mga turistang nagkasakit sa ngayon, hindi ito nangangahulugan na ang mga turista ay tiyak na hindi magkakasakit."After a pause, he said, “But if you assume that tourists really won’t get sick, that means na ang kakaibang mark disease ay kakalat lang sa loob ng tribo. Dapat mong tandaan ang panaginip ng Great Elder: ang masamang tao ay miyembro din ng tribo."Ibig sabihin, ang lahat ng panganib ay talagang nakakulong sa tribo at walang kinalaman sa mga turista. Samakatuwid, ang mga turista ay maaari pa ring kumain at uminom, at gawin ang anumang gusto nila. Ang mga tao lang sa tribo ang nabubuhay sa takot.”Matapos maki
Medyo napatulala si Phoebe. Napakagulo ng sitwasyon. Paano ito magiging once-in-a-lifetime opportunity para sa kanila?Tinanong niya, "Ano ang ibig mong sabihin?"Ipinaliwanag ni Thomas, "Kung ang lahat dito ay mapayapa at walang mangyayari, mahirap para sa amin na makuha ang sagradong apoy."Pero nakita mo na. Ang lugar na ito ay magulo, at ang mga tao ay natatakot. Kung kaya nating lutasin ang problema at mawala ang kakaibang sakit na tanda, isipin mo ito, hindi ba't malaki ang pabor sa atin ng tribo?"Hindi naman masyadong malaki kung gantihan tayo ng sagradong apoy, di ba?"This time, naiintindihan na siya ni Phoebe.Tumango siya. Ito ay totoo. Kung matutulungan nila ang tribo na maalis ang kakaibang sakit na marka, madali nilang makuha ang sagradong apoy.Ang problema, madali bang gumaling ang kakaibang sakit na marka?Tinanong ni Phoebe, “Kung gayon, paano mo matutuklasan ang masamang tao?”Humagalpak ng tawa si Thomas.Uminom siya ng tsaa bago niya sinabing, “Well, fir
"Bukod dito, para maiwasan ang masasamang tao na mag-alala tungkol sa anumang bagay, nangako ang Great Elder na pakikitunguhan nila nang maayos ang kanilang mga pamilya, at maglalabas din sila ng malaking halaga ng welfare allowance."Nang marinig ito ni Thomas at ng grupo, naunawaan nila ang nangyayari sa tribo.Sinabi ni Thomas, "Kung gayon, ang dose-dosenang mga tao na nasunog noong nakaraang buwan at ngayong buwan ay masasamang tao na nakagawa ng mga krimen?"Madiin na tumango ang waiter.Aniya, “Actually, kapag may nag-step out, natuwa ang mga tao dahil akala nila ay mawawala na rin sa wakas ang kakaibang sakit na marka. Sa hindi inaasahan, pagkatapos masunog ang unang tao, ang kakaibang sakit na marka ay patuloy na umiral, at walang palatandaan na ito ay mawawala!"Gayunpaman, ang pangalawa at pangatlong tao ay lumabas."Ang mga tao ay sinunog hanggang sa mamatay, ngunit ang kakaibang sakit ay nanatili. Parang untreatable.”Sa sandaling iyon, mapanlait na sinabi ng Pisces,
Huminto muna siya saglit bago niya ipinagpatuloy ang sasabihin, “May mga tsismis na nagsasabing palagi kaming nagsusunog ng mga tao dito. Hangga't gusto ito ng mga tao, maaari silang sunugin ng sagradong apoy upang sunugin ang kanilang mga kasalanan. Iyan ay talagang hindi tumpak. Mabait ang mga matatanda, kaya hindi nila sinusunog ang mga tao bilang bahagi ng kanilang libangan."Nang marinig iyon ni Phoebe, bahagya siyang nag-pout.Medyo iba ang sitwasyon sa pagpapakilala niya.Noong una ay naisip niya na ang sinuman ay maaaring masunog ng sagradong apoy, at maaari silang mamatay hangga't gusto nila ito. Iyon ay talagang hindi totoo. Hikayatin pa rin ng matanda ang mga tao laban dito kung maaari.Tila lahat ng narinig niya ay peke, at kailangan niyang makita ang sitwasyon para sa kanyang sarili."Ano kaya ang mangyayari sa seremonya ng pagsunog ng sagradong apoy bukas?" tanong pa ni Thomas.Nang banggitin niya ito, bahagyang nagdilim ang ekspresyon ng waiter, at napabuntong-hini
Nang makita ni Thomas at ng barkada ang sasakyan na papaalis, agad silang nakakita ng isang maliit na restawran, naupo, at nag-order ng ilang pagkain.Hihintayin nilang dumating ang kanilang mga pagkain habang pinag-uusapan nila ang pagkasunog bukas habang kumakain sila.Gayunpaman, bago sila gumawa ng kanilang order, isang waiter ang lumapit at nagsabing, “Hello, pwede bang igulong mo ang iyong mga manggas at ipakita sa akin ang iyong mga braso?”Anong kakaibang kahilingan iyon?Nagkatinginan si Thomas at ang kanyang grupo, na medyo naguguluhan. Habang ito ay isang tribo sa kanayunan, hindi dapat umiral ang gayong kakaibang kaugalian, tama ba?Nandoon lang sila para kumain, kaya bakit kailangang suriin ang kanilang mga braso?Tanong ni Pisces kay Phoebe, “Ms. Mars, kaugalian din ba ito sa lugar na ito?”Si Phoebe naman ay mukhang naguguluhan. Hindi niya inaasahan na mangyayari ito. Bago siya makarating doon, hindi niya alam na may ganoong kaugalian ang lugar, kaya hindi rin niy
Sa huli, tinanong ni Thomas ang huling tanong. "Alam mo ba ang mga pangalan ng dalawang tribo?"Humagalpak ng tawa si Phoebe. "Walang nakakaalam ng kanilang mga pangalan sa mahabang panahon. Ngayon, ang isa ay tinatawag na Divine Water Tribe habang ang isa naman ay tinatawag na Sacred Fire Tribe."Tumawa din si Thomas. "Ang mga pangalang ito ay madaling matandaan."Habang nagsasalita sila, nakarating ang kanilang sasakyan sa isang T-junction, at pinahinto ni Pisces ang sasakyan."Saan tayo pupunta?"Sinabi ni Phoebe, “Ang kaliwa ay ang daan patungo sa Divine Water Tribe, at ang kanan ay ang daan patungo sa Sacred Fire Tribe. Ikaw ang bahalang pumili sa kaliwa o kanang bahagi."Nag-isip sandali si Thomas bago niya itinuro ang daan sa kanan at sinabi, "Pumunta tayo sa Sacred Fire Tribe."Pagkatapos ng lahat, ang sagradong apoy ay madaling makuha, habang maaaring hindi nila makita ang anumang banal na tubig. Matapos pag-isipan ito ni Thomas, nagpasya siyang pumunta at tingnan kung
"Ang mga tao ay nagmula sa iba't ibang panig ng mundo, at nakagawa sila ng lahat ng uri ng krimen na nagpagalit sa iba at sa Diyos. Sa palagay ko mayroong mga dalawampung tao na nasusunog hanggang sa mamatay sa pamamagitan ng sagradong apoy bawat taon."Ito ay talagang nakakagulat na numero at insidente.Sino ang makakaalam na matanto ng masasamang taong ito ang pagkakamali ng kanilang mga ginawa at magkusa na magpakamatay?Para sa mga taong ito, ang pagkakaroon ng sagradong apoy ay talagang isang kaluwagan at pagtubos, kaya ito ay may mahalagang kahulugan.Napabuntong-hininga si Thomas. Ngayon naiintindihan na niya kung bakit ngayon lang sasabihin ni Phoebe ang ginawa niya.Sa katunayan, lahat ay makakakuha ng sagradong apoy. Hangga't gusto mo, makukuha mo.Pero kahit na ganito, ang sagradong apoy ay hindi direktang ibibigay sa iyo. Sa halip, susunugin ka nito hanggang sa mamatay ka.Ang iyong buhay ay magtatapos sa sandaling nakilala mo ang sagradong apoy!Parang nakakatakot
Magulo iyon. Humalakhak si Thomas bilang pagbibitiw habang umiiling. Alam niyang hindi magiging ganoon kadali ang mga susunod na pangyayari.Kumunot ang noo ni Pisces at nagtanong, “What the heck? hindi ko maintindihan. Hindi mo ba sinabi na kahit sino ay maaaring makakuha ng sagradong apoy ngayon? Bakit bigla mo na lang sinasabi na mamamatay ang mga nakakakuha nito? Anong ibig mong sabihin?"Mabilis na binigyan ni Phoebe ng sagot ang Pisces sa kanyang pagkataranta.She patiently answered, “Tulad ng sinabi ko kanina, talagang nagtutulungan ang dalawang tribo. Ang isa ay may pananagutan sa pagbibigay ng mga gantimpala, habang ang isa ay namamahala sa mga parusa. Ang banal na tubig ay ginagamit upang gantimpalaan ang mga tao ng malaking kabaitan, habang ang sagradong apoy ay ginagamit upang parusahan ang mga taong lubhang kasamaan."ha?Sabi ni Pisces, “Ibig bang sabihin kapag may gumawa ng masama, masusunog siya hanggang mamatay sa sagradong apoy? Parang nagsasakripisyo sa Diyos. I
Ipinahiwatig din nito na ang paraan ng pag-iingat ng holy water ay kailangang maging espesyal. Isa pa, matibay ang paniniwala ng mga taganayon, kaya hindi sila mabubulag ng pera.Ito ay magiging mahirap.Hindi pa rin alam ni Thomas kung ano ang "dakilang kabaitan". Ano ang dapat niyang gawin para makuha ang banal na tubig?Magiging mahirap kapag ganito.Doon rin, Pisces asked, “Ms. Mars, nalaman mo ba kung ang mga taong iyon ay nabuhay nang mas matagal pagkatapos nilang uminom ng banal na tubig? Baka gimmick lang na nakakaloko ng mga tao."Hindi lang Pisces ang may ganoong kaisipan. Nagtaka rin si Thomas.Pagkatapos ng lahat, si Thomas ay isang doktor, at hindi niya akalain na ang isang mangkok ng tubig ay magkakaroon ng ganoon kalakas na bisa.Gayunpaman, ang sagot ni Phoebe ay ginawa itong tila totoo. “Na-verify ko na talaga. May kilala akong tatlong tao na uminom ng banal na tubig, at sila ay namatay sa 101, 106, at 114, ang pinakanakakatakot, ayon sa pagkakabanggit!”“Oh, D