Lumingon si Nicholas. Tumigil siya sa paggalaw at nagtatakang nagtanong, “Anong sinasabi mo diyan? Ano ang ibig mong sabihin na hindi ka lang nabigo sa pagkuha ng authorization?"Huminga ng malalim si Dominic at sinabing, "Lolo, alam mo ba kung sino ang gumawa nitong Beauty Cream?""SINO?""Yung dati nating kakilala. Ang apo mo, walang iba kundi si Thomas!"“Ano?”Nagulat si Nicholas. Isa bang multo si Thomas? Siya ay matatagpuan sa lahat ng dako, at hindi nila siya matanggal sa kanilang buhay.Sumama siya sa pamilyang Martin para saksakin sila sa mukha. Ngayon, sinasalakay na naman niya ang pamilyang Gomez kasama ang pamilyang Diaz?Hindi ito isang magandang ugali na makuha.Naisip ni Nicholas ang kaninang nangyari. Dahil si Thomas ang producer ng naturang produkto, panigurado na hindi niya ibebenta ang authorization sa pamilya Gomez, at baka ipahiya niya si Dominic ng husto.Hindi nakakapagtaka kung bakit galit na galit si Dominic.Bumuntong-hininga siya at sinabing, “Okay,
Kung magpapatuloy ito, isang araw ay magiging isang malaking buwaya si Thomas at lalamunin siya. Paanong gumuho ang pamilya Gomez na pinaghirapan niyang suportahan dahil sa walang kwentang love-affair na iyon?Hindi pwede!Gayunpaman, hindi pa nawalan ng pag-asa si Nicholas. Ang pamilyang Gomez ay nagkaroon ng maraming negosyo at hindi sila madaling bumagsak.Sa sandaling iyon, lumapit ang isang katulong sa kanya at sinabi, "Master, ayaw na naman kumain ng baliw."“Oh?”Ibinaba ni Nicholas ang gunting. “Ano na naman ang problema?“Dalhin mo ako sa kanya."Pagkatapos nito, naglakad siya papunta sa isang maliit na nakatagong kwarto sa lalim ng villa habang nasa likod ang kanyang mga kamay. Walang iba laman sa loob maliban sa isang piano sa silid.Inangat niya ang kamay niya at pinindot ang tatlong key ng piano. Pagkatapos, ang mga tile sa sahig sa lupa ay naghiwalay at isang nahuhulog na platform ang lumitaw.Tumayo si Nicholas sa stage kasama ang katulong.Matapos pindutin ang
Makalipas ang isang oras, nang lumabas si Dominic sa study room ni Nicholas, naiwan siyang awkward.Sinabi ng kanyang lolo na meron siyang sasabihin sa kanya, pero binigyan niya siya ng isang pakete ng dahon ng tsaa at sinabihan siyang bumalik upang gumawa ng tsaa na maiinom upang pigilan ang kanyang galit.Kailan pa naging maalalahanin ang kanyang lolo?At saka, kailangan pa bang tawagan siya para pumunta sa maliit na bagay na ito? Maari niyang kunin ito anumang oras kapag dumating siya, o maaari pa nga niyang hilingin sa isang katulong na ipadala ito sa kanyang tahanan.Ang ganoong pag-uugali ay talagang nagpagulo sa kanya ng kaunti.Pero kung tutuusin, hindi naman ito big deal. Hindi ito pinag-isipan ni Dominic ng matagal. Pagkatapos niyang itago ang mga dahon ng tsaa, sumugod siya sa Pivot Technology at nakipagkita kay Kerry, ang chairman ng Pivot Technology.Si Kerry ay medyo kalmado kamakailan, at siya ay nagpapanatili ng mababang profile.Iisipin ng mga taong hindi nakaka
"Sige."Inihatid ni Aries si Thomas sa lugar ng paggawa ng pelikula. Mag-isang lumabas si Thomas sa sasakyan at pumasok na may dalang isang bag ng mga dalandan.Dumating siya hanggang sa rest area ng mga aktor. Sinabi sa kanya ng on-site director na kasalukuyang nasa filming site si Gemma. Tinatayang aabot ng mahigit kalahating oras bago siya makapagpahinga kaya naman hiniling niya kay Thomas na maghintay sandali.Hindi ito pinansin ni Thomas. Inilipat niya ang isang upuan at umupo, matiyagang naghihintay.Kaswal siyang nanood. Ang buong eksena ay napakahigpit at regulated, at ang mga aktor at mga tauhan ay masigasig na nagtatrabaho."I guess this is the reason why the 'Boys' Factors' program is doing well."Hindi nagtagal pagkaupo niya, narinig niyang sumigaw ang isang babae, galing sa isang recreational vehicle sa di kalayuan.“Anong mali?”Bago tumayo si Thomas, nakita niya ang isang staff na tinutulak palabas ng recreational vehicle ang isang lalaking may dilaw na buhok. Ma
Takot na takot ang babaeng may stage name na Orquida Wright kaya pumulupot siya sa sulok, niyakap ang sarili. Paulit-ulit siyang umiling, at tumanggi siyang umalis kasama si Dexter kahit anong mangyari.Kararating lang niya sa Central City hindi pa lang, at hindi pa niya naranasan ang ganoong sitwasyon. Takot na takot siya.Nang makitang hindi pa dumarating si Orquida, medyo nagalit si Dexter.He said fiercely, “Bibilang ako hanggang tatlo. Kung hindi ka dumating mag-isa para hawakan ang kamay ko at umuwi kasama ko, huwag mo akong sisihin sa pagiging bastos. Huwag maging walang utang na loob. Sino ka sa tingin mo?“Isa."Dalawa."Nang sisigaw na sana siya ng salitang "tatlo", isang malakas na kamay ang humawak sa kanyang kwelyo mula sa likod at hinila siya palabas nang sabay-sabay.Parang agila na nanghuhuli ng sisiw. Madaling binuhat si Dexter at itinapon sa lupa."Anong nangyari?"Sinong gumawa nito?"Inangat ni Dexter ang ulo at agad na nakita si Thomas. Medyo nalilito siy
Sabi ni Dexter, “Wag mong isipin na hindi ko alam na malapit nang malugi ang Sterling Technology. Naghihintay na lang kayo para sa 'Boys' Factors' na mabenta nang maayos at kumita. Ang tatay ko ang pinakamalaking investor sa variety show na ito. Ang pera ng tatay ko ang sumusuporta sa inyo. Kaya, umaasa ka sa tatay ko para mabuhay, Thomas."Grabeng paraan ng pag-iisip.Gayunpaman, karamihan sa mga kumpanya ng entertainment sa Central City ay ganito sa kasalukuyan.Ang mga mamumuhunan ay lahat. Kahit anong gawin nila, hindi nila sila masasaktan.Patuloy na sinabi ni Dexter, "Kaya, Thomas, kung nasaktan mo ako, ang tatay ko ay titigil sa pamumuhunan sa 'Boys' Factors'. Iniisip ko kung paano ka kikita at ililigtas ang iyong kumpanya. Kung nakuha mo, hayaan mo akong umalis at humingi ng tawad sa akin. Dapat mo rin akong padalhan ng ilan pang mga dilag mula sa Southland District. Baka hindi ako magreklamo sa tatay ko kung maganda ang mood ko. Naiintindihan mo ba?"Ang ganitong uri ng t
Si Terrell, ang presidente ng Heath Corporation, ay umiinom ng kape at nakikinig ng musika sa kanyang opisina, iniisip kung sinong babae ang dapat niyang makasama sa gabi.Biglang may biglang kumatok sa pinto."Pasok ka."Bumukas ang pinto, at pumasok ang dalawa niyang tauhan kasama si Dexter. Nakita niya ang braso ni Dexter na nakatali ng benda, na para bang nagamot ito kaagad."Anong problema? Paano ito nangyari?"Pinakamamahal ni Terrell ang kanyang bunsong anak. Nalungkot siya nang makitang nasaktan si Dexter.Umiyak si Dexter at sinabing, “Tay, na-bully ako.”“Sinong bu-bully sayo? Sabihin mo sa akin. ipaghihiganti kita.""Si Thomas mula sa Sterling Technology!"“Siya ba?”Nataranta si Terrell. Si Thomas at siya ay pwedeng ituring bilang mga kasosyo sa negosyo. Sa pagkakakilanlan ni Thomas, kailangan bang gumamit ng gayong puwersa kay Dexter?“Ano ba talaga ang nangyari? Sabihin mo sa akin nang detalyado.”Samakatuwid, pinilipit ni Dexter ang katotohanan at sinabi kay
Nang makitang pwedeng may solusyon, mabilis na sinabi ni Samantha, "Kung gayon, paano mo gustong humingi ng tawad si Thomas?""Paano humingi ng tawad?" Tatlong beses ngumingiti si Terrell at sinabing, “Gusto kong gumapang si Thomas at lumuhod sa anak ko para aminin ang pagkakamali niya!”Ito…Namutla ang mukha ni Samantha. Ito ay malinaw na hindi isang saloobin upang pag-usapan ang mga bagay nang maayos.Ito ay tulad ng inaasahan niya. Hindi na nagsalita pa si Terrell at ibinaba na ang telepono.Tulala na napatingin si Samantha sa phone. Imposibleng hilingin kay Thomas na gawin ang sinabi ni Terrell. Ang problema ay kung hindi niya gagawin ang kanyang sinabi, walang puhunan sa “Boys’ Factors”.Saan sila dapat kumita ng pera?Sumasakit ang ulo ni Samantha.Si Gemma sa gilid ay nagsalita na may malamig na mukha, “Like father, like son. Sa isang ama na tulad ni Terrell, hindi kataka-taka na magkakaroon ng anak na katulad ni Dexter. Ang buong pamilya ay medyo hindi makatwiran."Wa
Isang partikular na katangian ang nararapat na bigyang pansin: ang lahat ng mga taong kasalukuyang may sakit ay mula sa tribo, at walang mga turista na dumaranas ng kakaibang sakit na marka sa ngayon.Nagulat si Phoebe. “May ganyan talaga? Kung gayon bakit sinuri ng waiter ang aming mga braso sa unang lugar?"Sagot ni Thomas, “It’s just a formality. Bagama't walang mga turistang nagkasakit sa ngayon, hindi ito nangangahulugan na ang mga turista ay tiyak na hindi magkakasakit."After a pause, he said, “But if you assume that tourists really won’t get sick, that means na ang kakaibang mark disease ay kakalat lang sa loob ng tribo. Dapat mong tandaan ang panaginip ng Great Elder: ang masamang tao ay miyembro din ng tribo."Ibig sabihin, ang lahat ng panganib ay talagang nakakulong sa tribo at walang kinalaman sa mga turista. Samakatuwid, ang mga turista ay maaari pa ring kumain at uminom, at gawin ang anumang gusto nila. Ang mga tao lang sa tribo ang nabubuhay sa takot.”Matapos maki
Medyo napatulala si Phoebe. Napakagulo ng sitwasyon. Paano ito magiging once-in-a-lifetime opportunity para sa kanila?Tinanong niya, "Ano ang ibig mong sabihin?"Ipinaliwanag ni Thomas, "Kung ang lahat dito ay mapayapa at walang mangyayari, mahirap para sa amin na makuha ang sagradong apoy."Pero nakita mo na. Ang lugar na ito ay magulo, at ang mga tao ay natatakot. Kung kaya nating lutasin ang problema at mawala ang kakaibang sakit na tanda, isipin mo ito, hindi ba't malaki ang pabor sa atin ng tribo?"Hindi naman masyadong malaki kung gantihan tayo ng sagradong apoy, di ba?"This time, naiintindihan na siya ni Phoebe.Tumango siya. Ito ay totoo. Kung matutulungan nila ang tribo na maalis ang kakaibang sakit na marka, madali nilang makuha ang sagradong apoy.Ang problema, madali bang gumaling ang kakaibang sakit na marka?Tinanong ni Phoebe, “Kung gayon, paano mo matutuklasan ang masamang tao?”Humagalpak ng tawa si Thomas.Uminom siya ng tsaa bago niya sinabing, “Well, fir
"Bukod dito, para maiwasan ang masasamang tao na mag-alala tungkol sa anumang bagay, nangako ang Great Elder na pakikitunguhan nila nang maayos ang kanilang mga pamilya, at maglalabas din sila ng malaking halaga ng welfare allowance."Nang marinig ito ni Thomas at ng grupo, naunawaan nila ang nangyayari sa tribo.Sinabi ni Thomas, "Kung gayon, ang dose-dosenang mga tao na nasunog noong nakaraang buwan at ngayong buwan ay masasamang tao na nakagawa ng mga krimen?"Madiin na tumango ang waiter.Aniya, “Actually, kapag may nag-step out, natuwa ang mga tao dahil akala nila ay mawawala na rin sa wakas ang kakaibang sakit na marka. Sa hindi inaasahan, pagkatapos masunog ang unang tao, ang kakaibang sakit na marka ay patuloy na umiral, at walang palatandaan na ito ay mawawala!"Gayunpaman, ang pangalawa at pangatlong tao ay lumabas."Ang mga tao ay sinunog hanggang sa mamatay, ngunit ang kakaibang sakit ay nanatili. Parang untreatable.”Sa sandaling iyon, mapanlait na sinabi ng Pisces,
Huminto muna siya saglit bago niya ipinagpatuloy ang sasabihin, “May mga tsismis na nagsasabing palagi kaming nagsusunog ng mga tao dito. Hangga't gusto ito ng mga tao, maaari silang sunugin ng sagradong apoy upang sunugin ang kanilang mga kasalanan. Iyan ay talagang hindi tumpak. Mabait ang mga matatanda, kaya hindi nila sinusunog ang mga tao bilang bahagi ng kanilang libangan."Nang marinig iyon ni Phoebe, bahagya siyang nag-pout.Medyo iba ang sitwasyon sa pagpapakilala niya.Noong una ay naisip niya na ang sinuman ay maaaring masunog ng sagradong apoy, at maaari silang mamatay hangga't gusto nila ito. Iyon ay talagang hindi totoo. Hikayatin pa rin ng matanda ang mga tao laban dito kung maaari.Tila lahat ng narinig niya ay peke, at kailangan niyang makita ang sitwasyon para sa kanyang sarili."Ano kaya ang mangyayari sa seremonya ng pagsunog ng sagradong apoy bukas?" tanong pa ni Thomas.Nang banggitin niya ito, bahagyang nagdilim ang ekspresyon ng waiter, at napabuntong-hini
Nang makita ni Thomas at ng barkada ang sasakyan na papaalis, agad silang nakakita ng isang maliit na restawran, naupo, at nag-order ng ilang pagkain.Hihintayin nilang dumating ang kanilang mga pagkain habang pinag-uusapan nila ang pagkasunog bukas habang kumakain sila.Gayunpaman, bago sila gumawa ng kanilang order, isang waiter ang lumapit at nagsabing, “Hello, pwede bang igulong mo ang iyong mga manggas at ipakita sa akin ang iyong mga braso?”Anong kakaibang kahilingan iyon?Nagkatinginan si Thomas at ang kanyang grupo, na medyo naguguluhan. Habang ito ay isang tribo sa kanayunan, hindi dapat umiral ang gayong kakaibang kaugalian, tama ba?Nandoon lang sila para kumain, kaya bakit kailangang suriin ang kanilang mga braso?Tanong ni Pisces kay Phoebe, “Ms. Mars, kaugalian din ba ito sa lugar na ito?”Si Phoebe naman ay mukhang naguguluhan. Hindi niya inaasahan na mangyayari ito. Bago siya makarating doon, hindi niya alam na may ganoong kaugalian ang lugar, kaya hindi rin niy
Sa huli, tinanong ni Thomas ang huling tanong. "Alam mo ba ang mga pangalan ng dalawang tribo?"Humagalpak ng tawa si Phoebe. "Walang nakakaalam ng kanilang mga pangalan sa mahabang panahon. Ngayon, ang isa ay tinatawag na Divine Water Tribe habang ang isa naman ay tinatawag na Sacred Fire Tribe."Tumawa din si Thomas. "Ang mga pangalang ito ay madaling matandaan."Habang nagsasalita sila, nakarating ang kanilang sasakyan sa isang T-junction, at pinahinto ni Pisces ang sasakyan."Saan tayo pupunta?"Sinabi ni Phoebe, “Ang kaliwa ay ang daan patungo sa Divine Water Tribe, at ang kanan ay ang daan patungo sa Sacred Fire Tribe. Ikaw ang bahalang pumili sa kaliwa o kanang bahagi."Nag-isip sandali si Thomas bago niya itinuro ang daan sa kanan at sinabi, "Pumunta tayo sa Sacred Fire Tribe."Pagkatapos ng lahat, ang sagradong apoy ay madaling makuha, habang maaaring hindi nila makita ang anumang banal na tubig. Matapos pag-isipan ito ni Thomas, nagpasya siyang pumunta at tingnan kung
"Ang mga tao ay nagmula sa iba't ibang panig ng mundo, at nakagawa sila ng lahat ng uri ng krimen na nagpagalit sa iba at sa Diyos. Sa palagay ko mayroong mga dalawampung tao na nasusunog hanggang sa mamatay sa pamamagitan ng sagradong apoy bawat taon."Ito ay talagang nakakagulat na numero at insidente.Sino ang makakaalam na matanto ng masasamang taong ito ang pagkakamali ng kanilang mga ginawa at magkusa na magpakamatay?Para sa mga taong ito, ang pagkakaroon ng sagradong apoy ay talagang isang kaluwagan at pagtubos, kaya ito ay may mahalagang kahulugan.Napabuntong-hininga si Thomas. Ngayon naiintindihan na niya kung bakit ngayon lang sasabihin ni Phoebe ang ginawa niya.Sa katunayan, lahat ay makakakuha ng sagradong apoy. Hangga't gusto mo, makukuha mo.Pero kahit na ganito, ang sagradong apoy ay hindi direktang ibibigay sa iyo. Sa halip, susunugin ka nito hanggang sa mamatay ka.Ang iyong buhay ay magtatapos sa sandaling nakilala mo ang sagradong apoy!Parang nakakatakot
Magulo iyon. Humalakhak si Thomas bilang pagbibitiw habang umiiling. Alam niyang hindi magiging ganoon kadali ang mga susunod na pangyayari.Kumunot ang noo ni Pisces at nagtanong, “What the heck? hindi ko maintindihan. Hindi mo ba sinabi na kahit sino ay maaaring makakuha ng sagradong apoy ngayon? Bakit bigla mo na lang sinasabi na mamamatay ang mga nakakakuha nito? Anong ibig mong sabihin?"Mabilis na binigyan ni Phoebe ng sagot ang Pisces sa kanyang pagkataranta.She patiently answered, “Tulad ng sinabi ko kanina, talagang nagtutulungan ang dalawang tribo. Ang isa ay may pananagutan sa pagbibigay ng mga gantimpala, habang ang isa ay namamahala sa mga parusa. Ang banal na tubig ay ginagamit upang gantimpalaan ang mga tao ng malaking kabaitan, habang ang sagradong apoy ay ginagamit upang parusahan ang mga taong lubhang kasamaan."ha?Sabi ni Pisces, “Ibig bang sabihin kapag may gumawa ng masama, masusunog siya hanggang mamatay sa sagradong apoy? Parang nagsasakripisyo sa Diyos. I
Ipinahiwatig din nito na ang paraan ng pag-iingat ng holy water ay kailangang maging espesyal. Isa pa, matibay ang paniniwala ng mga taganayon, kaya hindi sila mabubulag ng pera.Ito ay magiging mahirap.Hindi pa rin alam ni Thomas kung ano ang "dakilang kabaitan". Ano ang dapat niyang gawin para makuha ang banal na tubig?Magiging mahirap kapag ganito.Doon rin, Pisces asked, “Ms. Mars, nalaman mo ba kung ang mga taong iyon ay nabuhay nang mas matagal pagkatapos nilang uminom ng banal na tubig? Baka gimmick lang na nakakaloko ng mga tao."Hindi lang Pisces ang may ganoong kaisipan. Nagtaka rin si Thomas.Pagkatapos ng lahat, si Thomas ay isang doktor, at hindi niya akalain na ang isang mangkok ng tubig ay magkakaroon ng ganoon kalakas na bisa.Gayunpaman, ang sagot ni Phoebe ay ginawa itong tila totoo. “Na-verify ko na talaga. May kilala akong tatlong tao na uminom ng banal na tubig, at sila ay namatay sa 101, 106, at 114, ang pinakanakakatakot, ayon sa pagkakabanggit!”“Oh, D