Ngayon ang marangal na araw na nabawi ni Thomas ang kapangyarihang nawala sa kanya.Nagbalik ang bida!Ang kapangyarihan ng Makapangyarihan ay bumalik sa ilalim ng utos ni Tomas.Nabalisa si Aries na lumuluha ang kanyang mga mata. Talagang napakasarap sa pakiramdam na makitang narating ni Thomas ang rurok ng kanyang buhay.Ang mga tunog ng pagpalakpak ay unti-unting huminto pagkatapos ng dalawampung minuto.Walang sinuman sa venue ang hindi humanga sa kakayahan ni Thomas."Ubo!"Tinakpan ni Thomas ang kanyang dibdib at umubo. Hindi niya kinaya ang sakit ng kanyang pinsala, at hindi siya makatayo ng tuwid.Mabilis na tumakbo si Aries at inalalayan si Thomas. "Kumander, dadalhin kita kaagad sa Red Society Pharmacy para magamot!"Mabilis niyang tinulungan si Thomas na makaalis.Si Thomas ay hindi naka-recover mula sa nakaraang pinsala, at ang kanyang bagong pinsala ay napakalubha. Sa oras na ito, baka may masamang mangyari kay Thomas. Kung hindi siya nakatanggap ng paggamot sa o
Agad na na-trigger ang pagmamataas ni Birch bilang isang maginoo. Ibinaba niya ang kanyang manggas, pinadilim ang kanyang mukha, at sinabing, “Paumanhin, hindi ako nagbibigay ng konsultasyon.”Agad namang natigilan si Braxton. “Hoy, nagpapatakbo ka ng botika, ngunit hindi ka nagbibigay ng konsultasyon. Kung gayon, bakit kailangan mong magpatakbo ng isang parmasya?"Ito ay parang ewan.Nang marinig ito ni Birch, nakaramdam siya ng labis na kalungkutan. Aniya, “Ang Red Society Pharmacy ay hindi pa opisyal sa negosyo. Under reconstruction pa kami. Mangyaring bumalik kapag opisyal na kaming bukas."Ito ay isang medyo malinaw na utos ng pagpapaalis.Kung si Braxton ay isang edukadong tao, maaari lamang siyang humingi ng tawad at humingi ng konsultasyon kay Birch. Iyon lang.Ngunit, hindi si Braxton ang uri ng tao.Tumayo siya at mapang-asar na sinabing, “Sige, bakit ba ang bongga mo sa akin? Nanghihingi ka lang ng pera. Marami ako!"Habang nagsasalita siya, inabot niya ang isang tse
Nang marinig ng mga nasasakupan ni Braxton ang kanyang utos, agad silang naghagis ng mga gamit. Binasag nila ang mga bote na nakaayos sa mesa, at sinipa pa nila para mabasag ang mga mesa at upuan."Itigil ang pagsira ng mga bagay! Itigil mo yan!"Nakaramdam si Birch ng lakas. Ngunit, siya ay isang matanda lamang. Ano kayang gagawin niya?Tumawa si Braxton habang sinabi, “Gusto kong sirain ang tindahan mo ngayon. Kaya? Bakit hindi lumalabas ang malaking lalaki ngayon? Natatakot ba siya kaya hindi siya naglakas-loob na lumabas ngayon?"Napabuntong-hininga si Aries.Ang ilang mga tao ay napakamangmang na patuloy nilang sinusubukan ang tubig sa gilid ng kamatayan.Habang pinaalalahanan siya, mas lalo siyang nakaramdam ng energetic.Sa oras na ito, bumukas ang pinto ng silid. Sumilip si Aries bago niya sinabi kay Braxton, “I reminded you, but you insist to get into trouble. Hindi mo ako masisisi.”Pagkasabi nun ni Aries ay lumipat siya sa gilid.Bahagyang ngumiti si Braxton, at hin
"Magkano ang ibibigay mo?"“God of War, babayaran ko ang halagang gusto mo.”“Angkop ba? Huwag mong sabihing niloloko kita.”“Bakit ako? Diyos ng Digmaan, gusto mo akong magbayad dahil pinapahalagahan mo ako. Karangalan ko na mabayaran ka. Paano ko sasabihin na niloloko mo ako?"Tumango si Thomas.Pasimple niyang tinuro ang mga bote at lata na nabasag sa lupa. “Ang mga ito ay ipinamana ng mga ninuno ng pamilyang Nolan. Ang mga ito ay mga sentenaryo na antigo, kaya ang mga ito ay lubos na mahalaga. Sa kasong ito, kailangan mo lang magbayad ng $100,000,000.”Isang daang... daang milyong dolyar?Halos malaglag ang panga ni Braxton.Akala ba ni Thomas na siya ay tulala at madali siyang malinlang? Ang mga ito ay hindi mga antigo. Ang lahat ng mga ito ay murang mga kalakal lamang na ibinebenta sa mga flea market, at ang ilan ay nakasulat pa nga [Microwaveable]. Paano naging mga antigo ang mga ito?Itinuro ni Thomas ang mga sirang mesa, upuan, at bangkito. "Ang mga ito ay ipinasa mul
Sa opisina ng Pivot Technology, umupo si Kerry sa sopa. Maingat niyang nilalaro ang mga baraha sa mesa habang gumagawa siya ng tulay ng baraha.Bumukas ang pinto.Pumasok si Master Centipede sa silid. Habang naglalakad siya, sinabi niya, “Ilang araw kang nagkulong. Ayos ka lang ba?”Naglaro si Kerry ng mga baraha habang sumagot siya ng, “Pareho pa rin ang kondisyon ng kalusugan ko, kaya walang dapat pag-usapan. Ngunit, kamakailan lang ay iniisip ko kung paano ko maaalis si Thomas."Umupo sa tapat niya si Master Centipede. Umiling siya at sinabing, “Ang kakayahan ni Thomas ay hindi mahuhulaan. Baka hindi talaga natin siya kayang harapin. Kerry, mas mabuting sumuko ka na."Click!Nanginginig ang kamay ni Kerry. Hinawakan niya ang tulay ng card, at nagkalat ang mga baraha sa paligid.Pakiramdam niya ay ayaw niyang sabihin, “Godfather, kumbinsido ka ba? Kakalimutan na lang ba natin ang sama ng loob ni Weiss?"Nanatiling tahimik si Master Centipede.Siyempre, hindi nila makalimutan
"Hangga't kaya nating kontrolin ang taong ito, pwede nating putulin ang suplay ng dugo ng Sterling Technology. Hindi na magkakaroon ng anumang bagong teknolohiya, mga bagong kasanayan, at mga bagong plano."Titigil ang Sterling Technology!"Maganda iyon.Nagtanong si Master Centipede, “Ano ang balak mong gawin? Kumuha ka na lang ng taong pumatay sa kanya?"“Pfft!” Humalakhak si Kerry. “Ninong, naalala kong itinuro mo sa akin na kailangan nating mag-isip nang higit pa at hindi kumilos sa panahong ito. Huwag laging barbaric."Mapait na ngumiti si Master Centipede. "Okay, so anong suggestion mo?"Sabi ni Kerry, “Sinabi ko na sa iyo. Ang bawat tao'y may kanya-kanyang kahinaan, at si Cancer ay mayroon ding kahinaan. Hangga't kaya nating harapin ang kanyang kahinaan, pwede nating panatilihin siya para sa ating sariling paggamit!""Gusto mo ba siyang gamitin?"“Oo.”"Delikado ‘yan.""Kung natatakot tayo sa panganib, wala tayong magagawa." Napangisi si Kerry. “Huwag kang mag-alala, N
Sa hatinggabi, ang maliwanag na ilaw ng buwan ay sumikat sa malamig na daan.Pagkatapos ni Cancer sa kanyang trabaho para sa araw na iyon, umalis siya sa gusali ng opisina.Hindi siya nagmamadaling umuwi. Naninigarilyo siya habang naglalakad sa ilalim ng liwanag ng buwan. Nagustuhan niya ang ganitong pakiramdam. Dahil dito, napakaluwag ng pakiramdam niya, at maaari siyang tumuon sa pag-iisip kung paano ipagpatuloy ang kanyang pananaliksik.Habang naglalakad siya sa kalsada, may narinig siyang ingay ng sasakyan, at huminto sa tabi niya ang isang itim na sedan.Binuksan ang pinto ng kotse, at sinabi ng isang lalaki na naka-Hawaiian shirt kay Cancer, “Ikaw ba si Cancer, ang direktor ng R&D Department sa Sterling Technology? Nais kang makilala ng aming pinuno. Sumama ka sa amin.”Nagbuga ng usok si Cancer. "Hindi ako interesado diyan."Nang gusto niyang lumayo, ang lalaking naka-Hawaiian shirt ay naglabas ng baril at itinutok ito kay Cancer. “Kainan lang. Hindi mo naman kami kailanga
Sa oras na ito, ang pinakamagandang bagay na pwede niyang gawin ay magdagdag ng gasolina sa apoy ni Cancer.Ipinagpatuloy ni Kerry ang pagsasabing, "Bukod dito, hahayaan din kitang mamahala sa pananaliksik ng Cloudy Stone.""Ano?"Talagang hindi na makaupo si Cancer, at agad siyang bumangon.Ang Maulap na Bato ay talagang isang meteorite na nahulog sa Earth maraming taon na ang nakalilipas. Noong panahong iyon, kontrolado ito ng dayuhang kapangyarihan.Hindi mabilang na mga siyentipiko ang gustong pag-aralan ang bato, ngunit hindi nila matupad ang kanilang nais.Ang kakayahang pag-aralan ang batong ito ay talagang isang tukso para sa Kanser.Sinabi ni Kerry, "Ang isang mahusay na espada ay dapat ibigay sa isang bayani. Mula nang makuha namin ang Cloudy Stone, naghahanap kami ng kandidatong may kakayahang magsaliksik at bumuo nito. Sa kasamaang palad, walang angkop na kandidato ang nagpapakita sa mga taon na ito."Cancer, hindi ako nag-aalala tungkol sa iyong kakayahan. Kaya, gu
Isang partikular na katangian ang nararapat na bigyang pansin: ang lahat ng mga taong kasalukuyang may sakit ay mula sa tribo, at walang mga turista na dumaranas ng kakaibang sakit na marka sa ngayon.Nagulat si Phoebe. “May ganyan talaga? Kung gayon bakit sinuri ng waiter ang aming mga braso sa unang lugar?"Sagot ni Thomas, “It’s just a formality. Bagama't walang mga turistang nagkasakit sa ngayon, hindi ito nangangahulugan na ang mga turista ay tiyak na hindi magkakasakit."After a pause, he said, “But if you assume that tourists really won’t get sick, that means na ang kakaibang mark disease ay kakalat lang sa loob ng tribo. Dapat mong tandaan ang panaginip ng Great Elder: ang masamang tao ay miyembro din ng tribo."Ibig sabihin, ang lahat ng panganib ay talagang nakakulong sa tribo at walang kinalaman sa mga turista. Samakatuwid, ang mga turista ay maaari pa ring kumain at uminom, at gawin ang anumang gusto nila. Ang mga tao lang sa tribo ang nabubuhay sa takot.”Matapos maki
Medyo napatulala si Phoebe. Napakagulo ng sitwasyon. Paano ito magiging once-in-a-lifetime opportunity para sa kanila?Tinanong niya, "Ano ang ibig mong sabihin?"Ipinaliwanag ni Thomas, "Kung ang lahat dito ay mapayapa at walang mangyayari, mahirap para sa amin na makuha ang sagradong apoy."Pero nakita mo na. Ang lugar na ito ay magulo, at ang mga tao ay natatakot. Kung kaya nating lutasin ang problema at mawala ang kakaibang sakit na tanda, isipin mo ito, hindi ba't malaki ang pabor sa atin ng tribo?"Hindi naman masyadong malaki kung gantihan tayo ng sagradong apoy, di ba?"This time, naiintindihan na siya ni Phoebe.Tumango siya. Ito ay totoo. Kung matutulungan nila ang tribo na maalis ang kakaibang sakit na marka, madali nilang makuha ang sagradong apoy.Ang problema, madali bang gumaling ang kakaibang sakit na marka?Tinanong ni Phoebe, “Kung gayon, paano mo matutuklasan ang masamang tao?”Humagalpak ng tawa si Thomas.Uminom siya ng tsaa bago niya sinabing, “Well, fir
"Bukod dito, para maiwasan ang masasamang tao na mag-alala tungkol sa anumang bagay, nangako ang Great Elder na pakikitunguhan nila nang maayos ang kanilang mga pamilya, at maglalabas din sila ng malaking halaga ng welfare allowance."Nang marinig ito ni Thomas at ng grupo, naunawaan nila ang nangyayari sa tribo.Sinabi ni Thomas, "Kung gayon, ang dose-dosenang mga tao na nasunog noong nakaraang buwan at ngayong buwan ay masasamang tao na nakagawa ng mga krimen?"Madiin na tumango ang waiter.Aniya, “Actually, kapag may nag-step out, natuwa ang mga tao dahil akala nila ay mawawala na rin sa wakas ang kakaibang sakit na marka. Sa hindi inaasahan, pagkatapos masunog ang unang tao, ang kakaibang sakit na marka ay patuloy na umiral, at walang palatandaan na ito ay mawawala!"Gayunpaman, ang pangalawa at pangatlong tao ay lumabas."Ang mga tao ay sinunog hanggang sa mamatay, ngunit ang kakaibang sakit ay nanatili. Parang untreatable.”Sa sandaling iyon, mapanlait na sinabi ng Pisces,
Huminto muna siya saglit bago niya ipinagpatuloy ang sasabihin, “May mga tsismis na nagsasabing palagi kaming nagsusunog ng mga tao dito. Hangga't gusto ito ng mga tao, maaari silang sunugin ng sagradong apoy upang sunugin ang kanilang mga kasalanan. Iyan ay talagang hindi tumpak. Mabait ang mga matatanda, kaya hindi nila sinusunog ang mga tao bilang bahagi ng kanilang libangan."Nang marinig iyon ni Phoebe, bahagya siyang nag-pout.Medyo iba ang sitwasyon sa pagpapakilala niya.Noong una ay naisip niya na ang sinuman ay maaaring masunog ng sagradong apoy, at maaari silang mamatay hangga't gusto nila ito. Iyon ay talagang hindi totoo. Hikayatin pa rin ng matanda ang mga tao laban dito kung maaari.Tila lahat ng narinig niya ay peke, at kailangan niyang makita ang sitwasyon para sa kanyang sarili."Ano kaya ang mangyayari sa seremonya ng pagsunog ng sagradong apoy bukas?" tanong pa ni Thomas.Nang banggitin niya ito, bahagyang nagdilim ang ekspresyon ng waiter, at napabuntong-hini
Nang makita ni Thomas at ng barkada ang sasakyan na papaalis, agad silang nakakita ng isang maliit na restawran, naupo, at nag-order ng ilang pagkain.Hihintayin nilang dumating ang kanilang mga pagkain habang pinag-uusapan nila ang pagkasunog bukas habang kumakain sila.Gayunpaman, bago sila gumawa ng kanilang order, isang waiter ang lumapit at nagsabing, “Hello, pwede bang igulong mo ang iyong mga manggas at ipakita sa akin ang iyong mga braso?”Anong kakaibang kahilingan iyon?Nagkatinginan si Thomas at ang kanyang grupo, na medyo naguguluhan. Habang ito ay isang tribo sa kanayunan, hindi dapat umiral ang gayong kakaibang kaugalian, tama ba?Nandoon lang sila para kumain, kaya bakit kailangang suriin ang kanilang mga braso?Tanong ni Pisces kay Phoebe, “Ms. Mars, kaugalian din ba ito sa lugar na ito?”Si Phoebe naman ay mukhang naguguluhan. Hindi niya inaasahan na mangyayari ito. Bago siya makarating doon, hindi niya alam na may ganoong kaugalian ang lugar, kaya hindi rin niy
Sa huli, tinanong ni Thomas ang huling tanong. "Alam mo ba ang mga pangalan ng dalawang tribo?"Humagalpak ng tawa si Phoebe. "Walang nakakaalam ng kanilang mga pangalan sa mahabang panahon. Ngayon, ang isa ay tinatawag na Divine Water Tribe habang ang isa naman ay tinatawag na Sacred Fire Tribe."Tumawa din si Thomas. "Ang mga pangalang ito ay madaling matandaan."Habang nagsasalita sila, nakarating ang kanilang sasakyan sa isang T-junction, at pinahinto ni Pisces ang sasakyan."Saan tayo pupunta?"Sinabi ni Phoebe, “Ang kaliwa ay ang daan patungo sa Divine Water Tribe, at ang kanan ay ang daan patungo sa Sacred Fire Tribe. Ikaw ang bahalang pumili sa kaliwa o kanang bahagi."Nag-isip sandali si Thomas bago niya itinuro ang daan sa kanan at sinabi, "Pumunta tayo sa Sacred Fire Tribe."Pagkatapos ng lahat, ang sagradong apoy ay madaling makuha, habang maaaring hindi nila makita ang anumang banal na tubig. Matapos pag-isipan ito ni Thomas, nagpasya siyang pumunta at tingnan kung
"Ang mga tao ay nagmula sa iba't ibang panig ng mundo, at nakagawa sila ng lahat ng uri ng krimen na nagpagalit sa iba at sa Diyos. Sa palagay ko mayroong mga dalawampung tao na nasusunog hanggang sa mamatay sa pamamagitan ng sagradong apoy bawat taon."Ito ay talagang nakakagulat na numero at insidente.Sino ang makakaalam na matanto ng masasamang taong ito ang pagkakamali ng kanilang mga ginawa at magkusa na magpakamatay?Para sa mga taong ito, ang pagkakaroon ng sagradong apoy ay talagang isang kaluwagan at pagtubos, kaya ito ay may mahalagang kahulugan.Napabuntong-hininga si Thomas. Ngayon naiintindihan na niya kung bakit ngayon lang sasabihin ni Phoebe ang ginawa niya.Sa katunayan, lahat ay makakakuha ng sagradong apoy. Hangga't gusto mo, makukuha mo.Pero kahit na ganito, ang sagradong apoy ay hindi direktang ibibigay sa iyo. Sa halip, susunugin ka nito hanggang sa mamatay ka.Ang iyong buhay ay magtatapos sa sandaling nakilala mo ang sagradong apoy!Parang nakakatakot
Magulo iyon. Humalakhak si Thomas bilang pagbibitiw habang umiiling. Alam niyang hindi magiging ganoon kadali ang mga susunod na pangyayari.Kumunot ang noo ni Pisces at nagtanong, “What the heck? hindi ko maintindihan. Hindi mo ba sinabi na kahit sino ay maaaring makakuha ng sagradong apoy ngayon? Bakit bigla mo na lang sinasabi na mamamatay ang mga nakakakuha nito? Anong ibig mong sabihin?"Mabilis na binigyan ni Phoebe ng sagot ang Pisces sa kanyang pagkataranta.She patiently answered, “Tulad ng sinabi ko kanina, talagang nagtutulungan ang dalawang tribo. Ang isa ay may pananagutan sa pagbibigay ng mga gantimpala, habang ang isa ay namamahala sa mga parusa. Ang banal na tubig ay ginagamit upang gantimpalaan ang mga tao ng malaking kabaitan, habang ang sagradong apoy ay ginagamit upang parusahan ang mga taong lubhang kasamaan."ha?Sabi ni Pisces, “Ibig bang sabihin kapag may gumawa ng masama, masusunog siya hanggang mamatay sa sagradong apoy? Parang nagsasakripisyo sa Diyos. I
Ipinahiwatig din nito na ang paraan ng pag-iingat ng holy water ay kailangang maging espesyal. Isa pa, matibay ang paniniwala ng mga taganayon, kaya hindi sila mabubulag ng pera.Ito ay magiging mahirap.Hindi pa rin alam ni Thomas kung ano ang "dakilang kabaitan". Ano ang dapat niyang gawin para makuha ang banal na tubig?Magiging mahirap kapag ganito.Doon rin, Pisces asked, “Ms. Mars, nalaman mo ba kung ang mga taong iyon ay nabuhay nang mas matagal pagkatapos nilang uminom ng banal na tubig? Baka gimmick lang na nakakaloko ng mga tao."Hindi lang Pisces ang may ganoong kaisipan. Nagtaka rin si Thomas.Pagkatapos ng lahat, si Thomas ay isang doktor, at hindi niya akalain na ang isang mangkok ng tubig ay magkakaroon ng ganoon kalakas na bisa.Gayunpaman, ang sagot ni Phoebe ay ginawa itong tila totoo. “Na-verify ko na talaga. May kilala akong tatlong tao na uminom ng banal na tubig, at sila ay namatay sa 101, 106, at 114, ang pinakanakakatakot, ayon sa pagkakabanggit!”“Oh, D