Lumuhod at humingi ng tawad?Nagtawanan ang dalawang tao habang naglalakad palabas. “Isa ka lang tangang baboy na umaasa sa tatay mo. How dare you ask us to apologize? May kakayahan ka ba?"Kakayahan?Nilunok ni Braxton ang popcorn at pinunasan ang kanyang bibig. "Hayaan mong ipakita ko sa iyo ang aking kakayahan!"Habang nagsasalita siya, hinawakan niya sa leeg ang isa sa mga tao. Ang kanyang mga galaw ay kasing bilis ng isang bala na pinaputok. Agad niyang binuhat ang taong iyon.Gustong tumulong ng isa, ngunit itinaas siya ni Braxton gamit ang isa niyang kamay sa isang kisap-mata.Itinaas ni Braxton ang bawat isa sa kanila gamit ang isang kamay, at napaka-relax niya na parang nanghuhuli ng maliliit na sisiw.“Ha! How dare you trash doubt me?"Umalis ka!"Nang gumamit siya ng kaunting lakas, sabay-sabay silang itinapon. Bumagsak sila sa lupa at umubo ng dugo.Tinapik ni Braxton ang kanyang mga kamay para maalis ang mga iyon. Inabot niya ang isang bote ng inumin bago niya si
Opisyal na nagsimula ang unang round ng qualification trial.Kinuha ni Thomas ang kanyang eksklusibong susi at pumasok sa isang silid. Maliban sa kanya, ang iba pang sampung tao ay pumasok din sa mga silid, at lahat sila ay mga nangungunang eksperto.Ang mga taong dumating upang lumahok sa pagsubok sa kwalipikasyon ay hindi bababa sa tiwala sa kanilang mga kasanayan sa martial arts.Nagkataon, isa si Braxton sa kanila.Kumain siya ng isang piraso ng pritong manok habang siya ay tumawa at sinabing, “Ito talaga ang ibig sabihin ng mga tao sa mga kaaway na may posibilidad na magkrus ang landas. Thomas Mayo, ikaw at ako ay naatasan sa iisang silid. Napaka malas mo!"Hindi gaanong nakasagot si Thomas.Kung sino man ang nakatalaga sa kapareho niyang silid, itataya niya ang kanyang buhay para talunin sila.Braxton man o ibang tao, hindi sila naiiba para kay Thomas.Nang marinig ang tunog ng drum, nagsimula ang countdown ng isang oras.Agad na nagsimula ang laban sa tatlo pang kwarto.
Sa huli, tumingin si Thomas kay Braxton.Ang iba ay natalo, at si Braxton na lang ang natira.Lumapit si Thomas. Habang ginagawa niya iyon, nagtanong siya, “Hindi ba sinabi mo na gusto mo akong patayin? Ang iyong pagkakataon ay narito. Bakit nakatayo ka pa diyan?"Si Braxton ay hindi nagmamadali. “Walang nagmamadali. Hindi pa oras,” walang pakialam niyang sabi.“Oh? Hanggang kailan ka maghihintay?"“Um…”Napatingin si Braxton sa orasan at biglang nagtanong, “Thomas, hindi ba medyo nanghihina ang katawan mo ngayon?”Kumunot ang noo ni Thomas. "Anong ibig mong sabihin?"Tumawa si Braxton.Sabi niya, “Nabalitaan ko na tila nakipag tsaa ka kay Franklin Clark noong nakaraang araw, di ba? Uminom ka pa ng tatlong tasa ng tsaa."Pinikit ni Thomas ang kanyang mga mata. “Ano ang kinalaman nito sa iyo?”"Alam mo ba na ang tatlong tasa ng tsaa ay talagang nalason?" malamig na tanong ni Braxton.Nagpakita ng pagtataka si Thomas.“Paano ito posible?"Huwag mong subukang magsalita ng wa
Kasabay nito, sa mga upuan ng audience ng venue, may mga tao mula sa lahat ng dako, na dumating upang panoorin ang kompetisyon, at ang pinaka-excited na tao ay si Franklin.Umupo siya sa isang upuan at nakatingin lang sa isang direksyon, sa Room Number Three.Wala siyang pakialam sa ibang kwarto. Ang tanging inaalala niya ay ang Room Number Three dahil nasa kwartong iyon si Thomas!Hinawakan ni Franklin ang kanyang cross necklace, at tinitigan niya ang pintuan ng Room Number Three nang hindi kumukurap.Batay sa oras na kanyang nakalkula, ang lason ay dapat magkaroon ng epekto kay Thomas sa oras na ito. Dapat ay wala siyang lakas, kaya siya ay mabubugbog.Naniniwala si Franklin na sa kanyang kakayahan, madali pa ring haharapin ni Braxton si Thomas na hindi makalaban."Braxton, dapat lumabas ka na."Pagkasabi niya noon ay nakarinig siya ng malakas na kalabog.Ang mga dingding ng Room Number Three ay hindi matatag.Anong uri ng puwersa ang maaaring mag-uga ng mga pader? Anong uri
“Imposible.“Paano ito posible?“Paano makakalabas pa si Thomas ng kwarto? Hindi ito makatuwiran! Hindi dapat ganito ang nangyari!"Naguguluhan talaga si Franklin.Sa kanyang imahinasyon, si Thomas ay dapat na bugbog na sa kamatayan.Hindi niya maintindihan kung bakit kaya pa ni Thomas na talunin si Braxton gayong naapektuhan siya ng lason."Mayroon bang mali sa lason?"Umiling si Franklin. Hindi, maraming beses na siyang nag-eksperimento sa lason. Kalimutan mo na ang isang tao, maging ang isang leon o isang elepante ay magiging mahina na hindi ito makatayo ng tuwid.Gayunpaman, nang tumingin si Franklin kay Thomas, hindi siya mukhang nalason.Talagang naguguluhan si Franklin.Humagikgik si Irene. "Napakatalino mo kaya nag-set up ka ng lahat ng uri ng mga plano! Mahal, ang katalinuhan at kakayahan ni Thomas ay nalampasan ang iyong imahinasyon. Maaaring naging napakahusay ni Thomas na hindi mo na maisip ang kanyang lakas."Umupo kaagad si Franklin.Sa pagkakataong ito, nagka
Hindi ito nairehistro ni Franklin sa simula, kaya kaswal lang siyang nag-hum. Gayunpaman, hindi nagtagal ay naramdaman niyang may mali sa sinabi ni Shawn.Ano ang ibig niyang sabihin na wala siyang halaga ngayon?Nataranta siya habang nakatingin kay Shawn. "Ano ang sinabi mo?"Nagkibit balikat si Shawn. "Dahil sinabi mo na sa akin ang tungkol sa huling paraan para makitungo kay Thomas, wala ka nang halaga. Mr. Clark, parang hindi na kita kailangan itago ha?”Laking gulat ni Franklin.Paano niya nalaman na may balak magrebelde si Shawn, lalo na sa kritikal na oras na ito?“Huwag kang magulo!”Napaatras ng ilang hakbang si Franklin. Noon pa man ay siya na ang nang-frame sa iba, at wala pang naka-frame sa kanya noon.Ngunit, patuloy pa rin sa paglapit si Shawn sa kanya.Naglakad si Shawn habang sinabi niyang, “Dalawa lang ang kalalabasan kapag kalabanin ko si Thomas mamaya, which are I win or lose."Kung matatalo ako, magiging basura ako, at hindi ako magiging mahalaga sa iyong
Ang referee ay umalis sa entablado pagkatapos niyang ipahayag ang mga patakaran ng kumpetisyon, at iniwan ito sa mga huling kalahok.Nakatayo sila sa apat na sulok ng stage at nagkatitigan.Nang marinig ang tunog ng tambol, opisyal na nagsimula ang paglilitis.Nagkatitigan sina Thomas at Shawn. Ang nakita lang nila ay isa't isa, at wala silang pakialam sa dalawa pang tao.Ang iba pang dalawang kalahok ay nakaramdam din ng pagkabalisa.Sa kakayahan, hindi sila kalaban nina Thomas at Shawn.Pero ayaw nilang sumuko. Ano ang dapat nilang gawin?Humagikgik ng masama ang isa sa kanila. Naglabas siya ng malaking bungkos ng pera mula sa kanyang bulsa at sinabing, “Hoy, kayong tatlo, makinig kayo sa akin. Kung handa kayong tumalon sa entablado, gagantimpalaan ko ang bawat isa sa inyo ng $10,000,000 na cash!"Sampung milyong dolyar?Magkakaron ba ng pake ang tatlong tao sa entablado tungkol dito?Lumingon si Shawn sa gilid at tumingin sa kanya. "I'm giving you three seconds to get off
"Ginoong Clark, siya ay…”Biglang nagulat si Thomas. Hindi pa siya nagpakita ng ganoong ekspresyon noon.Bagama't nagkaroon siya ng napakaseryosong salungatan kay Franklin, sila ay dating tagapagturo at estudyante, pagkatapos ng lahat. Maganda ang nakaraan nila noon, at personal na sinanay ni Franklin si Thomas.Kinasusuklaman ni Thomas si Franklin, ngunit hindi pa rin niya madaling makalimutan ang kabaitan ni Franklin.Pumikit si Thomas at bahagyang itinaas ang ulo para ilabas ang galit.Matapos ipagkanulo ni Franklin ang lahat, hindi pa rin siya nag-iingat. Kahit anong mangyari, hindi niya alam na mamamatay siya sa ganoong paraan.Samakatuwid, palaging sinabi ng mga tao na dapat mong i-enjoy ang sandali.Hindi mo dapat laging inaabangan ang bukas dahil baka wala ka ng bukas.Iminulat ni Thomas ang kanyang mga mata at tumingin kay Shawn. “Bakit mo ginawa iyon?”Humalakhak si Shawn. Binuksan niya ang kanyang mga braso at sinabing, “Bakit? Kailangan mo pa bang itanong? Kailanga