Sa South City Airport ng Central City. Sa labas ng airport, isang dark blue na Lamborghini ang nakaparada. Si Laura, isang babaeng may magandang pigura at napakagandang mukha, ay nakatayo sa tabi ng kotse na parang isang supermodel, matiyagang naghihintay.Kakaibang mga tingin ang ipinukol sa kanya ng mga taong dumaraan.Maraming lalaki ang naglabas pa ng kanilang mga telepono para kunan ng litrato ng palihim. Hindi nila alam kung kailan sila magkakaroon ng isa pang pagkakataon upang maranasan ang palabas na ito ng kagandahan at isang marangyang sasakyan.Maya-maya ay may lumapit sa kanya na matangkad na lalaki habang hila-hila ang kanyang bagahe. Ubo siya ng husto at naglalakad na may nakatakip na panyo sa kanyang bibig, at ang kanyang mukha ay kasing putla ng papel, na nagpapahiwatig na siya ay talagang may sakit.Bati ni Laura sa lalaki na may ngiti sa labi pagkalabas niya.Walang gaanong tao sa mundo ang makapagpapatawa kay Laura, lalo na sa mga lalaki. "Matagal na, Kerr
Sa huli, nagpasya si Laura na magtapat. Sinabi niya kay Kerry ang lahat ng nangyari sa panahong ito.Ilang saglit na natahimik si Kerry matapos marinig ang lahat.Sumandal siya sa car seat at tumingin sa labas ng bintana. Walang nakakaalam kung ano ang iniisip niya.Hindi nagtagal, hindi napigilan ni Laura at sinabing, “Sinabi ko sa iyo na hindi ko masasabi sa iyo ang lahat ng ito, ngunit pinilit mo akong sabihin ito. Ito—""Laura.""Oo?""Ang pagkamatay ni Weiss, ang sakit ni Godfather, at ang iyong kalungkutan, maaalala ko sila. " Tumingin si Kerry sa bintana at sinabing, "Thomas, tama? Kahit na imortal siya, gusto kong mamatay siyang walang libingan!"Nagulat si Laura at sinabing, "Kerry, huwag kang magulo. Hindi ko sinabi ito sa iyo para labanan mo 'kay' Thomas. Siya ay napakalakas, at isa kang malubha na tao.”Talagang nagpa-panic si Laura.Hindi niya sasabihin ang mga bagay na iyon kung alam niya.Gayunpaman, kalmadong nagpatuloy si Kerry, "Huwag kang mag-alala, hindi a
Sa isang kisap mata, lumipas ang oras.Ang 'Scepter of Athena' project conference na pinangunahan ng Science and Technology Alliance ay ginanap kinabukasan.Dumating na ang lahat ng mga executive mula sa mga pangunahing korporasyon na may tiyak na katayuan sa Central City.Sa kabila ng katotohanan na hindi lahat ay interesado sa proyektong iyon, dumalo sila sa kumperensya upang ipakita ang paggalang sa Science and Technology Alliance dahil sa kanilang opisyal na katayuan.Sunod-sunod na nagdatingan ang mga tao.May mga hilera sa hanay ng mga upuan. Ang malaking arena ay ganap na masikip.Sinamantala ng maraming direktor ng negosyo ang pagkakataong makipagpalitan ng mga business card at maging pamilyar sa ibang mga direktor.Ang Sterling Technology at Pivot Technology ang tanging dalawang kumpanya na namumukod-tangi sa napakaraming iba pa.Pareho sa mga kumpanyang ito ay lubhang makapangyarihan sa panahong iyon, at sila ay nagsilbing "mukha" ng Central City. Kahit na ang stock n
Sa kanyang puso, ang anumang kumpanya na handang tumayo ay sapat na.Nabulag siya bigla ng kaligayahan.Sa ilang sandali, hindi alam ni Dunstan kung paano haharapin ang kasalukuyang sitwasyon. Samantala, sa ibaba ng entablado...Bahagyang ibinaling ni Master Centipede ang kanyang ulo at tumingin kay Thomas. Ngumiti siya at sinabing, “Mr. May backlog na ang Mayo, Sterling Technology ng mga proyektong lumampas sa kanilang mga deadline. Sa aking opinyon, dapat kang manatili sa proyektong ito at hayaan ang Pivot Technology na pangasiwaan ito. Hindi mo ba naisip na iyon ay para sa pinakamahusay na? Napangiti ng mahina si Thomas at sinabing, “Master Centipede, nagbibiro ka siguro. Ang Sterling Technology ay palaging nag-iisip tungkol sa sariling bansa at sa mundo. Paano natin mapipigilan ang ganitong pagkakataon na makapag-ambag sa bansa at sa mga mamamayan nito? Master Centipede, mangyaring huwag tanggihan ang hiling na ito. “Ang dalawang tagapangulo ay nagtungo sa paa, hindi umuur
Sa hotel ng kagabihan ng araw na iyon.Magkayakap ang isang lalaki at isang babae habang papasok sila sa kwarto at isinara ang pinto sa likod nila."Babe, namiss kita ng sobra!"Nilapitan ng lalaki ang babae at sinubukang gumawa ng galaw sa kanya, ngunit naiwasan niya ito ng may kaba."No way, ang baho mo. Maligo ka muna."“Eh, oo, oo, shower muna, shower muna.” Nagmamadaling hinubad ng lalaki ang kanyang damit at pumasok sa loob para maligo.Tahimik na binuksan ng babae ang pinto.Tinapos ng lalaki ang kanyang pagligo at lumabas pagkatapos ng ilang sandali."Gusto mo rin bang magshower, babe?"Ngumiti ang babae at sinabing, "Sigurado ka ba? Nababalot ako ng mabangong pawis ngayon."Napalunok ng laway ang lalaki at sinabing, "Kung ganoon ay huwag kang mag-shower. Hindi na kailangan. Halika na, magsimula na tayo. Hindi ko na kaya.""Uh-huh."Nang malapit nang tumalon ang lalaki sa babae sa kama, nagkaroon ng malakas na 'putok,' at malakas na bumagsak ang pinto ng kwarto sa d
Pagkaalis ni Dunstan McLaren, sinabi ni Crewcut sa babaeng nasa kama, “You sure are capable, Jenny. Napansin kong walang sinuman ang makakalaban sa iyo!"Inayos ni Jenny ang kanyang mga damit at mapang-asar na sinabi, “Duh? May lalaking hindi matapang? Oo, Hound. Laura promised me my freedom after we are done with this business transaction."Tumawa si Hound Tres. "Of course. Pero hindi ka na pwedeng manatili sa Central City. Bumili ako ng flight ticket para makapunta ka sa ibang bansa.""Hinihiling mo sa akin, isang babae, na pumunta sa ibang bansa mag-isa?""Ano pa ang inaasahan mo?"Nagngangalit si Jenny. Dahil wala siyang lakas para hamunin si Laura, wala siyang choice kundi sumakay.Bumangon si Jenny at umalis sa galit.Umupo si Hound Tres sa kama at dumura. "Nakakaakit talaga ang sisiw na ito, muntik na akong mawala. ang composure ko ngayon lang. What a vixen.”Tinawag niya si Laura habang kinakausap niya ang sarili niya.Napakabilis ng tawag."Hello, Ms. Laura. Naayos n
Lumakas ang pintig ng puso ni Jenny Cruz. Ang pinakakinatatakutan niya ngayon ay si Jacob Nolan. Dati, niloko niya si Jacob at nagdulot ng kaguluhan at iyon naman ay naging dahilan ng pagkasira ng kanyang reputasyon.Kung ilantad ni Jacob ang kanyang kinaroroonan at siya ay ibigay sa pulisya, siya ay inaasahang magsisilbi ng ilang taon sa bilangguan.She forced a smile and said awkwardly, “Actually Jacob, misunderstanding lang yung relationship namin. Huwag..."Nagtaas ng kamay si Jacob. "Hindi mo na kailangang magpaliwanag. Napakalinaw ko sa nangyari. Ang layunin ng pakikipagrelasyon sa akin ay ibagsak ang Pamilya Nolan."Naging madilim ang ekspresyon ni Jenny. Maaaring maging pangit ang mga bagay, kung ihahambing sa kanyang tono mag-isa.Tahimik niyang kinuha ang isang itim na panulat na nasa ibabaw ng mesa. Kung gusto siyang saktan ni Jacob, lalaban siya kaagad.Patuloy ni Jacob, “Ikaw at ako ay hindi dapat sa simula pa lang. Pero simula ng makita kita ulit ngayon, bumalik sa
Marahil lingid sa kanyang sarili, nakilala niya ang nag-iisang lalaking nagmamahal sa kanya hanggang sa ganito sa kanyang buhay.Gayunpaman, hindi niya alam kung paano pahalagahan kung ano ang mayroon siya at hindi niya pinanghahawakan ang relasyon na ito.Hindi niya ito pinahalagahan noong mayroon siya, nagsisi lamang siya pagkatapos niyang mawala ito.sigaw ni Jenny.Napakamot ng ulo si Jacob sa hiya, “Masyado ba akong nasabi? Pakiusap huwag kang umiyak. Kahit magkaaway tayo, ayaw kong makita ka sa ganitong estado.""Bobo." Pinunasan ni Jenny ang kanyang luha, kinuha ang kwintas, at isinuot.Ang kristal na kwintas ay kumikinang sa ilalim ng liwanag, na lalong nagpatingkad sa ganda ni Jenny.“Maganda ba?” tanong ni Jenny.“Ito ay maganda.”"Maganda ba ako? O maganda ba yung necklace?"Napalunok ng laway si Jacob. "Ang ganda ng necklace. Ikaw, mas maganda."Nagtama ang kanilang mga mata.Parehong nag-alab ang puso nila sa apoy ng pagmamahal sa isa't isa. Ngunit hindi ito sap
Isang partikular na katangian ang nararapat na bigyang pansin: ang lahat ng mga taong kasalukuyang may sakit ay mula sa tribo, at walang mga turista na dumaranas ng kakaibang sakit na marka sa ngayon.Nagulat si Phoebe. “May ganyan talaga? Kung gayon bakit sinuri ng waiter ang aming mga braso sa unang lugar?"Sagot ni Thomas, “It’s just a formality. Bagama't walang mga turistang nagkasakit sa ngayon, hindi ito nangangahulugan na ang mga turista ay tiyak na hindi magkakasakit."After a pause, he said, “But if you assume that tourists really won’t get sick, that means na ang kakaibang mark disease ay kakalat lang sa loob ng tribo. Dapat mong tandaan ang panaginip ng Great Elder: ang masamang tao ay miyembro din ng tribo."Ibig sabihin, ang lahat ng panganib ay talagang nakakulong sa tribo at walang kinalaman sa mga turista. Samakatuwid, ang mga turista ay maaari pa ring kumain at uminom, at gawin ang anumang gusto nila. Ang mga tao lang sa tribo ang nabubuhay sa takot.”Matapos maki
Medyo napatulala si Phoebe. Napakagulo ng sitwasyon. Paano ito magiging once-in-a-lifetime opportunity para sa kanila?Tinanong niya, "Ano ang ibig mong sabihin?"Ipinaliwanag ni Thomas, "Kung ang lahat dito ay mapayapa at walang mangyayari, mahirap para sa amin na makuha ang sagradong apoy."Pero nakita mo na. Ang lugar na ito ay magulo, at ang mga tao ay natatakot. Kung kaya nating lutasin ang problema at mawala ang kakaibang sakit na tanda, isipin mo ito, hindi ba't malaki ang pabor sa atin ng tribo?"Hindi naman masyadong malaki kung gantihan tayo ng sagradong apoy, di ba?"This time, naiintindihan na siya ni Phoebe.Tumango siya. Ito ay totoo. Kung matutulungan nila ang tribo na maalis ang kakaibang sakit na marka, madali nilang makuha ang sagradong apoy.Ang problema, madali bang gumaling ang kakaibang sakit na marka?Tinanong ni Phoebe, “Kung gayon, paano mo matutuklasan ang masamang tao?”Humagalpak ng tawa si Thomas.Uminom siya ng tsaa bago niya sinabing, “Well, fir
"Bukod dito, para maiwasan ang masasamang tao na mag-alala tungkol sa anumang bagay, nangako ang Great Elder na pakikitunguhan nila nang maayos ang kanilang mga pamilya, at maglalabas din sila ng malaking halaga ng welfare allowance."Nang marinig ito ni Thomas at ng grupo, naunawaan nila ang nangyayari sa tribo.Sinabi ni Thomas, "Kung gayon, ang dose-dosenang mga tao na nasunog noong nakaraang buwan at ngayong buwan ay masasamang tao na nakagawa ng mga krimen?"Madiin na tumango ang waiter.Aniya, “Actually, kapag may nag-step out, natuwa ang mga tao dahil akala nila ay mawawala na rin sa wakas ang kakaibang sakit na marka. Sa hindi inaasahan, pagkatapos masunog ang unang tao, ang kakaibang sakit na marka ay patuloy na umiral, at walang palatandaan na ito ay mawawala!"Gayunpaman, ang pangalawa at pangatlong tao ay lumabas."Ang mga tao ay sinunog hanggang sa mamatay, ngunit ang kakaibang sakit ay nanatili. Parang untreatable.”Sa sandaling iyon, mapanlait na sinabi ng Pisces,
Huminto muna siya saglit bago niya ipinagpatuloy ang sasabihin, “May mga tsismis na nagsasabing palagi kaming nagsusunog ng mga tao dito. Hangga't gusto ito ng mga tao, maaari silang sunugin ng sagradong apoy upang sunugin ang kanilang mga kasalanan. Iyan ay talagang hindi tumpak. Mabait ang mga matatanda, kaya hindi nila sinusunog ang mga tao bilang bahagi ng kanilang libangan."Nang marinig iyon ni Phoebe, bahagya siyang nag-pout.Medyo iba ang sitwasyon sa pagpapakilala niya.Noong una ay naisip niya na ang sinuman ay maaaring masunog ng sagradong apoy, at maaari silang mamatay hangga't gusto nila ito. Iyon ay talagang hindi totoo. Hikayatin pa rin ng matanda ang mga tao laban dito kung maaari.Tila lahat ng narinig niya ay peke, at kailangan niyang makita ang sitwasyon para sa kanyang sarili."Ano kaya ang mangyayari sa seremonya ng pagsunog ng sagradong apoy bukas?" tanong pa ni Thomas.Nang banggitin niya ito, bahagyang nagdilim ang ekspresyon ng waiter, at napabuntong-hini
Nang makita ni Thomas at ng barkada ang sasakyan na papaalis, agad silang nakakita ng isang maliit na restawran, naupo, at nag-order ng ilang pagkain.Hihintayin nilang dumating ang kanilang mga pagkain habang pinag-uusapan nila ang pagkasunog bukas habang kumakain sila.Gayunpaman, bago sila gumawa ng kanilang order, isang waiter ang lumapit at nagsabing, “Hello, pwede bang igulong mo ang iyong mga manggas at ipakita sa akin ang iyong mga braso?”Anong kakaibang kahilingan iyon?Nagkatinginan si Thomas at ang kanyang grupo, na medyo naguguluhan. Habang ito ay isang tribo sa kanayunan, hindi dapat umiral ang gayong kakaibang kaugalian, tama ba?Nandoon lang sila para kumain, kaya bakit kailangang suriin ang kanilang mga braso?Tanong ni Pisces kay Phoebe, “Ms. Mars, kaugalian din ba ito sa lugar na ito?”Si Phoebe naman ay mukhang naguguluhan. Hindi niya inaasahan na mangyayari ito. Bago siya makarating doon, hindi niya alam na may ganoong kaugalian ang lugar, kaya hindi rin niy
Sa huli, tinanong ni Thomas ang huling tanong. "Alam mo ba ang mga pangalan ng dalawang tribo?"Humagalpak ng tawa si Phoebe. "Walang nakakaalam ng kanilang mga pangalan sa mahabang panahon. Ngayon, ang isa ay tinatawag na Divine Water Tribe habang ang isa naman ay tinatawag na Sacred Fire Tribe."Tumawa din si Thomas. "Ang mga pangalang ito ay madaling matandaan."Habang nagsasalita sila, nakarating ang kanilang sasakyan sa isang T-junction, at pinahinto ni Pisces ang sasakyan."Saan tayo pupunta?"Sinabi ni Phoebe, “Ang kaliwa ay ang daan patungo sa Divine Water Tribe, at ang kanan ay ang daan patungo sa Sacred Fire Tribe. Ikaw ang bahalang pumili sa kaliwa o kanang bahagi."Nag-isip sandali si Thomas bago niya itinuro ang daan sa kanan at sinabi, "Pumunta tayo sa Sacred Fire Tribe."Pagkatapos ng lahat, ang sagradong apoy ay madaling makuha, habang maaaring hindi nila makita ang anumang banal na tubig. Matapos pag-isipan ito ni Thomas, nagpasya siyang pumunta at tingnan kung
"Ang mga tao ay nagmula sa iba't ibang panig ng mundo, at nakagawa sila ng lahat ng uri ng krimen na nagpagalit sa iba at sa Diyos. Sa palagay ko mayroong mga dalawampung tao na nasusunog hanggang sa mamatay sa pamamagitan ng sagradong apoy bawat taon."Ito ay talagang nakakagulat na numero at insidente.Sino ang makakaalam na matanto ng masasamang taong ito ang pagkakamali ng kanilang mga ginawa at magkusa na magpakamatay?Para sa mga taong ito, ang pagkakaroon ng sagradong apoy ay talagang isang kaluwagan at pagtubos, kaya ito ay may mahalagang kahulugan.Napabuntong-hininga si Thomas. Ngayon naiintindihan na niya kung bakit ngayon lang sasabihin ni Phoebe ang ginawa niya.Sa katunayan, lahat ay makakakuha ng sagradong apoy. Hangga't gusto mo, makukuha mo.Pero kahit na ganito, ang sagradong apoy ay hindi direktang ibibigay sa iyo. Sa halip, susunugin ka nito hanggang sa mamatay ka.Ang iyong buhay ay magtatapos sa sandaling nakilala mo ang sagradong apoy!Parang nakakatakot
Magulo iyon. Humalakhak si Thomas bilang pagbibitiw habang umiiling. Alam niyang hindi magiging ganoon kadali ang mga susunod na pangyayari.Kumunot ang noo ni Pisces at nagtanong, “What the heck? hindi ko maintindihan. Hindi mo ba sinabi na kahit sino ay maaaring makakuha ng sagradong apoy ngayon? Bakit bigla mo na lang sinasabi na mamamatay ang mga nakakakuha nito? Anong ibig mong sabihin?"Mabilis na binigyan ni Phoebe ng sagot ang Pisces sa kanyang pagkataranta.She patiently answered, “Tulad ng sinabi ko kanina, talagang nagtutulungan ang dalawang tribo. Ang isa ay may pananagutan sa pagbibigay ng mga gantimpala, habang ang isa ay namamahala sa mga parusa. Ang banal na tubig ay ginagamit upang gantimpalaan ang mga tao ng malaking kabaitan, habang ang sagradong apoy ay ginagamit upang parusahan ang mga taong lubhang kasamaan."ha?Sabi ni Pisces, “Ibig bang sabihin kapag may gumawa ng masama, masusunog siya hanggang mamatay sa sagradong apoy? Parang nagsasakripisyo sa Diyos. I
Ipinahiwatig din nito na ang paraan ng pag-iingat ng holy water ay kailangang maging espesyal. Isa pa, matibay ang paniniwala ng mga taganayon, kaya hindi sila mabubulag ng pera.Ito ay magiging mahirap.Hindi pa rin alam ni Thomas kung ano ang "dakilang kabaitan". Ano ang dapat niyang gawin para makuha ang banal na tubig?Magiging mahirap kapag ganito.Doon rin, Pisces asked, “Ms. Mars, nalaman mo ba kung ang mga taong iyon ay nabuhay nang mas matagal pagkatapos nilang uminom ng banal na tubig? Baka gimmick lang na nakakaloko ng mga tao."Hindi lang Pisces ang may ganoong kaisipan. Nagtaka rin si Thomas.Pagkatapos ng lahat, si Thomas ay isang doktor, at hindi niya akalain na ang isang mangkok ng tubig ay magkakaroon ng ganoon kalakas na bisa.Gayunpaman, ang sagot ni Phoebe ay ginawa itong tila totoo. “Na-verify ko na talaga. May kilala akong tatlong tao na uminom ng banal na tubig, at sila ay namatay sa 101, 106, at 114, ang pinakanakakatakot, ayon sa pagkakabanggit!”“Oh, D