Sa isang salita ay muntik nang atakihin sa puso si Asher. Ang status niya ay naiiba kumpara sa chief officer in charge. Gaano man siya katapangan, hindi rin siya naglakas-loob na gumawa ng anuman sa chief officer in charge.Pagkatapos maintindihan ni Asher kung ano ang nangyayari doon, bigla niyang nalaman ang tunay na pagkatao ni Thomas.Magalang siyang tumayo sa tabi ni Thomas at napalunok. "Humihingi ako ng pasensya, kasalanan kong hindi ko nagawa ang duty ko ng maayos. Patawarin mo ako."Nagulat si Kaiser sa sinabi niya at sa sobrang gulat din ng permanent workers ay natulala nalang sila.Ang kanilang superior ay magalang kay Thomas. Gaano ka-noble si Thomas? Kinaway ni Thomas ang kanyang kamay at sinabing, "Dalawang application lang ang kailangan para sa isang permit. Tinuturuan mo ba ang mga subordinates mo na gawin ang ganitong bagay?Ang noo ni Asher ay punong puno ng malamig na pawis. "Hindi, ganito ang system namin. Ang subordinates nila ay ang implement ng mga charge
God of war?Ang bawat soldier sa west coast ay alam ang pangalang ito. Siya ay ang god ng west coast!Nanalo siya sa bawat laban, at hindi siya nag-fail sa pag-atake sa mga kaaway!Maraming narinig si Griffin tungkol sa legend na nakapalibot kay Thomas.Pero, ang status niya ay napakababa, at hindi pa niya nakikita si Thomas sa west coast.Ngayon, tuluyang natupad ang kanyang pangarap.Ang kakayahang magtrabaho sa ilalim ng God of War ay ang hiling ng bawat soldier sa west coast.Tumango si Griffin alang-alang sa kanyang anak na babae, para sa pagtupad sa kanyang hiling, at para sa pagpapabuti sa kanilang current situation."Handa akong sundin ka, God of War, upang i-conquer ang mundo at lumaban sa battle field!"Tulad ng sinabi niya, napaluhod siya sa isang tuhod at niyuko ang kanyang ulo. Ito ang kanyang pinakamataas na respeto kay Thomas."Haha!"Masayang tumawa ng malakas si Thomas. Inabot niya ang kanyang mga kamya para tulungang makabangon si Griffin bago sinabi niya, "H
"At saka, bibigyan kita ng one million dollars na startup funds. Sapat na ba?""Oo, higit pa sa sapat. Hindi ko na rin ito uubusin.” Si Griffin ay hindi pa nakakakita ng ganoong kalaking halaga ng pera dati, kaya't na-agitate siya na hindi niya alam kung ano ang dapat niyang sabihin.Tumango si Thomas. "Mahusay na sapat na. Lastlyi, huwag mo akong tawaging God of War. Tawagin mo lang akong Boss.”"Yes, Boss."Tinanong ni Griffin, "Boss, maayos mo akong tinatrato. Hindi ko talaga alam kung paano ko masusuklian ang kabaitan mo.""Gusto mo bang suklian?" Umupo si Thomas. "Gutom na ako. Pwede mo ba akong suklian sa pamamagitan ng pagluluto gamit ang mga ingredients na available sa kusina para makain ko."“Haha! Gagawin ko agad!"Inilagay ni Griffin ang kanyang anak na babae sa mini sofa sa lobby bago siya magtrabaho sa kusina.Habang nagluluto siya, pumikit si Nephele at tinitigan si Thomas.Ngumiti si Thomas. Tinanong niya, "Ano ang tinitingnan mo?""Gusto kong makita kung meron
Saglit na nag-isip si Felicia. Recently, talagang binago ni Thomas ang pananaw niya. Kahit mahirap pa rin siya at walang trabaho,masosolve niya ang lahat ng maayos.Kaya, dahan-dahang nagtiwala din si Felicia kay Thomas."Sige na, Tom, iiwan ko ito sayo.”"Kailangan mong maghanap ng reliable chef. Huwag mo akong ipahiya."Tumango si Thomas. "Mom, huwag mag alala, hindi ka mapapahiya."Tumayo si Felicia at sinabi, "Babalik ako sa room at magpahinga muna.Kayong dalawa din ay dapat mag-pahinga ng maaga. Kung may oras ka sa dalawang araw na ito, pwede mong ihanda ang regalo. Alalahanin mo na dalhin ito kasama sa birthday party ni Lola.Kailangan nating mag bigay ng courtesy.""Nakuha namin, mom."Bumalik si Thomas sa room kasama si Emma.Ihiniga ni Emma si Thomas sa kama bago siya tinitigan.Medyo natakot si Thomas dahil sa pagtitig sa kanya, kaya tinanong niya, "Ano… ang ginagawa mo?""Gusto kong makita kung ikaw ay isang alien sa balat ni Thomas Mayo, at sadyang nagkukunwaring ika
Kinaumagahan, ginising si Thomas ng maingay na ringtone ng cellphone.Maingat siyang bumaba sa kama, pinipilit na hindi magising si Emma. Pagkatapos, kinuha niya ang kanyang cellphone at lumabas ng room."Kumusta, Uncle Ben, ang aga mo ngayon ah.What’s up?"“Young Master, please pumunta ka sa company. Gusto kong ipakita sayo ang latest research outcome!"Mapait na ngumiti si Thomas. Si Ben ay matanda na, pero siya ay talagang free spirited, lalo na kung ito ay related sa Shalom Technology. Nag-focus pa nga siya sa trabaho niya na hindi na siya nag-abalang matulog at kumain.Binabaan ni Thomas,nagbihis, at sumugod sa Shalom Technology.Pagpasok pa lang niya sa office ay hinila na siya ni Ben para makapasok sa laboratory. Tinuro ni Ben ang isang product na mukhang isang wheelchair, at sinabi, "Young Master, tingnan mo ito."Sinukat ito ni Thomas at tinanong, "Ito ay… isang wheelchair?""Ikaw ay mali. Ito ang technological product ng isang new booster era. Booster ito.“Booster?
Dalawang araw na ang lumipas sa isang iglap, at dumating ang birthday ng lola ni Emma.Uncoincidentally, may nangyari sa reconstruction project sa pangunahing company ng Hill family, at kailangan ni Emma na maayos at ma-solve ito. Kaya, hindi siya nakapunta sa birthday party.Kaya, sila Johnson, Felicia, at Thomas lang ang sumugod sa birthday party.Ang banquet ay ginanap sa tuktok na restaurant sa city, na tinatawag na Crane Hill Restaurant. Kinuha nila ang pinakamagaling na chef para maghanda ng kabuuang limampung lamesa ng masasarap na pagkain.Inimbitahan ng Musk family ang lahat ng member ng family at kamag-anak. Inimbitahan pa nila ang ilang mga kaibigan na related sa business ng kanilang family.Pagkatapos dumating si Johnson at ang kanyang family, winelcome sila ng kapatid ni Felicia na si Adrian Musk. Matagal nang hindi nagkita sila Felicia at Adrian kaya hindi nila maiwasang mag usap ng konti pagkatapos ng kanilang pagkikita."Hindi ba pupunta si Emma?" Tanong ni Adrian
Sumimangot si Thomas. Ano dapat ang reaction niya sa ganitong kalokohan?Galit na sinabi ni Susan, "Felix Crawford, itikom mo ang mabahong bibig mo!""Hmph!"Sa panahon ng pagtatalo nila, official na nagsimula ang birthday party. Inihain ang mga mesa na may pinggan, at lahat ay nagsimulang kumain.Para magalit si Felix, sadya na pumili si Susan ng isang piraso ng karne at inilagay sa plato ni Thomas. Pagkatapos, sinabi niya sa isang coquettish tone, "Tom, subukan mo ang karne na ito at tingnan mo kung masarap ito."Napatingin sa kanila si Felix, at nagalit siya.Pinatay niya ang mga cutlery sa mesa bago niya itanong ng sarcastic, "Thomas, nabalitaan kong nanatili ka sa bahay ng asawa mo pagkatapos mong mag retoire mula sa military. Wala ka ring trabaho, di ba?"Lahat ng nasa mesa ay tumingin kay Thomas na may contempt.Ang mga son-in-law na umasa sa kanilang asawa ay dini-despise ng mga tao. Nang makita ng mga tao na tinatrato ni Susan si Thomas sa isang flattering na pamamaraa
Nagpatuloy silang lahat sa pagkain.Nag-vibrate ang cellphone ni Thomas. Nang mag-tap siya sa screen at tumingin, nakita niya ang isang text message na ipinadala ni Ben. [S-Class booster ay mai-dedeliver mamaya. Please tandaan at tanggapin ito.]Inilayo niya ang kanyang cell phone at nanatiling kalmado.Sa oras na ito, biglang nagtanong si Felix, “Thomas, ngayon ay birthday grandma mo. Hindi ka nagdala ng kung ano, 'di ba?"Hinawakan ni Thomas ang ilong niya. "Ang regalo ko ay maihahatid mamaya"“Mamaya? Haha! " Kinutya siya ni Felix. "Hindi ka nagbibigay ng dahilan dahil hindi mo kayang magbigay ng regalo, tama ba?"Ang iba ay nagsimulang ipakita sa kanya ang mga titig na puno ng contempt.Umiling si Felix. "Hindi ito kakaiba. Kapag ang isang lalaki ay walang anumang kita at kailangang umasa sa kanyang asawa, paano siya magkakaroon ng anumang pera para makabili ng anumang regalo? Kasalanan ko ito. Sobra para sayo ang bumili ng regalo."Nagtakip ng bibig ang mga tao sa mesa at
Isang partikular na katangian ang nararapat na bigyang pansin: ang lahat ng mga taong kasalukuyang may sakit ay mula sa tribo, at walang mga turista na dumaranas ng kakaibang sakit na marka sa ngayon.Nagulat si Phoebe. “May ganyan talaga? Kung gayon bakit sinuri ng waiter ang aming mga braso sa unang lugar?"Sagot ni Thomas, “It’s just a formality. Bagama't walang mga turistang nagkasakit sa ngayon, hindi ito nangangahulugan na ang mga turista ay tiyak na hindi magkakasakit."After a pause, he said, “But if you assume that tourists really won’t get sick, that means na ang kakaibang mark disease ay kakalat lang sa loob ng tribo. Dapat mong tandaan ang panaginip ng Great Elder: ang masamang tao ay miyembro din ng tribo."Ibig sabihin, ang lahat ng panganib ay talagang nakakulong sa tribo at walang kinalaman sa mga turista. Samakatuwid, ang mga turista ay maaari pa ring kumain at uminom, at gawin ang anumang gusto nila. Ang mga tao lang sa tribo ang nabubuhay sa takot.”Matapos maki
Medyo napatulala si Phoebe. Napakagulo ng sitwasyon. Paano ito magiging once-in-a-lifetime opportunity para sa kanila?Tinanong niya, "Ano ang ibig mong sabihin?"Ipinaliwanag ni Thomas, "Kung ang lahat dito ay mapayapa at walang mangyayari, mahirap para sa amin na makuha ang sagradong apoy."Pero nakita mo na. Ang lugar na ito ay magulo, at ang mga tao ay natatakot. Kung kaya nating lutasin ang problema at mawala ang kakaibang sakit na tanda, isipin mo ito, hindi ba't malaki ang pabor sa atin ng tribo?"Hindi naman masyadong malaki kung gantihan tayo ng sagradong apoy, di ba?"This time, naiintindihan na siya ni Phoebe.Tumango siya. Ito ay totoo. Kung matutulungan nila ang tribo na maalis ang kakaibang sakit na marka, madali nilang makuha ang sagradong apoy.Ang problema, madali bang gumaling ang kakaibang sakit na marka?Tinanong ni Phoebe, “Kung gayon, paano mo matutuklasan ang masamang tao?”Humagalpak ng tawa si Thomas.Uminom siya ng tsaa bago niya sinabing, “Well, fir
"Bukod dito, para maiwasan ang masasamang tao na mag-alala tungkol sa anumang bagay, nangako ang Great Elder na pakikitunguhan nila nang maayos ang kanilang mga pamilya, at maglalabas din sila ng malaking halaga ng welfare allowance."Nang marinig ito ni Thomas at ng grupo, naunawaan nila ang nangyayari sa tribo.Sinabi ni Thomas, "Kung gayon, ang dose-dosenang mga tao na nasunog noong nakaraang buwan at ngayong buwan ay masasamang tao na nakagawa ng mga krimen?"Madiin na tumango ang waiter.Aniya, “Actually, kapag may nag-step out, natuwa ang mga tao dahil akala nila ay mawawala na rin sa wakas ang kakaibang sakit na marka. Sa hindi inaasahan, pagkatapos masunog ang unang tao, ang kakaibang sakit na marka ay patuloy na umiral, at walang palatandaan na ito ay mawawala!"Gayunpaman, ang pangalawa at pangatlong tao ay lumabas."Ang mga tao ay sinunog hanggang sa mamatay, ngunit ang kakaibang sakit ay nanatili. Parang untreatable.”Sa sandaling iyon, mapanlait na sinabi ng Pisces,
Huminto muna siya saglit bago niya ipinagpatuloy ang sasabihin, “May mga tsismis na nagsasabing palagi kaming nagsusunog ng mga tao dito. Hangga't gusto ito ng mga tao, maaari silang sunugin ng sagradong apoy upang sunugin ang kanilang mga kasalanan. Iyan ay talagang hindi tumpak. Mabait ang mga matatanda, kaya hindi nila sinusunog ang mga tao bilang bahagi ng kanilang libangan."Nang marinig iyon ni Phoebe, bahagya siyang nag-pout.Medyo iba ang sitwasyon sa pagpapakilala niya.Noong una ay naisip niya na ang sinuman ay maaaring masunog ng sagradong apoy, at maaari silang mamatay hangga't gusto nila ito. Iyon ay talagang hindi totoo. Hikayatin pa rin ng matanda ang mga tao laban dito kung maaari.Tila lahat ng narinig niya ay peke, at kailangan niyang makita ang sitwasyon para sa kanyang sarili."Ano kaya ang mangyayari sa seremonya ng pagsunog ng sagradong apoy bukas?" tanong pa ni Thomas.Nang banggitin niya ito, bahagyang nagdilim ang ekspresyon ng waiter, at napabuntong-hini
Nang makita ni Thomas at ng barkada ang sasakyan na papaalis, agad silang nakakita ng isang maliit na restawran, naupo, at nag-order ng ilang pagkain.Hihintayin nilang dumating ang kanilang mga pagkain habang pinag-uusapan nila ang pagkasunog bukas habang kumakain sila.Gayunpaman, bago sila gumawa ng kanilang order, isang waiter ang lumapit at nagsabing, “Hello, pwede bang igulong mo ang iyong mga manggas at ipakita sa akin ang iyong mga braso?”Anong kakaibang kahilingan iyon?Nagkatinginan si Thomas at ang kanyang grupo, na medyo naguguluhan. Habang ito ay isang tribo sa kanayunan, hindi dapat umiral ang gayong kakaibang kaugalian, tama ba?Nandoon lang sila para kumain, kaya bakit kailangang suriin ang kanilang mga braso?Tanong ni Pisces kay Phoebe, “Ms. Mars, kaugalian din ba ito sa lugar na ito?”Si Phoebe naman ay mukhang naguguluhan. Hindi niya inaasahan na mangyayari ito. Bago siya makarating doon, hindi niya alam na may ganoong kaugalian ang lugar, kaya hindi rin niy
Sa huli, tinanong ni Thomas ang huling tanong. "Alam mo ba ang mga pangalan ng dalawang tribo?"Humagalpak ng tawa si Phoebe. "Walang nakakaalam ng kanilang mga pangalan sa mahabang panahon. Ngayon, ang isa ay tinatawag na Divine Water Tribe habang ang isa naman ay tinatawag na Sacred Fire Tribe."Tumawa din si Thomas. "Ang mga pangalang ito ay madaling matandaan."Habang nagsasalita sila, nakarating ang kanilang sasakyan sa isang T-junction, at pinahinto ni Pisces ang sasakyan."Saan tayo pupunta?"Sinabi ni Phoebe, “Ang kaliwa ay ang daan patungo sa Divine Water Tribe, at ang kanan ay ang daan patungo sa Sacred Fire Tribe. Ikaw ang bahalang pumili sa kaliwa o kanang bahagi."Nag-isip sandali si Thomas bago niya itinuro ang daan sa kanan at sinabi, "Pumunta tayo sa Sacred Fire Tribe."Pagkatapos ng lahat, ang sagradong apoy ay madaling makuha, habang maaaring hindi nila makita ang anumang banal na tubig. Matapos pag-isipan ito ni Thomas, nagpasya siyang pumunta at tingnan kung
"Ang mga tao ay nagmula sa iba't ibang panig ng mundo, at nakagawa sila ng lahat ng uri ng krimen na nagpagalit sa iba at sa Diyos. Sa palagay ko mayroong mga dalawampung tao na nasusunog hanggang sa mamatay sa pamamagitan ng sagradong apoy bawat taon."Ito ay talagang nakakagulat na numero at insidente.Sino ang makakaalam na matanto ng masasamang taong ito ang pagkakamali ng kanilang mga ginawa at magkusa na magpakamatay?Para sa mga taong ito, ang pagkakaroon ng sagradong apoy ay talagang isang kaluwagan at pagtubos, kaya ito ay may mahalagang kahulugan.Napabuntong-hininga si Thomas. Ngayon naiintindihan na niya kung bakit ngayon lang sasabihin ni Phoebe ang ginawa niya.Sa katunayan, lahat ay makakakuha ng sagradong apoy. Hangga't gusto mo, makukuha mo.Pero kahit na ganito, ang sagradong apoy ay hindi direktang ibibigay sa iyo. Sa halip, susunugin ka nito hanggang sa mamatay ka.Ang iyong buhay ay magtatapos sa sandaling nakilala mo ang sagradong apoy!Parang nakakatakot
Magulo iyon. Humalakhak si Thomas bilang pagbibitiw habang umiiling. Alam niyang hindi magiging ganoon kadali ang mga susunod na pangyayari.Kumunot ang noo ni Pisces at nagtanong, “What the heck? hindi ko maintindihan. Hindi mo ba sinabi na kahit sino ay maaaring makakuha ng sagradong apoy ngayon? Bakit bigla mo na lang sinasabi na mamamatay ang mga nakakakuha nito? Anong ibig mong sabihin?"Mabilis na binigyan ni Phoebe ng sagot ang Pisces sa kanyang pagkataranta.She patiently answered, “Tulad ng sinabi ko kanina, talagang nagtutulungan ang dalawang tribo. Ang isa ay may pananagutan sa pagbibigay ng mga gantimpala, habang ang isa ay namamahala sa mga parusa. Ang banal na tubig ay ginagamit upang gantimpalaan ang mga tao ng malaking kabaitan, habang ang sagradong apoy ay ginagamit upang parusahan ang mga taong lubhang kasamaan."ha?Sabi ni Pisces, “Ibig bang sabihin kapag may gumawa ng masama, masusunog siya hanggang mamatay sa sagradong apoy? Parang nagsasakripisyo sa Diyos. I
Ipinahiwatig din nito na ang paraan ng pag-iingat ng holy water ay kailangang maging espesyal. Isa pa, matibay ang paniniwala ng mga taganayon, kaya hindi sila mabubulag ng pera.Ito ay magiging mahirap.Hindi pa rin alam ni Thomas kung ano ang "dakilang kabaitan". Ano ang dapat niyang gawin para makuha ang banal na tubig?Magiging mahirap kapag ganito.Doon rin, Pisces asked, “Ms. Mars, nalaman mo ba kung ang mga taong iyon ay nabuhay nang mas matagal pagkatapos nilang uminom ng banal na tubig? Baka gimmick lang na nakakaloko ng mga tao."Hindi lang Pisces ang may ganoong kaisipan. Nagtaka rin si Thomas.Pagkatapos ng lahat, si Thomas ay isang doktor, at hindi niya akalain na ang isang mangkok ng tubig ay magkakaroon ng ganoon kalakas na bisa.Gayunpaman, ang sagot ni Phoebe ay ginawa itong tila totoo. “Na-verify ko na talaga. May kilala akong tatlong tao na uminom ng banal na tubig, at sila ay namatay sa 101, 106, at 114, ang pinakanakakatakot, ayon sa pagkakabanggit!”“Oh, D