Tumigas ang buong katawan ni Luna nang marinig niya ito, na para bang tinamaan siya ng kidlat. Paanong nangyari na… Nang makita na naghihinala si Luna, mabilis na pinindot ni Theo ang ‘play’ sa isang recording ng phone call kay Gwen. “Pakiusap, tulungan mo ako!” Tumunog ang mahinang boses ni Gwen mula sa kabilang linya ng phone sa sandali na pinindot niya ang ‘play’. “Theo, pakiusap, iligtas mo ako… Baka mamatay na ako…” “Alam ni Luke na hindi maganda ang pakiramdam ko kahapon, at kahit na makita niya na akong dinudugo, hindi siya tumigil at sa halip ay umalis na siya pagkatapos akong bigyan ng dalawang tablet na nagpapatigil ng pagdurugo…” “Wala akong paraan para tawagan ang mga tao sa labas. Natawagan lang kita pagkatapos akong kaawaan ng chef at pinahiram niya ang phone niya sa akin ng ilang minuto…” “Malapit na akong mamatay… Sinabi ng mga guard na kung walang utos ni Luke, hindi nila ako pwedeng palabasin, kahit na malapit na akong mamatay, at ngayon ay hindi nila ma
Kinagat ni Luna ang labi niya, at pagkatapos ng ilang sandali, hindi niya alam kung ano ang isasagot niya. Dati, si Joshua ang kasintahan niya, ang tatay ng mga anak niya. Hindi niya kailangan ng rason para humingi ng tulong kay Joshua, at hindi niya rin kailangan sumagot sa “Bakit ko naman gagawin ‘yun?” Sa huli, ang relasyon nila ay hindi tulad ng dati. Si Joshua ang mortal na kaaway ng pamilya Landry, at si Luna ang tagapagmana ng pamilya Landry. Si Joshua ang CEO ng Lynch Group, at si Luna ang CEO ng Landry Group. Naging miyembro sila ng magkasalungat na magkalaban; magkaribal sila. Isang himala na nga hindi sila nag aaway sa tuwing magkikita sila, ngunit sa mga sandaling ito, humihingi ng tulong si Luna mula kay Joshua. Bakit ito gagawin ni Joshua? Bakit niya tutulungan ang mortal na kaaway niya? Isa siyang negosyante, at hindi siya gagawa ng kahit ano kung hindi ito para sa ikabubuti niya. Gayunpaman, para iligtas si Gwen, kailangan nila magmadali. Kinagat
“Sige, tatanungin ko siya kung paano.” Pagkatapos, ibinaba na ni Joshua ang phone. Tumingin siya ng malamig sa tatlong tulalang mga taong nasa harap niya bago siya ngumisi. Pinadala niya na si Lucas para iligtas si Gwen habang pinapakinggan niya ang recording ni Theo para kay Luna. Pamilyar si Lucas sa mga hideout ni Luke sa Merchant City. Sinabi lang ni Joshua na kailangan niya ng kapalit mula kay Luna para biruin ito, ngunit hindi niya inaasahan na gagamitin ni Luna ang katawan niya para makipagkasundo kay Joshua. Ano ang tingin ni Luna sa sarili niya? Anong klaseng tao ba ang tingin nito sa kanya? “Hahanapin ko si Dr. Liddell.” Si Jim ang unang bumalik sa sarili. Huminga siya ng malalim at umalis na siya. Tumitig si Luna sa lalaking nakatayo sa harap niya. Hindi niya inaasahan na si Joshua ay… magpapadala ng mga tauhan para iligtas si Gwen bago pa man humingi ng tulong si Luna sa kanya. Ibig sabihin ba ay… kanina pa pinapakinggan ni Joshua ang usapan nila?
“Walang nangyari?” Tila naalala ni Luna na may tao sa dinner party na nagsabi na kailangan niyang makipagtalik sa isang tao para malabanan ang epekto ng gamot. Kung hindi sumiping sa kanya si Joshua, bakit pala gising siya? Hindi lang ‘yun, ngunit paano malalaman ni Theo na walang nangyari sa pagitan ni Joshua at Luna? Lumunok si Theo nang makita niya ang pagkalito sa mga mata ni Luna. Kung sabagay, ito ang babaeng minahal niya dati, kaya’t mahirap para sa kanya na ibunyag si Luna ng ganito. Kung sabagay, sinabi ni Luna na sumiping si Joshua sa kanya at ginamit niya pa ito para gumawa ng kasunduan kay Joshua, ngunit sa mga sandaling ito, kailangan sabihin ni Theo na mali si Luna sa harap nito. Gayunpaman… Hindi pwedeng baguhin ang katotohanan. Huminga ng malalim si Theo at nagpaliwanag siya, “Nakatira ako sa bahay ni Joshua simula nang umalis ako ng bahay mo.” “Dahil dito, nandoon ako noong dinala ka ni Joshua sa bahay niya, at nasaksihan ko ang lahat ng nangyari.”
Kahit na alam niya na niligtas siya ni Gwen, nag aalala sina Luna at Theo tungkol sa kanya. Ang kondisyon ni Gwen at ang pagpirma ng kontrata kay Mr. Hanson ay ang mga rason kung bakit babalik na si Luna sa Merchant City ng madaling panahon. Kaya naman, wala siyang magawa kundi sabihin ito kay Jim. Bago pa umalis, pumunta silang dalawa sa kwarto ni Rosalyn para tumingin ulit. Hawak pa rin ni Charles ang kamay ni Rosalyn, pareho pa rin ang binubulong niya tulad ng dati. Hindi tumigil si Charles, kahit isang minuto. Kahit na may namumuo nang mga bula sa bibig niya, walang tigil pa rin siya sa pagsasabi ng mga salitang ito. May isa sa mga assistant na nagbigay ng base ng tubig, ngunit tinapon niya ito ng hindi man lang nakakainom, inakusahan niya ang assistant na gusto nitong lunurin si Rosalyn. Nang makita ito, walang magawa si Jim kundi utusan si Dr. Rachel na alagaan ng maingat ang mga magulang nila habang wala sila. “‘Wag kayong mag alala.” Ngumiti si Dr. Rachel. “Ka
Gayunpaman, sinabi ni Joshua na hindi niya kayang bitawan si Luna… Makalipas ang ilang sandali, nagbuntong hininga si Caleb. “Salamat sa Diyos at hindi ako interesado sa mga babae.” Ngumisi si Joshua at elegante niyang ibinaba ang baso niya. “Isipin mo na lang na isa akong makulit na tao.” “Ang kailangan mo lang gawin para tulungan ako ay imbestigahan mo ang taong si Quentin Simms.” Bakit sasabihin ng lalaking ito na kapatid siya ni Rosalyn? Paano siya naging isang inaanak ni Granny Quinn? Kahit na ginamit niya ang lahat ng koneksyon niya, ang tanging bagay na nahanap niya tungkol sa lalaking ito ay, tulad ni Rosalyn, dati siyang mula sa Lincoln City. Kaya naman, baka mas maging malinaw ang mga nangyari kapag natuklasan niya ang tungkol sa dating buhay nito. “Sige, tutulungan kita.”… Nang makarating sina Luna, Jim, at Theo sa Merchant City, tanghali na. Paulit ulit ang pagtawag ni Charlotte habang nasa kotse si Luna, at dahil kasama ni Luna si Jim, hindi sinagot ni
Tama ang assistant; ang babaeng kausap ni Luna sa video ay napakaraming patong ng damit na hindi na makilala ang mukha. Gayunpaman, mas pamilyar si Jim sa kanyang frame. Ito ang babaeng dati niyang pinapahalagahan ng buong puso, kaya paano niya makakalimutan? Hindi lang iyon, nakilala rin niya ang babaeng nakatayo sa tabi nito, na sinusubukang kilalanin ng assistant.Si Roanne. Ang nakababatang kapatid na babae ni Charlotte, na nagtatrabaho kay Charlotte bilang isang assistant sa loob ng maraming taon. Silang dalawa ay hindi mapaghihiwalay. Hindi napigilan ni Jim na magalit nang makita ang masunurin at maamong mukha ni Luna habang kausap si Charlotte. Hindi kataka-taka kung bakit biglang naging matapang si Luna, isang babaeng bihasa sa disenyo ng alahas ngunit wala pang karanasan sa negosyo, at nag-utos pa na gibain ang kanyang bahay. Hindi nakakagulat na matagumpay na napagtagumpayan ni Luna ang negosyo ni Mr. Hanson. Si Charlotte pala ang may pakana ng lahat ng ito
“Ang dahilan kung bakit mabilis na nakalaya si Luna sa kulungan ay kagagawan rin ni Charlotte.” “Ginagamit lang niya si Luna para makuha ang gusto niya, at para naman sa ultimate goal niya, sigurado akong may mas magandang ideya ka kaysa sa akin.” Mahigpit na hinawakan ni Jim ang phone niya. Maraming taon na ang nakalilipas, lubos siyang nadismaya sa ginawa ni Charlotte, ngunit sa parehong oras, siya ang pinakamalapit na tao sa kanya at kahit na noon pa ay engaged na siya sa kanya. Dahil dito, hindi niya napigilan ang sarili na sirain ang pangako nito sa kanya at na-stuck sa dilemma. Sa wakas, si Charles na ang tumayo para sa kanya at naglantad sa mga kasinungalingan ni Charlotte, at pinadala pa si Heather para palayasin si Charlotte palabas ng Merchant City. Gayunpaman, sa sandaling ito, bumalik si Charlotte sa sandaling si Heather ay pinalayas na sa pamilya. Malinaw kung ano ang gusto niya. Naisip ni Charlotte na hangga't wala si Heather sa larawan, patatawarin siya n
Kumunot ang noo ni Luna nang marinig niya ito.Kailangan niyang itago si Gwen kapag bumisita si John sa kanila. Kasabay nito, kailangan niya ng ibang tao para magpanggap na si ‘Andie Larson’.Habang iniisip ito, nagbuntong hininga si Luna at tumingin siya ng makahulugan kay Tara.Naintindihan ito ni Tara at tumango siya, pagkatapos ay naglakad siya pabalik ng elevator kasama si Luna.Nang sumara ang pinto, nagbuntong hininga si Tara at sinabi niya ng pagod na tono, “Salamat sa Diyos at nabigo si Robyn ng memorya niya. Kung hindi, sira na ang lahat ng plano natin.”Tumango si Luna. Pagkatapos, tumingin siya kay Tara at tinanong niya, “Oo nga pala, paano nagkakilala si John at ang tatay ni Gwen?”Kahit na si Andy ay dinala ng mga tauhan ni Tyson sa Sharnwick City. Paano napunta sa parehong kwarto si John at sumalo pa siya ng bala para dito?Kinidnap rin ba si John ng mga taong ito? Kung ganun, bakit nila ito ginawa?Nang mabanggit ito, nagbuntong hininga si Tara at nagpaliwang si
Sumilip si Luna sa crack mula sa pinto.May suot na hospital gown si John, nakaupo ito sa kama at kumakain habang kausap si Robyn. “Sinabi ba talaga ‘yun ni Miss Moore?”Tumango si Robyn. “Nakasalubong ko rin sa elevator ‘yung babae na bumili ng tanghalian na ito kanina. Hindi ka maniniwala, konektado din siya kay Miss Moore! Magpinsan sila sa kasal!”Huminto ang kamay ni John, halata na nabigla siya. Tumawa siya at tinanong niya, “Talaga? Nagkataon nga naman.”“Tama ka! Maliit ang mundo natin!” Tumango si Robyn. “Hindi lang ‘yun, pero dahil magpinsan sila sa kasal, may koneksyon din siya sa lalaking niligtas mo kagabi. Sa tingin ko ay ang pangalan niya ay…”Napatalon ang puso ni Luna sa lalamunan niya nang marinig niya ito.Nagkaroon siya ng isang malaking pagkakamali. Hindi niya sana babanggitin ang pangalan ni Gwen kung alam niya lang na si John ang lalaking nagligtas sa tatay ni Gwen!Malapit na masira ang sikreto nila!Habang iniisip ito, hindi niya mapigilan na tumingin k
Tumaas ang mga kilay ni Luna kay Tara. “Sinasabi mo ba na anim na buwan mo nang alam ang tungkol kay Anne at John?”Tahimik ng ilang sandali si Tara bago siya tumango. “Oo.”Huminga siya ng malalim at tumitig siya ng seryoso kay Luna. “Dati, ang lahat lang ng alam ko tungkol sayo ay pinakasalan mo ang pinsan ko at biniyayaan kayo ng triplets. Nabalitaan ko rin na sa isang punto, naging malapit ka kay Christian, pero wala na akong ibang impormasyon maliban dito. Isang araw, sinabi ng tita ko sa akin na ikaw, ang asawa ng pinsan ko, ay walang iba kundi si Moon, ang paboritong jewelry designer ko.”“Simula nang matuklasan ko ito, napunta ang atensyon ko sayo at naghanap ako ng mga balita tungkol sayo. Dahil dito, alam ko ang tungkol sa murder at trial mo, kaya alam ko ang tungkol kela Anne at John.”Lumaki ang mga mata ni Luna sa gulat.Hindi siya makapaniwala na si Tara ay palihim na isa sa mga fans niya, sa punto na binabantayan nito ang balita tungkol kay Luna kahit na nakatira si
Matagal na natulala si Luna.Sa huli, bumalik siya sa sarili at humawak siya ng sabik sa braso ni Robyn. “Sinasabi mo ba na ang kapatid mo ang nagligtas sa lalaki na hinahanap ng lahat sa buong bayan?”Hindi inaasahan ni Robyn ang reaksyon ni Luna. Napaatras siya sa takot at tumango siya. “O… Oo.”Bakit sabik si Luna na marinig ito?Kumunot ang noo niya at tinanong niya, “Miss, kilala… mo ba ang kapatid ko? O may koneksyon kayo sa matandang lalaki kagabi?”Sasagot sana ng oo si Luna sa mga tanong na ito nang sumingit si Tara. “Syempre may koneksyon siya sa matandang lalaki. Asawa siya ng pinsan ko, kaya may koneksyon siya sa matandang lalaki na niligtas ng kapatid mo. Sabik lang siya na makilala ang lalaki na lumigtas sa buhay ng matandang lalaki.”Pagkatapos, tumingin siya kay Luna. “Hindi ba, Luna?”Napahinto ng ilang sandali si Luna, pagkatapos ay tumango siya. “Oo, masaya lang ako na ligtas siya ngayon.”Pagkatapos, lumingon siya para tumitig ulit kay Robyn. “Kamusta na ang
“Um…”Ngunit, bago pa sumagot si Tara, sumingit si Robyn. “Hindi ba’t sinabi ko sayo na ang kapatid ko ay nabaril? Ito ay dahil pinoprotektahan niya ang isang matandang lalaki kagabi.”“Nakidnap silang pareho, at ang lalaki na ‘yun ay papatayin dapat ng kidnapper. Kung hindi humarang ang kapatid ko para iligtas ang lalaking ‘yun, patay na dapat siya ngayon.”“Si Miss Moore ay ang kamag anak ng lalaki at pumunta siya dito para pasalamatan kami.”Pagkatapos, pinakita niya ang card kay Luna at sinabi niya, “Gusto niya kaming bigyan ng gantimpala kapalit ng kabaitan ng kapatid ko. Desperado kami sa pera, pero ayaw itong tanggapin ng kapatid ko. Ayaw niyang isipin ng iba na may ibang rason ang kabaitan niya.”Napahinto si Luna nang marinig niya ito. Kumunot ang noo niya, tumingin siya kay Tara. “Ang ‘kamag-anak; na ito ay ang tatay ni Gwen, hindi ba?”Alam ni Luna ang tungkol sa nangyari kagabi. Dahil niligtas ng mga tauhan ni Joshua si Andy kagabi at ang kapatid ni Robyn ay nabaril d
“Hindi ko kailangan ng special treatment.” Ngumiti si John kay Tara. “Ang gusto ko lang ay ang isang oportunidad para sumama.”Kumunot ang noo ni Tara dahil dito, ngunit wala siyang sinabi. Sa huli, tumalikod siya at umalis na siya ng kwarto.Sa kanyang ikinagulat, nakasalubong niya si Luna, na siyang kakalabas lang ng elevator.Nabigla din si Luna na makita si Tara.Siguradong si Tara, na siyang obsessed kay Joshua, ay nasa Moore Group dapat kasama si Joshua, nagpapalipas ng oras kasama ang paboritong ‘pinsan’ nito. Bakit pala nasa hospital si Tara?“Hello, Luna.” Ngumiti ng nahihiya si Tara nang makita niya si Luna.Kumunot ang noo ni Luna at tumingin siya ng malamig kay Tara. “Ano ang ginagawa mo dito?”Nandito ba si Tara para makita si Gwen? Hindi niya maintindihan; hindi kilala nila Tara at Gwen ang isa’t isa. Bakit bibisita si Tara kay Gwen?Huminto si Tara, ngunit bago pa siya makagawa ng dahilan, tumunog ang boses ni Robyn sa likod niya. “Miss Moore!”Tumakbo si Robyn
Bumangon si John mula sa kama nang mabanggit ang matandang lalaki. Pagkatapos ay tumitig siya ng nakakunot ang noo kay Tara. “Ayos lang ba siya? Nawalan ako ng malay pagkatapos akong mabaril kagabi, kaya hindi ko alam kung ano ang nangyari sa kanya. Naaalala ko na dumating ang mga tauhan niyo sa oras… Ayos lang ba siya ngayon?”Kahit na ang ginawa ng matandang lalaki ang rason kung bakit nabaril si John, naiintindihan ni John ang pananaw ng lalaking ito. Pagkatapos makulong ng maraming araw, hindi nakakapagtaka na magiging balisa ito na makatakas.Hindi mapigilan ni John na isipin na kung ang lalaking ito ay nakakuha ng sakit mula sa pagkakakulong, lalo na at matanda at mahina na ito.Kumunot ang noo ni Tara nang mapansin niya na nag aalala si John. Mukhang hindi nagpapanggap si John sa pag aalala niya.Ayon kay Joshua, hindi alam ni John na ang lalaking niligtas niya ay ang tatay ni Gwen. Base sa reaksyon ni John, alam na ni Tara na tama si Joshua.Ngumiti si Tara at sumagot siya
Hindi kaya’t sinasabi ni John ang katotohanan?Habang iniisip ito, tumingin ulit si Tara kay Robyn.Medyo kinakabahan si Robyn habang sinusuri ng ganito. Nahihiya siyang tumawa at sinabi niya, “Nice to meet you, Miss Moore. Ako ang kapatid ni John, si Robyn.”Pagkatapos, tinaas niya ang kamay niya kay Tara.Kumunot ang noo ni Tara habang kinamayan niya si Robyn. “Nabalitaan ko na may sakit ka?”Tumigas ang kamay ni Robyn. Nakalimutan niya ang tungkol sa instructions ni John!Ngumiti siya, sinubukan niyang maging kalmado. “Opo. Nagkaroon ako ng kakaibang sakit at humihina ang katawan ko, at kailangan ko ng surgery para mabuhay.”Pagkatapos, lumingon siya para tumingin ng masama kay John. “Sinabi mo ba ito sa lahat? Hindi ba’t sinabi ko sayo na ‘wag mo ipagkalat ang tungkol sa sakit ko?”Tumawa si John. “Malalaman din naman ni Miss Moore ang tungkol dito dahil magkakasama kami sa trabaho.”Medyo naabala si Tara dahil dito. Pinadala siya ni Joshua para bantayan si John at malaman
“Ayos lang. Hindi ko siya niligtas para sa pera.” Ngumiti si John habang tinaas niya ang kamay niya para kunin ang kutsara at tinidor mula kay Robyn.Nagtataka rin siya tungkol sa binanggit ni Robyn, ngunit sa katotohanan, hindi siya nagsisi sa desisyon niya. Kahit na pumunta siya doon para sa pera, hindi ito ang motibasyon niya noong tumalon siya sa harap ng bala.Ginawa niya ito ng hindi nag iisip. Kahit na ibalik niya ang oras, ililigtas niya pa rin ang lalaking ‘yun ng hindi nagdadalawang isip.Nagbuntong hininga si Robyn at tumingin siya kay John. “Pero John… makakapunta ka pa ba sa public bid sa katayuan mo ngayon?”Namutla si John dahil dito. Makalipas ang ilang sandali, ngumiti siya kay Robyn at sinabi niya, “Syempre naman. Ang balikat ko lang ang nasaktan, hindi ang utak ko, kaya makakapag trabaho pa rin ako tulad ng dati at makapag handa ako para sa bid. ‘Wag kang mag alala. Alagaan mo na lang sina Anne at Sammie, at ako na ang bahala sa lahat.”Pagkatapos, tumingin siya