Kabanata 1310

"Ngayon... hindi ko na kaya." Isang mapait na ngiti ang pinakawalan niya at tinitigan si Joshua. “Sa sobrang haba ng buhay ko, wala na akong pinagsisisihan. Ang tanging taong inaalala ko ay ikaw.

“Namatay ang nanay mo noong ipinanganak ka, at kahit kailan ay hindi ka inalagaan ng tatay mo, kaya ako ang nagpalaki sa iyo. Alam ko kung gaano katigas ang ulo mo at kung gaano ka kalungkot…”

Dahil doon, napatingin si Granny Lynch sa pinto. Nakikita niya ang apat na tao sa pamamagitan ng matte na salamin.

Si Neil ay nakaupo sa kanyang wheelchair habang si Nigel ay nakatayo sa kanyang likuran. Nakayuko naman si Luna sa harap ni Nellie, pinupunasan ang mga luha sa mukha.

Tinitigan ni Lola Lynch ang malabo nilang silweta sa salamin, isang malabong ngiti ang naglalaro sa kanyang mga labi. “Mabuting babae si Luna. Natutuwa ako na nasa tabi mo siya, at labis akong naantig na handa siyang magsakripisyo para sa isang matandang tulad ko, ngunit…”

Inangat niya ang ulo niya para tingnan si Jos