It's ten minutes before ten nang makarating siya sa kanyang kumpanya. There are a lot of reporters outside, kukuyugin na sana siya ng mga ito para sa isang ambush interview pero mabuti na lang nagpadala pa si Rain ng dagdag na tauhan para protektahan siya which she was thankful for.Habang naglalakad siya, hindi niya maiwasang libutin ng tingin ang paligid. All eyes were on her pero hindi na ito gaya ng dati na paghanga ang nasa mga mata ng mga tao. She could clearly see some had a disgust look on their face while others do have those judgemental glances. Agad namang napapawi ang mga iyon tuwing nahuhuli niya itong nakatingin sa kanya. Bumati man sa kanya ang mga ito, mabilis namang yumuyuko at mabilis na tumalilis palayo sa kanya pagkatapos.She was hurt kung paano mabilis na nagbago ang paningin ng mga tao sa kanya dahil lang sa mga larawang lumabas but on the other hand, she can't blame them. People only believe what they see. Sariling ina niya nga hindi naniwala sa kanya, sila pa
A Few Hours ago…"Ma'am Felice, may naghahanap po sa inyo sa labas," anunsyo ni Manang Lucia.Natigil siya sa pagbabasa ng ilang dokumento nakarating sa kanya mula sa pinagkakatiwalaan niyang tauhan sa kumpanya. Napag-alaman niyang ilang milyon na ang nawawala sa kanilang kumpanya na may kinalaman sa proyekto nitong mga nakaraang buwan. She knows Katerina is smart but she guesses that she didn't notice it. Masyadong ukupado ng ibang bagay ang utak ng kanyang anak kaya marahil hindi nito napansin agad ang problemang iyon. Subalit kahit may hinala na siya kung sinuman ang salarin, wala pa siyang sapat na ebidensya sa ngayon kaya malaya parin ito."Sino daw siya Manang?""Ghost Helios Moretti daw po ang pangalan Ma'am. Hindi ko po muna pinapasok kasi hindi naman po siya pamilyar sa'tin," tugon naman ng kanyang mayordoma."Ano raw ang sadya?""Tungkol daw po kay Ma'am Katerina."Mabilis siyang nag-angat ng tingin nang marinig ang pangalan ng kanyang unica hija. Isa rin ito sa pinoproblema
Dahil sa labis na pag-aalala sa kanyang bestfriend at sa pag-aasam na makita ito, hindi na nag-atubili pa si Katerina na sumunod kay Isaac sa Dimicri International Airport. Isaac will be taking a private flight at dahil matalik nitong kaibigan ang may-ari ng naturang airport mas mapapadali ang paglipad nila patungong Japan. Rain's men also come with them."How did the emergency meeting go?" Tanong ni Isaac nang makasakay na sila sa eroplano.Malungkot siyang ngumiti. "It didn't go well as expected. I was being terminated from being the CEO but my position as the Vice President was still untouched," kwento niya rito."Ayos ka lang ba? I'm sorry for dragging you out of the country knowing that your husband is still in the hospital at may iba ka pang pinagdadaanan," hinging paumanhin ng lalaki."Don't say that Isaac. I want to see my best friend too. Isa pa, hindi rin naman ako makakapasok sa ospital kahit na gusto kong makita si Damon," malungkot niyang tugon."Wilma is so lucky to have
Hilaw na tumawa si Katerina para kahit papaano, ibsan ang panginginig ng kanyang kalamnan dahil sa sinabi ni Damon. Pilit siyang ngumiti at inabot ang kamay ni Damon na kasalukuyang nakapatong sa mesa. Right then she also realizes that her husband isn't wearing their wedding ring anymore."D—damon, stop joking around. Hindi na maganda yung biro mo. Is this a prank?May secret camera pa dito sa paligid?" naluluha niyang tanong at inilibot ang tingin sa buong restaurant."Who said I'm kidding Miss Romano. Did you see any hint of raillery in my eyes? There's no hidden camera here and this isn't a prank either," balewala nitong sagot.Tumitig siya sa mga mata ng lalaki. Gaya nga ng sabi nito, walang bahid ng pagbibiro ang mga mata ni Damon. Walang emosyon itong nakatitig sa kanya. Dahan dahan niyang binitiwan ang mga kamay nito at muling tinitigan ang annulment papers na hawak niya. She was sobbing infront of Damon hoping he would comfort her pero hindi nito ginawa. Nanatili lang itong nak
Her chest was heaving up and down while she couldn't keep her tears from falling down her cheeks. Mabilis siyang naglakad patungo sa sasakyan na naghihintay sa kanya. She saw the bodyguards shocked and confused faces as they stared at her pero hindi ito naglakas loob na magtanong. Diretso naman siyang sumakay sa van at tahimik na pinaandar ni Adler ang sasakyan.Hindi siya nagsalita at panay lang ang kanyang iyak. She didn't give directions to the guards kung saan siya pupunta but they still kept driving. Bahala na kung saan siya nito dadalhin pero malamang ay sa condo ni Isaac ang punta nila.Maya maya pa, nakaramdam siya ng pagpintig sa kanyang sentido. Marahil dahil labis na istress sa mga araw na iyon. Ilang sandali pa, naramdaman niya ang paghilab ng kanyang sikmura at pananakit ng puson. Napapikit siya nang parang pinipilipit sa sakit ang kanyang tiyan.'Oh no! My baby!' Sigaw ng kanyang isipan.Nang tumingin siya sa kanyang hita, kitang kita niya ang sariwa at pula dugo na daha
Damon was staring at the burner phone he's using to communicate Rain about his wife's condition. He sighed after knowing they almost lost their precious angel at sigurado siyang isa siya sa dahilan kaya naistress si Katerina. He was so happy to know that his wife is pregnant. Nais niya itong yakapin kanina nang makita niya ito at aluin lalo na ng magsimula na itong umiyak. He doesn't want to hurt her. Kung pwede lang sana siyang magpadalos-dalos ay ginawa na niya. But he has plans and he needs to follow it so it won't compromise the other people that are involved.Literal ngang patience is a virtue ang kalagayan niya ngayon.(Flashback)"Why do you want to see me?" Ani ng isang sinlamig na yelong boses ng kanyang lalaking kaharap.Mariin niya itong pinagmasdan. He was very far from the man he used to know. Marami na ang nagbago rito. Magmula sa pananamit, aura at estado sa buhay. He wasn't the same Connor Silvestre Donovan he knew. Well, Connor was now the new head of Moretti househol
It's been days since Katerina got out of the hospital. Sa loob ng mga araw na iyon, pilit niyang pinapatatag ang kanyang sarili para sa kanyang anak. But even how much she forces herself to, hindi niya pa rin mapigilan ang sarili na umasang dadalawin siya ni Damon at babawiin ang sinabi nito. She felt so pathetic that everytime the door to her room opens, she immediately checks if it was Damon or not.She was currently checking her cupboard to look for a pack of flour. Trip niyang magluto ng pancake dahil iyon ang cravings niya. Napasimangot siya nang makitang wala siyang stock doon kaya naman napagpasyahan niyang lumabas para bumili ng flour at mag-grocery na din ng kaunti."Ma'am umalis po kasi sandali si Sir Adler kaya hindi po kayo pwedeng lumabas," magalang na tanggi ng guard na nakabantay sa kanya.Napangiwi siya at parang maiiyak ka. Pakiramdam niya ang OA niya sa part na yun pero masama talaga ang loob niya. Kita niyang natataranta ang lalaki sa kanyang harapan kaya sinakyan n
"Bitiwan n'yo ko!" Sigaw niya habang pilit na kumakawala sa pagkakahawak ng mga tauhan ni Nicole. "Pakawalan mo ako Nicole! Damon won't forgive you when the time comes he'll remember me!" Maarteng humalakhak si Nicole at naiiling pa. She's amazed by how brave this woman is. Since the first day she met her at the mall many months ago, she knew that Katerina was something else. Maybe that's why Damon fell for this bitch. She was different from all the women who were linked to Damon. One main reason she needs to eliminate her. Ever Since Damon went crazy for this bitch, all of her plans for the future with him shattered. They should get married and lead the mafia society together. They will become the most powerful family but everything went out of place. Now Damon wanted to quit because of this useless woman. She needs to be out of the picture or else Damon will become useless to Valentino and it will be the end of him. And she can't let that happen. Mamatay siya kapag nangyari iyon.
Kasalukuyang inihahanda ni Katerina ang mga binake niyang cookies nang marinig niya ang malakas na palahaw ng kanyang anak na babae—si Kiara. Kunot noo niya itong pinagmasdan habang patakbong nagtungo sa gawi niya at agad na yumakap. Hilam sa luha ang mga pisngi nito na nakasuot pa ng school uniform galing sa paaralan."Hey, what's wrong baby?" Masuyo niyang tanong sa anak. Kiara Emilia was already thirteen years old and she was her youngest.Nakasimangot itong tumingala sa kanya. Her electric blue eyes really mirrored Damon. "Mommy…Can I transfer into a school without Kuya around?" Humihikbi niyong tanong.Napabuntong hininga siya. Ano na naman kaya ang pinag-awayan ng dalawa? "Baby, anong ginawa ni Kuya sayo? Why are you crying?""Eh kasi…."Hindi natuloy ang iba pa nitong sasabihin ng sumulpot na si Archer sa kusina. Nagpalipat lipat ang tingin niya sa dalawa. Kiara was glaring at his older brother. Samantalang halos wala namang ekspresyon ang mga mata ni Archer na nakatingin sa ka
Magkahawak kamay silang humarap sa puntod ng daddy ni Damon. Inalalayan siya nitong maupo bago tumabi sa kanya. Medyo nahirapan pa nga sila sa paghahanap sa mga natitira nitong labi but luckily, they found one of the people who kept this secret for so long—isa sa mga matandang tauhan ni Valerian. Ilang gabi ring inatake ng bangungot si Damon kaya naman lagi niya iyong binabantayan sa pagtulog."Hey Dad, look, I got a very gorgeous wife gaya ng pinangako ko sayo noon. Her name is Katerina, Dad," ani ni Damon sa puntod ng ama.Napangiti naman siya habang pinagmamasdan ang lalaki. Habang tumatagal silang nagsama, she began to discover Damon's soft sides. Never did she imagine that this big man was such a cry baby too. This is his first visit since they have known his Dad's grave location. Plano rin ng asawa niya na ilipat ito sa Pilipinas sa tabi ng puntod ng kanyang daddy at ng kanilang anak. Yes, kahit na hindi pa ito buo at dugo pa lang, pinagawan parin nila ng puntod ang bata. Both o
Damon was staring at the clear blue sky while listening to calm waves of the sea. He was standing in a beautiful handmade flower arch habang hinihintay ang kanyang mapapangasawa na kasalukuyang naglalakad patungo sa gawi niya. Isinasayaw ng mabining hangin ang mahaba at tuwid nitong buhok habang suot nito ang isang simpleng white wedding dress na ito mismo ang pumili. Like how he saw her for the first time that he was attracted to her, Katerina is glowing gorgeous day by day she was with him.Today they are going to get married again to the island where their love story started—the Isla Dominica.It's been nine months since the incident in Santorini Greece happened. Akala niya ng mga oras na iyon hindi na siya makakaligtas pa sa kamatayan. Luckily, he managed to jump in the near window and broke the glass wall using his body before the full explosion of the whole mansion which injured his left shoulder and leg. Natupok ng bomba ang buong mansion. Valerian died together with a lot of h
Days had pass na maaari na siyang madischarge. Kasalukuyan silang nanonood ni Damon ng palabas nang biglang bumukas ang pintuan ng silid at iniluwa ang humahangos na si Artemio. Tauhan pa rin pala ito ng asawa niya? Akala niya kakampi na ito ni Valerian."Boss, we already found Valerian's whereabouts…"Naramdaman niya ang paninigas ng katawan ni Damon. Nag-angat siya ng tingin sa lalaki at kita niya ang paggalaw ng panga nito tanda ng matinding galit. Hinawakan niya ang nakayukom nitong kamao. Napabaling naman ang tingin nito sa kanya. Tipid siyang ngumiti sa asawa."I know that I can't forbid you from chasing his whereabouts but I'll just gonna ask you one thing.""Anything agapi mou?""Whatever happens, please come back alive to me, Damon… Hihintayin kita."That night, Damon left the Philippines to Greece. Abot-abot ang kanyang kaba habang iniisip ang maaring kahihinatnan ng gagawin ni Damon. Kahit pa dala nito ang sarili nitong tauhan kasama pa ang ibang kaibigan nitong may sarili
"I'm sorry for your lost Mr.Castellanos…"Iyon ang katagang paulit-ulit na naririnig ni Damon sa kanyang isip. Malungkot siyang napahilamos ng mukha. Ika-tatlong araw na mula ng sugurin nila ang hideout na pinagdalhan kay Katerina. Masyado siyang nabigla sa kanyang mga nalaman, everything seems so unreal. From the truth that Valentino isn't the real one to the fact that his mother was alive and was hidden from him all throughout the years.Nakakuha ng kanyang atensyon ang isang cup ng kape na ibinigay sa kanya ni Connor. Speaking of him, ngayon naalala na niya na dati pala silang magkaibigan at magkababata noon. Their father are both close friends too. But the night of the massacre ended everything and to his innocence and Valerian's manipulation, he pointed Mariano Morreti as the suspect.No wonder why Valentino didn't pursue the case and decided to take revenge with his own hands using him and their position, kasi hindi naman siya ang totoo niyang ama at wala namang dapat na bigyan
Nakahinga siya ng maluwag nang mabilis na nilisan ng lalaki ang kanyang silid at tumakbo palabas. Sa pagmamadali nito, nalimutan pa nitong isara ang pintuan. Kahit puno ng kaba ang kanyang dibdib dahil sa malakas na tunog ng barilan sa labas, pilit siyang bumangon mula sa kama. Hindi siya pwedeng manatili doon at hintayin na muling balikan ng mga tauhan ni Valerian. Sasamantalahin na niya ang pagkakataong nakabukas ang pintuan. Patakbo siyang nagtungo sa labas habang panay ang kanyang lingon kung may mga bantay bang nagmamasid sa paligid subalit wala siyang makitang kahit na isa. Marahil abala ang mga ito sa pakikibaglaban. Napapitlag siya nang biglang may humawak sa kanyang braso mula sa likuran. "Katerina, hija…" Nakahinga siya ng maluwag nang makitang si Camila pala ang naroon. "M—mommy Camila…" "Halika ka na. Sa likod tayo dumaan," anito sabay hila sa kanyang kamay. Nagpatianod siya sa direksyon na pinagdalhan sa kanya ng mommy ni Damon. Tanging dasal niya ng mga oras na iyon
"Oh my God!" Natutop niya ang kanyang bibig sa naging rebelasyon ni Camila. Who would have thought that all this time niloloko lang pala sila ni Valentino? "Papaanong nangyari yun? Does Damon doesn't know this truth too?" Malungkot na umiling si Camila. "I didn't get a chance to tell him, Katerina. Everything happened so fast. On that night, my husband's men betrayed us. They killed my husband in front of me while I was shot. I didn't know how I survived, I just woke up here and I never got a chance to see the outside world again. As Valerian told me, My son is lucky for experiencing dissociative amnesia because of the emotional shock he experienced. Wala siyang naaalala sa nangyari kaya hindi niya ito pinatay bagkus ay pinakinabangan pa." Hindi niya napigilang mapaluha kagay nito. It must've hurt so much for her to live a life without seeing her son. Dqmon suffered with the thought of losing his mother too just because of someone's evilness. "But your husband is his twin. Paano niya
Ilang beses na kumurap ang ginang na nasa kanyang harapan. Confusion was written in her beautiful eyes lalo na at napahigpit ang kapit niya sa mga braso nito."Ikaw nga! I can't be mistaken," maluha-luha niyang sambit. Of all people she will see hindi niya inaasahan na ito ang makikita niya."Kilala mo ako?" Maya maya ay tanong ng ginang nang makabawi na ito mula sa kanyang reaksyon."Of course! I know you though I've only seen you in pictures, sigurado akong ikaw nga yun pero…how come that you're here? Damon told me your dead a long time ago," kunot noo niyang pahayag.Nang marinig nito ang pangalan ni Damon, umaliwalas bigla ang mukha ng babae. "K—kilala mo ang anak ko? Nasaan na siya at tsaka kumusta na siya?" Sunod sunod nitong tanong. Umalpas din ang masaganang luha mula sa mga mata ng ginang."Ako ang asa—""Shhh…" Putol nito sa kanya sabay takip sa kanyang bibig.Napalingon ito sa pinto kung saan dinig nila ang tunog ng sapatos ng mga paparating. "Mag-uusap ulit tayo sa susunod
Masakit ang ulo ni Katerina nang magising siya. Dahan-dahan siyang nagmulat ng mata. Inilibot niya ang tingin sa paligid. Kasalukuyan siyang nakahiga sa isang malambot na kama. Purong puti ang kulay ng silid. Halos wala siyang nakitang ibang kagamitan sa loob bukod sa isang lamesa, upuan at isang aparador.Sapo ang kanyang noo, bumangon siya sa kama. Pinakirandaman muna niya ang sarili bago marahang tumayo at nilapitan ang aparador. May nakahanda na doong mga damit. Para ba sa kanya ang lahat ng iyon? Nasaan nga ba siya sa ngayon? Nadismaya siya ng mapagtantong walang kahit na isang bintana ang silid. Anong klaseng lugar kaya ang pinagdalhan sa kanya?Naramdaman niyang may mga tunog ng sapatos na paparating kaya naman mabilis siyang bumalik sa kama at doon umupo habang hinihintay na bumukas ang pinto. Nanlaki ang kanyang mga mata nang makitang si Valentino ang pumasok kasama ang ilan sa mga tauhan nito. Nakapaskil sa labi nito ang isang masaya at matagumpay na ngiti."Hindi ka tumupad