Kabanata 4

Kabanata 4

"WIPED OUT."

Ysiah flicked his pen on the table. Bumuga ito ng hangin at hinilamos ang palad sa mukha bago sila seryosong tinignan isa-isa ng mga kasamang doktor. "As expected, all records are wiped out. Those things we have in the system are all fake. The MI6 was right. We're really back to square one and we gotta be careful. There are people here who must be guarding those inmates who have the chips."

Kumunot ang noo ni Gie. "I don't get it. Isn't the Warden aware about the records?"

"Although he has the rights to know and touch the records himself, the MI6 has been informed that the Warden was given the false ones. The MI6 already reviewed the records they retrieved when they received the request for this mission but you see, up until now, they cannot find the real versions. They sent us here to dig deeper. The inmates didn't undergo new medical exams yet since they only do it every six months. If the Warden will order a surprise examination other than drug tests, the terrorist group might be alerted. They can activate the bombs any time."

Huminto sa pagnguya si Dr. Zinc. Inayos nito ang nalalaglag na salamin sa mata at sandaling inilapag ang bag ng chips. "How about we conduct x-rays?"

"To everyone? That may be too obvious, Zinc." Tugon ni Dra. Jaz.

"She's right. Unfortunately, the only way for us to know who has it is by checking if they have any traces of small surgery, right on their lower spine." Ani Gie na sinang-ayunan ni Ysiah.

Bumuntong hininga si Dr. Zinc. "I don't understand why some people do such horrible thing. Blowing people up and causing mass killing... Sometimes I wonder if Doctors are actually made for those stuff."

"Kinda." Ysiah jerked his head up. "But those people think they're doing the world a favor by eliminating those who do not contribute to the world."

"Like these prisoners?"

Tinignan siya ni Ysiah. Pilit itong ngumiti saka tinango ang ulo. "They think they are Gods who bestow judgements to other people who did wrong. Sure, this place is filled with sinners, but that's why MI6, CIA, and other agencies exist. We try to stop crimes, but we don't put the law in our hands. Those terrorists, they think these people don't need the law anymore..."

Bumagsak ang tingin ni Gie sa mesa. That thought just really make her sad. Naniniwala siyang may mga taong kaya pang magbago. Patunay roon ang bayaw niyang si Trojan na dati namang kriminal ngunit ngayon, ulirang ama at asawa na, napakahusay pang myembro ng MI6.

Ilang katok sa pinto mula sa kasabwat nilang mga gwardya ang umagaw sa kanilang atensyon. Si Ysiah na ang tumayo upang pagbuksan ang mga ito. Ang isa sa mga gwardya, bumulong lamang kay Ysiah.

Nagkatinginan si Jaz at Gie nang mapansing napakamot ng ulo ang kasama nila. Mayamaya'y tumingin ito kay Dr. Zinc at tila nayayamot.

"Underground cell. Do your assessment, Zinc. I'll make the altered report."

Kumunot ang noo ni Gie. "Altered?"

Bumuga ito ng hangin. "Long story. Zinc, come on, and for goodness sake, enough with those chips!"

Agad sinara ni Dr. Zinc ang bag ng chichirya bago tinayo ang malaking katawan. He's Samoan who reminds Gie a famous Disney character with his built and hair, ngunit sa kilos, minsan malamya pa sa kanila ni Dra. Jaz kaya madalas niyang makitang umiikot ang mga mata ni Jaz.

Lumabas ang dalawa at naiwan sila. Nang lumapat ang pinto, sumandal si Gie sa swivel chair at tumingala. "The MI6 thinks there's about fifteen people who has the chip. There's more than a thousand inmates here."

"If you remember what Agent Tejano said, they think those who were given the chips are from the underground cells. That reduces our ratio to almost sixty percent."

"You're right." Tumayo siya at nag-inat bago tinignan ang kanyang wrist watch. "I'll leave you here. My turn to get some sleep."

Tumango ang kasama niya. Dapat naman kasi ay thirty minutes ago pa pero dahil na-extend ang meeting ng grupo nila, naudlot ang pag-out niya.

Their first three days got no progress. Maging ang paghalukay niya sa rason kung bakit nawawala siya sa wisyo dahil kay Gresso, wala ring progress. Ang magaling na iyon, pinalala pa nga ang sitwasyon niya matapos na naman siyang halikan.

Mabuti na lamang at may dumating na mga bagong pasyente. Naputol ang halik sa mga katok ngunit panay naman ang mura nito. Ila-lock sana nito ang pinto ngunit agad kinuha ni Gie ang ballpen at minantsahan ng tinta ang balat ni Gresso. With just a few seconds, nakabulagta na ito sa harap niya at mahimbing ang tulog.

She walked out the door and walked towards the end of the hall, ngunit pagdating niya sa sunod na pasilyo, halos mahigit niya ang kanyang hininga dahil sa gulat nang makita ang lalakeng prenteng nakasandal sa pader at sinusubukang asarin ang isa sa mga bantay. Ang lintik na Gresso, naninigarilyo pa nga!

Napabuntong hininga si Gie. Himala yatang hindi nangingisay ang mokong ngayon kahit panay ang pang-aasar sa bantay. Pinagtitripan nito at sinusubukang pagantihin ngunit nanatiling tahimik ang bantay.

"Oh, please. Leave the poor guard alone, Gresso." Hindi na napigilang ani ni Gie.

Nabaling ang tingin ni Gresso sa kanya, sa mga labi ay naiwan pa ang ngising para sa gwardya. Umayos agad ito ng tindig habang ang isang kamay ay nakabulsa sa orange pants nito.

"Hey, Doc." Humithit ito ng sigarilyo saka tinapon ang bud sa sahig.

Napasimangot si Gie. Binalingan niya ang gwardya na hindi man lamang sinita si Gresso sa ginawang pagkakalat.

"Why aren't you telling him it's not allowed to smoke inside the premises?"

Tinignan siya ng gwardyang wala man lang kaemo-emosyon ang mukha. Hindi ito sumagot, kung hindi ay lumapit lamang sa cigarette bud at dinampot iyon upang itapon.

Humalakhak si Gresso. He patted the guard's helmet while grinning like a devil he's always been. "Good pup, ey?" He laughed softly.

Namula ang mukha ng gwardya na halatang nainis ngunit nanatiling tikom ang bibig.

Lalo lamang nalukot ang noo ni Gie. "What are you doing, Sir? Why are you picking up his trash?"

Nabaling sa kanya ang tingin ni Gresso. Tiniklop nito ang mga braso sa tapat ng malapad na dibdib saka siya tinaasan ng kilay. Nagwala na naman ang dibdib niya nang humakbang ito palapit sa kanya.

The danger signs started to appear in her head again. Halos hindi siya nakakurap nang yumuko si Gresso habang may matipid na ngisi sa mga labi.

"Because I am God and he can't touch me." He smirked and licked his lower lip. Mayamaya'y bumaba ang tingin nito sa kanyang mga labi. Kumislap na naman ang mga mata nito kaya halos mapaatras si Gie.

"D—Don't even think about it." She warned.

Bumalik ang tingin nito sa kanyang mga mata bago natatawang kinunot ang noo. "And why shouldn't I?" He jerked his head. "Those are mine."

Naningkit ang mga mata ni Gie. "As far as I can remember, I never sold you any part of my body."

"Oh, don't worry, Sweetcake. I don't pay to have what I know should belong to me." Mapang-asar itong ngumisi bago hinawakan ang kanyang baba. "Especially the priceless ones."

Agad niyang inalis ang kamay nito bago pa lumala ang epekto nito sa kanya. Para na nga siyang kinuryente sa simpleng daplis ng balat nito sa kanya, hindi na niya mapapatawad ang marupok na bahagi ng sarili niya kapag matindi pa roon ang hinayaam niyang madama ng katawan niya.

"Why are you roaming around, smokig cancer sticks when you're an inmate who's supposed to be locked up in you cell?" Tapang-tapangan niyang tanong.

Gresso yawned as if she just asked the most uninteresting question he ever heard. He then sighed and bored his eyes at her again. "Cute. You don't know how things work?"

Tinaasan niya ito ng kilay. "I'm asking you, Gresso."

"Blah blah blah." He lowered his head. Tinapat nito ang bibig sa kanyang tainga dahilan para magtindigan ang balahibo niya sa batok. "You have no idea how easily you can turn me on  whenever it's you who's calling my name." He whispered before he chuckled softly. "Ah, imagine how much I'll enjoy hearing you chant it while I thrust inside you..."

Halos mabasag ang rib cage niya, at ang apdo niya, matototohanan pa yatang pumutok dahil sa simpleng pagtama ng mainit nitong hininga sa kanyang balat.

She sud pictured out them kissing and touching each other sensually, sweating and groaning out of pleasure, just like how she read on those books way back in college.

Napasinghap siya nang pumintig ang kanyang pagkababae. What the heck, Gie?!

Umatras siya bago pa manlambot ang mga tuhod niya. Ang kanyang mukha ay pulang-pula dahil sa mahalay na ideya, ngunit si Gresso, tila naaaliw pa nga na makitang mamulang parang kamatis ang kanyang mukha!

Tumikhim siya at tinignan ang gwardya. "Aren't you supposed to take him to his cell?"

Bumuga ng hangin si Gresso. "Forget it. He ain't gonna listen anyway."

"And why not? Isn't his job to keep people like you where you should be?"

Kumislap ang interes sa mga mata ni Gresso. "Uh, you know it's with you I'm supposed to be, right, Sweetcake?"

Naningkit ang kanyang mga mata. "When are you gonna take my words seriously?"

He faked a frown. "I have no idea."

She groaned. Napepeste na siya at gusto na niya itong sapakin. "Guard, please! Take this man to his cell or I'll call Dr. Ysiah so he'd tell the Ward—Gresso!"

Napatili siya nang buhatin na lamang siya bigla nito na tila isang sako ng bigas. Pinagsusuntok niya ang likod nito ngunit ang lintik, pinalo ang pang-upo niya!

"Gago!" Malutong niyang mura nang bumaba ito ng hagdan bitbit siya sa ganoong posisyon ngunit lalo lang siyang nabwisit nang tignan lang siya ng mga gwardya.

What the hell is going on?!

Bitbit siya ay tinungo nito ang isang silid, at nang makapasok sila, ganoon na lang ang gulat niya nang makita ang dalawang kasamang doktor. Nahinto ang pag-inspeksyon ng mga ito sa bangkay ng isang preso na tila nagulat din silang makita siyang karga ni Gresso.

Gresso suddenly pointed Ysiah. "You."

Namutla si Gie nang kumunot ang noo ni Ysiah. "Me?"

"No, him. Of course you are. Stupid."

Hinampas ni Gie ang likod nito. "Gresso!"

Nakamot ni Ysiah ang patilya niya gamit ang hawak na ballpen. "What about me, Mr. Lindstrom?"

Nagwala lalo ang dibdib ni Gie nang humakbang si Gresso palapit sa mga kasama niya. Nang nasa tapat na sila ni Ysiah, doon lamang siya binaba at biglang inakbayan. Nang tingalain niya ito, nagbabaga na ang mga mata at malinaw na nakaukit sa bawat hibla ang pagbabanta.

"Keep your filthy hands off my doctor."

Natawa si Ysiah, ngunit umiral ang pagiging alaskador at ngumisi habang nakataas ang isang kilay kay Gresso. "Why would I?"

Nalunok ni Gie ang sarili niyang laway nang makita ang talim ng titig ni Gresso, ngunit halos gusto na lamang niyang lamunin ng lupa nang makita kung paanong rumehistro sa mga labi ni Gresso ang demonyo nitong ngisi.

"Because if you won't," hinablot nito ang kwelyo ng damit ni Ysiah at mahigpit na hinawakan. "You'll kiss the floor of the underground arena...right where I killed that motherfucker you're examining."

Sinuntok niya ito sa tagiliran. "You're such a baby!"

Gresso looked at her then grinned. "Oh, I am a baby." Kinabig siya nito saka tinapat ang bibig sa kanyang tainga dahilan para mangatog ang kanyang mga tuhod. "Your baby..."