chapter 20

Chapter 20

Anastasia POV

Habang pabalik sa silid ng aking magulang ay hindi ko maiwasang isipin ang aming pinag-uusapan ni Dave.

'Handa na ba talaga ako na bigyan sya nang Second Chance? ' sabi sa akin isipan.

'Hanggang ngayon ay iniisip ko parin ang sinasabi nya, nag tatalo ang puso't isip ko kung ibibigay ko ba sa kanya ang second chance o hindi.

"Anak! " tawag sa aking Ama, dahilan upang mapukaw ang aking malalim na pag-iisip, dahil hindi ko malayang naka pasok na pala ako sa loob ng silid nila kung saan sila nagpagaling ng tuluyan.

"Pa, bakit po!" sagot ko sa kanyang pagtawag sa akin.

"Anak! pansin ko lang, parang ang lalim yatang ini-isip mo, tungkol saan ba 'yan?" tanong nya sa akin.

"Wala ito pa, may guma-gabag lang sa aking isipan," sagot ko dito sa kanyang tanong.

"Kung anuman yan anak, sana ay bukal sayong puso't isipan wag pairalin ang negatibong pag-iisip, palaging positibo ang mangi-babaw sa iyong isipan," sabi nito sa akin, kaya napa-angat ako ng tingin.

'