Nang matapos si Dra Franses ng pagkuha sa 'kin ng kailangang egg cells ay agad na kaming lumabas, naabutan ko ang asawa kong tahimik na nakaupo habang naghihintay sa 'min. Napadako naman ang tingin ko sa isang maliit na lagayang nakapatong sa lamesa marahil naglalaman ito ng kanyang sperm."Sorry to keep you waiting," saad ko kaya nag-angat siya ng tingin sa 'kin habang naka-ekis ang dalawa niyang braso."Is it done?" tanong niya na ikinatango ko at naupo sa tabi niya."Ito na po ba ang whole count ng sperm?" tanong ni Dra Franses nang makalapit siya sa kanyang working table at dinampot ang maliit na transparent na lagayan at sinilip-silip."Yes," tipid namang sagot ng asawa ko.Tumungo ang Dra sa isang mini fridge at doon niya inilagay ang dalawang maliit na lagayan na naglalaman ng sperm at egg naming mag-asawa."Kailangan pong ilagay in a cold place to remain the shelf life," paliwanag nito habang inilalagay sa loob at nang okay na ay naupo na rin siya sa kanyang swivel chair.Sakt
Tahimik kaming nakauwi nang bahay matapos nang naging pag-uusap namin, paakyat na sana nang hawakan niya 'ko sa kamay kaya napahinto ako."Jessa," tawag niya sa pangalan ko ngunit nanatili lang akong nakatalikod mula sa kanya."I'm tired, can I take a rest for a while?" himig kong tila nanghihingi pa ng permiso sa kanya."Of course, but let's talk a bit," saad niya kaya hinarap ko na siya.KIta ko ang lambot sa ekspresyon niya. Konsensya at awa para sa 'kin na hindi ko naman kailangan. Kinuha niya ang kamay ko at iginaya ako sa mahabang sofa ng living room. Mukang hindi siya mapakali sa pagiisip na matagal ko na palang alam ang tungkol sa kanila.Huminga siya ng malalim at pinakatitigan niya 'ko nang mabuti habang pinipisil-pisil ang isang kamay ko."Lahat ng pag-aalaga at pag-aalalang pinakikita ko sa 'yo lahat ng iyon tunay," panimula niya.Marahil tunay nga dahil obligado lang siyang gawin 'yon dahil sa paglalagay niya sa 'kin sa sitwasyong ito at awa't konsensya lamang ang dahilan
"Ano na lang ang sasabihin nina Arthur at Mellisa kapag nalaman nilang pinagsasalitaan mo ng hindi maganda ang anak nila?" panguusig ng ina ni Damsel sa kanyang asawa.Muka itong natahimik bigla at nag-iwas ng tingin sa 'kin sabay tikhim."Pagpasensyahan mo na talaga itong si Roderick, Jessa. Hindi niya alam ang sinasabi niya," baling niya sa 'kin na ikinatango ko lang at ginawaran sila ng isang pilit na ngiti."Ayos lang po, totoo naman ang sinabi ni Daddy," saad ko na may katamlayan kasabay ng pagyuko na mas lalong ikinalambot ng kanyang mukha.Kahit may edad na ito hindi maitatangging maganda pa rin gaya ng kanyang paguugali.She feels sorry, kahit na hindi siya ang nag-bitaw ng mga masasakit na salita. Naramdaman ko ang paninitig sa 'kin ni Damsel ngunit hindi na ako nag-abalang lingunin siya."Oh, dear," may awa sa tinig na sambit ng ginang. "Sige na at aalis na kami, pasensya na kayo sa abala mga anak," paalam na niya at agad nang tumayo dahil ito na ang nahiya para sa asawa niy
The other day, Jessy sent us the result of her health examination at wala naman nakitang problema, she's healthy head to foot and she's a match to be our surrogate. Nakaramdam din ako ng excitement ngunit may parte pa rin sa 'kin na nababahala but I should trust my husband, I gave my trust to him at nangako na hindi na ako mag-iisip ng kung anu-ano dahil matagal niya nang tinapos ang namagitan sa kanila ni Jessy at wala na siguro akong dapat ikabahala? Matapos ng naging paguusap namin.We're now on our way to Dra Franses gaya ng sinabi niyang araw na pumunta kami. Tumigil ang sasakyan namin sa parking lot, hindi ko na hinintay pa si Damsel na pagbuksan ako nang panabay lang kaming bumaba ng sasakyan. Tumunungo na kami sa entrance lobby at nandoon na nga naghihintay sa 'min na si jessy while she's holding a cup of hot coffee and sitting on the hospital bench. Papalapit pa lamang kami sa kinaroroonan niya nang agad siyang napalingon sa 'min at biglang sumilay ang malawak na ngiti sa k
Naisipan muna naming kamain sa isang resto na malapit lang dito, hindi ko na sinubukan pa siyang yayain kumain sa fastfood. The waiter took our orders. I ordered roasted chicken with salad, palaging may salad sa tuwing kakain kaming dalawa.He used to feed me vegetables so I am now used to it, he is very concious when it comes to a healthy lifestyle. He ordered beef broccoli without salad because, may gulay naman na itong kasama.He glanced at me pagkaalis ng waiter, and I smiled at him. He seems serious pero sanay na 'ko dahil hindi naman talaga pala-ngiti ang asawa ko.Tumikhim ako at uminom ng tubig habang nagiisip ako ng p'wede naming mapagusapan to kill the silent atmosphere nang biglang pumasok sa isip ko ang kanyang ama.I know they are aware na ngayon gagawin ang surrogacy ngunit hindi na ito nag-abala pang mag-protesta matapos nang nangyaring pag-uusap namin sa bahay.Hindi ko itatangging hanggang ngayon masama pa rin ang loob ko sa ama ng asawa ko, he insulted me by not havi
Weeks had passed, upon checking Jessy we are now going to do a pregnancy test to know if the Invitro was successful. Kasama namin ngayon si Jessy, we are heading to Dra Franses's clinic."I'm feeling nervous but excited at the same time," saad ni Jessy habang tinatahak namin ang daan patungong clinic."I'm not excited," saad naman ni Damsel kaya sinamaan ko lamang ito ng tingin. He is too vocal!Kita naman ang pagkadismaya sa mukha ni Jessy nang binalingan ko siya kaya ginawaran ko na lang siya ng isang magaang ngiti."Don't mind him," saad ko na lang."Damsel, hindi ba't gusto mo nang magkaanak kayo ni Jessa? Pero bakit kung umasta ka ay kay lamig pa rin?" Nagtataka ang mukha ni Jessy at hindi na nga niya napigilang hindi magsalita.Napakamot sa kilay si Damsel at saka siya binalingan, his eyes are too sharp kaya naman bahagya pa itong napaatras. Kumawit ako sa braso niya upang sabihing kumalma siya dahil mukang nagiinit ang ulo niya."Simula umpisa alam mong ayoko sa ideyang 'to kay
Hindi dinala ni Jessy ang sasakyan niya dahil kami ang sumundo sa kanya kanina sa condo niya, saktong day off niya kasi ngayong araw. I'm sitting in the front seat katabi ang asawa kong nagmamaneho while Jessy is in the back of the passenger. She seems quiet."Jessy, may gusto ka bang kainin?" tanong ko sa kanya at nilingon siya kaya napabaling siya sa 'kin mula sa pagkakatanaw niya sa labas ng bintana."Wala eh, hindi ako gutom," matamlay niyang sagot kaya nagkatinginan kami ni Damsel at agad ding bumalik ang tingin nito sa daan."Wala ka pang kinakain Jessy. We cared about the baby." Sa pagkakataong 'to si Damsel na ang nagsalita."Fine, I want some pasta.... iyung luto mo." "Paglilihi na ba ang tawag diyan?" may himig ng pagka-sarkastikong tanong ng asawa ko ngunit hindi na lang namin siya pinansin ni Jessy.I smiled at her. "Don't worry, Ipagluluto ka ng asawa ko when we get there to your condo he will make pasta for you," saad ko dahilan para mangunot ang noo ni Damsel at bahag
Nang matapos na si Damsel sa pagluluto ay inihanda ko na ang lamesa, I told Jessy na maupo lang at h'wag nang kumilos.My husband is standing beside me while he is putting the whole tuna pasta on the serving plate, ako naman ay naglalagay ng mga kubyertos sa tatlong plato.Hindi na nakatiis si Jessy at lumapit na siya sa 'min at naupo na sa silya sa kabilang side ng lamesa katapat namin. Naupo na rin ako. Umalis sandali si Damsel para ilagay sa sink ang pan na nilutuan at bumalik din agad at na naupo na sa tabi ko."Eat Jessy," utos ni Damsel na agad naman nitong sinunod dahil ito ang request niyang pagkain.Kumain na rin kami while I'm waiting for her reaction kung anong masasabi niya sa luto ng asawa ko. She smiled sweetly and she looked at my husband directly while chewing and she swallowed before she talked."Masarap ka pa rin talaga... magluto." Nagniningning ang kanyang mga mata na tila nananabik sa lasa ng pastang luto ng asawa ko.Sa lasa nga lang ba talaga ng pasta?"Great, k
Nagising akong kulabo ang paningin hanggang sa unti-unting luminaw ang kapaligiran, puti ang kisame at dingding.I'm feeling groggy ngunit alam ko kung nasaan ako, I'm in the hospital. Huli kong natatandaaan nawalan ako ng malay dahil sa matinding pagkahilo.Unti-unti akong gumalaw para sana bumangon ngunit may kamay na humawak sa baywang ko."Don't move, Jessa." Para akong nananaginip...boses iyon ng asawa ko.Ang baritonong boses niya... siya ito.Mabagal akong bumaling sa gilid ko, I saw his serious face looking at me intently. Inabot ko ang pisngi niya pababa sa panga, his features are still the same from the last time I saw him, gwapo pa rin...Malamlam ang mga mata kong sinusuri ang mukha niya dahil baka nananaginip lang ako pero hindi. Totoong nasa harapan ko ngayon ang asawa ko. I felt my hot tears streaming down to my both cheeks."Bakit ngayon mo lang ako pinuntahan?" puno ng hinanakit kong tanong sa kanya. "Hindi mo alam kung gaano ako nangungulila sa iyo..." dagdag ko haban
It's been a month since Damsel and I separated, but we're not annulled yet because I refused to sign the papers but my parents keep on insisting it. Nagmamatigas ako. Hindi ako pipirma.I am guarded by these bodyguads hired by them if Damsel tries to come near me they will fence me. How funny, isn't? Sarili kong asawa hindi ako malapitan. Every time na papasok ako sa trabaho palaging nakasunod ang mga ito, which makes me irritated day by day.Simula ng mangyari ang mainit na paguusap at komprontahan dahil sa iskandalong ginawa ni Jessy ay ipinadala siya sa Switzerland para doon na manirahan and she's not allowed to go back here in the Philippines anymore.Nanatiling sikreto ang lahat sa publiko. Sinikap ng mga magulang kong h'wag makalabas ang problemang makasisira sa aming mga pamilya.She's now married to Ryke, wala siyang nagawa nang magdesisyon ang aming mga magulang dahil gusto nilang may managot sa batang nasa tiyan ni Jessy. Ryke immediately offered a quick wedding after he fo
Isang malakas na palad ang tumama sa magkabilang pisngi ni Jessy na lumikha ng tumataginting na malutong na tunog sa bawat sulok ng condo, tila wala nang pakialam ang lahat kung makunan man ito ngayon."PAANO MO ITO NAGAWA SA PAMILYA NATIN, JESSY?! AT HIGIT SA SARILI MONG KAPATID??" Nagsisidhing tanong ni Mama nang malaman nila ang nangyari at ang katotohanan sa pinaggagawa ni Jessy.Narito ang mga magulang namin ni Damsel, karapatan nilang malaman dahil hindi ito biro.Wala na silang sinayang na oras nang sabihin ko ang problema sa kanila kaya agad silang pumarito sa condo ni Jessy kung nasaan kami ni Damsel dahil sinundan namin ito hanggang makauwi para mas masinsinang makausap.Sapo ni Papa ang kanyang noo dahil sa labis na pagkadismaya at galit kay Jessy ganoon din ang mga magulang ni Damsel. Hawak ni Mommy Mabel ang kanyang dibdib dahil hindi pa rin makapaniwala sa nangyayari at si Daddy Roderick naman ay sapo rin ang kanyang noo kagaya ni Papa na labis din ang galit at pagkadis
Hindi na kami nag-abalang umuwi pa ng bahay, diretso na kaming pumunta kay Dra Franses for Jessy's check up. Tumigil kami sa tapat ng clinic at akma sanang bubuksan ko na ang pintuan nang makitang may siwang ito at may nag-uusap sa loob kaya napahinto kami ni Damsel."Jessy, I can't take this anymore... hindi na kinakaya ng konsensya ko!" Boses iyon ni Dra Franses na tila bagabag ito at medyo tumaas ang boses."Binabayaran naman kita ng sapat na halaga higit pa sa binabayad sa iyo ng kapatid ko at ng asawa niya! Kaya anong problema mo??" Puno ng iritasyon ang boses ni Jessy.Nilingon ko si Damsel na ngayon ay tila nagdidilim ang mukha kahit hindi pa namin alam kung anong pinaguusapan nila. Anong hindi na kinakaya ng konsensya? At bakit binabayaran ni Jessy ng doble si Dra Franses? Para saan?"Aamin ako sa kanila! Sasabihin ko ang totoo!""Sige! Subukan mo? Baka nakakalimutan mo kung anong kaya kong gawin? Pili ka, iyung panganay mo o iyung bunso? Kambal sila pareho 'di ba?" Jessy th
"Kung ganoon, sino ang lalaking nakita ni Jarred kung hindi nga talaga ikaw iyon?" tanong ko ngunit may bakas pa rin ng duda."Maybe it was Ryke? Me and that f*cker have the same resemblance. We have the same built and height madalas napagkakamalan siyang ako," sagot niya.Napatigil ako at napaisip. Pinagmasdan ko siyang mabuti upang suriin kung nagsasabi nga siya ng totoo. Kung sa bagay unang kita ko kay Ryke malaki talaga ang hawig nila lalo na sa pangangatawan, may bahagi ang mukha nilang magkapareho.Walang hiyang Jarred! Titingin na lang mali-mali pa! Sa itsura ni Damsel ngayon mukang naninindigan talaga siyang hindi siya ang lalaking kasama ni Jessy papasok ng motel.Kung si Ryke nga iyon, ibang klase din naman talaga itong si Jessy? Ang akala ko ba ayaw niya na ro'n sa lalaki ba't siya nagpapagamit pa? Akala ko wala na sila? At higit sa lahat, buntis siya for God's sake!"Kung siya nga iyon... akala ko ba ayaw niya na kay Ryke? Ba't ngayon nagkasama pa sila sa motel?" tanong ko
Nagpupuyos ang kalooban ko, hindi ako makapag-isip ng tama. Litong-lito na ako.Damsel told me that he didn't sleep with Jessy, pero ang sabi ni Jarred he saw him with Jessy na pumasok sa isang motel? Sino ang paniniwalaan ko?Hindi na ako nagsayang pa ng oras, dalian akong pumunta sa Montevial Corp. Para puntahan ang magaling kong asawa.Tumigil ako sa harap ng sekretarya niya. "Where is my husband? Nandito ba siya?""Ah nasa loob po Ma'am, may ka-meeting. Pakihintay—"Hindi ko na siya pinatapos magsalita nang dire-diretso na akong pumasok sa opisina ni Damsel at awat-awat ako ng secretary pero hinawi ko lang siya nang hinarangan niya ang dadaanan ko.Pagkapasok ko ay naabutan ko itong may kausap na matandang lalaki at agad silang napalingon sa gawi ko nang padarag akong pumasok."I'll be back some other time, Mr. Montevial. Your wife is here, I should go now mayroon din akong pupuntahan. Thanks for the deal, you're a life saver," saad ng matanda at nagpaalam nang aalis na sabay tayo
Sa guest room ako natulog, hindi rin ako sumabay sa kanya ng umagahan at maaga akong pumasok sa trabaho nang hindi siya tinapunan ng tingin kahit makalabas ako ng bahay.He tried to start a conversation with me but I refused because I didn't want talk to him dahil alam ko mauuwi lang sa away. Namumugto na naman ang mga mata ko. Parang dati lang sa tuwing gigising ko ng umaga because of my midnight cries."Ma'am, good morning! I just want to inform you po na may schedule po kayo ng lunch meeting kay Sir Jarred mamaya pong 12:00," My secretary informed me nang salubungin niya 'ko pagdating ko."Okay, thank you Sammy." Pumasok na ako sa loob ng office. Wala ako sa wisyong magtrabaho ngunit hindi ko p'wedeng dalhin dito ang problema ko I have a lot of work to do.Naalala ko hindi ko pa nga pala nakakausap si Jessy at nakakamusta simula nang makabalik siya sa condo niya. Ang hirap ng ganitong may problema ka sa isang tao tapos hindi mo alam kung paano mo ba siya pakikitunguhan o kakausapi
Natapos ang makabuluhang paguusap namin ni Ryke nang napaalam na ito dahil marami pa raw siyang kailangang gawin.Okupado ang isip ko sa mga nalaman nang nakauwi na ako ng bahay kinagabihan. Hindi pa rin mag-sync in sa akin ang lahat. Hagod ko ang buhok kong naupo sa sofa at yumuko.Itinukod ko ang magkabilang siko ko sa tuhod at ang kamay palad ay nasa aking noo. Dahil sa pagod at sobrang pagiisip sumasakit ang ulo ko."Bakit ngayon ka lang?" Damsel's loud voice boomed in every corner of our living room.Sana sinundo mo 'ko kung gusto mo naman pala akong umuwi ng maaga. Bwisit. Hindi ako nag-abalang mag-angat ng tingin sa kanya at nanatili ako sa posisyon ko."Anong pakialam mo?" malamig kong tanong sa kanya na hindi niya naman inaasahan.Bakas ang gulat sa kanya. "What did you say, Jessa? Ulitin mo nga?""Ang sabi ko ano bang pakialam mo?"Mabilis siyang nakalapit sa akin at hinila ako patayo. Mananakit na naman ba siya? Siya pa may ganang manakit?"What's your problem, huh?" tanong
"H-How did she know—""Because they are besties?" he sounds sarcastic nang hindi niya ako pinatapos magsalita.How stupid are you, Jessa? Of course, Dra. Franses knows it because they are long time best friend! Kasasabi lang.Kukurap-kurap ako at iniisip ang sasabihin. "Kaya naman pala... kaya ganu'n na lang sila kung makitungo sa isa't isa dahil alam nila ang bawat sikreto ng isa. But I didn't really expect na ganoon siya pinagkakatiwalaan ni Jessy sa sikreto niya.""Paanong hindi eh, wala siyang choice kundi lumapit sa doctorang iyon na kasalukuyan pa lang nag-aaral noon," klaseng may ibig siyang ipabatid.Simula nang mag-usap kami nitong si Ryke kanina pa, ay binubusog niya na ang utak ko sa mga bagay na kailangan kong malaman at ibinubukas niya ang isip ko sa katotohanan sa likod ng lahat ng ito.Naningkit ang mga mata kong tiningnan siya. "Paanong wala siyang choice na lapitan ito? What do you mean by that?" tanong ko. May nagtutulak sa isipan kong alamin din ang tungkol dito.H