LOGINShare
CHAPTER 59 - SOMETHING'S OFF
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Related chapters
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 60 - CONFESSION
‘SOMETHING’S OFF’... ganyan mismo ang naramdaman ni Shy when she was shaking hands with Don Miguel Gomez most especially the way he looks at Shy, it’s not something malicious but it seems odd. Lalong-lalo pa ang mga ngiti and side comments ni Sheila. Shy just feels it in her gut that there’s more than what they are portraying in front of them. Nababahala talaga si Shy pag kinukutuban siya. Hindi naman siya psychic na may kakayahang magbasa ng iniisip ng tao pero alam na alam niya ang pakiramdam na may mali. Simula ng mag umpisa ang program ay pilit na winawaksi ni Shy ang kakaibang nararamdaman, possible rin kasing baka she just only overthinking o di kaya’y pagod lang siya at stress. Kahit pumapalakpak siya all through the event ay hindi naman mapakali ang mga mata ni Shy, panay ang kanyang pagmamasid sa kabuuan ng paligid. It feels like na parang may hinahanap siya. Napahawak siya sa kanyang dibdib at humugot ng malalim na hininga. Napansin naman siguro iyon ni Daniel ng maramdama
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 61 - BAD NEWS
EVERYTHING is so perfect para sa kay Shy in that very moment. Sobrang saya niya na wala na siyang mapagsidlan nito. At that moment kahit papano kahat ng mga inhibitions niya ay binitawan niya ng buong-buo para sa taong mahalaga at mahal niya. Magkatabi pa rin sila ni Daniel habang ang lahat ang nagka kasiyahan. Ang ibang bisita ay nagsasayawan. Isa-isa rinn silang nilapitan ng mga taong naging bisita nila ng gabing iyon to congratulate both of them at ang baby boy nila. Nauna ng tumayo si Madam, Chairman para halikan ang apo niyang si Daniel at yakapin. “I am so proud of you Hijo! I am so happy for the man that you have become, I love you and congratulations!” “Thank you Grandma and I love you too.” turan ni Daniel. Mahigpit na yakap rin ang ginanti ni Daniel sa Grandma niya. He is so happy na napapasaya niya ang kanyang Grandma aside sa kay Shy. He is happy that he did the right thing at nakinig siya sa kanyang puso. Bumaling naman si Mada,m Chairman sa kay Shy upang e-congra
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 62 - CAPTIVATED
TOTOO nga talaga ang kasabihan na kapag sobrang saya mo na halos walang paglagyan ng tuwa na iyong nararamdaman ay maaaring may kapalit ito, kabaliktaran sa kasiyahan… at ito ay sobrang kalungkutan na katumbas na kaligayahan na kasalukuyan mong nararamdaman.Nanginginig ang mga kamay ni Shy habang matagal na nakatitig sa sulat at sa litrato ng Nanay niyang nakagapos. Gusto niyang magwala pero hindi pwede. The letter clearly tells her as well na wala dapat na makaalam maliban sa kanya sa mga nangyayari. Siya lang ata ang kailangan… pero bakit? Anong meron sa kanya? Napapikit siya, ‘ Oh no… my baby?!’ naisip ni Shy kaya napahawak rin siya sa kanyang umbok na tiyan. Napatakip siya ng bibig just to suppress herself from saying something. Bigla kasing gumapang hindi lang ang kaba, takot kundi pati ang pag papanic na rin ay unti-unti bumabalot sa buong systema niya para itong apoy na unti-unting tumutupok ng isang bagay hanggang sa maging abo. Shy slowly pushed herself to move forward ha
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 63 - THE AFTERMATH
AFTER 6 YEARS“LOLA NANAY!” Masayang sigaw ng isang batang lalaki pagkababa nito sa kanyang school bus sa kanyang Lola na kanina pa nag-aabang sa pagdating niya. Kumakaway pa ito habang tumatakbong papalapit sa kanyang Lola. Ganito palagi ang eksena tuwing pagsapit ng hapon. Maghihintay ang Lola niya at sasalubungin siya nito ng yakap at halik. “ Na mi-miss talaga kita, halos araw-araw!” Malambing na turan ng Lola nito sa apo niya. Humagikhik naman ang batang lalaki lalong-lalo na ng kiniliti siya ng Lola niya. “Miss din po kita palagi Lola Nanay! Kayo po ni Momma!” “Awww ang sweet talaga ng apo ko! Payakap nga!” niyakap ng Lola ang apo niya pagkatapos kinuha niya ang lunch box nitong hawak, “ ako na ang magdadala ng lunch box mo, apo.” “Opo Lola Nanay!” Magkahawak kamay ang mag lola na pumasok sa loob ng bahay nila. Pagpasok pa lang ay dumiretso agad ang Lola sa kusina upang ihanda ang mga pagkain na dadalhin nila ng apo niya. May bibisitahin sila. “Sige na apo,pumasok ka na
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 64 - MINE
TUMATAKBO ng sobrang bilis Clarence nang marinig niya ang boses ng Papa Marcus niya. Excited ito na mayakap dahil sa ilang buwan rin itong nawala dahilan ng business trio nito sa labas ng bansa. “I miss you too buddy! Did you do what I told you to do? Hmmm?”Tanong nito kay Clarence habang yakap-yakap ito ni Marcus. “Yes po Papa, binabantayan ko po palagi si Momma gaya ng sabi niyo sa akin!” Proud namang turan ni Clarence sa papa Marcus niya at nag appear pa sila. Pagkatapos nito ay kinarga ni Marcus ang anak upang tumungo sa silid kung saan nakahiga si Shy. Pagpasok sa silid ay bumati naman nito sa kay Mara at sa nurse na nakabantay dito. Sanadli niyang binaba rin si Clarence at kinuha naman ito ni Mara para magkaroon siya ng alone moment sa kay Shy. “She’s doing fine so far, Marcus… salamat. “ Saad ni Mara ng kunin niya si Clarence sa kay Marcus. “That’s a good news Nay, mabuti naman.” “Oo nga and Clarence's presence here make a lot of help.” Tumango naman si Marcus dito at
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 65 - CURIOUS
NATAPOS ang dinner nila ng maraming kwentuhan at masayang nagtatawanan. Si Clarence naman sobrang excited kaagad na buksan ang mga pasalubong na dala ng Papa Marcus niya. He was so happy habang isa-isang binubuksan ang paper bags na bigay sa kanya. Inabutan rin ni Marcus ang mga katulong nila sa unit at nurse na nagbabantay kay Shy at ganun rin ang Nanay Mara niya. “Salamat Marcus pero hindi ka na dapat pa nag-abala, sobrang enough na ang mga tulong na binigay mo sa amin sa amin lalong-lalo na sa kay Shy at Clarence.” Turan ni Mara sa kay Marcus ng nagtungo sila sa terrace ng unit habang nakatingin sa umiilaw na syudad. Napsandal si Marcus sa railings habang may hawak na baso ng wine. Nakatingin ang direksyon nya sa kay Clarence sa loob ng living room na naglalaro ng isa sa mga laruan na binili niya, isang spiderman. “It’s okay Nay Mara isa pa laking pasasalamat ko na ako iyong nilapitan mo ng panahon na naaksidente si Shy, sobra po akong nagpasasalamat sa inyo. “ Ngumiti naman si
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 66 - AWAKEN
“Ohhh shit, yes! Fuck me hard… Ahhhh!” Sheila moaned all over again habang pabilis ng pabilis ang kanyang mga kamay sa paglabas pasok ng vibrator sa kanyang pagkababae. She just can’t get enough habang patuloy na kausap sa kabilang linya ang isang tao patuloy na bumubuhay ng kanyang katawang lupa. “Ohhh my ghad! Hmmm…” Her toes were curled up habang umaarko ang kanyang katawan sa sensation na kanyang nararamdaman. Nakapikit sya habang ang isang kamay ay nakahawak sa phone niya samantalang ang isa ang kumo-kontrol naman sa vibrator na nasa pagkababae niya.Napuno ng ungol ang buong kwarto ni Sheila. Most especially when she was able to feel that she would reach heaven so soon. After a minute ay halos tumirik ang mga mata ni Sheila when she reached her orgasm that made her sweaty body collapse above her bed. “Ahhhh… that was amazing!” She said over the phone as she kept on savoring the moment of her climax. “Satisfied… dearie?” Marcus ask on the other line… “ Hmmm… what do you t
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 67 - SHE RECOGNIZE
NABULABOG ang buong unit when Marcus started to call Shy’s name all over again, he also called the nurse para tawagan ang doctor ni Shy to check her up, kahit si Nanay Mara nito ay nagising rin sa commotion sa labas ng kwarto nila ni Clarence kaya lumabas rin siya para matingnan kung ano ang nangyayari. After a while ay hindi rin nagtagal ay dumating din ang doctor ni Shy. Agad niyang tiningnan si Shy, all vital signs were check as well. “Miss Shy, if you can hear me can you close your eyes?” The doctor asks to confirm if there’s nothing wrong sa pandinig nito and since Shy responded it means she’s okay. Nanay Mara naman is silently praying and giving thanks to the Lord na kahit papaano magandang progress ang pag gising ni Shy after 5 years. Naiiyak rin siya na pilit niya pinipigilan. Si Marcus naman ay nakapamulsa at panay ang buntong hininga sa tabi ni Nanay Mara sa isang sulok. Nang matapos ang doctor ay kinausap niya si Marcus sa kung ano ang condition ni Shy at ang mga baga
Latest chapter
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 144 - WAKAS
LOSING someone important to you is generally considered one of the most traumatic and devastating experiences that a person can go through. The grief and sorrow can be overwhelming, and can affect a person physically, emotionally, and mentally. How much more kung parti ng pagkatao mo, inalagaan mo ng siyam na buwan sa tiyan mo tapos magigising ka na lang sa isang iglap, na malalaman na wala na ito? Masakit, sobrang sakit, iyan ang kasalukuyang nararamdaman ni habang nakaharap s apuntod ng kanyang anak. Hindi niya inaasahan na magigising siya sa mula sa isang masamang bangungot at bubungad rin sa kanya ang isang bagay na mas masama pa sa bangungot na naranasan niya habang nasa coma siya ng ilang araw. Iniisip niya na lang at hinihiling na sana isang bangungot rin ang kinakaharap niya ngayon dahil sa hindi niya alam kung hanggang kailan niya ba kakayanin ang sakit at bigat na kanyang nararamdaman. "Nak... sabihin mo naman na masamang bangungot lang ito at kailangan ko lang na magisin
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 143
IKA nga sa bibliya, "IN THIS WORLD YOU WILL ENCOUNTER MANY TRIBULATIONS" malinaw na nakasaad na maraming Pagsubok ang ating kakaharapin. Isang bagay na kahit sino man ay hindi makakaiwas. Kung mabibilang lang ni Shy ang mga pagsubok na kanyang pinagdaanan sa kanyang mga daliri ay kulang na kulang ito. Simula't sapul na nagkaisip siya ay naengkwentro niya na ang isang pagsubok. Lumaki siya at nagkaisip na pinagdadaanan na ito. Ni hindi niya nga matandaan kung kailan ito nagsimula basta't ang alam niya nagkamuwang na lang siya ay puro pagsubok na ang kanyang na e-engkwentro halos araw-araw na lang ng buhay niya. Noong bata siya akala niya na ang malamig na trato sa kanya ng lola niya at walang paki ng tatay niya ang pinakamalaking pagsubok na naranasan niya ngunit nagkamali siya. She was just in highschool ng malaman niya na hindi pa la siya totoong anak ng nanay at tatay niya, isang araw na nadulas ang lola niya subalit kahit di nito sinasadya ay walang pagsisisi sa ginawa nito. At d
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 142
PAGKATAPOS ihatid ni Daniel ang mama niya sa flower shop nito ay dumiretso na siya kaagad sa hospital. Sumilip siya sa kay Shy sandali pero napatigil rin siya dahil nakasalubong niya si Sheila. Nakaposas ito and she was wearing a jail clothes. She invited Sheila na pumasok sa loob ng kwarto ni Shy. Nandun naman sina nanay Mara at tatay Jose pero lumabas muna sila para magkaroon sila ng privacy na mag-usap. Magkaharap sila ni Daniel sa living room ng vip suites na iyon. Habang ang bantay nitong police officer ay nasa labas ng kwarto. " I'm sorry Danny." Hindi nakapagsalita kaagad si Daniel. Pinapakiramdaman niya pa ang kanyang damdamin kung ano ba ang pwedeng maramdaman niya sa kay Sheila ngayong kaharap niya na ito. napabuntong hininga lang siya samantalang si Sheila naman ay kumakabog ang dibdib sa sobrang kaba. Hindi niya talaga kung saan magsisimula. It was an awkward silence habang naghihintay siya ng kasagutan sa kay Daniel at sa kalaunan ay siya na rin ang bumasag ng katahimi
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 141
DANIEL was sitting beside Shy while holding the box kung saan nandun ang naka nilang wala ng buhay. He never thought that he would be on this situation again. Pero ngayon mas malala, at mas masakit. He will bury his child without Shy dahil sa lumalaban din ito para sa buhay niya. Pero ayaw niyang mawalan ng pag-asa, kakapit siya hanggang hindi bumibitiw si Shy sa kanya. "Babe... kumusta ka na? I'm sorry I failed to protect you and our child. I failed you once again."naiiyak na sabi ni Daniel sa kay Shy. He reached out her hand at inilapit ni Daniel ang mukha niya dito then he rested her hand sa pinsgi niya, " I love you much and I can't afford to lose you Babe... please huwag na huwag kang susuko, hindi ko kakayanin." Who would have thought that the great Daniel Monteverde will be a crying baby? Kahit na kailan wala naman siyang hiniling sa Diyos kung hindi ay ang mabuo ang pamilya nila. He grew up being an obedient child because he was told na pag mabait ka lahat ng hihilingin
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 140
PAGKATAPOS sabihin ni Sheila sa ama niya ang ginawa niya ay parang nagkaroon ng katahimikan sa pagitan nila. Parang nag slow motion ang lahat. Galit na galit siya sa ama niya kanina at dahil dun ay nakapag-isip siyang walang saysay ang pagsama niya dito because she felt she's not important to him at all. Pero ngayon parang nasampal si Sheila ng katotohanang , hindi pa la totoong hindi siya mahal ng Daddy niya. As what Miss Divina always says to her, mahal na mahal siya nito. Hindi niya inasahang hahanapin siya ng ama at hindi ito umalis at tumakas na hinid siya kasama. She did not even expect na yayakapin siya nito ng sobrabg higpit at pinaalala sa kanya na hindi niya kailangang mag-alala dahil nadiyan palagi ang daddy niya for her. Hindi nakapagsalita si Don Miguel, hindi niya kasi alam kung paano mag re-react. But he was able to say something, "You betrayed me... your own father." Sheila shed a lot of tears, ni hindi niya na nga mapigilan. Feeling niya tuloy masyado ba siyang
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 139
KASALUKUYANG nakaupo si Don Miguel sa kanyang swivel chair habang umiinom ng alak. He just can't get over sa mga sagutan nila ni Sheila kanina. Marahil nga ay tama ito, he is not the typical parent na showy. Not the typical type ng taong marunong mag express ng nararamdaman niya but the cruelty of the world make him realized na hindi pwedeng mahina siya, na bawal ipakita ang kahinaan niya. At dahil sa wala na ang babaeng minahal niya, so obviously ang tanging taong kahinaan niya ang kanyang nag-iisang anak. If only Sheila knows na kaya niya ginagawa ito sa kanya para protektahan ito. Ayaw niyang magamit si Sheila laban sa kanya. He is aware that he makes a lot of enemies dahil sa negosyo and how much he hated his father on how he treated him before ay napangisi na lang siya, upon realizing that he was almost the same as Don Santiago. Nakikita niya ang sarili sa kay Sheila, ganun na ganun siya manumbat sa namapayapang ama bago ito nagmakaawa sa kanya. He went to far when it comes to
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 138
TOTOO nga ang kasabihan na hindi porke't mayaman ay nasa iyo na lahat-lahat. Na masaya ka ang kuntento sa buhay. But it was not the situation and the feeling that Sheila is currently having right now. She's getting anxious about the fact that they are being wanted by the authorities dahil sa nangyari sa kay Shy. Ngayon hindi siya mapakali kung ano ang dapat gagawin. Mataman siyang nakaupo sa living ng isang tagong rest house ng Dadddy niya. Habang nakaupo ay panay ang kuskos niya sa kanyang mga kamay at hini mapakali ang binti. Para mapakalma siya ay hinawakan ni Miss Divina ang kamay niya. Ganito siya pag inaataki ng anxiety niya. Napatingin siya sa Ginang at bakas ang pag-aalala nito sa kanya, ngunit sa kabila nito ay ngumiti ito sa kanya, " Halika Hija." sabi nito at lumapit naman siya at tumabi sa kay Miss Divina at parang batang yumakap dito. "I'm fucking worried Miss Divina... natatakot ako para sa amin ni dad." punong pag-aalala niyang sambit. Magjigpit siyang niyakap ni M
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 137
PAGKATAPOS e-comfort ni Madam Chairman ang apo niyang si Daniel ay tumabi ito sa kay Mara, kaya umalis rin si Jose para magkaroon sila ng privacy na mag-usap. Hinawakan ni Madam ang kamay ni Mara upang iparamdam dito ang kanyang pakiki simpatya at magkasama silang lalaban ng pagdarasal na sana'y maging maayos lang si Shy sa kabila ng pagkawala ng anak nito ay sana kahit si Shy ay makaligtas siya. Napamulat ng mata si Mara ng maramdaman ang kamay ng Madam Chairman na humawak sa kanya. She look at her with a weary eyes. Puno ng pag-aalala at hindi nawawalan ng pag-asa na sana malagpasan nila ang pagsubok na meron sila ngayon. Hindi rin napigilan ng mga luha niya ang tumulo ulit. Kahit sa simpleng paghawak lang kasi at sa pagtingin sa mga mata nila sa isa't isa ay naiintindihan at nararamdaman nilang pareho ang sakit na dulot ng sitwasyon. Biglang niyakap naman ng Madam Chairman si Mara ng humagulhol na ito ng iyak, " Kumapit lang tayo Mara, matapang si Shy at palaban... alam ko hindi
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 136
HINDI magkamaliw sa iyak si Mara habang nananalangin sa loob ng kapilya ng hospital. Sinisisi niya ang kanyang sarili dahil sa kalagayan ng anak niyang si Shy. "Diyos ko, kayo lang nag tanging makakapitan ko, huwag mo namang hayaang may mangyaring masama sa anak kong si Shy, " mas lalo niyang idiniin ang kanyang nakapikit na mga mata at napasinghot habang nakayukong nanalangin at nakaluhod sa sahig. "Hindi ko po mapapatawad ang aking sarili pag may nangyari sa aking anak." tuluyan ng napahagulhol si Mara sa bigat ng dinadala niya sa kanyang dibdib. She's afraid for then life of her daughter. Kahit pa hindi niya tunay na anak si Shy, pero mahal na mahal niya ito na parang tunay niyang anak. Nagkahiwalay sila ng anak niya matapos silang dukutin. Hindi niya maiwasang hindi magalit sa mga involved sa nangyari sa anak niya at sa sarili niya. Naisip niya rin kasi kung nag-ingat sana sila lalong-lalo na siya ay hindi sana mailagay ang Kahit sarili niya sobrang sinisisi niya. Alam niya ka
