CHAPTER 3 - IS IT OVER?

PERO ng makita ng Tatay ni Shy ang sitwasyon nito at nang Nanay niya ay unti-unti itong napataas ng kamay ngunit nagbaba rin kasabay ng tingin nito sa sahig.

Dahil sa ginawa ng Ama ay biglang nanigas ang puso ni Shy, kahit kailan talaga ni hindi nito magawang ipagtanggol ang kanilang pamilya sa Lola niya.

Hanggang kailan kaya magtatagal ang pamilyang ito?

Sa tanang buhay ni Shy ay nasaksihan niya kung gaano kaduwag ng Tatay niya. Sa tuwing pinapagalitan at minamaliit ng Lola niya ang kanyang Nanay ay walang ginagawa ang kanyang Tatay. Imbes na ipagtanggol ng Tatay ni Shy ang Nanay nito ay palagi itong nasa isang tabi lang nakatingin at walang ginagawa pero pinakamalala pa ay ang Tatay nito ay luluhod sa harap ng Lola niya at hihingi pa ng tawad sa ginawa ng Nanay niya when in fact wala naman itong naging kasalanan.

At lahat-lahat ng ito ay sobra-sobra na! 

Walang kwenta ang pamilya na ito!

Wala imik ang Tatay ni Shy ni hindi man lang nito nagawang magsalita para kumustahin ang kalagayan nila ng Nanay niya but instead dumiretso ito sa Lola niya, “Nay naman sinaktan niyo na naman siya wala na tuloy magluluto para sa atin!”

Ang tinutukoy ng Tatay ni Shy ay Nanay nito. 

Biglang sumigaw ang Lola ni Shy,” Hindi pa ako baldado at kayang ko pang magluto sa pamamahay na ito!” 

Pagkatapos ay dumiretso ang Lola ni Shy sa kusina para magsimulang magluto.

Si Shy naman ay nag-iisip nang umalis at isasama niya ang Nanay niya at kahit na kailan hindi nababalik sa bahay na ito. 

******

NAKATINGIN lang si Shy sa dalawang taong nasa kusina ang isa ay nakaupo at nagtatabako. Sa puntong iyon ay nabubuo na sa isipan ni Shy na hindi niya na kayang manatili sa ganitong klaseng pamilya.

Bumalik si Shy sa kwarto nila ng Nanay niya doon ay kinuha niya ang bag niyang di pa niya nabubuksan simula pa kahapon, mabuti na lang at di pa siya nakapag unpack. Aalis na siya sa pamamahay na ito at hinding-hindi na babalik.

Naisip ni Shy na kailangan niyang kumayod ng todo para magkaroon ng maraming pera at maging maganda ang buhay niya at sa oras na makaahon na siya at makaipon ay babalikan niya ang Nanay niya dito.

HABANG nakasakay sa likod ng isang taxi ay hindi mapigilang umiyak ni Shy. Mabigat man sa loob niyang iwan ang Nanay niya sa bahay ng Lola niyang malupit at sa walang kwenta niyang Tatay ay wala siyang choice. Ngunit bigla na lang naputol ang pag-iyak niya ng maramdaman niyang nag vibrate ang cellphone niya.

Nang tingnan niya ang bumunga na naman ay ang text ni Marcus.

‘Anu ba ang nangyayari sa iyo? Two days na pero hindi ka nagrereply sa mga messages ko. Okay naman akong nakarating dito sa US pero tawagan mo ako sa oras na mabasa mo ito Mahal.’ — Love Marcus.

Tinitigan ni Shy ng masama ang screen ng cellphone at agad na binalik sa bulsa nito. Ramdam nito  ang isa pang masakit na bagay rin na nagpapahirap sa kanya. 

Ang hirap at hindi niya kayang makipaghiwalay kay Marcus…

Tatlong taon sila ni Marcus, tatlong taon na puno ng pagmamahalan, paano ba niya tatapusin iyon? Hindi naman ito parang isang damit lang na pag luma na ay papalitan mo ng bago o parang kanini na pag sinubo mo na sobrang mainit at iluluwa mo na lang basta-basta. 

Minabuti ni Shy na i-ignore ang mga tawag at text sa kanya ni Marcus sa mga sumunod na mga araw. Naging busy siya at minabuti na lang na intindihin ang kanyang sarili at ang plano niyang makapag-ipon para makuha niya na ang Nanay niya sa bahay ng malupit niyang Lola, pero bago siya bumalik sa kompanyang pinagtra-trabahuan niya ay minabuti niyang tuluyang gumaling ang mga sugat sa katawan niya. 

Nang magaling na si Shy ay bumalik na siya sa kanyang trabaho. Isa siyang utility worker at janitress sa Monteverde Corp. Responsable si Shy sa pagbili at pag deliver ng mga meryenda ng mga nagtratrabaho sa Company na iyon at sa hapon ay naglilinis siya ng opisina ng mga ito. May mga pagkakataon rin nauutusan siya sa mga bagay na hindi na sakop ng trabaho niya pero hindi siya nagrereklamo somehow she’s taking the job, finished even if it means she needs to do an overtime. 

Isang ordinaryo at mapagkumbaba na klaseng babae si Shy kaya nga siguro kahit kailan ay hindi siya nagustuhan ng Mama ni Marcus dahil sa naging estado niya sa buhay.

Walang siyang magandang background na nakapagtapos sa isang presteryosong unibersidad, ni hindi nga siya nakatapak ng college eh, hanggang highschool lang siya.

Pero higit na importante para sa kay Shy sa ngayon ay ang magkaroon ng isang marangal na trabaho sa kompanyang pinagtatrabahuhan niya ay sapat na para sa kanya.

******

MABILIS lumipas ang mga panahon, bawat araw ay naging linggo at bawat linggo ay naging buwan. Lahat ng bagay na nangyari sa kay Shy sa makalipas na isang buwan ay parang isang masamang bangungot na lang para sa kanya.

As usual ganoon pa rin naman ang buhay ni Shy at walang pinagbago. Isang umaga sa office ng HR na kung saan si Shy ay naka destino na mag deliver ng mga kape at ilagay ito isa-isa sa bawat desk ng mga empleyado ay nagulat siyang maaga ang mga itong pumasok kumpara sa kinaugalian nitong oras ng pasok.

“Magandang Umaga po sa inyong lahat!” bati ni Shy sa mga ito but no one paid attention sa kanyang pagbati. 

Dahil wala namang pumansin sa kay Shy ay bumalik siya sa kanyang ginagawa para matapos ito kaagad.

After a while ay biglang pumasok ang Manager ng HR Department sa loob ng opisinang nagmamadali , “ Biglang dumating si President at kailangan natin siyang salubungin!” sigaw nito pagkatapos napatingin ito sa kay Shy,” at ikaw sumama ka rin!”

Nagulat si Shy kasi hindi niya inaasahan na pati siya ay kasama. Isa-isang inabot sa kanya ng mga empleyado ang mga documents na hawak-hawak nila at ang nangyari ay naging tagahawak si Shy ng mga papeles na iyon. 

Wala naman sa kay Shy iyon kasi sanay na sanay na siya. Nag-uunahan ang mga empleyadong lumabas samantalang siya ay halos bumabalanse sa paglalakad habang hawak-hawak ang mga naka-pile up na documents sa mga kamay niya na halos lumampas na sa kanyang ulo. Panaka-naka ay di sinasadya siyang nababangga kaya panay rin ang kanyang paghingi ng paumanhin hanggang sa makarating siya sa elevator at nakasakay.

Nag mag open na ang elevator ay sumunod siya sa mga taong nasa harapan niya habang buhat-buhat pa rin ang mga piled up na mga papales sa kanyang mga kamay.

Tapos narinig niya na lang na may sumigaw, “ Everyone humanda kayo the President is coming!”

******

NANAHIMIK ang lahat and automatically made a parallel line sa magkabilang bahagi ng daan. 

Shy can definitely feel the intimidating aura that suddenly occupied the whole place. Shy coudn’t help but to turn around and look at that person na nagpatahimik sa lahat ng tao sa loob ng kompanya.

Pero sa kasamaang palad ay bigla siyang nakaramdam ng pagkahilo dahilan na nawawalan siya ng balanse at isa-isang nagsilaglagan ang hawak niyang mga documento and at any moment she could feel na matutumba na siya ng tuluyan.

Nakita ng mga empleyado ang nangyari sa kay Shy at halos lahat ay iniisip na patay si Shy sa President pagnagkataon, sapagkat sumablay ang trabaho niya. They all know and aware that the President is very careful and particular sa trabaho at sa lahat ng bagay na may kinalaman sa company niya.

Samantalang papasok na si Daniel ng conference room ng mapansin niya ang isang babaeng bumabalanse habang isa-isang nag silaglagan ang mga dokumentong hawak nito.

Iiwasan niya na lang sana at hindi papansinin ngunit ng makita niya ang mukha ng babae at akma na itong matutumba ay maagap siyang pumunta rito at sinalo ito. 

Lahat ng empleyadong nakasaksi ay namilog ang mga mata at napasinghap sa gulat. Kahit na kailan di pa nila nakita ang President na may nilapitan na babae sa kompanya. Kung meron mang nagpapakita ng motibo ay agad na pinaparusahan or worst pinapaalis sa kompanya.

Kaya walang sinumang nangangahas na lumapit sa President kung gusto pa nilang magtagal sa kompanya.

Kaya lahat ay sobrang nagulat at anu ang meron sa isang utility worker at nagawa siyang saluhin ng President para hindi ito bumagsak ng tuluyan sa sahig?

Bago pa tulyang mawala ang malay ni Shy ay naaninag niya ang mukha ng taong sumalo sa kanya. Nagawa niya pang hawakan ang pisngi nito.

Nakapagtataka lang ngunit pamilyar sa kay Shy ang mukha ng lalaki… pero di rin nagtagal ang sandaling titig na binigay niya sa lalaki kasi tuluyan ng nawalan ng malay si Shy.

Napayuko si Daniel upang tingnan ang mukha ng babae at nakita niya na wala na itong malay habang hawak-hawak niya ito sa kanyang mga braso.

Tapos binalik niya ang tingin niya sa mga empleyadong gulat na gulat siguro sa ginawa niya. He heaved a heavy sigh and suppress his anger then binuhat niya ang babae at lumingon sa kanyang assistant, “ Ikaw dalhin mo ang babaeng ito sa hospital, ngayon din!”