CHAPTER 35

Dinig nila sa telebisyon ang balitang papasok ang isang malakas na bagyo ng araw na iyon. Maging ang mga bata ay nag-aalala sa kanilang ina.

“Tito Inigo, where’s mommy? Is she coming home?”

“Don’t worry. Just pray na she will get back safe.”

Nabigla si Victor sa sinabi. Parang hindi yata siya ang nagsalita. Saan naman niya nakuha ang salita “pray”? Bigla lang niyang naalala ang ina. Siya lang ang asawa ng Mafia na madasalin talaga. Sounds awkward para sa iba but that’s Sharon Peralta, she prayed a lot for her husband. Minsan ay niloko niya ito na baka siya ang maging unang santa ng mga asawa ng Mafia sa sandaling magbago ang ama.

“Ikaw talaga, Victor!”

“Uuwi daw po ba ng maaga si Ma’am?”

“Hindi daw eh kasi malakas daw ang ulan sa Maynila.”

Hindi mapalagay si Victor dahil malakas talaga ang ulan. Naaalala niya ng ma-stranded sila sa daan. Hinintay ni Victor ang babae ngunit iba ang nasilip nito sa labas ng gate. Kitang-kita niya kung paano inalalayan ng isang lalaki si Nadja. Hindi na