Chapter 4

Gustong sumigaw ni Rasheedah ngunit mabilis na napatakip ang kamay sa bibig niya, kumalma siya at sinubukang tingnan ang mukha ng kausap, nang makitang tahimik ang taong ito, galit niyang itinulak ito, "bakit mo ako dinala dito?" Lumabas siya sa madilim na espasyo at binigyan siya ng nakakainis na tingin. 'Wag kang magpanggap na hindi mo ba ako nami miss,' nakangiting sabi ni CJ.

'Nakasusuklam. After six years, sa tingin mo ba hindi pa ako tapos sa nangyari? Tanong niya. "Hindi ko kasalanan na baog ka," panunuya ni CJ, "at... biro lang ang pag aangkin mo na asawa mo si Justine, akala mo ba hindi ko alam? Childhood friends kami ni Justine at dati pa. be best friends, but over the years, we have grown apart and not anymore in good terms.

Gayunpaman, marami pa rin akong alam tungkol sa kanya. Ikaw, sa lahat ng tao, ay hinding hindi makakapagpasaya kay Justine," sabi ni CJ. "Gustuhin man niya o hindi, maaari ko bang malaman kung bakit ka nag aalala? Kasama mo na ang sekretarya mo at sana ay pinakasalan mo siya at nagkaanak ng hindi mabilang na mga anak para sa iyo, nakakadiri ka... - sabi ni Rasheedah na parang sasampalin siya. Siya ang kanyang mapagmahal na dating asawa na walang pusong nagtaksil sa kanya, ngunit mayroon pa ring mukha na humarap sa kanya. "Basta nasa CDO ka, sa tingin mo maiiwasan mo ako? Ganun ako kalakas," pagmamalaki ni CJ. "Ano ba talaga ang pakay mo?

Bakit ka nandito? Kasi parang sa akin nahihirapan kang mag move on," sabi ni Rasheedah. "Nagkatrabaho kami dati sa kumpanya ko, may chance pa na sooner or later tanggalin ka ni Justine. "Pinapaalis niya ang mga tao nang walang pag iingat at hindi ka magiging eksepsiyon, kaya kunin ang alok ngayon at magtrabaho para sa akin," sabi ni CJ. Tiningnan siya ni Rasheedah nang taas baba nang may pagkasuklam at sinumpa, 'To hell with you and your damn company.' Lumingon siya, ngunit inabot ni CJ para hawakan siya, mabilis niyang hinila ang kamay nito para makawala sa pagkakahawak nito, na hindi niya nagustuhan ang haplos nito. Ngunit may isa pang kamay na humawak sa kanyang pangalawang kamay.

Lumingon siya at nakita niyang hinawakan ni Justine ang kamay niya, but not in a rough way, malambot ito at ramdam niya ang init nito. Hindi niya maintindihan kung bakit niyakap siya nito, ngunit nagsimula siyang maglakad palayo sa kanya nang walang sinasabi. Masaya si Rasheedah na nangyari ito sa tamang panahon, si CJ, na naniniwalang hindi siya magiging tasa ng tsaa, makikita na ngayon ni Justine sa kanyang sarili. Sa sandaling lumitaw silang dalawa sa kanyang opisina, mas humigpit ang pagkakahawak nito sa kanyang maliit na kamay na pakiramdam niya ay mababali ang kanyang buto, napangiwi siya sa sakit na nagtataka kung bakit bigla nitong hinawakan ang kanyang kamay nang mahigpit samantalang siya Naging banayad siya sa buong panahon.

Binitawan niya ang kamay niya at nakahinga siya ng maluwag, ngunit nag iba ang kulay ng bahagi ng kamay nito na mahigpit nitong hinawakan dahil sa paghigpit ng pagkakahawak nito sa kanya. Gayunpaman, gumaan ang loob niya nang bitawan niya ang kanyang mga braso,

"Pasensya na, babae!" Aniya, hindi gumagalaw sa harap niya. "Sinabi sa akin ni Jonnie na maaari kang magpalipas ng oras sa conference room, kaya nagpasya akong magpakita doon," sabi ni Rasheedah.

Lumayo si Justine sa kanya at umupo, sa sumunod na sinabi nito ay halos matumba siya sa sahig, 'You're fired.'

Ano ang ginawa niyang mali? Bumaon ang kanyang puso sa hukay ng kalungkutan at hindi niya alam kung magmamakaawa o kahit na ang pagmamalimos ay gagana. "Please, I don't want to lose this job. Dapat hindi na ako nagpakita doon, I really need this job, I'm so sorry. I'll be patient next time." "Di ba gusto mo. umalis sa dati mong trabaho? Ngayon binibigyan kita ng pagkakataong umalis. Ano ba ang ipinamamakaawa mo? Tanong niya, punong puno ng panganib ang aura niya kaya huminto ang oras sa loob ng kwarto.

Napaawang ang bibig ni Rasheedah at mabilis siyang naglakad patungo sa mesa at sinabing, 'Please, sir.' Kailangan ko talaga ng pera.' Kaya gagawin mo ang lahat para makuha ang pera? Tanong niya, naunawaan ni Rasheedah ang panunuya sa kanyang mga salita at mabilis na tumutol, 'Wala, ngunit magsusumikap ako at sisikaping hindi ka na masaktan.'

Bakit nagpapanggap ang babaeng ito? She was so desperate to get close to him, desperate for money and she was here pretending she wouldn't do anything for money. Siya ay dapat na napakatalino. "Get out of my office and never come back," deklara niya at tumawag, "Get someone from my office out now."

Alam ni Rasheedah na tumawag iyo ng security para paalisin siya, kapag nakita nila siya dito ay mahihirapan siya at ayaw niya ng ganoon. Mabilis siyang umalis at nakarating din sa labas ng gusali. Tumulo ang luha sa kanyang mga pisngi, bakit paulit ulit siyang nagiging malas? Dapat ay naghintay ako ng ilang oras sa loob ng opisina sa halip na mawalan ng trabahong ito na malaki ang suweldo. Nakaramdam siya ng matinding pagkawasak.

Pero imposibleng intindihin niya si Justine, una ay hindi niya ito hinayaang bumitiw, pagkatapos ay ipino promote niya ito na para bang nakakahanap ng pabor sa kanya, at pagkatapos ay bigla na naman siyang sinibak. Sa katunayan, siya ay isang psychopath at isang napakasama at walang awa kung gayon.

Lumingon siya patungo sa napakalaki at kahanga hangang gusali at napaiyak habang iniisip ang katotohanang baka hindi na siya muling makapasok sa lugar na ito. Hindi ba magiging mga anak nila.

Napabuntong hininga si Jerome, naaawa siyang tumingin sa anak at masasabi niyang marami na itong pinagdadaanan, hindi niya masabi nang eksakto ang pinagdadaanan nito sa sandaling iyon, ngunit naunawaan niya ito. "Can you tell me how you've been? Alam kong malayo tayo, pero sinusubaybayan pa rin kita, ang huli kong narinig sa iyo ay naghiwalay pala kayo ng asawa mo six years ago. Jerome said.

'Ayos lang ako. Nawawalan na ako ng pasensya at aalis na ako ngayon, ayokong maging bastos, kaya please get straight to the point," sabi ni Rasheedah, pinipilit na huwag ilabas ang galit at nasaktan. Siyempre, naunawaan ni Jerome ang dahilan ng galit ng kanyang anak na babae sa kanya, dumiretso siya sa punto.

"Isang babae mula sa isang mayaman at makapangyarihang pamilya ang lumapit sa akin matagal na ang nakalipas nang ang kumpanya ng kanyang asawa ay malapit nang malugi at bagaman hindi ako kalahating mayaman sa kanila, mayroon akong kung ano ang kinakailangan upang matulungan sila sa oras na iyon. He continued : "Napagtanto ko na kung sasabihin ko sa babae na bayaran ako sa hinaharap, ang pagbabalik ay hindi magtatagal, kaya ginawa ko ang sa tingin ko ay pinakamahusay para sa akin. Dahil ikaw ang nag iisang anak na babae noon, ginawa kong kasunduan ang babae sa akin na ang kanyang kaisa isang anak na lalaki ay dapat pakasalan ang aking anak na babae sa hinaharap." Napansin ni Rasheedah na sobrang katawa tawa ang sinabi ng kanyang ama, sa kanya, nangungulit lang ito.

"Ang dahilan kung bakit

Hindi ko sinabi ang tungkol sa pangako kanina

siyam na taon nang ika'y ikasal

Pumunta si CJ dahil nagpakasal ang kanyang anak

kasama ng ibang tao sa parehong iyon

sandali, naramdaman kong wala na

dahilan para hadlangan ang iyong kaligayahan.

Pero ngayon, anak na ng babae

single ulit tulad mo

single ulit at ready na yung babae

para matupad ang pangako.

Nang matapos magsalita si Jerome,

Ngumiti si Rasheedah: 'Para dito

Tumawag ka ba?' Upang matupad ang a

kasunduan sa kung ano ang naabot sa nakaraan?

To be precise, gusto mo bang gamitin ako

upang madagdagan ang iyong kayamanan pagkatapos

lahat ng ginawa mo sa akin?

Kaya kailangan mo akong akitin dito sa isang bagay ng buhay at

sitwasyon ng kamatayan... Umiling si Rasheedah at naisip na wala pa siyang nakitang kasing hiya

ang kanyang ama.

Tumayo siya at bitbit ang kanyang bag na handang umalis nang may pumasok na babae, 'anak mo ba ito?' Tanong ng babae kay Jerome. "Yes, she's the one. This is Rasheedah," sagot ni Jerome. Sinuri niya si Rasheedah mula ulo hanggang paa na may walang pakialam na mukha at saka biglang ngumiti: 'She looked beautiful, she must fit my son perfectly.'

Natuwa si Jerome na mahal ng babae si Rasheedah.

"I'm sorry, I'm not interested in this, I need to leave now," sabi ni Rasheedah, pero ayaw niyang lumayo sa dalawang nakatatandang nasa kwarto para hindi makarinig ng bastos. "Please go, Jerome," sabi ng babae at tumayo si Jerome at umalis. Umupo ang babae at sinabi kay Rasheedah, 'Anak, maupo ka.' Nagustuhan na ni Rasheedah ang maamo at mabait na aura ng babae, magalang itong umupo at marahang inilagay ang bag niya sa tabi niya 'Oo nga, malaki ang pakinabang ng pagpapakasal niyo ng anak ko sa tatay mo, but at the same time, it ay makikinabang sa iyo.' karagdagang.

Ang aking anak na lalaki ay hindi nag asawa ng isang babae sa loob ng maraming taon at kahit na ako ay may

Paulit ulit ko siyang kinukumbinsi, lagi niyang sinasabi sa akin na gagawin niya iyon, ngunit hindi niya ginagawa. Seeing that you are single, you could agree to marry him and I am sure na kapag nakita ka niya, dapat ay interesado siya sa iyo at ibuhos sa iyo ang lahat ng pagmamahal na meron sa mundo," sabi ng babae. 'Ma, I 'm really not ready to get married.' with anyone, marriage is not on my agenda right now,' sabi ni Rasheedah. 'Pero tumatanda ka na at wala ka pang anak.

Sinabi sa akin ng tatay mo na hindi mo kayang magbuntis para sa iyong unang asawa at iyon ang dahilan ng paghihiwalay niya sa iyo, kung iyon ang iyong takot ay hindi mo na kailangang mag alala tungkol dito. Tatanggapin at mamahalin ka ng anak ko kahit manganak ka man o hindi," sabi ng babae. Buti na lang at wala pang nakakaalam na may anak na siya. Naisip ni Rasheedah. Ang pangunahing dahilan kung bakit hindi niya maisip. getting married was her "Anim na anak. Sinong lalaki ang magpapakasal sa babaeng may anim na anak, ha? Walang lalaking nasa tamang pag iisip ang aako sa responsibilidad na iyon."

'I'm sorry, ma, but I can't marry a stranger, besides, I love my single life and I'll appreciate it kung hindi mo ako pipilitin na gawin ang hindi ko gustong gawin.' determinadong sabi ni Rasheedah.

Nang makita niyang hindi umimik ang babae kahit makalipas ang tatlong minuto, kinuha niya ang kanyang bag at tumayo.

"Paalam ko, ma," sabi niya, at nang gusto niyang umalis, tumayo din ang babae at sinabi: "teka!"

May ibinulong sa kanya ang babae

sa tenga niya at sumandal

Dahan dahan, ang mga mata ni Amy

Sinundan nila ang babae mula ulo hanggang paa.  Agad siyang naawa

para sa kanya at nagsimulang gumawa ng mga kalkulasyon

sa iyong isip tungkol sa desisyon

tamang kunin.

"Sa mansyon din kayo ng asawa ko titira kayo, kung sakaling gusto ka niyang asarin, nakakasigurado ka na andiyan lang ako palagi para sa'yo, pero sigurado ako na ubod ng pagmamahal ang pakikitungo niya sa'yo," sabi niya. ang mga kababaihan.

Ang sinabi ngayon ng babae ay hindi ang pangunahing dahilan kung bakit niya kinukunsidera ang alok nito, iyon ang ibinubulong nito sa kanyang tenga.

Bumaba siya sa taxi na iniwan niya sa isa sa pinakamalaking mansyon sa CDO, ang gusali ay napakalaki at mataas at kung pitong henerasyon ang nakatira sa loob ng mansyon na ito, lahat sila ay maninirahan doon nang kumportable. Napakayaman talaga ng babaeng ito, sabi ni Rasheedah sa sarili habang papasok, tumingin sa wristwatch niya at nakitang hindi pa siya late. Nang makitang hindi nakasara ang malaking main door, humakbang siya

sa loob at lumitaw sa isang malaking sala na may mga totoong upuan at mesa. "Hello, Rasheedah," nakita ni Rasheedah ang babae at mabilis na naglakad patungo sa kanya, "ina, magandang umaga po!" 'Maligayang pagdating mahal.

"I'm glad you finally came as you promised," sumenyas ito sa kanya na maupo at umupo siya. 'Malapit na siyang dumating, okay?' Sabi ng babae kay Rasheedah at tumango naman ito. Kinakabahan siya, hindi niya alam kung pangit ba o gwapo ang anak niyang ito, mabait o nakakatakot, may respeto sa babae o walang respeto. Either way, she would soon see him. for herself. "Personally, I can't wait to see her kids, they must be so cute! "Alam mo... isang blessing ang magkaanak nang sabay sabay, naiisip ko kung gaano kahirap sa ten month period na dinadala mo ang baby," sabi ng babae.

Challenging talaga yung mga panahon na yun, since I was in a less developed city, I have to work and earn money and at the same time wag masyadong ma stress para hindi malaglag," sabi ni Rasheedah habang iniisip ang mga panahon ng kanyang pagbubuntis. Napaka challenging din ng experience ko noong nagbubuntis ako noon at bata pa lang ako sa loob ko, hindi ko ma imagine na anim Ang sanggol sa sinapupunan ko, hindi ako sigurado kung kaya kong tumayo at maglakad," sabi ng babae. at nagtawanan silang dalawa. Napuno ng malakas na presensya ang kapaligiran sa sandaling iyon, masasabi ng dalawang babae na may kakapasok lang.

Maharlikang humakbang patungo sa kanila, tinitigan ni Rasheedah ang kanyang mahabang anino, ang bilis ng tibok ng kanyang puso habang iniisip kung anong uri ng tao ang nagpa tense sa kapaligiran. "Ina, magandang umaga po," rinig ng malalim at makapal niyang boses. Kakaibang pamilyar ito kay Rasheedah. Dumapo ang mga mata niya sa black stone na sapatos niya at ibinalik niya ang tingin sa itim na pantalon nito at huminto sa kinaroroonan ng sinturon nito. Dahan dahan niya itong itinaas hanggang umabot sa bahagi ng kanyang leeg. Nagsimulang bumilis ang tibok ng puso niya na para bang babagsak na siya. Inipon niya ang lahat ng lakas ng loob niya para tingnan ang matangkad na pigura na ito at siya pala ito. Siya? Ang pinakamakapangyarihang tao sa CDO! Justine? This better be a dream dahil kailangan niyang magising sa lalong madaling panahon. Gayunpaman, hindi man lang nilingon ni Justine ang babaeng nakaupo. "Welcome, son. Please sit," sumenyas ang babae, si Elizabeth, at magalang siyang umupo. Damang dama ang kanyang marangal na aura sa malaking silid at nagnanais si Rasheedah ng isang superpower na makapagpapawala sa kanya dito. Pinaalis siya ng lalaking ito ilang araw na ang nakakaraan at malamang ay iniisip niya na hindi na niya ito makikita muli at muli, nagkita sila.

"Sabi ko sa'yo by today, kung hindi ka magdadala ng babae, kailangan mong pakasalan ang taong ibibigay ko, kung hindi, hindi ako..."

Pinutol niya si Elizabeth, 'Ayokong mag alala ka dahil sa kalusugan mo. Wala akong nakitang karapatdapat na maging asawa ko. Ngunit alang alang ako sa iyo, ina, isasaalang alang ko ang sinumang ibibigay mo sa akin upang pakasalan.

Napangiti si Elizabeth, gusto lang niyang makita ang kanyang anak na makalimot sa nakaraan niyang pag ibig bago ito mamatay sa loob ng ilang buwan. Kinindatan ni Rasheedah ang kanyang mga mata at muling nakipag usap gamit ang body language para makalimutan ni Elizabeth ang lahat ng kanilang pagtatalo noon, ngunit hindi man lang napansin ng babae, masayang tinuro pa niya si Rasheedah at sinabing, "Eto ang magandang babae at maganda."

Dahan dahang inilayo ni Justine ang kanyang matigas na mukha sa kanyang ina at hindi nagtagal ay nahulog siya sa ibabaw ni Rasheedah. Parang tumigil ang lahat sa mundo. Tumigil ang pagtibok ng puso ni Rasheedah at pakiramdam niya ay patay na siya.

Ang galit ng galit ay kumulo sa loob niya na lihim niyang ikinuyom ang kanyang kamao, ang kanyang pagkamuhi kay Rasheedah ngayon ay maaaring masunog ang isang buong lungsod. Paulit ulit niya itong binitawan sa pag asang hindi na siya muling makikita, ngunit patuloy itong humaharap sa kanya. At ang masama pa, ngayon ay pinuntahan niya ang kanyang ina na may sakit para lang pakasalan ito. Oh talaga? Ganoon ba kadesperado ang babaeng ito? Talaga bang naisip niya na ang pagpapakasal sa kanya ay magbibigay daan sa kanya upang maisakatuparan ang anumang plano niyang gawin? Isang masamang ngiti ang nabuo sa kanyang mga labi at naisip niya habang nagngangalit ang kanyang mga ngipin sa galit, 'Ikaw ay isang tusong babae,

mapanlinlang at mapanlinlang na tao na lubhang desperado na ipilit ang sarili sa iyo sa akin. Ituturo ko sa iyo kung ano ang ibig sabihin ng hamunin si  Justine Kein Saberon. Sa oras na matapos ako sa iyo, magmakaawa ka para sa kamatayan, ngunit wala kang mahahanap. Tingnan mo lang.

Nang makita ni Elizabeth ang ngiti sa mukha ni Justine, mula sa kinauupuan niya, akala niya'y isang ngiti ito at nang tingnan niya si Rasheedah, nakita niyang nakayuko siya, hindi niya alam na ito ay bunga ng takot; Sa halip, naisip niyang namumula ito at nahihiya. Ngumiti siya at tinanong si Justine, "Alam kong magugustuhan mo siya, napakaganda niya. Hinding hindi ako magdadala sayo ng babaeng