CHAPTER 13

“Huwag ka nang babalik doon,” anang lalaki sabay bitaw sa kanyang kamay. Nandoon na sila mismo sa sakayan at pinarahan siya nito ng jeep na dumaan mismo sa kanilang harapan. 

Yumuko si Matt para makita ang driver sa loob. May sinabi ito na hindi niya maintindihan kaya naman ganoon na lang ang pagkunot ng noo ni Maliyah. Hindi kaya ipahatid siya nito sa delikadong lugar? Hindi rin dahil marami ang sakay ng maliit na jeep. 

“Ang liit naman ng jeep ninyo,” wika niya at mataray na tiningnan ang lalaki na halata pa rin ang galit sa mukha. “Anyway pautang ako ng pamasahe at wala na akong pera.” 

Agad na kumuha ng barya sa bulsa ang lalaki at inilagay sa kanyang palad. 

“Seven pesos? Ito lang?” 

Napakamot sa ulo si Matt. Ang gwapo nito kapag nagiging ganoon ang reaksyon. “Magkano ba dapat? Iyan lang naman ang kailangan mo,” sabi nito at hinila siya. 

Imbes na sumunod ay napatigil si Maliyah. “Ito lang? 100 ang ibinigay ko sa driver kanina!” sigaw niya na halos matawa ang mga taong taga roon na kanina pa pala sila tinitingnan. Tumigil sa paglalaro ang mga bata at nagtipon-tipon para panoorin sila. 

“Sumakay ka na at may kailangan pa akong puntahan,” malamig na sabi ng lalaki at halos itulak na siya nito papasok sa jeep kung saan sa tabi mismo ng driver. 

Hindi na rin siya nakaangal pa dahil mabilis ding umalis ang jeep. Habang nakasakay ay hindi maalis sa kanyang isip ang mukha ng lalaki. Noong una silang nagkita ay mabait ito at palabiro na ikinainis pa nga niya dahil pakiramdam niya ay feeling close ito. Ngayon naman, dahil sa isang mababaw na dahilan ay basta na lang nagalit ang lalaki na para bang may nasira siyang importanteng bagay na pagmamay-ari nito. 

Bakit ganoon kabilis magbago ito? Ano ba ang kasalanan niya? Magkakilala sila at hindi nito pag-aari ang lugar kung sakali. 

“Ang tapang ng gago na iyon, ah?” Napalakas yata ang kanyang boses at halos lahat ng pasaherong nasa loob ng jeep ay napatingin sa kanya sa review mirror. 

“GUSTO mo?” Ganoon na lang ang gulat ni Maliyah nang naabutan ang kanyang lola sa salas at kumakain ng chicharon. Mag-isa lang ito at may libro sa kandungan nito. All of a sudden, she talked to her first and this is a first. Maliyah heard her name being mentioned by the woman that morning when the two are talking with Jake. 

Nag-aalangan man ay tumango siya at isinilid sa bulsa ang hawak na cellphone. Ilang hakbang lang naman ang kinaroroonan ng matanda pero bakit pakiramdam niya ay sobrang layo nito? 

“Maupo ka at ikukuha kita ng maiinom,” sabi nito at ibinaba ang libro sa ibabaw ng mesa. Bago pa siya tumutol ay mabilis nang nakatayo ang matanda at naglakad papuntang kusina. Upon sitting on the beige sofa, she stared at the book. Maliyah was never interested in reading. She likes doing stuff that involved money. 

Habang nasa kusina ang matandang babae ay naisip niyang hindi na ito kausapin at bumalik na lang sa loob ng kanyang kwarto pero pagtayo niya ay naglalakad na ito papunta sa kanyang pwesto. Sa kauna-unahang pagkakataon, nakita niya ang ngiti ng matanda. Ang ganda ng pagkakangiti nito na pakiramdam niya ay namamalikmata siya. 

“Bakit ka ba kasi naglalalabas at ang init-init? Hala, kukuha muna ako ng bimpo.” 

“Sandali lang… po.” Hindi narinig ng matanda ang kanyang sinabi nang tumalikod na naman ito at pumasok ng kwarto. Pagpasok nito ay napabuntung-hininga siya. Saka rin lumabas mula roon ang kanyang lolo na ikinatayo niya mula sa sofa. 

Ngumiti ito nang tipid. “Mukhang nasa mood ang lola mo ngayon kaya pagbigyan mo na,” wika nito na ikinatango niya. Tama ba na um-oo na lang siya kahit ang totoo ay hindi siya kumportable sa ganito? If she’s in her younger self, Maliyah would probably be jumping on that very sofa and be smiling the whole time. But eighteen years have passed and her grandparents never visited her. 

“Akin na ang likod mo.” Gulat na napatayo si Maliyah nang maramdaman ang kamay ng kanyang lola sa likod niya. “Bakit ka naman tumayo agad? Maupo ka at papaypayan kita.” 

Sumunod siya at bumalik ang tingin sa kanyang lolo na nakatayo roon at hindi inaalis ang tingin sa lola niya na panay salita ng kung ano-ano na para ba siyang bata na pinapagalitan nito. 

Tumango sa kanya ang lolo niya na parang sinasabi na hayaan lang muna ang kanyang lola sa ginagawa nito. Hindi kaya nagdesisyon na ang dalawang matanda na buong puso na siyang tanggapin matapos ang pag-iwas ng mga ito sa kanya sa loob ng halos tatlong linggo? 

“Inumin mo na iyang juice na dinala ko. Ano ba ang gusto mong kainin? Delfin pakikuha nga ng suklay ko riyan sa loob pati iyong mga hairclips na nabili natin noong nakaraan,” utos ng lola niya sa asawa nito. Tahimik na sumunod ang kanyang lolo at pumasok nga ng kwarto. Tututol na ba siya? Ano`ng hairclips? Choker at pang-skincare ang madalas na pinagkagastusan ni Maliyah noon at hindi ang may kinalaman sa kanyang buhok. 

Habang abala siya kakaisip ay biglang may narinig siyang mga yabag mula sa hagdanan. Out of nowhere, she’s expecting that it would be Jake. 

“Hola! Kamusta kayo?!” Sa lakas ng boses ni Alden ay nawala na ang gwapong imahe nito sa kanya. The first time she met Alden, he was so sweet or maybe he is a sweet talker? “Maliyah! Akala ko wala ka na rito? Ang sabi ni Daniel ay hindi ka raw tatagal at pinahirapan ka nila.” Ang daldal pala ng isang ito? Baka ito at si Daniel ang talagang kambal at pare-pareho lang ang lumalabas sa mga bibig ng mga ito. 

She glared at him and the face on his face suddenly disappeared. “Sinabi niya iyon? Na hindi ako tatagal sa lugar na `to?” tanong niya na may halong inis. “Should I prove you guys wrong?” hamon niya at natahimik si Alden. Niluwagan din nito ang butones ng suot na Hawaiian shirt. 

“Hayaan mo na iyang si Alden at ganyan talaga iyan,” sabat ng kanyang lola na panay suklay ang kanyang buhok. Ni hindi niya namalayan na naiabot na ng kanyang lolo ang suklay at hairclips sa lola niya. 

Parang may sariling utak ang mga mata niya at ayaw umalis kay Alden. “Bakit ka nagbubukas ng butones? Maganda ba ang nasa loob niyan?” 

Halata ang gulat sa mukha ni Alden at mabilis na hinila ang maleta papunta sa kwarto nito. 

“Liyah, hindi naman pwede na ganyan ka na lang lagi. Wala kang magiging kaibigan niyan, apo,” paalala ng kanyang lolo. 

“Wala naman akong kaibigan talaga, lo. At saka kaya ko naman ang sarili ko kahit wala ang mga kaibigan na iyan. They would just betray me and I’d rather be alone.” 

“Naku, hija. Paano na lang kapag namatay kami ng lolo mo? Ano na ang gagawin mo niyan?” Maliyah felt like her breathing stopped after hearing what her grandma said. 

“BUMALIK ka na pala? Akala ko ba ang sabi mo sa akin noong tumawag ako ay hindi ka na babalik?” Narinig ni Maliyah na tanong ni Jake kay Alden sa hapagkainan. Nasa kanan niya si Daniel at nasa kaliwa niya si Alden. Kaharap niya si Rezel na napapagitnaan din nina Joacquin at Jake. 

Why does she have to sit in between these two guys? She could’ve sat next to her since they’re both women. 

“Kaya mo pa naman, ah? At bakit galit ka pa, e ngayon na nga lang ako nanghingi ng break mula sa `yo?” sagot ni Alden. “Maliyah, kamusta naman ang hairstyle mo kanina? Okay ba?” Bakit kailangan na siya ang balingan nito? Are they close?

Mas pinili niyang huwag na lang pansinin. Palihim niyang siniko si Joac quin at nagulat ito sa kanyang ginawa. 

“Bakit?” tanong nito at nagkibit-balikat siya. “May nagawa na naman ba ako? Kung ayaw mong tinutukso kita kay Jake, sige. Mukha namang si Rezel ang type niya, e,” banat ni Daniel at nginitian ang magkatabing kaharap nila. 

Natigil naman sa pagsubo ng pagkain si Rezel at pinamulahan. Kung siya lang ang nakakakita ng pulang mukha nito ay siya lang ang may problema. 

“Ano`ng pinagsasabi mo, Daniel?” sabat ni Jake. “Pwede ba at kumain ka na lang? Ang ingay mo,” saway nito sa maingay niyang katabi. 

Mayamaya ay habang kumakain siya, nilingon siya ni Daniel nang nakangiti. 

Tiningnan ito ni Maliyah nang masama. “Can you please just pretend that I am not here?” Umirap siya at ipinagpatuloy ang pagkain. 

“Alam mo, Maliyah. Crush ka sana ni Alden pero dahil mataray ka, baka mawala feelings niya sa `yo,” ani Daniel na mas lalo niyang ikinainis. Wala siyang narinig na sagot o pagtutol mula kay Alden. “Alam mo ba na hindi pa dapat siya uuwi pero bumalik agad dahil sinabi ko na aalis ka na rito pagkatapos ng ilang araw?” 

“Maliyah is indeed pretty. Kailangan mo munang dumaan sa amin ni Joacquin bago ka manligaw sa kaibigan namin,” sagot din ni Rezel na parang tuwang-tuwa pa sa usapan nila. 

Maliyah doesn’t like the topic and so she decided to stop eating. She finished it with a glass of water and left the people at that dining table. Long talks are not her thing and rather spend time with herself. These people are not her friends. 

Naglalakad na siya paalis ng dining room nang magsalita si Jake. “Hayaan na ninyo at kamamatay lang ng mga magulang niya ilang linggo lang ang nakakaraan.” Pabulong man iyon ay dinig pa rin niya. This has nothing to do with her parents. She’s perfectly fine without them. 

Pagdating niya sa tapat ng kanyang kwarto ay pipihitin na lamang niya ang seradura ng pinto pero hindi niya ginawa. It's almost December and she never explored the place that much. If she'll ask for money from Joseph, he would probably know where she is now. Maliyah never wants to see that man again. 

Maliyah remembered the money her grandpa gave her earlier with her grandma. She hadn't finished her dinner and was still hungry, so the woman decided to go out. 

Ingat na ingat niyang binuksan ang gate at baka marinig ng mga ito na lumabas siya. Buti na lang din at nasa separate na kwarto natutulog si Rezel. Hindi rin siya papayag na magkakasama sila sa iisang kama. She used to sleep alone in a room… if she's really sleeping. 

After successfully closing the iron gate, Maliyah hugged herself due to the coldness of the air. Christmas is approaching. If her parents are still alive, she would be asking them for money and buying all the things that she doesn't even need. That's how she hates her parents. It's by splurging their money. Though they were never mad at her for it. They didn't even care. 

Along the street, there are people selling foods in skewers that smell good… but don't look clean. 

"I wonder how they taste," bulong niya at hinawakan ang kumakalam na sikmura. "Ugh, maybe I should go to the nearest convenience store." At nang makarating nga siya sa dulo ay doon na dumadaan ang mga jeep. Across the road is a convenience store with no customers inside. 

Pagsulyap niya ng oras sa cellphone ay alas-diyes pa lang ng gabi. How come people are not even going out of their house? Wala bang gana ang mga ito na mag-explore ng mga lugar? 

Saktong pagdating niya sa kabilang daan nakaramdam siya ng excitement. Wala man lang siyang pera pang-Starbucks. Kung sana hindi kinokontra ni Jake ang kanyang lolo't-lola, hindi sana siya magtitiis sa convenience store na ito. But still, she can buy food that's better than her cooking. 

Agad na naamoy niya ang air-freshener ng store pagbukas pa lamang niya ng pinto nito. May tatlong aisle sa gitna kung saan naka-separate ang mga items na bibilhin. Dumiretso siya sa beverage section kung saan sa likod nakapwesto. She missed drinking her favorite beer. Doon lang din niya napansin ang tugtog sa loob ng store. Love song iyon at kung siya ang cashier ay baka makatulugan niya ang kanyang duty. 

Sakto at walang tao kung kaya't mabilis niyang binayaran ang binili. 

"Ito lang po ba?" tanong ng babaeng cashier na maganda ang pagkakangiti at patamad siyang tumango rito. “Seventy-nine pesos po lahat, Maam,” sabi nito at agad siyang kumuha ng pera sa kanyang maliit na wallet. Iaabot na sana niya ang bayad nang may magsalita mula sa kanyang likuran. 

"Ako na ang magbabayad ng binili niya." Nagulat siya sa biglang pagsulpot ni Matt sa kanyang likuran. Hindi napansin ni Maliyah ang pagpasok nito roon. 

"Hindi. Ako na ang magbabayad ng mga iyan. Dalawang bote lang iyan. I can pay for it," malamig niyang sabi at nang matanggap ang binili ay halos patakbo na niyang nilisan ang lugar. Kung makabayad ito ng mga pinamili niya ay parang hindi siya nito pinagtabuyan. 

“Ipokrito kang bwisit ka!” aniya habang nakatingin kay Matt na nagbabayad pa rin sa loob ng convenience store. In fairness, hindi na ito naka-jersey. Huminto si Maliyah sa gilid ng kalsada para tingnan ang lalaki na ngayon ay palabas na. Naka-puting t-shirt ito at board shorts? Well, pula at puti naman ang kulay ng board shorts nito kaya maganda pa rin tingnan sa lalaki.