(TRUTH AND TRAP)TAHIMIK kaming pumasok sa loob ng bahay ni Fiandro, sobrang nakakabinging katahimikan iyon. Tamad ang paglakad ko sa aking sapatos para marinig ang tunog ng takong non at magkaroon naman kahit konting ingay sa loob.Unang sumagi sa isipan ko ang kama, gusto kong mahiga at maidlip kahit sandali manlang. Para kasing nalusaw ang utak ko ngayon at ayaw gumana ng maayos."Wala ka na bang ibang kwarto dito?" wala sa sarili kong tanong."Isa lang ang kwarto dito." agap niyang sagot.Nasa likod ko lang siya kanina ng sumagot, nasulyap ko na dumiretso siya sa kusina nila at nilapag doon ang susi ng kanyang sasakyan sa island counter nito.Tumigil siya sa gilid ng island counter saka sinampa ang isang kamay doon. Nilabas ang cellphone at may tinawagan.Binalewala ko na iyon saka dumiretso na sa kwarto ni Fiandro. Pagpasok ko doon ay tinanggal ko ang aking stilettos at itinabi sa gilid ng pintuan sa labas. Pagod akong naglakad papunta sa kanyang kama, dahan-dahang umupo saka tum
(THE HELP)BUMABA ako mula sa kwarto ni Fiandro dahil sa pagka-uhaw. Ika-dalawang araw ko na rito, at masasabi kong sobrang nakakabagot sa bahay na'to.Gusto kong magbalak na tumakas, pero mahigpit ang bantay ng mga bodyguards niya. Halos bawat sulok ng labas ng kanyang mansyon ay may bantay. Kaya wala na 'kong nagawa kun'di ang maghintay na lang.Ilang hakbang palang sa hagdan mula sa taas ko ay dinig ko na ang boses ng lolo niya at kausap mismo si Fiandro. Bumaba pa'ko ng ilang hakbang para sumungaw sa baba at marinig lalo ang pag-uusap nilang dalawa.Nakaupo ang lolo niya sa isahang sofa samantalang si Fiandro nakatayo sa harapan nito, pagitan nila ay iyong glass table.Ulo at likod ng lolo niya ang nakikita ko, pansin ko din ang dalawang kamay nito na nakahawak sa tungkod paharap. Si Fiandro naman ay tanging katawan lang ang aking nadudungaw.Nakasuot siya ng white polo at neck tie na dark blue, may suot din siyang silver wrist watch, nakablack slacks at dark brown leather shoes.
(LIE)PAGTAPOS ng hapunan ay nanatili ako sa kusina kasama si manang Linda at nagku-kwentuhan, habang siya'y naghuhugas ng pinggan. Samantalang ako naman ang nagpupunas at nagpupunta sa paglalagyan.Si Pipay ay nasa itaas pa, marahil di pa tapos na naglilinis doon."Hija, ako na. Di mo trabaho iyan." marahang pigil sakin ni manang Linda ng matapos itong maghugas, at agad na kinuha ang pamunas sakin.Ngumuso nalang ako at hinayaang kunin ang pamunas, pero di ako umalis doon sapagkat pinanood ko siya na nagpupunas ng pinggan.Ilang saglit lang ang katahimikan sa kusina saka ako nag-pasyang nagsalita."Uhm. Manang Linda ilang buwan ka ng nagtatrabaho dito?" tanong ko.Sumulyap siya sakin, pagkatapos binalik ulit ang tingin sa pinupunasan at nangiti. "Taon na, hija." sagot niya.Bahagyang tumaas ang aking mga kilay sa bigla at mangha sa sagot ni manang Linda. "Mga ilang taon na po?" dagdag kong tanong."Labing-limang taon na..."Kumurap pa ang mga mata ko sa sinabi ni manang Linda. Sa sob
(BOND)I SAW how Rebecca's mouth dropped while stirring her coffee and slowly sitting down on her high chair.Titig na titig siya sa akin gamit ang kanyang laptop at ako naman ay gamit ang cellphone ko na binalik ni Fiandro kagabi.Nakaupo ako sa gilid ng kama habang hawak ang cellphone ko at kausap si Rebecca ngayon. Saktong wala siyang klase sa fashion designing. Nang replyan ko ang mga messages niya kagabi ay kinaumagahan agad niya akong tinawagan.Napakagat ako sa labi sa naging reaksyon ni Rebecca. Kwinento ko lahat ng nangyari sa akin magmula ng umalis siya.Halos di maipinta ang kanyang mukha at kung saan-saan tumitingin na parang di inaakalang ganoon ang mangyayari sa kanyang pag-alis.Ngumiti ako sa screen ng cellphone ko para maipakita kay Rebecca na ayos lang ako. Nahahandle ko pa naman ang sitwasyon dito, buti at mabait ang lolo ng mokong na 'yon. Kung hindi baka unang araw ko pa lang dito eh tumakas na'ko.Well, kahit mabait ang lolo ni Fiandro ay balak ko pa rin tumakas
(EPIC)EVERYTHING was ready, at si Kurt nalang ang aking hinihintay. Sina manang Linda at Pipay ay umuwi na muna dahil tapos na sila sa kanilang trabaho dito kay Fiandro at para makapag-palit pa sila.Nag-message ako kay Kurt para ibalita na umuwi muna sina manang Linda at Pipay sa bahay ni Senyor Enrique. Nagreply siya na susunduin na lang namin sila pagkatapos niya akong masundo.Dumating si Kurt mga alas sais na ng gabi. Dumungaw ako sa halfglass door, at nakita ko si Kurt na kabababa ng sasakyan.Bago pa nito mabuksan ang pinto ay ako na ang nagbukas para sakanya na ikinagulat naman niya."Hi." wala sa sarili nitong bati."Hello. Tara na ba?" tanong ko sabay ayos sa aking damit.Tumango siya sabay ngiti sakin. "Yup. Ang simple mo, pero bagay sayo." komento niya sa aking kabuuan.Bigla akong namula, kahit sino naman siguro magagalak sa mga ganoong salita."Salamat. Di mo na kailangang sabihin iyan eh." sabi ko sabay yuko dahil nahihiya akong tumingin sakanya."I can't help it. I wi
(OFFER)UMUWI na kami ni Fiandro pagkatapos naming kumain sa pinuntahan na restaurant.Nadaan ko ang orasan at saglit na tumingin doon, alas nuwebe na ng gabi ng makarating kami. Bilis din ng oras noh? Di mo mamamalayan agad.Tahimik kaming dalawa paakyat ng hagdan papuntang kwarto. Nauna akong naglakad pataas ng hagdan pagkatapos tignan ang orasan. Sumunod si Fiandro na nasa likod ko dahil kanina pumunta siya sa kusina kanina. Binuksan ko ang pinto at pumasok na sa loob."Huwag ka ng lalapit kay Kurt sa susunod." bilin ni Fiandro sa seryosong tono.Hinarap ko siya. Nakasandal na sa hamba ng pintuan at nakapamulsa ang dalawang kamay nito.Kumunot ang aking noo. "Bakit naman?" pagtataka ko.He should give me a good reason to stay away from Kurt. Dahil wala akong nakikitang mali sa ginagawa noong tao. I can see him as so friendly, jolly, and caring. Atsaka bakit ko susundin ang bilin niya kung maayos naman ang pakikitungo sakin ni Kurt?"Basta." simpleng sagot lang niya.It irritates m
(SETTLEMENT)DAHIL sa konsensya napag-isipan kong magluto ng gabihan. Gusto kong makabawi sa ginawa ni Fiandro bilang pagpapa-salamat at pag-hingi na din ng tawad.I know it's sounds ridiculous but this is the only way I could do to settle our misunderstanding.Nag-luto ako ng menudo, isa sa pinaka-paborito kong pagkain. Madalas ito ang niluluto ng lola ko noong bata pa ako, kaya naman ito ang ipapatikim ko kay Fiandro na minana ko pa sa aking lola.Agad ding nawala ang masama kong pakiramdam. Kaya nang gumaling na'ko ay doon ko napag-isipan na mag-luto para sa kanya. Masaya akong nagluluto, ni hindi ko rin alam kung bakit. Binuksan ko ang takip ng kaldero, marahan kong ipinikit ang mga mata ko ng amuyin ko ang bango ng menudo. I hope he would like it. Nag-effort ako para rito.Sinulyapan ko ang orasan, inorasan ko ang niluluto ko ng limang minuto para lumambot pa ang patatas at karots.I heard the door opened. I looked back and saw Fiandro standing in front of the door with his eyeb
(THANK YOU)NASA ikatlong palapag kami ni Kim ng simulan niya akong ilibot. Galing kami sa ikalawang palapag kung saan ang office ni Fiandro.Sa buong palapag na iyon ay nahati sa tatlong malalaking cubicle. Dalawa doon ay ang mga empleyado at ang isa ay kung saan mga naka-display na miniatures na buildings.Lumapit ako ng konti para masilip ang ginagawa nila. Karamihan sa kanila ay nag-guguhit at may iilan na nasa isang cubicle na nag-uusap sa ginagawang miniature na building na hindi pa natatapos. Maybe it's a huge project."This is the Architect floor." lumingon ako kay Kim na nasa likod ko. "Sila ang nagde-design ng mga bahay at buildings."Tumango ako sa sinabi niya. "Ang dami nila. At, iisang building lang ang ginagawa nila?" kuryoso kong tanong.Ang dami talaga nila para gawin ang isang malaking building. Wouldn't be enough kung dalawa o tatlo lang? They were almost ten architects!"Well, si sir Fiandro ay mataas ang expectations non. One architecture wasn't enough for him. Gus
Hello readers!Sorry to disappoint you. Nasa isang reading plat form na itong story ko. It's Dreame app. You can search it on google play or apps store. Same pen name and same title din po ito. Nasa chapter 70 na po itong story. Hindi ko na po itu-tuloy dito ang story doon na po sa Dreame app.Sana po doon ma-suportahan ninyo ako. At hindi pa rin kayo magsa-sawang suportahan ako. Maraming salamat sa naghihintay sa update nito. Pasensya na sa paghintay at pag-dismaya sa inyo ng napaka-tagal.Salamat po sa inyong malalim na pag-unawa. Love you all po! 🫶🏻
(ENJOY)PINUNTA niya ako sa isa na namang mamahaling restaurant. I pursed my lips as I breathe out while looking outside the resto. Sa totoo lang hindi ako nag-eenjoy sa mga ganitong klaseng kainan. Namamangha ako sa itsura pati sa pagkain kaso bukod sa mahal na, hindi pa nakakabusog. Para sa akin."We're here." he said as we stopped in front of the resto.Tumingin ako sa kanya. Tatanggalin na sana ang seatbelt pero napansin niya ang aking itsura. "Bakit ganyan itsura mo? May problema ba?"Inimpit ko ang bibig ko at tinaas ang mga balikat sabay sulyap muli sa kainan. Tumingin ako sa kanya at tipid ngumiti sabay iling."Wala." ani ko tsaka tinanggal na ang seatbelt para wala siyang maisip na ayaw ko rito.Nakakahiyang sabihin kung ayaw kong kumain doon. Tsaka baka nagreserve na din siya ng mauupuan namin. Mas nakakahiya na naman 'yon.Napatango si Fiandro at tuluyan na ngang tinanggal ang seatbelt. Sabay kaming lumabas ng kotse. Mabilis niya 'kong nilapitan para igiya sa restaurant. H
(OFFICIAL)AKALA ko sa pelikula ko lang makikita ang ganitong eksena, ngayon sa akin ko na nararanasan. Hindi ko aakalaing ganito sa pakiramdam kapag may taong umamin sayo na gusto ka.Nakaka-kaba, ang sarap sa feeling, na parang umaangat ka sa ere. Halo-halong emosyon ang mararamdaman mo pagkatapos umamin sayo. Ang tagal bago ako bumalik sa tamang katinuan kasi talagang na blangko ang aking pag-iisip nang sabihin ni Fiandro na gusto niya ako.Ang hirap paniwalaan at hindi ko rin 'to aasahan. Dahil inaakala ko noon na imposibleng magkaka-gusto siya sa isang katulad ko. Ang dami ko ring tanong sa isipan na bakit, paano, saan, ano, at kailan siya nagka-gusto sa akin. Na kahit sinong tao din naman ay mapapatanong ng ganito.Ngunit sa lahat ng aking mga katanungan ay nangibabaw ang sayang aking nararamdaman ngayon. Hindi talaga ako makapaniwala na gusto niya ako. Grabeng kilig ang bumabalot sa buong katawan ko."I like you, Shawntina." ulit niya na para bang hindi ko narinig ang unang sa
(CONFESS)"I CAN'T believe it, Shawntina. Asawa mo si Fiandro? Bakit mo hindi mo sinabi sakin 'to?" pabulong na reklamo ni Elly. Nakayakap ang mga bisig niya sa braso ko at nasa likod namin si Fiandro habang sinusundan papasok ng bahay.Napasinghal ako. Sa totoo lang, hindi na nga importante na sabihin 'yon kay Elly. Never naging big deal sakin na kailangang sabihin na ako ang asawa ni Fiandro sa lahat ng kilala ko.Ang hindi ko pa maintindihan sa mokong na'to kung bakit sinasabi niya na asawa niya 'ko? Dapat walang nakakaalam ang tungkol saming dalawa. Dahil alam naming pareho ang mangyayari kung isa sa amin ang mag-bulgar.May binabalak ba siya? At kung anumang mga binabalak niya ay dapat ko ding malaman. Dapat ay pinag-uusapan namin ito kasi kapag malaman ng publiko ay husgahan siya at baka hindi na ibigay ang posisyon sakanya ng kanyang lolo."Paano kayo nagkakilala? Kasi noong nasa America ako, nabalitaan ko agad na ikakasal si Fiandro pero hindi binanggit ang pangalan. Ikaw pal
(WIFE)"SALAMAT po." magalang kong ani sa may-ari ng condo unit.Tinupi nito ang hawak na paypay at ngumiti. "Wala iyon. Ito lang ba muna ang ipupunta mo dito sa condo mo?" bahagya nitong tanong tsaka dinungaw ang iilang gamit na nasa aking likod.Nilingon ko ang gamit ko pagtapos tumingin ulit sa may-ari nitong condo."Opo. Pailan-ilan muna akong maglalagay dito ng mga gamit. Kaunti lang naman ang mga gamit ko at iyong iba bibilhin ko nalang.""Bakit kasi hindi ka nalang maghire ng magbubuhat niyan? Isang bagsakan para di ka na mahirapan sana." suhestyon nito.Inilingan ko siya."Ayos lang po talaga. Salamat po." ngiti ko rito.Kumibit ito ng balikat sabay ngiwi."Ikaw ang bahala. Sige mauna na ako. Kung anong gusto mong ipabagong posisyon sa mga gamit na narito, bahala ka na. Tutal rent to own naman ang binayad mo." ani ng may-ari. Tumango ako bago ito umalis.Nilingon ko na ang buong condo unit. Sakto talaga 'to para sa akin. Isang master's bed, isang maliit na guest room. Sa salas
(DATE)PAGKABALIK ko sa cubicle ay bitbit ko pa rin ang malaking ngiti. Pag-upo ko napatanong si Harley."Ngiting-ngiti ka bakla? Anong sinabi ni sir Fiandro sayo?" usisyo ni Harley.Tumingin ako sakanya di mawala-wala ang ngiti ko sa saya."May bagong kliyente daw ako sabi ni sir. Imemeet namin mamayang lunch break." mahina kong ani.Kumurap ang mga mata niya at umawang ang bibig."Talaga? Ang tagal din noong huling proyekto mo kay sir Kurt ah? Congrats!""Salamat." tapos binaling ko na ang sketch ko tsaka pinagpatuloy iyon."Akala ko kung ano na ang sasabihin sayo. Kinabahan pa ako." sabay mahinang tawa.Nakitawa din ako ngunit hindi na sumagot.Di nako magkanda-ugaga ng sumapit na nga ang lunch break. Mabilis kong inayos ang mga gamit na nasa mesa ko at nag-ayos ng itsura."Grabe naman ang excited mo bakla." puna ni Harley ng mag-ayos din ng gamit."Ewan ko ba. Excited na e
(TROUBLE)FIANDROAFTER a straight three days of leave, the next morning I went to my office. Inasikaso ko na agad ang mga naiwang trabaho at nadagdag na paperworks na dapat kong pipirmahan sana.I canceled all the meetings when I went to her hometown. Ngayon puno ang schedules ko diretsong isang linggo. At sa buong linggong 'yon, tig-iisang oras lang ang free time ko.Ayaw na ayaw ko sa lahat na napupuno ang schedule ko sa isang araw. Now it happened. Fantastic!Some of the papers need to be signed immediately. Ang iba ay dapat noong nakaraang araw pa pero iba ang ginawa ko...I followed her."Tititigan mo nalang ba iyang papel, o pipirmahan mo na?" Leo snapped out of me. I almost forgot he was there.Tumingin ako sakanya ng mahimasmasan."I am," I said.Nakaupo siya sa gilid ng mesa ko. His one hand put on the table and leaned forward then narrowed his eyes."Inoorasan kaya kita. Kanina mo pa tinititigan iyang papel. Nabasa mo na iyan bago ka nag-absent. Pirma nalang ang kulang." he
(HOPE)MAGMULA sa hacienda hanggang pauwi ay sobra akong natuliro. Paulit-ulit na umaalingawngaw sa isipan ko ang sinabi ni Fiandro.Bumalik ang dating ala-ala ko sa batang lalaki noon. Hindi ko aakalain na siya ang lalaking 'yon. And for Pete's sake! Siya ang napakasalan ko. Can you believe that?!Gusto ko ng magpalamon sa lupa sa kahihiyan! Iniisip ko na lamang na coincidence ito. Hindi naman niya alam na ako ang babaeng iyon noon. Ganoon naman madalas na nangyayari sa buhay, puro lahat coincindence at hindi itinakda.Right, Tina? Right...I mean, all those years I thought the boy I admired before will looked like the same when he get older. Soft, jolly, and feminine. Hindi ako makapaniwalang kabaliktaran ang nai-imagine ko.Naging matangkad, tigasin, malamig, at... sobrang gwapo na... Kahit sino naman ay magugulat ng bongga sa malaking pagbabago.Kahit naiisip ko ang pagbabago ng itsura't katauhan niya'y, ma
(FALL)WE decided to go home. Some of my cousins are sleepy and drunk already. Even I can feel the alcohol devouring my senses. Kaya habang kaya ko pang kontrolin ang sarili ko ay ginawa ko na.Napansin ni Fiandro ang pagtayo ko kaya tumayo na din ito. Saktong kababalik nina Jun-jun at tito Paul para sunduin na din ang mga babae kong pinsan at ihatid sa kanilang mga bahay gamit ang kulong-kulong.Si tito Kanor nagpaiwan, aayusin daw ang mga kalat na naiwan. "Sumabay na din kayo samin, Tina. Para minsanan ang uwi. Baka natamaan ka na din ng alak." bungad ni tito Paul ng makita na umalis nako sa bonfire."Ako na ang bahala sakanya." si Fiandro ang sumagot kaya nabaling ako sakanya na tumingin din sa akin.Tumingin ako kay tito. "Kaya ko pa naman tito. Sila nalang ihatid mo, mukhang lahat sila tinamaan na eh." tukoy ko sa mga pinsan ko.Si Mikai nakaupo at nakadumog. Si Patty nakahiga ang ulo sa mga hita ni Mikai. Si Gena