"Everyone, meet Sarah, my fiancee." pakilala sa kanya ni Raiver sa mga taong kaharap. Pakiramdam ni Sarah, kay ganda sana sa pandinig kaso alam nyang lahat ng iyon ay tanging pag pa- panggap lamang. Nasasaktan man, ngunit kailangan nyang tanggapin. Pinilit nyang maging kaswal sa harapan ng mga ito, kahit pakiramdam nya ay libo- libong karayom ang tumu- tusok sa kanyang puso, pinilit nyang ipakitang maging masaya at naka- ngiti.
Bawat mata ng mga ito ay natuon sa kanya. Lahat ng mga ito ay naka ngiti sa kanya at mukhang masaya naman. Maliban sa don at kay Raiver na mga seryoso ang mga mukha at hindi alam kung ano ang iniisip.
"Wow! Congratulations sa inyong dalawa. At napaka swerte naman ng magandang dilag na ito para sa iyo." naka ngiting bati ng ginang na si donya Estella sabay baling kay Sarah. Halatang natural ang donya sa mga kilos nito at hindi nag pa- panggap l
"Don't worry, dad. Aayusin naman namin ito agad. Sa ngayon kailangan pa muna na ma- alagaan ni Sarah ang kanyang mga magulang dahil kasalukuyan pa lang sila na nag re- recover. As long as na malakas na muli sila saka na namin aasikasuhin ang tungkol sa kasal." mabilis na paliwanag ni Raiver bago pa man muling tumutol ang kanyang papa. "Why? What happened to your parent's?" nagulat naman na tanong ng kanyang tita Estella. Na- aksidente po kasi sila ng minsang pauwi na sila. Hanggang ngayon ay hindi pa rin namin alam kung sino ang may gawa noon dahil wala rin naman po kaming maitu- tustos para matunton ang mga dapat managot sa mga nangyari. Ang mahalaga na lang po sa ngayon ay iyong alam kung ligtas na sila ulit. Kaya nga po hiniling ko na muna kay Raiver na kung maari ay masamahan ko na muna sila para naman ma- bantayan at ma- alagaan ko muna sila. Matagal rin ho kasi
"Kailangan ko raw sya na mabigyan ng anak na lalaki bago matapos ang taning sa kanya na isa at kalahating taon. Walang ibang nakaka alam noon, maliban sa amin na dalawa. O marahil ay lahat rin naman na kayo na narito." napapa buntong bininga na sabi ni Sarah. "Whoa!" tila hindi makapaniwala na bulalas ni Angela. "My god naman, at pumayag ka pa talaga sa hiningi nya sayo? Hindi naman yata isang simpleng bagay lang iyon para madaling ayunan. Hindi ko tuloy alam kung dapat nga ba akong maiyak o matawa sa mga pinag gagawa ninyo. Parang ganoon lang kasimple ang hiningi nya ah." hindi makapaniwalang dagdag pa nya muli. "So, ang lagay pala noon ay nag pa- panggap lang kayong dalawa na mag katipan? Naku naman talaga itong kapatid ko na ito oh! Hindi ba nya alam na mas lalong magagalit si Papa kapag nalaman ang ginawa nyo?" halos nanlalaki ang mga mata nito at tila namroblema pa sa kanyang sinabi. Napa hilot ito sa kanyang s
Habang nasa sasakyan sila pauwi ay nanatiling walang kibo si Sarah. Pinili na lamang nyang manahimik muna at upang maiwasan na rin ang maraming tanong mula sa binata. At dahil sa malamig na nararamdaman nya mula sa aircon, nag bigay iyon ng dahilan para bumigat ang talukap ng kanyang mga mata at hindi nya namalayan ng maka- idlip sya. Ilang minuto ng naka parada ang sasakyan sa harapan ng bahay nina Sarah, ngunit hindi magawang gisingin ni Raiver ang dalaga mula sa malalim na pag kaka- idlip. Parang may kung anong nag u- udyok sa kanya na titigan ang maamo nitong mukha. Hindi tuloy nya namalayan na naka dukwang na sya sa harapan ng mukha nito at ilang dangkal na lamang ang layo ng mukha nya sa mukha nito. Payapang natutulog ang dalaga na tila kay layo ng nilakbay na pagod na pagod. Wala
Masasakit ang katawan at ulo ni Raiver ng magising kinabukasan, dahil sa hang- over, tila mabigat ang kanyang pakiramdam dala ng labis na inom. Napa rami ng husto ang alak nya kagabi at halos hindi na rin nya namalayan ang oras ng kanyang naging pag- uwi. Sinipat nya ang orasan at mag a- alas dos 'y medya na ng hapon. Nai- iling na napa bangon sya at tinungo ang banyo upang ibabad ang kanyang sarili. Halos may kalahating oras rin syang nag babad sa bathtub bago sya lumabas ng tila maginhawahan na ang katawan. Matapos makapag bihis ay mabilis nyang hinablot ang susi ng kanyang kotse. Wala sya sa mood na kumain, nais nyang lumabas at naisipan na lang na sunduin si Sarah upang makasama nyang mag libang at kumain sa labas. Nagulat pa si Sarah ng mabungaran sa may harapan ng pinto si Raiver. Wala naman kasi itong pasabi na balak pala n
Walang imik at kibo si Raiver buhat ng lumabas sila ng restaurant. Nanatili rin naman na tahimik si Sarah at hindi rin nag tangka na mag bitaw ng anumang salita. Parang hindi nya kayang ang mag simula at mag bukas ng kahit ano pa man na topic nila. Nai- pikit na lamang nya ang kanyang mga mata upang maka- iwas sa binata. Ngunit bigla rin syang nag mulat ng marinig muli ang tinig nito. "I'm really sorry for what Nina did to you earlier." simula nito. Hindi rin nya inasahan na hihingi ito ng paumanhin sa nangyari. Hindi rin naman nya kilala ang babae kanina. Pero base sa inasta nito kanina ay alam na nyang isa rin ito marahil sa mga uma- asa sa binata. Sabagay, kahit rin siguro sya ay hindi mai- iwasan na makaramdam ng galit kung makikita mo na may kasamang iba ang taong inasahan mo ng sa iyo. &nb
Sarah was aware on what Raiver's doing right now, but she doesn't bothered to stop him on kissing and touching her. Back on her mind, She'd like what is his doing and her body slightly arching and a sweet moan also escape in her throat. Her body missed his every touch on her. Suddenly, she found herself doing the same as what he did. Surprisingly, she moved her hand's up to his neck and encircling there, while, slowly opened her mouth and let his tongue to get inside and taste her saliva. She slightly closed her eyes and feel the powerful sensation coming from what they are sharing. His right hands starting to explore on her curves and gently pressing and caresing on her body everywhere, while his other hands placed on her back of her neck. Slowly, he turned back without letting her go and still kissing her. He closed the refrigerator
Quick but slowly, he enters to Sarah, while she still laying on the table. He place and encircled her both legs to his waistline, while holding on her waist and helping himself to enters deeply. "Ahh!" He thrust to her hard inside and out. Slowly at first until it became fast and faster. "Urgh, ohh!" "Ahh, uhh, ohh!" Mga ungol na pumuno sa kanilang paligid. "You're so hot, babe." anas ni Raiver sa pagitan ng mga pag- ulos nito. Patuloy na pumipisil at humi- himas ang mga palad nito sa kanyang beywang at dibdib. "Ohhh!" "Ahh!" Hanggang sa maramda
Mabilis na natapos ang isang linggong ibinigay ni Raiver kay Sarah na pamamalagi niya sa bahay nila para maalagaan nya ang kanyang mga magulang. Malungkot man ngunit kailangan niyang muling bumalik sa poder ng binata upang gampanan naman ang kanilang napag kasunduan. Isa pa ay mas gusto niyang malayo sa kanyang mga magulang upang walang mahalata ang mga ito. Tutal naman ay kumuha na ang binata ng taong siyang mag a- alaga at mag ba- bantay sa kanyang mama at papa. Sa maikling panahon ng pamamalagi niya ay alam niyang nasa mabuting tagapag- alaga ang kanyang mga magulang. Isa pa, hindi rin muna sya dapat na makita ng mga ito kung sakaling mag simula na siyang dalahin ang magiging anak nila ni Raiver dahil tiyak na mas malaking problema pa niya kapag nag kataon. Ang tanging paalam na lamang niya sa mga ito ay malalayo dahil sa lugar ng
"Come on, baby, come to daddy!"Masayang sabi ni Raiver habang pinalalapit ang batang si Keith na kasalukuyan ng mabilis maglakad. Mag iisang taon na ito sa ikalawang araw kaya busy na naman sila sa pag hahanda para sa unang karawan nito. Isabay na rin ang pag papa binyag nila sa bata. "Da... da... da..." bungisngis na sabi nito habang pilit na lumalapit sa ama. Tuwang tuwa naman ang ama habang pinag mamasdan ang anak sa pag lalakad nito. Nadapa ang bata. Mabuti na lamang at may green grass ang paligid kaya hindi delikado rito na masugatan. "Oh, come on, get up. You can do it, baby." enganyong sabi ni Raiver. Dahan dahan muli na tumayo ang bata mula sa pag kakadapa at muling ipinag patuloy ang pag hakbang. He's laughing while looking to his dad and con
MARCO MANSION Masayang nag ka- kasiyahan ang lahat ng nasa loob ng Marco mansion. Halos lahat rin ng miyembro ng pamilya ay naroon at masasabing kumpleto na, dahil sa bawat presensya ng mga ito. Masayang nag iinuman, kainan at sayawan ang lahat. Espesyal na okasyon at araw ito ni don Gregorio Marco. Na dinaluhan ng mga kakilala, kaibigan at kasosyo sa negosyo. At masasabi niyang masaya at kuntento sya ngayon na nakita rin niyang kumpleto at maayos ang kanyang mga anak at apo. Naimbitahan rin nila si Lester na hindi naman nag pa- hindi. "Kumusta ka na?" tanong kay Lester ng kala- lapit lang na si Sarah. Kasalukuyang mag ka- kaharap ang mga lalaking Marco kasama sina Lester at Norman. "Okay lang naman. At sya nga pala, congrats." bati nito sa kanya na ikinataka niya. "Ha? Para saan na
Hapon na ng muling lumabas si Sarah bitbit ang kanyang anak. Wala si Raiver at hindi niya alam kung saan ito pumunta. Sinubukan na lang muna niya na ibaba ang anak sa sala upang maglaro. Medyo pa- padilim na rin sa labas at napansin niya na kailangan niyang maghanda ng para sa hapunan nila, since hindi naman sya makakabalik ng Batangas. Habang abala sya sa pag hahanap sa laman ng ref kung ano ang kanyang lulutuin ng biglang bumungad si Angela na kasama ang mga anak nito. "Hello?" malakas na sabi nito. "Hi baby!" at saka ito lumapit kay baby Keith at kinuha nito. Kasunod si Norman na hawak naman ang baby nila. Dumiretsong naupo naman ang batang si Vince. Lumabas si Sarah mula sa kusina. "Hello!" at mabilis na lumapit sa kanya si Angela habang kalong pa rin si baby Keith. "Kumusta? Atlast you're here." anito sabay beso sa kanya. "Tagal mong hindi nagpakita
Mariing napa pikit si Sarah sa sensasyong muli na namang nagigising sa kanyang katauhan na akala niya noon ay wala na. Na hindi na sya maa- apektuhan muli kung sakali man na magkita na naman sila ng ama ng anak niya. Ipinangako na niya sa sarili na titigilan na niya ang pagiging hibang niya na umasa na may damdamin rin ito sa kanya. Ayaw niyang umasa at muli na namang masaktan. Ang tanging nais lamang niya ay ang mabuhay ng maayos at malaya na kasama ang anak niya. Ngunit ano na naman itong nararamdaman niya at tila kayang kaya siyang tangayin ng mga bawat haplos ng lalaki. 'Mali! Hindi ko dapat sya hinahayaan na gawin ito sa akin.' piping bulong niya sa sarili. Muli niyang iminulat ang mga mata at pinilit na maging kaswal. Pinilit niyang mag salita na hindi gagaralgal ng tinig. "Please! Don't do this to me." anas ni Sarah na pilit pina
"May problema ba?" tanong agad ni Raiver sa dalaga pagka babang pagka baba pa lamang nito sa sasakyan. Habang ang bata at ang yaya naman ay naiwan sa loob ng kotse nito. "Nag alala lang kasi si Sarah sa anak niya kaya naki- usap sa akin na kung pwede sya na sumama rito para tingnan ang bata." ani Lester. "Ganoon ba? Sige, sumama na lang muna kayo sa taas." sabi naman ni Raiver at kinuha ang bata bago inutusan na lumabas ang yaya nito. Mabilis naman na napalapit si Sarah sa bata at kinuha ito mula kay Raiver. Walang imik na ini- lapit naman ni Raiver ang bata rito at lumapit sa guard ng building. Inabot rito ang susi ng kanyang kotse upang ito na ang syang mag park ng sasakyan. "Hindi na rin naman ako mag tatagal, aalis na rin ako. Hinatid ko lang itong si Sarah rito." si Lester. &nb
Maaga pa lamang kinabukasan ng agad ng tinawagan ni Sarah ang yaya ng kanyang anak. Halos hindi rin kasi sya nakatulog kagabi sa labis na pag- iisip sa anak. Hindi sya sanay na malayo sa kanya ang anak, dahil ngayon pa lang ito nawalay sa kanya at halos ika- balisa na niya. Agad niyang idinayal ang numero ng yaya. "Hello?" tinig mula sa kabilang linya. "Yes, yaya." "Ai, hello ma'am, good morning po. Ang aga nyo naman po yatang napatawag?" "Kumusta si Keith? Ayos lang ba sya? Hindi naman ba sya nag iyak kagabi? o baka naman-" hindi na niya natapos pa ang sasabihin dahil pinutol rin agad ito ng yaya. "Si ma'am naman, baka naman ma stress ka na niyan sa sobrang pag iisip. Ayos lang naman po, hindi naman sya umiyak kagabi. Nagkaroon lamang po sya ng s
"Really? I can't belive it! Oh my god, Sarah is mine, only mine." hindi maka paniwala na bulalas ni Raiver. Daig pa niya ang idinuyan sa alapaap sa sobrang saya sa nalaman. Natatawa naman ang kanyang mga kaharap habang pina panood ang hitsura niya na daig pa iyong nanalo sa sweepstakes. "I can't believe it. All along, Sarah is my wife. A real wife? Oh god! May karapatan pala talaga ako na bawiin sya?" hindi maka paniwala na sabi niya. "My god baby. Promise! Iba- balik ko agad si mommy rito. Mag ka- kasama sama rin tayo ng buo sa wakas. What a good fortune for me! Ang akala ko na talaga, hindi ko na sya mababawi ulit. Oh, thanks to god!" sabi niya sa nag u- umapaw na saya na sabi. Hindi niya ugali na mag- ala bata sa harapan ng mga ito pero matapos ang mga sinabi ng kanyang kapatid daig pa niya ang batang umiiyak n
"Oh!" hindi maka- paniwalang naka titig ang mga kaibigan ni Raiver sa mukha ng kanyang anak. Marahil sa nakikita ng mga ito ang napaka laking pag ka- kahawig ng mukha nila ng bata. "You didn't told to us na kamukhang- kamukha mo pala sya. Walang duda na sa iyo nga talaga ang bata." huma hangang bulalas ni Jake. "Para kayong pinag- biyak na bunga ah." "Bakit sino bang mag a- akala na papayag si Sarah na makasama ko rin ang anak ko?" saad naman ni Raiver. Kasalukuyan sila ngayon na nasa park at inila- labas ang bata. Sinadya niya talaga na tawagan ang mga kaibigan para naman may makasama sila sa pamamasyal ng araw na iyon. "Ba... ba... ba..." sabi ng batang kalong ni Raiver. Naka salpak rin sa maliit na bunganga nito ang kamao habang pilit na sinusupsop. "Hello, baby! Sana
Parang biglang nagbago ang ihip ng hangin sa pagitan nina Sarah at Lester matapos ng kanyang sinabi. Matagal na katahimikan ang namayani sa pagitan nilang dalawa habang magka harap. Hindi makapaniwala si Sarah sa narinig mula mismo kay Lester. 'Ano raw? Mahal niya ako? No. Nagkamali ka lang ng pandinig. Magkaibigan lang kayo at tinu- tulungan ka lamang niya. Walang malisya sa pagtulong niya sa iyo.' piping bulong ng kanyang isipan. Nanlalaki ang mga mata na sumulyap siya kay Lester. Hindi pa rin makapaniwala sa mga sinabi nito. "A- anong sinabi mo? Lester, huwag kang mag biro ng ganyan dahil hindi nakaka- tuwa. Wala rito si Raiver para umasta ka ng ganyan." puno ng kaba ang dibdib na sabi ni Sarah ng mga sandaling iyon. "Totoo ang mga sinabi ko sa iyo kanina.