"P-a-ta-w-a-rin mo ako anak," tanging kataga na binitawan nito, ngunit parang isang drum ng malamig na tubig ang bumuhos kan'yang katawan ng marinig ang paghingi nito ng tawad. "T-ay?" tanging nasambit n'ya. Natatakot s'ya, natatakot s'ya sa malalaman mula rito, ngunit kailangan n'yang lakasan ang
Pinahid n'ya ang mga luha na naglandas sa kan'yang pisngi."Pero hindi namin naranasan tay! Look at us ,look what happened to us. Ako! Si kuya! Lumaki kami pareho na sobrang hirap at karahasan ang naranasan sa mundong ito.Ano ang ipinagkaiba sa sinasabi ng mga magulang namin na matiwasay na buhay?
She is trapped in between, sa gitna ng kapatid at sa ama-amahan. Kapag nalaman ito ng kuya n'ya malaking gulo ang magaganap.Alam n'ya na kayang-kaya na ngayong durugin ng kuya n'ya ang ama-amahan, ngunit hindi n'ya ito hahayaan na gawin iyon sa taong umaruga sa kanya, when no one does. Ang hirap n
At syempre hindi pwedeng mawala ang rice..., for rice is life sa mga pinoy.Hindi uso sa kan'ya ang puro pasta katulad ng madalas na kinakain ng mga Italyano.Napakalaking tulong para sa kan'ya ang paglagi sa Sorrento. Nabawasan ang mga iniisip n'ya, naging therapy n'ya ang dagat at ang mga halaman
Bumaba din s'ya agad at dumeritso sa ARM hospital kung nasaan naka confine si Nicollai.Dumeritso agad s'ya sa nurse station, nakasabay n'ya ang isang doctor na may katandaan na."You are Dr. Gelacio right? tanong nito. "Yes!" maikling sagot n'ya dito."I'm Dr.Jimenez, attending physician of Mr. Ev
"Fvck!" mariing mura n'ya ng maramdaman ang sakit ng paghampas ng kan'yang likod sa pader.Handa na s'yang bigwasan ang naturang persona na humila sa kan'ya at isindandig s'ya ng malakas sa pader ngunit mabilis nitong tinakpan ang kan'yang bibig para s'ya patahimikin."Hush! They are here!" pabulong
"Yeah!" tanging nasagot n'ya sa babae. At dahil nakayuko, hindi n'ya nakita ang lungkot at sakit na bumalatay sa mukha ni Atara.Pero mabilis lang na nakabawi ang babae, bumalik sa pagbalasik ang mukha nito."Oo nga pala, kung may nagtatangka man sa buhay mo, hindi ako yon," pagbigyan alam nito kan'
Panay pa rin ang pagpapaulan ng bala sa kan'ya ng mga nakasunod, at pasalamat na lang talaga s'ya na bulletproof ang kan'yang sasakyan, dahil kung hindi baka kanina pa s'ya sumabog.Natigilan s'ya ng makita ang isang motor na bigla na lamang sumulpot sa gitna n'ya at sa mga humahabol sa kan'ya. Hin