LIKE 👍
(Kiray pov) Naalimpungatan ako ng maramdaman kong may mainit na bagay na humawak sa kamay ko. “Laxus, gising ka na pala!” Sinuri ko ang sugat nito. “Kamusta na ang pakiramdam mo? Ang sugat mo kamusta na? May masakit ba sayo?” Mahina itong natawa sa magkakasunod kong tanong kaya napabusangot ako. “Anong nakakatawa? Nag aalala na nga ‘yung tao nakukuha mo pang tumawa. Alam mo ba kung gaano ako nag alala sayo?” Namula ang mata ko. “A-ayokong umalis sa tabi mo kasi natatakot ako na baka… na baka hindi ka na magising,” naalala ko kung gaano karami ang dugong nawala dito. Muling gumapang ang pag aalala at takot sa puso ko. Tuluyan na akong naiyak. “Nakakainis ka alam mo ba ‘yon? Isang buwan kang nawala tapos babalik kang sugatan at duguan… a-asawa mo ako, dapat alam ko lahat kahit katiting na bagay na nangyayari sayo. P-Please, Laxus… sa susunod wag mo na ako pag alalahanin ng ganito.” Alam kong hindi magugustuhan ni Laxus ang mga sinabi ko ngayon. Para kasi dito mag asawa lang kami s
(Kiray pov) Ang lakas ng loob kong sabihin na humanda ang asawa ko—pero heto ako ngayon, pabalik-balik sa kwarto ko. Pinagpapawisan ako sa niyerbiyos. Dati naman hindi dinadaga ang dibdib ko kapag iniisip kong mang akit ng lalaki makapag asawa lang ako. Pero ngayong actual ko nang ginagawa ‘to kulang nalang ay maihi ako sa kaba ko. “Kaya ko ba?” Paano kung itaboy niya ako? Paano kung hindi niya talaga ako gustong ikama? Paano kung nagawa lang niya noon na galawin ako dahil sa galit niya? “Madam?” “Ay kama!” Napahawak ako sa dibdib sa gulat. “Manang, naman… wag naman po kayong manggulat!” “Madam… ako nga ang dapat magsabi sa’yo niyan. Aba ano ang ginagawa mo dito sa labas ng kwarto mo sa dis oras ng gabi? Napansin kong kanina ka pa pabalik-balik. Masama ba ang pakiramdam mo? Nag aalburuto ba ang tiyan mo? Pawis na pawis ka… ayos ka lang ba?” Nakangiwing pinahid ko ang pawis ko. Tama si manang, pawis na pawis nga ako. “Naku wag niyo nalang ho ako pansinin. Wala lang h
(Kiray pov) Kumunot ang noo ko ng pagkurap ko ay hindi ko na nakita si Laxus. ‘Namamalikmata lang ba ako?’ Hindi ko alam kung anong nakain ko dahil imbes na tawagin si manang at humingi ng tulong dito ay naglakad ako papunta ng studyroom ng asawa ko. Lalong bumigat ang paghinga ko ng makarating ako sa tapat ng pintuan… wala akong pag aalangan na nararamdaman ngayon, ang tanging nararamdaman ko ay pagkasabik na makita si Laxus. Dahan-dahan kong tinulak ang pinto. Tumambad sa akin ang dim light na ilaw. Mula sa malamlam na liwanag nito ay nakita ko ang asawa kong nakasandal sa swivel chair nito hawak ang isang baso ng alak na bahagyang inaalog nito para matunaw sa yelo. “L-Laxus, nandito ka pala…” kalma, Kiray… gusto kong umarte ng normal pero nang maamoy ko ang mabangong perfume nito ay halos magwala ang sistema ko. Lalo akong nag-init. “S-Sinabi ni manang sa akin na nagpahatid ka daw ng alak. Akala ko do’n ka nag iinom sa kwarto mo, nandito ka pala.” Lumapit ako sa kanya at um
Hinawakan ni Laxus ang likod ng ulo ko at diniin para lumalim ang halikan namin. “Uhmp—“ halos maubusan ako ng hangin sa paraan ng pagkakahalik nito… mapusok at mapaghanap, rinig ang tunugan ng pagsips*p nito sa dila at laway ko, parang sabik na sabik na simutin ang lahat ng meron ako. Mayamaya rinig ko ang pagpunit nito sa suot kong see through, humawak sa balakang ko ang malaki nitong kamay at giniling ako sa kandungan nito habang hindi pinuputol ang halikan naming dalawa. Halik palang ay nalalasing na ako… sarap na sarap ako sa laway naming dalawa na pinagsasaluhan namin… lasang alak at sigarilyo pero nakaka-turn on. Tumingala ako ng bumaba ang halik ni Laxus sa leeg ko. Impit akong napada*ng ng sips*pin nito na parang bampira ang bawat madaanan ng labi nito. S*psip na may kasamang pana-nakang kagat… masakit pero masarap. Bumitaw si Laxus sa paghalik sa leeg ko at namumungay ang mga matang tumingin sa dibdib ko na ngayon ay nakatambad sa kanyang paningin. “You’re the s
(Kiray pov) Ang gwapong mukha ni Laxus ang bumungad sa akin ng magising ako. Kinagat ko ang labi ko. Pinamulahan ako ng pisngi ng maalala ang nangyari sa amin kagabi. ‘Nagawa na namin!’ Kapag naaalala ko kung gaano kami ka-wild kagabi ay nahihiya ako. Diyos ko! Paano ko nasabayan ang pagiging wild ni Laxus kagabi?! Lalo akong namula ng maalala kung paano ko inung0l ang pangalan nito. Tumitig ako sa gwapong mukha nito. Mukhang pagod na pagod ito kaya hanggang ngayon ay mahimbing parin ang tulog nito. Hinawakan ko ang kilay nitong may guhit, hanggang sa bridge ng ilong nito pababa sa labi nito. “Grabe ang gwapo mo talaga.” Wala talagang maipipintas sa asawa ko, lahat dito ay perfect. Akmang babawiin ko na ang kamay ko ng hawakan ako nito. “L-Laxus!” Nanlaki ang mata ko ng isubo niya ang daliri ko. Pulang-pula ang pisngi na hinila ko ang daliri ko. “A-ano ka ba! H-hindi ice cream ang kamay ko noh!” “So as your pùssy, my Queen.” Pilyong anas nito habang hawak pa rin ang dal
(Kiray pov) Si Tita Juliana naman! Bakit hindi sinabi sa akin na gano’n pala ang epekto ng binigay nito?! Tumingin ako sa inuming binigay nito—na walang nakasulat maski isa. No label, wala lahat. Napangiwi ako. Kung hindi pa sinabi sa akin ni manang ang epekto nito ay hindi ko malalaman na ito pala ang dahilan ng pag iinit ko at pagiging wild ko. Tawa nang tawa si Tita Juliana ng tinawagan ko. “Iha, kung sasabihin ko ba sayo ang epekto ng inuming ‘yan ay iinumin mo parin?” Nang hindi ako sumagot ay muli itong tumawa. “See? Hindi mo iinumin. That’s the reason why I haven’t told you. Ano kamusta na ang epekto sayo? Magkaka apo na ba ako sa inyo ni Laxus?” “T-Tita naman eh!” Hindi ko alam na may pagkapilya pala itong itong tita ni Laxus. “Iha, sooner or later ay do’n din ang punta niyo ng asawa mo. Whether you like it or not ay mabubuntis ka at dadalhin ang anak niyong dalawa. Hindi na ako makapaghintay na magkaapo, iha.” Nang hindi ako nakakibo ay narinig ko ang pagbuntonghi
(Kiray pov) Akala ko ako lang ang papasok sa baking class. Nagulat ako dahil pumasok din si Laxus. Siniko ako ni Mariz at nginuso ang asawa kong nasa sulok. “Binabantayan ka yata ng asawa mo. Tingnan mo kanina pa siya nakatingin sa’yo. Saka magkaaway na sila ni Chef Zues? Ang sama kasi ng tingin niya eh… parang naghahanap ng away.” Puna nito. Napangiwi ako. Napansin ko nga. Pero wala naman ginagawa si Chef Zues sa kanya. “Alam mo sa tingin ko nagseselos siya kay Chef. Nakita ko kanina kulang nalang sakalin niya chef no’ng kausap ka.” Dagdag ni Mariz. “Naku malabo ang sinasabi mo. Ganyan lang talaga tumingin ang asawa ko.” Imposible naman kasi na magselos ito. “Ano ka ba, Rayana. Normal lang sa asawa ang magselos. Ibig sabihin lang no’n ‘mahal ka niya. Ganyan na ganyan ang tatay ko sa nanay ko eh lalo na kapag nagseselos.” Napan
(Kiray pov) “Manang, ano po ang ibig sabihin ng logo di’yan sa gate?” Tanong ko kay manang habang narito kami ngayon sa kusina. Gusto ko kasi na ako ang magluluto ngayon para sa asawa ko. “Kasi po napansin ko lahat ng sasakyan ni Laxus, pati helicopter may logo katulad no’ng nasa gate. Hindi naman po ‘yon ang pangalan ng kumpanya ng asawa ko.” Natigilan ito sa tanong ko. Mayamaya ay nagpalinga-linga itong nilapitan ako. “Madam, nakikiusap ako sayo… wag mong itatanong sa iba ang tungkol sa bagay na ‘to. Kung may gusto kang malaman, sa akin ka magtanong.” Alam ko. Kaya nga hindi ako nagtatanong sa iba dahil ayokong makahalata sila na wala akong alam. Kay manang Diday lang ako nagtatanong kasi may tiwala ako dito. Saka napansin kong sinasagot nito ang lahat ng tanong ko ng hindi nagtataka. “Hmm… ang bango naman!” Natigil kami sa pag uusap ng dumating si Jigs. Nag
“I-iha…” “Pakiusap, Mrs. Solante. Wala ng dahilan para mag usap pa tayo. Kung binabagabag ka man ng konsensya mo, kasalanan mo na ‘yon. Wag mong hilingin sa akin na patawarin ka dahil wala kang mapapala sa akin. Makakaalis ka na!” Wala itong nagawa, bakas ang kalungkutan na umalis ito habang bagsak ang balikat. Nang makaalis ito ay kumuyom ang kamao ko. May konsensya pa pala ang matandang iyon? Mapait akong ngumiti. Pagkatapos ng panlilinlang nito sa akin ay may kapal pa ito ng mukha na magpakita sa akin. Hinimas ko ang tiyan ko ng kumirot ito. “Relax ka lang, anak… hindi na galit si mama. Tumaas lang ang dugo ko dahil may hindi ako inaasahang bisita.” Nakangusong sinundan ni Mariz ang ina ni Rayana. “Mukhang sincere naman ang mommy ni Rayana, Kiray.” “Sincere? Eh ganyan din siya noong nakiusap siya sa akin noon. Akala ko tutulungan niya talaga ako na mapakulong sila Joffrey. Pero wala siyang ginawa..” hindi lang ‘yon, nilihim nito sa akin ang tungkol sa totoong pagkatao n
(Kiray pov) “CONGRATULATIONS, Kiray! Masaya ako para sa’yo! Tama nga ang matatanda, swerte talaga ang mga buntis!” “Sinabi mo pa, nay.” Segunda ni Mariz sa kanyang ina na si Aling Marites bago hinaplos ang tiyan ko. “Ano kaya kung mag-baby na rin ako? Para naman swertehin rin tayo—aray aray ko naman, nay!” “Baby? Paano ka magkakaanak eh wala ka namang nobyo? Ayaw mo kasi patulan si Chef Zues!” “Nay naman!” Nauwi kami sa tawanan dahil sa pamumula ni Mariz. Nagbukas-sara ang ilong nito sa inis ng marinig ang pangalan ng manliligaw nitong si Chef Zues. Oo. Nanliligaw na rito si Chef Zues. Kaya pala palagi nitong inaasar ang kaibigan ko. Nagpapapansin lang pala ito. Lumapit sa akin sila Jayson, Mariz, aling Marites at ipa naming kabarangay para batiin ako. Simula ng magbalik ako at nalaman nilang buhay ako ay bumuti ang lahat ng mga tao rito sa akin. Nadamay lang daw ako sa galit nila sa mga magulang ko na malaki ang mga utang sa kanila. Hindi naman ako mapagtanim ng sama
“Kung may halimaw man sa inyong dalawa, ikaw ‘yon at hindi anak ko!” Puno ng pait at pagkamuhi akong tumingin sa kanya. “Oo, Laxus… oo napakalaki ng kasalanan ko. Pero hindi kasalanan ang pagiging panget! Hindi ko ginusto ang nangyari sa akin! At lalong hindi kasalanan ng anak ko ang naging kasalanan ko para tawagin mo siyang halimaw at talikuran mo siya. N-napakasama mo, Laxus… napakasama mo!” Sobrang sakit. Sa sobrang sakit parang hindi ako makahinga. Akala ko ang anak namin ang magpapatibag sa galit niya pero hindi pala. Hindi lang nito tinalikuran ang anak naming dalawa, sinuka at nilait pa niya. Nang mapagod sa pagsuntok sa dibdib at pagsampal sa kanya ay lumayo ako sa kanya. Nang makita ko ang boteng naroon ay dali ko itong binasag at dumampot ng bubog mula sa basang na piraso nito. “Kiray!” Natigilan ako… sa kauna-unahang pagkakataon ay tinawag ako ni Laxus sa totoong pangalan ko. Noon ko pa pinangarap ito. Gusto kong makilala at tawagin ako ng asawa ko sa tu
Ang lalaking mahal ko… nalaman na ang totoo, na isa akong huwad at may malahalimaw na mukha noon. Gusto kong lapitan siya at yakapin, sabihin na heto pa rin ako, ang babaeng minahal nito, na ako pa rin ito. Pero ito na mismo ang lumapit sa akin at humawak sa braso ko. Napaigik ako sa sakit sa diin ng hawak nito, pakiramdam ko ay madudurog ang buto ko. Ngunit hindi ang sakit niyon ang ininda ko, mas masakit na makita ang pandidiri sa mata nito. Pandidiri dahil isa akong napaka panget na babae noon. Ang sakit! Walang-wala ang sakit na ito sa naramdaman ko sa tuwing nakakatanggap ako ng panlalait sa iba noon. Sampong doble pala ang sakit kapag nanggaling ito sa taong mahal mo. Noon pagmamahal ang nakikita ko at pag aalaga ang natanggap ko mula sa kanya. Nakakadurog ng pusong makita na napalitan na iyon ngayon ng pandidiri dahil totoo kong itsura. Dumiin ang kamay nito sa braso ko at halos bumaon ang kuko sa balat ko kaya napangiwi ako sa sakit. Naggagalawan ang panga ni Laxus at
Nang makita ko ang nakalarawang awa sa mata ni mommy Nissa para sa akin ay kinain ng malaking takot ang dibdib ko. H-hindi… sana mali ang iniisip ko. “Gusto ng bawiin ng anak ko ang posisyon niya, Kiray. Gusto na nang anak ko na bawiin ang buhay niya na pinahiram ko sayo. Patawad, Kiray, pero hindi kita matutulungan sa pagkakataong ito. Mahal ko ang anak ko at bilang ina, gusto kong makabawi sa kanya at ibigay ang lahat ng gusto niya. Sana maintindihan mo ako.” Makikita ang paghingi ng tawad sa mata ng matanda, paghingi ng tawad sa pagpili sa sarili nitong anak. Umiling-iling ako. “M-mommy Nissa, nagmamakaawa ako…” yumakap ako sa binti nito. “N-noong kailangan niyo ng tulong ko ay pumayag ako. K-kahit kapalit nito ay kalayaan ko at mabuhay sa totoong pagkatao ay pumayag ako. Kaya nakikiusap ako parang awa mo na tulungan mo ako na mabalik sa akin ang asawa ko. M-mahal na mahal ko po siya, hindi ko kayang mabuhay ng hindi siya kasama.” Humahagulhol na hinawakan ko ang tiyan ko..
(Kiray pov) Si Laxus agad ang unang pumasok sa isip ko ng bumalik ang malay ko. Inalis ko agad ang karayom sa kamay ko kaya nag alalang nilapitan ako ni Mariz at Jayson. “Kiray, please! Wag ka munang tumayo. Kailangan mong magpahinga!” “P-Pero ang asawa ko, Mariz! K-kailangan ko siyang puntahan—“ muntik na akong mabuwal kaya inalalayan nila akong dalawa at dahan-dahan na binalik sa kama para iupo. Naalala ko ang nakita ko bago ako nawalan ng malay. Nangilid ang luha ko habang kagat ng madiin ang labi ko. ‘Wag kang iiyak, Kiray! Wag kang iiyak!’ Paalala ko sa sarili ko pero kusang tumutulo ang luha ko sa magkahalong takot at pagkabahala. Kakaiba ang kabang lumulukob sa dibdib ko… hindi ko mapaliwanag. Para akong hindi makahinga. Nagkatinginan sila Jayson at Mariz, bakas sa mukha ang pag aalinlangan at labis na pag aalala. Namumula ang mata na hinawakan ni Mariz ang kamay ko. “Kiray, alam kong mahalaga sayo sobra ang asawa mo… pero kakagaling lang natin sa aksidente at nasag
(Kiray pov) “Madam, nasaan ka ngayon? Bumalik na ang asawa mo at kanina pa nag aalala. Umalis siya rito kasama si Jigs at iba pa para hanapin ka.” Bumuntonghininga ako bago sinagot si manang. “Pauwi na rin po ako, manang. Wag ka pong mag alala tatawagan ko po siya para ipaalam na uuwi na po ako.” Pagkatapos ibaba ang tawag ay tumingin ako sa cellphone na hawak ko. Hindi ko magawang tawagan si Laxus para sabihin kung nasaan ako. “Ayos ka lang ba? Kung ayaw mo pang umuwi sabihin mo nalang na namamasyal pa tayong dalawa.” Untag na sabi sa akin ni Mariz. Umiling ako. Kilala ko kasi si Laxus. Sigurado ako na hahanapin ako nito at hindi papayagan na hindi kasamang umuwi. Lalo na’t nabanggit kanina ni manang na nag aalala ito dahil sa death threats na natanggap nito. “Hindi na kailangan, Mariz. Sa tingin ko parating na siya dito. Saka tumakas lang kasi ako sa bantay kaya kailangan ko na rin umuwi.” Tumayo na ako at nakangiting nagpaalam dito. Nag init ang sulok ng mata naming dala
(Laxus King pov) “Mr. King, may dumating na kahon galing sa hindi kilalang tao.” Nilapag ni Jigs sa harapan ko ang isang kahon. Kumunot ang noo ko habang nakatingin sa kahon. Ayon rito ay kahapon pa ito dumating. Hindi na-trace ang nagpadala dito. Hmm. I think galing ito sa mga kalaban ko sa negosyo, o baka sa organisasyon. Lately ay napapabayaan ko na ang organisasyon dahil sa asawa ko. I rather went to the doctor with her than to attend a meeting na siyang ikinagagalit ng mga kasosyo ko. Napangiti ako ng maalala ang dahilan kaya mas pinili ko ng manatili sa bahay muna kaysa ang unahin ang ibang bagay. Because of my beautiful wife and our baby. Sila ang dahilan kaya naging makulay ang buhay ko ngayon. Hindi ako sumaya ng ganito noong wala pa sila sa buhay ko. Now I can’t imagine my life without them. Nawala ang ngiti ko ng makita ang laman ng kahon. Duguang wedding dress at duguang baby dress. Dumilim ang mukha ko. Nagulantang si Jigs ng ihampas ko ang kuyom kong ka
(Kiray pov) “May naisip ka na bang plano, ma’am?” Umiling ako. “Wala pa, Jayson. Hindi ko rin alam ang gagawin ko sa totoo lang.” “Hmm… ano kaya kung ipadukot natin siya at itapon sa dagat? Joke lang, ma’am, ikaw naman hindi mabiro.” Bawi nito ng tingnan ko ng masama. “Ayoko siyang saktan, Jayson. K-Kaibigan ko kasi siya.” Nag iwas ako ng tingin ng magulat ito sa sinabi ko. “M-mahabang kwento. Alam kong masama ang tingin mo sa akin ngayon. Pero hindi ko naman ginusto na mapunta sa sitwasyong ‘to. Ang mommy niya ang dahilan kaya nandito ako.” Kinuwento ko sa kanya ang lahat. Gulat na gulat ito at hindi makapaniwala. Kahit ako din naman ay magugulat kung ako ang nasa posisyon nito. Para kaming nasa isang movie—hindi makatotohanan at hindi kapani-paniwala. “Mahirap nga ang sitwasyon mo, ma’am. Pero walang ibang paraan para protektahan ang posisyon mo ngayon. Kailangan natin na maging madahas.” Napalunok ako. “Kailangan ba talaga? Wala na bang ibang paraan?“ Umiling ang la