💔
[Apol]Lumuluhang tumingin siya kay Doc. Gervin. “A-Akala ko mabuti kang tao! Kung ayaw mong magsilbi sa pamilya ng asawa ko, sana ay sinabi mo… hindi ka na sana nagtraydor sa asawa ko at kumitil ng maraming buhay rito.” Humihikbing tinuro niya ang doktor at humihikbing tinuro ito sa asawa niya. “Hubby, pataýin mo siya… gusto kong samahan niya ang mga kaibigan ko sa kabilang buhay… si Ester, s-siguradong matutuwa siya na makita si Doc. Gervin do’n! Patayín mo siya, hubby!”Nanlaki ang mata ni Gervin ng marinig ang sinabi niya. “Mukhang na-brainwashed na ng asawa mo ang isip mo. ‘Di bale, hindi naman ako natatakot sa asawa mo dahil pinaghandaan namin ang pagsugod dito. Sa tingin mo ay hindi namin pinagplanuhan ang lahat ng ito?” Malakas na humalakhak si Gervin, maging ang kasama nitong matanda ay nakitawa rin.“Tama si Gervin. Hindi kami papayag na hindi ka madala at hindi mapatay ang asawa mo, kaya kung ako sayo ay sasama nalang ako ng matiwasay para hindi na kayo mahirapan pa. Xerx
“Ma’am Erza, hanggang ngayon ay nagmamatigas parin siya at mas pinili na hindi kumain.“ Sumbong ng kasambahay na inutusan niya dalhan ng makakain ang anak niyang si Apol. Bumuntonghininga si Erza. Wala siyang magawa kundi ang mag utos nalang sa iba dahil hindi siya pwedeng lumabas ng sariling kwarto para puntahan si Apol. Si Gervin ang dahilan kung bakit nalaman ng asawa niya na buhay ang anak nilang si Apol. Nang malaman ni Marjo na si Apol ang anak nila at inilihim niya ang katotohanan na buhay pa ito ay sinaktan siya nito at ikinulong sa kwarto nila. “Aling Erwina, ang anak ko, ikaw na ang bahala na mag asikaso sa kanya. Ibigay mo lahat ng kailangan niya… Gusto ko man na puntahan siya ay hindi maaari dahil sigurado na ibabalik lang ako ng mga bantay.” Gusto man niya tulungan ang anak ay hindi niya iyon magagawa sa ngayon. “Huwag kang mag alala, ma’am Erza, ako na ang bahala sa anak mo. Mabuti pa ay magpahinga ka para maghilom ang mga pasa at sugat mo sa katawan.” May pag aalala
“May araw ka rin sa aking aso ka!” Nanggalaiting banta ni Gervin. “Sa oras na magkaro’n ako ng pagkakataon ay ako mismo ang papatay sa’yo!”Sinundan ni Johnson ng tingin ang papalayong si Gervin. Isa ito sa misyon ng binata— Ang siguraduhin na ligtas ang kapatid niya. Samantalang nakikinig lang si Apol sa dalawang lalaki habang nakadikit ang tenga sa pinto habang nakapatong siya sa aparador na hinarang niya rito.Isang linggo na rin mula ng dalhin siya rito sa lugar na ‘to. Walang gabi siyang lumuluha. Naninikip ang dibdib niya sa sobrang sakit. Namatay ang mga kaibigan niya, naiwan pa niya na nag aagaw buhay ang asawa niya. Gabi-gabi siyang nananaginip na iniwan na raw siya ng asawa niya… nasa impiyerno na raw ito at tinatawag siya.Pinahid niya ang pawis at luha. Nakakaiyak dahil hindi niya alam kung ano na ba lagay ni Xerxes. Pero pinagpapawisan siya kapag napapanaginipan niya na nasa impiyerno ito.‘Nakapagtataka nga naman kung sa langit ito mapupunta.’ Tinapunan niya ng tingin a
[Apol]Kanina pa nagsimulang kumain si Gervin. Napansin niya na panay ang tingin nito sa kanya. Kung dati ay baka matuwa pa siya, ngayon ay nasusuklam siya. Hindi siya masamang tao— Pero sa mga oras na ‘to ay wala siyang ibang gusto kundi ang patayin ito. Totoo pala talaga na nagbabago ang mga tao depende sa naranasan nila. Lumipas na ang isang oras subalit hindi niya nakita ang nanay niya. Hindi na nga siya nito hinarap at kinausap no’ng nagkita sila. Maging dito ba naman ay ayaw siya nitong harapin?Dumilim ang mukha niya ng makita ang lalaking hindi niya makakalimutan ang mukha. Sa sobrang galit niya ay binato niya ito ng baso, pero dahil may posas ang kamay niya at nahirapan siyang bumato ay tumama ang baso sa mukha ni Gervin.“Púta!” Daíng ni Gervin.Hindi niya ito pinansin dahil nakatuon lang ang atensyon niya sa lalaking kadarating lang. Ito ang bumaril sa asawa niya!“Walanghiya ka! Ikaw ang bumaril sa asawa ko! Papatayín kita!” Nagsimulang mangilid ang luha niya. Maghalong
Hindi mapakali si Marjo habang naghihintay kay Mr. Choi dala ang magandang balita na sigurado siya na magugustuhan nito. “Boss, nari’yan na si Mr. Choi!” Imporma ni Bogard sa amo.Tumayo si Marjo para salubungin ang kasosyo. “Mr. Choi, nagkita rin tayo pagkatapos ng ilang buwan!” Ngumisi ang koreanong matanda. “Ikaw tawag, ibig sabihin may maganda balita ka sasabihin? Ano ‘yon?”Mas lalong lumaki ang ngisi sa labi ni Marjo. “Matutuloy na ang pagiging magbalae natin. Nakita ko na nag anak ko. Matutuloy na ang kasal na matagal na nating plano para sa anak natin! Hindi ba’t magandang balita!” Nagliwanag ang mukha ni Mr. Choi. “Maganda balita nga, Marjo! Lalo titibay mga negosyo natin at lalawak kapangyatihan natin!” Sumenyas ang matanda upang tumawag ng waiter. “Dalan mo kami malami alak dahil kami ngayon magceceleblate ng balae ko!” Bulol pa nitong utos.Tuwang-tuwa si Marjo dahil maisasakatuparan na niya ang matagal na niyang plano. Hindi na nito binanggit kay Mr. Choi ang tungkol sa
Panay ang tulo ng luha ni Miss Carol habang nakatingin sa mga libingan ng mga katulad niyang tauhan ng pamilya Helger. Karamihan sa mga nasawi ay ang mga tauhan na hindi marunong gumamit ng armas, o baril. Katulad nila Karlo.“Tumahan ka na, Carol. Wala na tayong magagawa pa. Masyado akong naging kampante na hindi magta-traydor ang anak ni Gerry sa pamilya namin. Kung nakinig lamang sana ako kay Xerxes.” Wika ni Axel. Pinabulaanan na siya ng kanyang apo subalit hindi siya naniwala at nakinig. Akala niya ay pinagseselosan lamang ito ng kanyang apo.“N-Ngayon lamang nangyari ang bagay na ito pagkalipas ng labing pitong taon. Hindi ko man lang nailigtas ang mga kaibigan ni Mrs. Helger, tiyak ako na napakalungkot niya ngayon. Nag aalala ako kung maayos ba ang lagay niya ro’n… kamusta na kaya sila doon ni Xerxes?” Hindi mapigilan ni Axel ang mag alala kay Apol. Para sa kanya ay parang apo na rin niya ito. Nang una niya itong makilala ay nagustuhan agad niya ito. Nahulaan din niya na espes
[Apol]Akala niya katulad ng mga napapanood niya sa mga korean nobela ay gwapo, matangkad at mukhang mabango ang anak ng kasosyo ng ama niya pero hindi pala.Sa sobrang pandak ng lalaki mukhang hanggang kilikili lang niya ito. Sobrang puti pero mukhang puro an-an ang balat. Sa sobrang liit ng mata hindi siya sigurado kung nakakakita pa ba ito. Parang maliit na butlig lang na tumubo ang ilong nito sa mukha, tapos ang labi nito ay napakapula pero napakaliit din na parang lollipop lang ang kasya.“Hi, my name is Roi ming ho— hey, ayot ka lan ba?” Nag aalalang tanong nito ng masamid siya.“Ah ayot lan ako.” Natuptop niya ang bibig. Pati siya nabubulol makipag usap sa lalaking ‘to. Nakakahawa pala maging bulol.Kasasabi lang niya kanina na kakain siya ng marami para hindi na kung ano-ano ang nakikita niya pero mukhang hindi siya makakakain ng maayos dahil katabi niya si Kulane. Sumisigid talaga sa kanyang ilong ang natural na amoy nito. Mukha lang itong mabantot dahil sa balat nito pero kun
Sumama ang tingin ni Apol ng makita sina Johnson at Gervin. Ano pa ba ang ginagawa ng doktor na ‘to rito? Araw-araw nalang sira ang araw niya dahil sa mukha ng dalawang ‘to.“Magandang umaga, Apol!” Masiglang bati ni Roi, ang pangalan ng lalaking papakasalan niya, ang anak ni Mr. Choi. “Maganda ang giting ko dahil itaw ang una tong nakita.” Ngiting-ngiti na wika ni Roi habang nakatingin kay Apol.Lihim na napangiwi si Apol. Buti pa ito maganda ang gising, samantalang siya napakasama ng umaga niya dahil tatlong peşte ang nakita niya.Tumalim ang mata ni Gervin ng hinawakan pa ng lalaking koreano ang kamay ni Apol. Nang akmang hahalikan ni Roi ang kamay ni Apol ay nadulas si Kulane kaya tumama ang paa nito sa paa ni Roi dahilan para madulas din ito.Natuptop ni Apol ang labi at nag aalalang nilapitan ang lalaki. “Naku naman, Kulane. Nag iingat ka dapat!” Aniya habang inaalalayan si Roi na tumayo. “Ayos ka lang ba, Roi?” Kunwari ay nag aalalang tanong ni Apol. Kailangan niyang magpakita n
Kanina pa nila pinapatahan si Queenie. Ibang klase pala umiyak ang batang yon, hindi tumitigil. Nagsalit-salitan pa sila ni Aimee para patahanin ito. Tumayo siya at sinalubong si Adius ng dumating ito. Yumakap ito sa bewang niya at humalik sa kanya ng makalapit siya. “Where’s Queenie?” Kunot-noo na tanong nito. Nakanguso na tinuro niya ang second floor. Hindi pa kasi umuuwi sila Aimee. Ayaw pa ni Queenie, gusto daw nito hintayin ang tito Adius nito. “Nasa taas siya, hinihintay ka.” Mukhang gusto nito makasiguro na tutupad siya sa sinabi kanina. “Ibang klase pala umiyak ang batang ‘yon, hindi na tumitigil.” Kumunot ang noo ni Adius sa sinabi niya. “Really?” Parang hindi ito naniwala sa sinabi niya. “Oo nga, babe. Hinahanapan niya ako ng pinsan. Loko kasi si Xian eh, kung ano-ano ang sinasabi sa bata.” Sa lahat talaga ng pinsan ni Adius ito ang pilyo. Mabuti nalang at napatahan nila ni Aimee si Queeni. Kawawa naman kasi, paos na dahil sa kakaiyak. Pagdating nila sa second floor,
Kinabukasan ay umalis din sila ni Adius. Kailangan na nilang bumalik dahil maraming trabaho na naiwan ang binata. Gusto pa sana niyang makabonding si Serena ng medyo matagal pa pero si Adius masyadong nagmamadali. Akala nga niya ay marami talagang gagawin pero gusto lang pala siyang masolo ng loko. Imbes kasi na bumalik ay nasa yate lang sila. Dalawang araw na rin sila dito. Pero ayos lang din naman sa kanya. Kahit saan basta kasama niya si Adius ay ayos lang. “Babe! Dalian mo! May nahuli akong isda!” Tuwang-tuwa na sabi niya kay Adius ng makahuli siya ng isda. Napasimangot siya ng makita kung paano siya nito tawanan ng makita ang huli niya. “Isda pa rin naman ‘to ah. Anong nakakatawa.” Mahinang bulong niya. “Throw it back into the sea, babe,” anito na nakatawa pa. “Ayoko nga.” Kahit kasing liit ito ng dilis ay isda pa rin ito. “Hmp. Mayabang ka lang kasi malaki ang nahuhuli mo. Hintayin mo lang na makahuli ako ng malaki,” parang batang bulong niya habang nakanguso. Sinunod nam
Hindi maalis ang ngiti sa labi ni Skye habang kumakaway sa kuya niya na lulan ng sasakyan. Pabalik na kasi ito sa hospital kasama ang mga personal nurse at bantay nito. Lumapit siya kay Adius at umabrasiyete sa braso nito. “Salamat, babe ha. Di ko alam na may sandamakmak na sweet side ka pala.” Ang swerte ko talaga. Kilig na dugtong ng isip niya. Malayong-malayo ito sa unang lalaki na nakikala niya noon. Akala niya ay wala na itong alam kundi ang manakot at mam-blackmail ng tao, hindi naman pala. Hindi lang ito magaling sa kama, sweet at maalaga din pala. Napahagilhik siya sa naisip niya. Pagkasakay nila ng kotse ay muli siyang kumapit sa braso nito. Linta na kung linta, eh ano naman. Gustong-gusto niya kasi na nahahawakan si Adius. Ang tigas kasi ng mga muscles, ang sarap pisil-pisilin. “Hindi tayo babalik sa office?” Nakakunot ang noo na tanong niya ng mapansin na iba ang tinatahak nilang daan. “Pupunta tayo sa bahay ng pinsan ko. Kukunin ko ang mga kaibigan ko.” Sagot
Habang lulan sila ng sasakyan habang tinatahak ang daan patungo sa restaurant, narinig ni Skye na may tinawagan si Adius. “Good. Take care of him,” utos nito bago binaba ang tawag. Nang makita nitong nakatingin siya ay ngumiti ito, “Why?” Sumikdo ang dibdib niya. Ngumiti lang naman si Adius pero daig pa niya ang aatakihin sa puso sa sobrang lakas at bilis ng kabog nito. ‘Grabe ang epekto ng lalaking ito sa akin. Ang tindi!’ “Uhm, ina-appreciate ko lang ang ganda ng likha ng diyos.” He chuckled, “So, are you telling me now that I’m handsome to you?” Nang makita ng binata kung paano namula ang dalaga ay muli itong mahinang natawa. “Don’t worry, babe. I think the same.” Kunwari ay umirap si Skye at nag-tse dito. Pinigilan lang niya na huwag magpapadyak sa kilig. Pagdating nila sa restaurant ay inalalayan siya nitong bumaba ng sasakyan hanggang sa makapasok sila sa loob. Agad na umagaw ng pansin ang presensya ni Adius sa paligid. Ang lahat ng babae mapabata man o matanda a
Ngayong araw ang balik nila ni Adius sa trabaho. Malaki na ang pinagbago ng set-up nila ngayon. Kung noon ay umiiwas siyang malaman ng lahat ang pagiging fiancee ni Adius, ngayon ay hindi na. Taas-noo pa nga siyang naglalakad papasok. Mukhang kumalat na sa lahat kung sino siya, gumalang kasi ang lahat ng empleyado na nakakasalubong niya. “Rachel! Maecel!” Tawag niya sa dalawa ng makita ito. Pero imbes na lapitan siya ng dalawa ay magalang na yumuko sila na parang takot. “M-ma’am Malason, ikaw pala. M-may kailangan po kayo?” Utal na tanong ni Rachel. “P-pasensya na po pala sa mga sinabi namin noong nakaraan,” sabi naman ni Maecel. Bumuntong-hininga siya. Alam niyang nagulat ang dalawa pero hindi niya akalain na kikilos sila nang ganito. Daig pa niya ang nakakatakot ba boss at hindi nila kaibigan. “Ano ba kayong dalawa. Ako pa rin ito, si Skye, okay? Kung makareact naman kayo diyan parang hindi tayo magkakaibigan,” may tampong sabi niya. Umakbay siya sa dalawa na ikinaiktad n
Para silang bagong kasal ni Adius, palagi silang nagtata-lik kung may pagkakataon. Nakarating pa nga sila ng ibang bansa para lang magbakasyon. Pero duda si Skye doon. Tingin nya kasi ay gusto lang siyang masolo ni Adius. Hihihi. “Ahhh, sige pa, Adius! Ahhh ganyan nga!” Ung0l niya habang binabay0 siya ni Adius mula sa likuran habang nakatuwad siya dito sa kama. Bawat ul0s nito ay halos tumirik ang kanyang mata… medyo mahapdi pa rin kasi ang laki pero mas lamang na ang sarap. “Ughh! Ughh! Ughh! Fvck, Skye, you’re squeezing my c0ck… ang sarap mo—ughh!” Nahihibang na ung0l ng binata habang bumabayo ng sagad at walang hinto. Kumibot ang perlas niya at napahiyaw siya ng tamaan ni Adius ng paulit-ulit ang gspot niya, halos mamaluktot ang mag daliri niya sa sarap, “Ahhh sige pa, Adius… shit ma talaga ang sarap ng batu-ta mo ahhh… ahhh sige pa… ahhh…” Adius spanked her ass. Noon ay hindi gusto ni Adius ang babaenh maingay kata-lik, pero pagdating kay Skye ay lalo siyang nabubuhayan… pa
Napasinghap siya ng sip-sipin ni Adius ang dila niya. Oo ilang beses na silang naghalikan pero ngayon lang ginawa ito ng binata. Imbes mandiri siya dahil naghahalo ang mga laway nila ay lalo siyang nasabik… parang may gayuma ang lasa ni Adius, nakakatakam, parang ayaw niyang tigilan. Hinawakan niya ang mukha ni Adius, pinagdiinan ang labi nito sa kanya, nakuha naman nito ang gusto niya dahil mas pumusok ang halik nito, kapwa sila naghahabol ng kanilang hininga ng maglayo sila. “This is your fault, Skye…” hingal na sambit nito, “matigas kasi ang ulo mo—“ he groaned when her hand touched his length down there. Kailangan lang pala niyang tigasan palagi ang ulo niya para mapansin ng binata. Kung alam lang niya ay noon pa sana niya ito ginawa. “S-skye…” umalon ang lalamunan nito ng igalaw niya ang kamay, mahinang humihinas sa kahabaan nito na ngayon ay buhay na buhay. Pareho silang lasing ang mga mata sa pagnanasa, kahit walang salita na mamutawi sa labi nila ay makikita na pareho
Buong biyahe ay halos mangisay si Skye sa sobrang kilig. Malinaw naman kasi na nagseselos si Adius dahil ayaw nito na may umaaligid sa kanya na iba. Siguro hindi lang nito maamin kasi bago palang sila, o kaya nahihiya ito. Pero magandang sign iyon ng magandang simula ng relasyon na bubuohin nila. Akala niya ay nagbibiro lang ito ng sabihin nito na dumating na ang wedding gown na susuotin niya para sa kasal nila pero hindi pala. Naabutan niya sila ttia Alena at Aimee na abala sa pagcheck ng 4 gown na pinagawa para sa kanya. Oo, apat ang pinagawang gown para sa kanya. Isa para sa simbahan, isa para sa reception, isa para kapag sumayaw na sila at isa para sa kanilang pag-alis papunta sa honeymoon. Napanganga siya ng makita niya ang apat na gown na susuotin niya. Kulang ang salitang “wow” para ilarawan kung gaano kagaganda ang mga ito. “Skye, mabuti at dumating ka na, iha,” nilapitan ni Alena ang magiging manugang at iginiya palapit sa apat na mannequin na nakasuot ang gown, “Tingnan m
Pagkatapos nilang kumain ni Adius ay bumalik sila sa kani-kanilang trabaho. Habang pareho silang abala, hindi niya mapigilan ang sarili na magnakaw ng sulyap dito. Hindi maalis ang ngiti sa labi niya sa sobrang kilig. Nitong nakaraan lang ay masama ang loob niya, pero ngayon ay abot hanggang langit ang saya niya. Sobrang laki na kasi ng improvement ng relasyon nila ngayon. 'This is it, Skye... kaunting kembot nalang ay makukuha mo din si Adius!' Cheer ng utak niya. Pagkatapos ng trabaho ay nagligpit na siya ng mga gamit. "Bye, Sir. Mag-iingat ka," Paalam niya sa binata ng mauna na itong lumabas. Oras na kasi ng uwian. Pagkalabas niya ng opisina ay nadatnan niya sina Maecel at Rachel na naghihintay sa kanya kasama si Argus. "Tara na, Skye," "Ha? Saan?" kunot ang noo na tanong niya. "Nakalimutan mo na ba? Birthday ko ngayon kaya lalabas tayo nila Sir Argus. Treat ko!" sabi ni Maecel. Hinawakan siya ng dalawang kaibigan sa braso at saka mahinang bumulong, "Chance mo na ito, Sky