Salamat po sa GEMS at RATE♥️🥹🥰❇️ Godbless po!
[Alena] “I love you, love.” Ma-emosyon si Kairo, parang maiiyak na ito anumang sandali. “That night, b-before I close ny eyes right before the accident, ikaw ang nasa isip ko… t-tangina, natakot ako, Alena. Hindi pa kasi ako handang iwan ka, gusto ko pa kayong makasama ng mga anak natin… ayoko pang mawala.” Pati siya ay nahawa na, pareho na silang umiiyak. Dama niya talaga na takot ito na mamatay. Alam niya ang ganong pakiramdam. Naalala niya no’ng panahon na buntis siya. Takot na takot siyang mamatay. Ayaw pa niyang mamatay dahil inaalala niya ang anak niya at si Apol. Gusto pa niyang mabuhay noon para makasama ang mga mahal niya sa buhay at maging masaya. “God knows how grateful I am because he let me to live. Hinayaan niya akong mabuhay pa para makasama kayo ng mga anak…” ‘Ako din sobrang nagpapasalamat dahil binalik ka niya sa amin.’ Piping usal niya. Tumingala si Kairo, ilang beses na umalon ang lalamunan nito. Napansin niya na lalo pa itong naluha, nasa mukha nito ang
[Alena] “Isa akong disgrasyadang babae… wala nang magmamahal sa akin dahil isa akong dalagang ina.” Iyon ang tinatak niya dati sa utak niya. Walang araw, oras, minuto na hindi siya nasasaktan at nalulungkot sa sinapit niya. Para sa katulad niyang walang-wala, isang kahihiyan ang nangyari sa kanya. Hindi niya alam kung paano mabuhuhay sa mga susunod na araw at kaharapin ang mga nangungutyang tingin sa kanya. Natakot siya na hindi makakatagpo ng lalaking mamahalin siya… ang nasa isip niya noon ay hindi na siya magiging masaya. Pero mali siya. “Yes, I do, father…” sagot niya sa pari matapos siyang tanungin. Nang i-angat ni Kairo ang belo niya ay agad na nangilid ang luha niya. Akala niya hindi na siya magiging masaya… pero mali siya. Binigay ng Diyos si Kairo sa kanya… binigay ng Diyos ang mga anak niya. “Mahal na mahal kita, Alena.” Madamdamin na saad ni Kairo bago siya hinalikan ng magaan sa labi. Hindi niya magawang magsalita, sobrang emosyonal niya ngayong araw ng ka
Lilinawin ko lang po. Ang story na ito ay kwento na nang kapatid ni Apol at Charlotte na si Johnson, si Charlotte po ang partner niya dito hehe. Enjoy reading po! *******¥ “KAILAN mo balak magtrabaho sa kumpanya, Charlotte? Hindi ka na bumabata, ang Ate Cherry mo malapit ng ikasal, ikaw kailan mo balak magpakasal?” Tanong ng ama ni Charlotte. Biglang nawalan siya ng gana sa pagkain, binaba. “Aalis na po ako, dad—“ “Umupo ka muna, Charlotte, kinakausap pa kita! Bakit ba palagi mo nalang iniiwasan ang tanong ko? Bente otso ka na! Ang gusto ko ay lumagay ka sa tahimik. Umalis ka na sa pagiging pulis dahil hindi bagay ang propesyon na iyan para sa babaeng katulad mo!” Galit na hayag ng daddy niya. Napabuga nalang siya ng hangin. Maging ang mommy niya ay sumang ayon rin sa daddy niya. Wala talaga siyang kakampe. “Tama ang daddy mo, anak. Bakit hindi nalang modeling? Pag aartista? Bakit pulis pa ang napili mong trabaho?” Tanong pa ng mommy niya. Heto na naman sila sa ganitong
[Charlotte] Pawis na pawis silang sumilong nila Ivy sa gillid ng isang tindahan dito sa Quiapo, katatapos lang nila magronda, pawis na pawis sila dahil inikot nila ang buong area para siguraduhin na walang kaguluhan, kahapon kasi ay may gulo rito. Mabuti nalang ngayon ay wala na. “Kumain na kaya tayo, baka mamaya pa dumating sila Sir, nagugutom na ako.” Reklamo ni Ivy habang himas ang tiyan. Sabay-sabay kasi sila palagi kumain, bilang team ay nakasanayan na nila iyon. “Mamaya na, magpaalam muna tayo kay Sir baka mamaya magalit na naman iyon sa atin ‘yon at isipin na wala na naman tayong ginawa, lagi pa naman tamang hinala ‘yon. Saka pwede ba, anong gutom? Eh kakakain mo lang kanina ng mami di’yan sa kanto. Kaya ka lalong lumalaki, wala kang kabusugan.” Puna niya na ikinasimangot nito. Agad na napaayos sila ng tayo ng dumaan ang patrol car na sinasakyan ng Division A, sina SPO4 Loisa Pelaez, kasama nito ang mga kagrupo. Hinintuan sila nito ng sasakyan ng makita sila. Agad na s
“Pulis na takot humawak ng baril, isang kalokohan!” Isa iyan sa salitang madalas marinig ni Charlotte. Nakakalungkot, pero iyon ang totoo. Kahit nga siya ay natatawa mismo sa sarili niya. After ng kasal ng kapatid ni Johnson na si Ate Alena ay hindi na bumalik sa normal ang lahat sa kanya. Simula ng makita niya si Johnson ng araw na iyon, na mayro’ng malamig na tingin, naging balisa na siya at hindi nakapag-focus sa trabaho. Tumatagos sa pagkatao niya ang malamig na tingin ng binata, wala siyang nakitang rekognasyon sa magandang mata nito habang nakatingin sa kanya… na para bang nakalimutan siya nito, ang tingin nito sa kanya ay walang dating, walang pagmamahal at walang pagkagulat o anupaman. Blanko at madilim… gano’n siya nito tiningnan. At dumurog iyon ng husto sa kanyang dibdib, ang sakit, tagos at sagad sa buto. Sobra siyang nagsisisi sa ginawa niya noong kasalanan. Kaya naiintindihan niya kung bakit gano’n ito sa kanya. Hindi maalis si Johnson sa isip niya noon. Wala si
“SPO3 Helgeeeerrrr!!!!” Umalingawngaw ang malakas na tinig ni Ivy sa kanilang departamento, natingnan tuloy ito ng masama ni Sir Landri na kasunod lang nito. “Sorry, Sir, na-excite lang.” hingi nito ng paumanhin. “Kung makasigaw ka naman parang may assignment tayo na natanggap, t-teka, hindi nga?!” Napatayo si Fredo ng nakangiting tumango si Ivy. “Hindi ka nagbibiro?!” “Sir, totoo po ba?” Kanyang tanong, maski siya hindi makapaniwala. Napailing nalang si Sir Landri, kahit ito halatang natutuwa. “Tama ang narinig ninyo, officers. Ikaw talaga, Gerud, masyado kang matabil, inunahan mo pa akong magbalita sa kanila.” “Sorry naman, Sir, hindi ko mapigilan ang sarili ko. After 5 years kasi ngayon lang tayo nagkaro’n ng magandang assignments bukod sa pagpapatrol.” Tama si Ivy, kaya nga kahit siya ay hindi maiwasan ang masabik. “Sir, ano po ang assignment na gagawin ng Division natin?” Tanong niya pagkatapos nilang maupo sa kani-kanilang upuan. “Magbabantay tayo ng isang kilalang
Hindi sila sa headquarter pumunta, kundi sa address na sinabi ni Sir Landri sa kanila. Napanganga sina Ivy at Fredo sa napakalaking mansion na hinintuan nila, maliban sa kanya. Mayaman ang pamilya nila kaya sanay na siyang makakita ng ganito kalaking bahay, hindi na bago ito sa kanya. “Wow, anak ng… ganito kayaman ang babantayan natin? Kaya naman pala kayang magpasahod ng malaki dahil ubod talaga ng yaman!” Palatak ni Fredo. Napapitlag sila sa gulat ng biglang may dumating na magkakasunod na sasakyan. Nagulat silang tatlo ng bumaba ang iba’t ibang division team sa mga sasakyan, sa pangunguna ni Loisa. “Bakit nandito sila? Akala ko ba tayo na ang gagaw ang mission na ito?” Bulong na tanong ni Ivy. Hindi siya nakasagot, agad na napako ang mata niya sa mapang uyam ni Loisa sa labi para sa kanila. “Narito pala ang mga losers. Mukhang nagulat kayong makita kami.” Tawang saad ni Loisa. “Alam namin na ayaw ninyo kaming katrabaho, gano’n din kami, pero wala kaming magawa dahil nag ut
Nanlaki ang mata ni Charlotte kaya naman napaangat siya ng tingin, saka niya napansin na nakatingin sa kanya ang lahat, ang mga kababaihang pulis ay nasa mukha ang inggit at inis, kabilang si Loisa na natameme na sa tabi. “Helger,” siniko siya ni Ivy. “Pinili ka daw, ang swerte mo… inay kupo, kahit habang buhay ko pang bantayan iyan ay gusto ko, kaso ikaw ang pinili niya.” Parang huminto sa pag-ikot at paggalaw sa paligid niya habang magkatitigan silang dalawa. Ganito ba ang nararamdaman noon ni Johnson sa kanya sa tuwing nakikita siya? Ganito pala ang epekto niya noon sa binata na binalewala niya… “Gusto ko ang pulis na kagaya niya… walang pakialam sa damdamin ng iba, mas madaling makatrabaho ang gano’ng klase ng tao… Tama ba ako, Miss Helger?” Napalunok siya. Nagsimulang manubig ang kanyang mata. No, wag kang iiyak, Charlotte. Be professional, nasa trabaho ka ngayon. “Y-Yes, Sir. W-Wag kayong mag alala dahil gagawin ko ng maayos ang trabaho ko. H-hindi ko ipapahiya
Nanghihinayang na napailing nalang si Skye. Nakakapanghinayang naman kasi talaga kung magiging ‘baklush’ si Adius. Bukod sa ubod ito ng yaman, ubod din ito ng gwapo, tapos gifted pa sa laki ng batútá—tapos lalaki din ang hanap. Kawawa naman si Tita Alena. Umaasa na magkakaapo kay Adius. Naghintay pa siya ng bente minuto bago umakyat sa kwarto nila. Pagdating niya sa kwarto ay nakita niya si Adius na nakahiga na. Mukhang tulog na yata. Pagkatapos niyang maligo ay lumabas siya ng nakaroba. Sinilip niya pa ang binata para siguraduhin na tulog na nga ito. Nang matapos siya mag-blower ay saka siya pumasok sa walking closet. Napansin niya agad na may nagbago. Bukod sa napalitan ang kulay ng mga cabinet, kapansin-pansin din ang dim red, blue and green light na ilaw sa loob. Patay sindi pa ito kaya naman feeling niya nasa loob siya ng club. Akala niya ay maghahatid lang ng mga pinamili sila tita Alena, pero mukhang pinapalitan nito ang lahat ng mga designs at ilaw dito. Kumu
Nag-isang linya ang kilay ni Adius. “You grabbed my crotch first —“ “So, kasalanan ko pa?! Saan ka nakakita ng minamasahe na hindi hinahawakan at pinipisil-pisil?!” Napatingala si Skye sa sobrang inis, “imamasahe na nga ang batútà mo, nagagalit ka pa?! Tinanong kita at sinagot mo pa nga ako na ULO ang unahin ko! Gagawin ko na nga ang gusto mo, balak mo pa akong balian ng braso!” Pinakita niya ang braso na may pasa. “Nakita mo na ang ginawa mo?! Sinaktan mo na nga ang braso ko, nakitaan mo pa ako! Sumusobra ka na!!!!” “Wait…” tinaas ng binata ang kamay upang patigilin si Skye sa walang tigil na pagsasalita. “Do you even listen to me while we’re in the kitchen?” Taas-noong sinagot ito ng dalaga. “Oo! Binibiro nga lang kita eh… kaso sineryoso mo ang biro ko—“ “After that, did you heard what I said?” Natigilan si Skye. Sa pagkakatanda niya… may sinasabi pa ito sa kanya pero nagmamadali siyang umalis ng kusina. “Ang sabi ko, imasahe mo ang ulo at likod ko, hindi ko sinab
“Tingnan mo ito, ate. Sigurado ako na bagay na bagay kay Skye ang roba na ‘to!” Lumapit si Apol kay Alena dala ang isang kulay pulang roba. “Hmm… tama ka.” Kinuha ito ni Alena at sinipat, “hindi ba masyado naman yata itong maiksi?” “Akala ko ba gusto mong magka-apo agad?” Sabat ni Charlotte na abala sa pagpili naman ng mga nighties. “Paano ka magkaka-apo agad kung hindi mo bibilhan ng revealing clothes ang future manugang mo. Saka basta si Ate Apol ang nagrekomenda, siguradong walang palpak!” “Sabagay… tama ka.” Narito ngayon ang tatlong ginang sa isang Mall. Tinawagan ni Alena ang dalawa upang magpasama at magpatulong na bilhan ng mga bagong gamit si Skye. “Ate!!!” Nagmamadaling lumapit muli si Apol kay Alena bitbit ang isang manipis at maliit na tela. “Mas maganda kung ito nalang ang bibilhin natin para kay Skye… sigurado na maglalaway si Adius sa kanya kapag nakitanh suot ito!” Sabay-sabay na bumaba sa kani-kanilang sasakyan ang tatlong ginang. Nang makita sila ng mga s
Kilala niya si Adius, hindi ito marunong magbiro. Ayaw niyang isipin na totoo ang sinabi nito. Pero paano kung totoo nga? Pagkatapos maghugas ng pinakainan, hindi muna siya umakyat ng kwarto. Katulad nitong nakaraan, inubos niya ng oras sa panonood ng tv. Bahala ng magka-eyebag, wag lang makasama si Adius ng gising sa kwart nila. Humikab siya… inaantok na siya. Pero dahil masyado pang maaga, nanood muna siya ng mga drama sa cellphone niya. At mayamaya ay inisa-isa niyang tingnan ang mg pictures ng kuya Jhake niya sa cellphone niya. Sakto naman na nakita niya ang mga pictures nila ni Adius noong engagement party nilang dalawa. Hindi niya maiwasan na mapangiti ng makita ang ramdom pictures nilang lahat, kasama ang pamilya nito. Habang tumatagal, lalo niyang nakikilala ang mommy ni Adius at mga tita nito. Mabubuti silang tao. Hindi niya kasi alam kung mabuti bang tao ang mga lalaki sa pamilya ni Adius. Karamihan kasi sa kanila ay mukhang hindi alam ang saling NGITI. Mukhang m
Dinala ni Skye ang lahat ng wedding dress na magustuhan niya sa fitting room. Mabuti nalang at hindi ito katulad ng fitting room sa mall na masisikip. Ang fitting room sa store na ito ay halos kasing laki ng kwarto nila ni Adius. Dahil kailangan ingatan ang mga wedding dress ay may dalawang babae na nag-assist sa kanya bukod pa kay Aimee. “Look at this wedding dress, Skye. Sa palagay ko bagay ito sayo.” Umiling siya. “Ayoko nito, maiipit ang boobs ko. Gusto ko ‘yung lalabas ang kasexyhan ko.” Pinakita niya kay Aimee ang gusto niyang isukat. Isang v-neck wedding dress. Sa baba at haba ng neck line, sigurado na lilitaw ang dibdib niya. Katamtaman lang ang laki ng dibdib niya. Hindi malaki, hindi rin naman maliit. Kumbaga, may ibubuga din naman ito kahit paano. Pagkatapos isukat, parehong napaawang ang labi ni Aimee at ng dalawang babae. Kuminang ang mata niya ng makita ang sariling repleksyon sa salamin. “A-ang ganda ko! Wahhh! Ang sexy ko din dito!” Nagmamadaling hinil
“You disappeared last night. Why?” Napalunok siya ng laway. “A-ah, ano kasi… b-biglang tumawag ang kaibigan ko, ang sabi nila, hinahanap daw ako ng kuya ko. T-tama nga, yun nga!” Nauutal na dahilan niya habang hindi makatingin ng diretso dito. “W-wag kang mag alala, nagpaalam naman ako kila tita,” “Exactly, Skye. Nagpaalam ka sa kanila, pero sa akin ‘hindi.” Turan ni Adius na ikinangiwi ng dalaga. “After you eat, prepare yourself. May pupuntahan tayo.” “Ha? Akala ko ba walang pasok ngayon sa office? Teka, sandali naman!” Nakangusong sinundan ng tingin ni Skye ang binata. “Tingnan mo ‘to, parang hindi nilapa ang labi ko kagabi ah. Bumalik na naman sa pagiging masungit.” Dahil wala siyang ganang kumain ay nagligpit na siya at naghugas. Pagkatapos maghugas ay naligo siya at nagbihis. Mukhang kailangan talaga na kasama siya sa lakad ni Adius dahil hindi siya iniwan nito. “Saan ba tayo pupunta?” Imbes sagutin ang tanong ni Skye, kinuha ni Adius ang earbuds at sinagot ang tum
“Kuya!!!” Parang bata na tumakbo siya palapit sa kuya niya ng makita ito. “Kuya, namiss kita ng sobra!” “N-n-namiss din ni Jhake si ate!” Parang bata na sinubsob niya ang mukha sa dibdib nito. Simula ng magtrabaho siya bilang secretary ni Adius ay dalawang beses nalang niya ito nadadalaw sa loob ng isang linggo. Hindi naman siya nag aalala masyado dahil may mga private nurse na inupahan ang binata para bantayan ang kapatid niya. Natransfer narin ito sa maganda at mas maayos na hospital kaya naman kampante siya na magagamot ito ng mas maayos. Kinuha niya ang maraming ubas na dala at mga bagong laruan. Masayang-masaya na yumakap ito sa kanya. “A-ang sabi ni Jhake s-salamat daw! T-the best talaga ang ate niya!” Ani nito sabay halik sa pisngi niya. Kinagat niya ang labi, sinubukan na hindi umiyak pero hindi niya nagawa. Kapag kaharap niya ito at kasama ay nagiging iyakin siya. Agad na binaling niya sa iba ang mukha para hindi nito makita ang luhaan niyang mukha. Sigurado kasi
“F-fiance mo si Miss Malason?” Nangatog si Jillian sa takot katulad ng kanyang ama. Nabigla si Skye ng lumuhod sa harapan nila ang mag ama. Wala na ang kanina na mapagmataas na awra ng dalawa, nasa mukha ng mga ito ang magkahalong pagkabigla, takot at pagmamakaawa. “H-humihingi kami ng tawad sa aming kapangahasan at kamangmangan. H-hindi namin alam na fiance mo pala siya!” “T-tama si daddy, Sir! Pa-patawarin mo sana kami!” Tumingala si Jillian at tumingin kay Skye ng nagmamakaawa. “Please, Miss Malason, pakiusap, patawarin mo kami!” Nang subukan na lumapit ni Jillian sa dalaga ay humarang si Adius sa kanya. “Don’t try to lay your dirty hand again on her skin. Baka mapatay kita!” Napasinghap si Skye ng tutukan ito ng baril ng binata sa ulo, maging ang mga bisitang naroon ay napasinghap sa gulat, maliban sa pamilya ng binata na hindi na nabigla sa ginawa nito. “A-adius…” kahit siya ay natakot, hindi man niya nakita ang mukha nito dahil nakatalikod ito at nakaharang sa kany
“Sigurado ka ba na peke ‘yan? May ebidensya ka?” Napaawang ang labi niya sa sinabi nito. “Ano? Pero humiram ka sa akin, sapat ng ebidensya ‘yon.” “Sa palagay mo maniniwala sila na humiram ako?” Mayabang na ngumisi ito at tiningnan siya mula ulo hanggang paa. “Alam ko ang background mo kaya imposibleng makabili ka ng mamahaling kwintas na katulad no’n. Isang limited edition na APL necklace na nagkakahalaga ng 65 Million? Sabihin mo nga sa akin, saan mo napulot ‘yon? Ninakaw mo? O baka naman may sugar daddy kang nagregalo sayo?” Alam ni Skye na masama ang ugali ng babaeng ito. Pero hindi niya inasahan na ganito katindi. “Ibalik mo nalang ang kwintas para matapos na ang usapang ito,” 65 million? Nanuyo ang lalamunan niya sa takot. Ngayon palang ay natatakot na siya kapag nalaman ni Adius na nawawala ang kwintas. Ngumisi lamang ito. “Hindi mo ako masagot? Siguro nga ay ninakaw mo! Magpasalamat ka nalang dahil binenta ko bago ka pa mahuli ng ninakawan mo! Subukan mo pang habulin