DOMINIQUE’S POVHalos ilang minuto ako’ng nakaupo at tila nawala sa sarili habang patuloy ang iyak ni Mama at Diana. Matapos kong maproseso sa sarili ang nalaman ay marahas ako’ng tumayo at walang ano-ano ay malakas na sinampal si Diana.Nagitla siya dahil doon maging si Mama pero hindi niya ako pinigilan ngayon.“Iresponsable ka!” sigaw ko at sinampal pa siya ng ilang beses.She tried to cover her face but I also slap her hands away. Bawat lagapak ng kamay ko sa mukha niya ay nag iiwan ng marka kasama ang pag sabog ng kanyang luha.“A-Ate, sorry…sorry,” iyak niya at tinakpan ang buong mukha.Malalim ang pag hinga ko habang masama na nakatingin sa kanya.She’s crying harder and I don’t care! She deserves more than that slap!“Paano mo ito nagawa, Diana? Hindi ka ba nag-iisip?!” mariin kong itinuro ang ulo niya. “Ano’ng silbi ng utak mo kung ganoon?! Ilang taon ka na?!”Wala ako’ng narinig kundi iyak niya kaya marahas kong tinnggal ang kamay na nakatakip sa mukha niya.“Ilang taon ka p
DOMINIQUE’S POVLumipas ang isang linggo at hindi ko parin kinikibo si Diana. Para lamang siya’ng hangin sa’kin kapag nasa bahay ako.Si Mama naman, pansin ko rin ang pagiging tahimik. Nagtitinda parin siya sa palengke at mula nang malaman namin na buntis ang kapatid ko, hindi na ulit niya binuksan ang usapan tungkol doon.Alam kong pinipilit lang ni Mama na tanggapin lahat. Dahil nasasaktan parin siya…kami.“Hanggang ngayon hindi mo parin sinasabi kung ano’ng problema mo,” saad ni Suzette na kumakain habang ako ay nakatingin sa labas ng glass wall.Nandito kami ngayon sa canteen at nakatambay dahil may free time pa kami bago bumalik ulit sa trabaho. Kaunti lang ang tao ngayon dito kaya tahimik.“Para namang hindi kita kilala, Dominique! Sumimangot ka lang alam kong may iniisip ka!”Bumaling ako kay Suzette. Sasabihin ko ba sa kanya?“Ano nga? Sabihin mo na!”Bumuntong hininga ako at muling bumaling sa labas ng building.“Buntis si Diana, Suzette…”Kasunod niyon ang paglagapak ng kuts
DOMINIQUE’S POVI don't know why it happens to me, to feel pressure from someone. All my life, I’ve been so fierce. I don't allow myself to be dominated by someone just because they are better than me.Pero ngayon? Para akong napipi. I’m here sitting right after my boss in his own car.“Are you sure you’re just fine?” Rouge asked while driving. “You’re trembling in cold. Do you want some hot coffee-““No,” I said.Mas humigpit ang yakap ko sa sarili kasama ang malaking towel na binigay ni Rouge. Pinatay niya rin ang aircon ng sasakyan niya kaya mas nahiya na ako’ng mag salita.Sana lang ay walang makaalam tungkol dito, na mag kasama kami. Ayaw kong maakusahan ng kabit.“Are you usually going home alone? Without friend with you? Where’s Ms. Suzette?” he asked as if he’s interrogating me.I let out a heavy sighed.“Ngayon lang ako mag isa dahil may emergency si Suzette kanina,”Sa labas lang ako nakatingin. Malakas parin ang ulan.“Your boyfriend had a car so why doesn't he pick you up-
DOMINIQUE’S POVKinaumagahan, nagising ako’ng masama ang pakiramdam. I got a fever. Siguro dahil naulanan ako kagabi.“Bakit ngayon pa,” bulong ko atumupo sa kama.I touched my neck and felt the heat. Tsk, lagnat lang naman ito. May trabaho ako at hindi ako pwedeng umabsent.I stood up despite having a heavy head and left the room. Naabutan ko si Mama na nagluluto ng almusal, as usual. Agad siya’ng lumingon sa’kin at kumunot ang noo.“Dominique, namumutla ka. May lagnat ka?”Hindi pa ako nakakasagot ay lumapit na siya at hinaplos ang leeg ko.“Na’ko, may lagnat ka! Sinasabi ko na nga ba! Hinayaan mo kasing mabasa ka ng ulan kagabi!” aniya at natatarantang kumuha ng gamot.Napailing na lang ako at umupo sa lamesa. Kabisado ko na si Mama. Kung mag react akala mo may malubha na ako’ng sakit, hindi siya titigil hangga’t hindi ako nakakainom ng gamot.Kasalanan ko ba kasing umulan ng malakas kahapon?“Eto ang gamot mo, anak!” dumating si Mama at binigyan ako ng gamot. “Sakto at tapos na ak
DOMINIQUE’S POVI don't know how I managed not to punch Rouge after what he did. Pagkatapos ko mag pahinga saglit sa clinic ay bumalik na rin ako sa trabaho kahit medyo masakit parin ang ulo ko.Tingin ko nga, lalong sumakit ang ulo ko dahil kay Rouge.Ang nurse naman sa clinic ay kakaiba ang tingin sa’kin bago ako makaalis. I feel like she wants to ask me something else, she seems curious about the small cat fight of me and Rouge she saw that obviously gave her a bad impression about me.“Bakit ba bumalik ka agad? Namumutla ka parin, oh!” pangungulit ni Suzette sakin.“Lalo lang sumakit ang ulo ko roon,”“Bakit? Mataray ba yung nurse?” agad niya’ng bulong. “Maganda ba?”Umirap ako. “Puro ka chismis. Mag trabaho ka na lang,”“Ang sungit naman,” aniya.Napahilot ako sa sintido bago umiling. Maybe it's a good idea that I did not go to work. My headache just got worse.My whole day working did not goes so well. Bukod sa naging away namin ni Rouge kanina, mas lalong sumakit ang ulo ko sa
DOMINIQUE’S POVNatuod ako.Umawang ang labi ko at hindi makapaniwala sa narinig kay Rouge. I glanced at Andrew’s side and even he was surprised! Did Rouge just accused us flirting?! “Excuse me, Sir?” sabi ko na puno nang pagtitimpi, I clenched my fist. “What did you just say?”Halos patayin ko na si Rouge sa talas ng tingin ko sa kanya habang nahihimigan ko ang hindi pagiging komportable ni Andrew. “He just help me just so you know!” I can’t help but to shout. “How dare you accused us?!”“Because that’s what I’m seeing,” mariin at baritono ang boses na sabi niya. “You had the guts to deny it, huh?” Pagak akong natawa at naramdaman ang kamay ni Andrew sa braso ko kaya nilingon ko siya.“Hey, calm down. He’s still our boss,” Andrew whispered and looks in trouble then glanced at Rouge. “UH, sir…sorry for that but I just really help her. Sorry if you misinterpret it but I saw her struggling outside so I offered a help,”Halos hindi mapakali ang mata ni Andrew sa pagpapaliwanag kay Rou
DOMINIQUE’S POVMaraming nangyari sakin sa loob ng isang linggo at sa lahat ng nangyari na ‘yon ay pare-pareho lamang…mga problema. Hindi ko alam kung sinumpa ako para magkaroon ng problema araw-araw at hindi maubusan. Ang nangyaring away sa pagitan namin at magulang ni Mike ay hindi ko makalimutan at sa tuwing naaalala ko ‘yon, gusto kong isampal sa kanila na hindi naman talaga namin kailangan ng tulong nila.I hated them for insulting us and being so irresponsible for their child's act!“Dominique, sundin na lang natin ang gusto ng kapatid mo…”Nilingon ko si Mama na nakaupo sa sofa habang pinanonood akong matapos kumain dahil papasok na ako sa trabaho. Nangungusap ang mata niya kaya hindi ko mapigilang pilit na ngumiti. “Ito na naman ba tayo, Ma?” pagod kong tanong. “Kung ayaw nila na panagutan si Diana, magandang kasuhan natin sila dahil paniguradong may laban tayo lalo na at menor de edad pa lang siya. She's only 16! Mali po ba ang opinyon ko?”"Maganda nga iyon pero... hindi iy
Rouge’s POVWhen I was young, I thought life would be better when I grow up, when I was able to stand up for myself. I thought I would live my life to the fullest but when my parents died, my life became miserable, messy and unworthy. “Please, Rouge. Don’t show me that bored reaction of yours again! Nasa kalagitnaan tayo ng meeting para sa bagong project ng kompanya!” Halos mapatalon ako sa upuan nang malakas na kumalampag sa long table ang mga papeles. Nag angat ako ng tingin at natagpuan ang matalim na mata ni Tito Benedict. I looked around and saw the horrible reaction of everyone inside even our stockholders so I sat properly and smiled forcefully.“What is it again, Tito? Sorry, I didn’t hear it carefully-““Didn’t hear it carefully or you’re just not paying attention? You are the damn CEO so act like one, Rouge!” he shouted angrily as if I’m being too much to him. “This is an important meeting so cooperate. Marami ka pang aasikasuhin pagkatapos nito.”I sighed heavily. I under
Rouge’s POVWhen I was young, I thought life would be better when I grow up, when I was able to stand up for myself. I thought I would live my life to the fullest but when my parents died, my life became miserable, messy and unworthy. “Please, Rouge. Don’t show me that bored reaction of yours again! Nasa kalagitnaan tayo ng meeting para sa bagong project ng kompanya!” Halos mapatalon ako sa upuan nang malakas na kumalampag sa long table ang mga papeles. Nag angat ako ng tingin at natagpuan ang matalim na mata ni Tito Benedict. I looked around and saw the horrible reaction of everyone inside even our stockholders so I sat properly and smiled forcefully.“What is it again, Tito? Sorry, I didn’t hear it carefully-““Didn’t hear it carefully or you’re just not paying attention? You are the damn CEO so act like one, Rouge!” he shouted angrily as if I’m being too much to him. “This is an important meeting so cooperate. Marami ka pang aasikasuhin pagkatapos nito.”I sighed heavily. I under
DOMINIQUE’S POVMaraming nangyari sakin sa loob ng isang linggo at sa lahat ng nangyari na ‘yon ay pare-pareho lamang…mga problema. Hindi ko alam kung sinumpa ako para magkaroon ng problema araw-araw at hindi maubusan. Ang nangyaring away sa pagitan namin at magulang ni Mike ay hindi ko makalimutan at sa tuwing naaalala ko ‘yon, gusto kong isampal sa kanila na hindi naman talaga namin kailangan ng tulong nila.I hated them for insulting us and being so irresponsible for their child's act!“Dominique, sundin na lang natin ang gusto ng kapatid mo…”Nilingon ko si Mama na nakaupo sa sofa habang pinanonood akong matapos kumain dahil papasok na ako sa trabaho. Nangungusap ang mata niya kaya hindi ko mapigilang pilit na ngumiti. “Ito na naman ba tayo, Ma?” pagod kong tanong. “Kung ayaw nila na panagutan si Diana, magandang kasuhan natin sila dahil paniguradong may laban tayo lalo na at menor de edad pa lang siya. She's only 16! Mali po ba ang opinyon ko?”"Maganda nga iyon pero... hindi iy
DOMINIQUE’S POVNatuod ako.Umawang ang labi ko at hindi makapaniwala sa narinig kay Rouge. I glanced at Andrew’s side and even he was surprised! Did Rouge just accused us flirting?! “Excuse me, Sir?” sabi ko na puno nang pagtitimpi, I clenched my fist. “What did you just say?”Halos patayin ko na si Rouge sa talas ng tingin ko sa kanya habang nahihimigan ko ang hindi pagiging komportable ni Andrew. “He just help me just so you know!” I can’t help but to shout. “How dare you accused us?!”“Because that’s what I’m seeing,” mariin at baritono ang boses na sabi niya. “You had the guts to deny it, huh?” Pagak akong natawa at naramdaman ang kamay ni Andrew sa braso ko kaya nilingon ko siya.“Hey, calm down. He’s still our boss,” Andrew whispered and looks in trouble then glanced at Rouge. “UH, sir…sorry for that but I just really help her. Sorry if you misinterpret it but I saw her struggling outside so I offered a help,”Halos hindi mapakali ang mata ni Andrew sa pagpapaliwanag kay Rou
DOMINIQUE’S POVI don't know how I managed not to punch Rouge after what he did. Pagkatapos ko mag pahinga saglit sa clinic ay bumalik na rin ako sa trabaho kahit medyo masakit parin ang ulo ko.Tingin ko nga, lalong sumakit ang ulo ko dahil kay Rouge.Ang nurse naman sa clinic ay kakaiba ang tingin sa’kin bago ako makaalis. I feel like she wants to ask me something else, she seems curious about the small cat fight of me and Rouge she saw that obviously gave her a bad impression about me.“Bakit ba bumalik ka agad? Namumutla ka parin, oh!” pangungulit ni Suzette sakin.“Lalo lang sumakit ang ulo ko roon,”“Bakit? Mataray ba yung nurse?” agad niya’ng bulong. “Maganda ba?”Umirap ako. “Puro ka chismis. Mag trabaho ka na lang,”“Ang sungit naman,” aniya.Napahilot ako sa sintido bago umiling. Maybe it's a good idea that I did not go to work. My headache just got worse.My whole day working did not goes so well. Bukod sa naging away namin ni Rouge kanina, mas lalong sumakit ang ulo ko sa
DOMINIQUE’S POVKinaumagahan, nagising ako’ng masama ang pakiramdam. I got a fever. Siguro dahil naulanan ako kagabi.“Bakit ngayon pa,” bulong ko atumupo sa kama.I touched my neck and felt the heat. Tsk, lagnat lang naman ito. May trabaho ako at hindi ako pwedeng umabsent.I stood up despite having a heavy head and left the room. Naabutan ko si Mama na nagluluto ng almusal, as usual. Agad siya’ng lumingon sa’kin at kumunot ang noo.“Dominique, namumutla ka. May lagnat ka?”Hindi pa ako nakakasagot ay lumapit na siya at hinaplos ang leeg ko.“Na’ko, may lagnat ka! Sinasabi ko na nga ba! Hinayaan mo kasing mabasa ka ng ulan kagabi!” aniya at natatarantang kumuha ng gamot.Napailing na lang ako at umupo sa lamesa. Kabisado ko na si Mama. Kung mag react akala mo may malubha na ako’ng sakit, hindi siya titigil hangga’t hindi ako nakakainom ng gamot.Kasalanan ko ba kasing umulan ng malakas kahapon?“Eto ang gamot mo, anak!” dumating si Mama at binigyan ako ng gamot. “Sakto at tapos na ak
DOMINIQUE’S POVI don't know why it happens to me, to feel pressure from someone. All my life, I’ve been so fierce. I don't allow myself to be dominated by someone just because they are better than me.Pero ngayon? Para akong napipi. I’m here sitting right after my boss in his own car.“Are you sure you’re just fine?” Rouge asked while driving. “You’re trembling in cold. Do you want some hot coffee-““No,” I said.Mas humigpit ang yakap ko sa sarili kasama ang malaking towel na binigay ni Rouge. Pinatay niya rin ang aircon ng sasakyan niya kaya mas nahiya na ako’ng mag salita.Sana lang ay walang makaalam tungkol dito, na mag kasama kami. Ayaw kong maakusahan ng kabit.“Are you usually going home alone? Without friend with you? Where’s Ms. Suzette?” he asked as if he’s interrogating me.I let out a heavy sighed.“Ngayon lang ako mag isa dahil may emergency si Suzette kanina,”Sa labas lang ako nakatingin. Malakas parin ang ulan.“Your boyfriend had a car so why doesn't he pick you up-
DOMINIQUE’S POVLumipas ang isang linggo at hindi ko parin kinikibo si Diana. Para lamang siya’ng hangin sa’kin kapag nasa bahay ako.Si Mama naman, pansin ko rin ang pagiging tahimik. Nagtitinda parin siya sa palengke at mula nang malaman namin na buntis ang kapatid ko, hindi na ulit niya binuksan ang usapan tungkol doon.Alam kong pinipilit lang ni Mama na tanggapin lahat. Dahil nasasaktan parin siya…kami.“Hanggang ngayon hindi mo parin sinasabi kung ano’ng problema mo,” saad ni Suzette na kumakain habang ako ay nakatingin sa labas ng glass wall.Nandito kami ngayon sa canteen at nakatambay dahil may free time pa kami bago bumalik ulit sa trabaho. Kaunti lang ang tao ngayon dito kaya tahimik.“Para namang hindi kita kilala, Dominique! Sumimangot ka lang alam kong may iniisip ka!”Bumaling ako kay Suzette. Sasabihin ko ba sa kanya?“Ano nga? Sabihin mo na!”Bumuntong hininga ako at muling bumaling sa labas ng building.“Buntis si Diana, Suzette…”Kasunod niyon ang paglagapak ng kuts
DOMINIQUE’S POVHalos ilang minuto ako’ng nakaupo at tila nawala sa sarili habang patuloy ang iyak ni Mama at Diana. Matapos kong maproseso sa sarili ang nalaman ay marahas ako’ng tumayo at walang ano-ano ay malakas na sinampal si Diana.Nagitla siya dahil doon maging si Mama pero hindi niya ako pinigilan ngayon.“Iresponsable ka!” sigaw ko at sinampal pa siya ng ilang beses.She tried to cover her face but I also slap her hands away. Bawat lagapak ng kamay ko sa mukha niya ay nag iiwan ng marka kasama ang pag sabog ng kanyang luha.“A-Ate, sorry…sorry,” iyak niya at tinakpan ang buong mukha.Malalim ang pag hinga ko habang masama na nakatingin sa kanya.She’s crying harder and I don’t care! She deserves more than that slap!“Paano mo ito nagawa, Diana? Hindi ka ba nag-iisip?!” mariin kong itinuro ang ulo niya. “Ano’ng silbi ng utak mo kung ganoon?! Ilang taon ka na?!”Wala ako’ng narinig kundi iyak niya kaya marahas kong tinnggal ang kamay na nakatakip sa mukha niya.“Ilang taon ka p
DOMINIQUE’S POVHindi ko alam kung paano pa ako nakatiis na mag trabaho sa poder ni Rouge matapos ang nangyaring bangayan namin.I was shocked that he didn’t fire me. I was still able to walk freely under his company without being afraid that he might signed my resignation.But I will definitely be glad if he ever fired me though. Iyong away namin ay hindi ko pinagsisisihan. Alam kong ako lang ang nakagawa sa kanya niyon dahil halos lahat ng tao sa kompanya ay takot sa kanya at wala ako’ng pakialam.“Tatapusin mo ba ‘yan, Dom? O sasabay ka samin sa canteen?”“Sasabay ako. Tatapusin ko lang ‘to,” sagot ko kay Suzette habang nasa screen ang mata ko.Inayos ko ang natirang papeles at pinatay ang computer bago tumayo. Sabay-sabay kami nila Clarisse, Julie at Suzette pumunta sa canteen.“Pasta ba ang sayo, Dom? O sandwich?” tanong ni Suzette sa’kin dahil siya na lang daw ang bibili.“Pasta na lang,” ani ko at humanap ng table namin.Malapit sa glass wall ang naupuan naming table. Habang na