"Sasama ako, pero kasama ang asawa ko." Mahinahon na sabi ko."Sumama ka na lang kung ayaw mong masira ang buong party." Gitil ng isa kaya naman napalunok ako."Hindi ako ganoon nagtitiwala." Mabilis kong sabi."Kung wala kayong pinaplano, sasama ang asawa ko." I added hanggang sa pwersahan nila akong kuhanin at balak pa sana nilang takpan ang ilong ko ngunit nakita ako ng mga kaibigang babae."Hoy! Hoy!""Dali!""Sino kayo ha!" Pumalag ang mga ito ngunit sabay sabay kaming nagtaas mg kamay ng tutukan kami ng baril, walo kami at tatlo nila."Hala sis!""Oh my god! It's our end!""HELPPPP!" Biglang sigaw ng isang kasama namin to caught some attentions."Sige sumigaw ka pa!" Sigaw ng isa at tinutukan siya ng baril."Huh! Pag binaril mo 'ko mabubuhay pa ako!" Sigaw ng isa kaya naman nakagat ko ang ibabang labi at sa akmang pagtutok ng isa at desidido talaga itong manakit ay mabilis kong hinawakan ang nguso ng baril nito dahilan para ako ang tutukan."Wala kayong puwedeng saktan," explain
Time flew fast and it's two weeks already since he left, our room was so quiet, ang mga estudyante ko ay walang pagbabago ngunit nababawasan ang pantitrip nila dahil siguro ay napagod na rin sila.Hanggang sa lumipas muli ang panibagong dalawang linggo at dapat ay mamayang gabi na ang uwi ni Zai para sa month celebration namin kung kaya't excited ko siyang tinawagan dahil alam kong nasa yate na siya ngayong alas kwatro ng hapon o hindi kaya nasa airport?Hinanda ko na rin ang regalo ko kay Zai na isang couple bracelet sa kung saan pag tinatap ng bawat partida ay nagvavibrate. Inilagay ko 'yon sa gitna ng kama dahil gusto ko rin siyang masurpise.Sana matuwa siya sa simpleng gift ko. Nang sagutin niya ang tawag ay napangiti kaagad ako. "Babe, happy month." Nakangiting bati ko, but I heard a lot of voices in the background."Babe, I'll try to make it on time okay? For now I have to go, happy month!" Pilit ang siglang boses na 'yon ngunit sa background ay tinatawag na siya at may tumutun
As I opened my eyes, I felt the numbness of my hands and legs. I am not able to feel what's happening but I started crying when the man a while ago started kissing me. "G-Get off me." Hirap na hirap ako dahil sa sobrang hilo at sakit ng ulo ko, hindi ko siya maitulak at lalong wala akong lakas ng hawakan niya ang pulsuhan ko ang dalawang pulsuhan ko gamit ang kamay niya. Naramdaman ko ang pagtaas ng fitted dress na suot ko dahilan para wala akong magawa kundi umiyak ngunit walang tunog, natatakot ako, natatakot ako sa nangyayari pero hinang hina ako. Zai.. Please Zai.. What's this? What's happening? "You're fucking sexy." Gigil na sabi ng lalake sa harapan ko at wala akong nagawa kundi titigan ang pagnanasa niya sa akin, hindi ko alam para akong nasa isang bangungot na namamanhid ang buong katawan ko hindi ko sila maigalaw pero bahagya kong nararamdaman ang ginagawa niya. "T-Tama— ah!" Tumulo ng tumulo ang luha ko ng mapanood ko ang pambababoy niya sa akin. "Ang si
"N-Niloko mo 'ko, n-nirarason mong nagahasa ka? Pero hindi mo ako tinawagan! Hindi mo sinabi kaagad! The video was week ago! I received it last week! Pero busy ako kaya hindi ko na-check, tapos na-rape?" Sumbat niya."L-Lauren ano ba? Please, nagmamakaawa ako sa'yo.." Napaluha ako lalo ng lumuhod siya sa harapan ko."Nagmamakaawa ako sa'yo, h-huwag mo na akong saktan pa." He slammed his chest telling its so painful."N-Na-rape ako Zai, kahit anong gawin ko hindi ko maalala ang nangyari ng gabi na 'yon. Tumawag si Mommy Miyu sa akin sabi niya pumunta ako doon akala lo surprise mo kasi may gift box sa gitna ng table. I-I swear.." Hinawakan ko ang kamay niya at idinikit ang pisngi ko doon.Lumuluha niya akong tinignan bago siya tumayo. "Sumama ka sa akin." Hiniklat niya ako at doon ko na lang narealize ng may kausapin siyang doctor at may kung ano anong tests silang ginawa sa akin.Habang nasa Ob ay biglang tinitigan ako ng babaeng doctor. "Nagdadalang tao ka, hija." Nangunot ang noo ko
K-Kahit lasing ako ay hindi na ako humahalik ng kung sino sino, bakit parang ang sama ko pa rin eh ako na 'tong ginawan ng masama? Lumipas ang dalawang oras at ng bumukas ang pinto ng kwarto ay tumayo ako kaagad at lalapit sana ngunit isinenyas niya ang palad na huwag ko siyang lapitan. Ngunit may gusto pa akong sabihin dahil bukod sa resulta na hindi ako nagahasa lumabas sa OB na nagdadalang tao ako. "Huwag mo akong lalapitan." Malamig niyang sabi at inalis ang coat niya, napansin ko ang sugat niya sa kamao kaya napabuntong hininga ako. "Z-Zai maniwala ka naman sa akin." Naiiyak ko na namang sabi ngunit nakakaloko siyang tumawa. "Gusto ko, gustong gusto kong paniwalaan ka." Mahinang sagot niya. "Sa totoo lang p-pinipilit ko pero anong laban ng tiwala ko sa'yo sa video?" Mariin akong pumikit at tsaka huminga ng malalim. "I am sure that I didn't cheat on you." Mariing sabi ko. "You're sure? You seem to enjoy the man." Sarkastiko niyang sabi. "Why? Is he better than me?" Malu
Zai's Point of View.Tahimik kaming naglalakad habang siya ay nauuna, naiiwas ko kaagad ang tingin ko ng sandaling ipaalala ng isip ko ang napanood na kababuyan. Matapos ko siyang ihatid sa hotel room ay umalis ako kaagad at pumunta sa kakilala kong katiwala matagal na. Yung magaling sa computer at sa mga edited if it was edited.Nang makarating sa office niya ay tinitigan niya ako, babae siya at alam kong mapagkakatiwalaan ko siya tungkol sa video. "How was it?" Panimula ko at naupo, inilatag ko ang envelope ng pera sa mesa niya."I checked the video, it's not edited. The sounds, it's all real Zai. I'm sorry." Naglapat ang labi ko at natulala na lang sa kawalan, naramdaman ko ang pag-udyok ng luha na tumulo ngunit tumingala ako at ngumiti."Thanks." I grabbed the memory card and kept it in my wallet."W-Wala ka na bang gusto pang ipa-imbestiga?" Nilingon ko ang kaibigan at umiling."Baka mas masakit, baka mas masakit sa susunod na makumpirma na walang patunay na nagsasabi siya ng tot
"Yeah, shoot you." Natigilan ako ng hawakan niya ang sariling baril, tinitigan niya 'yon."You never seen this side of me, right?" Napatitig ako sa mata niya ma sobrang blangko."My parents warned you right?" Sa tanong niya ay kinabahan ako ng sobra."B-Babe.." Natatakot kong tawag ngunit umiling siya."I'll count, you have ten seconds to escape. You should escape me." Mariing sabi niya kaya naman napaatras ako."Z-Zai huwag ganito.""You should escape me, I am a bad person." Mariing sabi niya."Bad enough to kill," wika pa niya."Hindi ako naniniwala—""Then I'll make you believe." Galit niyang sabi at tumayo."Start running, Lauren and don't look back." Sobrang lamig ng tinig niya dahilan para derederetsong tumulo ang luha ko ngunit mariin akong pumikit at tumakbo papalayo sa kaniya.He's serious."Sa oras na mahuli kita, ibang tao na ang kaharap mo." Malakas na banta niya kaya naman tumakbo ako ng tumakbo hindi ko alam kung saan ako lalapit, kung saan ako pupunta.Kung hihingi ba a
Lauren's Point of View. Pero babalik ako, babalik ako at paulit ulit na ipaiintindi sa kaniya ang lahat. Papalamigin ko lang muna ang ulo niya upang mas lumawak ang pang-unawa niya. Habang nakatulala sa langit ay narealize ko na lang na tumigil kami sa isang isla rin sa kung saan may mga taong naninirahan at marami sila. Alas onse na ngunit nagsisiyahan pa rin ang mga tao rito dahil sa malaking apoy sa gitna at may kainan. "Iiwan ka na ho namin." Paalam ng isa kaya nakatayo lang ako habang walang hawak na kahit ano kundi ang sarili ko. Hindi ko alam kung saan ako tutuloy, o kung saan ako dederetso. Wala silang binigay na kahit ano at kahit piso wala ako. Wala naman akong kasalanan. Bakit kailangan kong danasin lahat ng ito? Kung hindi ako nagahasa bakit wala akong maalala? Anong nangyari ng gabing 'yon at bakit hindi ko maalala? Sa paglakad ko ay pagod na pagod akong naupo sa gilid ng kahoy sa kung saan iniisip ko si Sierah at si Zai. "Neng, gabi na ano't nandito ka sa gili
=Elvira’s Point Of View= Next morning, nagising akong may nakahiga sa tabi ko. Sa labas ng comforter, dahan-dahan akong nagmulat at nakita ko si Zian na kakwentuhan ko kagabi. Hindi ko inaasahan na matutulugan ko siya. Matagal kong minasdan ang gwapo niyang mukha na kapag tulog ay akala mo sobrang inosente sa pagiging angelic. Napangiti ako at maingat na tumayo upang maghilamos at magbrush. Bumalik kaagad ako sa kama at minasdan siyang muli. Bahagya kong inilapit ang mukha sa kanya at dinampian siya ng mabibilis na halik sa kung saang parte ng kanyang mukha. “Mmm,” rinig ang pagmamaktol niya ay mas napangiti ako. Pinadaan ko ang hintuturo sa dimples niyang kita kahit na magkalapat ang kanyang mga labi. Napatitig ako sa nakakaakit niyang labi at inilapit ang labi ko doon. Dinampian ko ‘yon at dahil doon ay napamulat siya. “Damn, I forgot,” pabulong niya at matamis na ngumiti. Napakusot ng mata at uminat pa. “Brush lang ako hon, let’s continue the kiss after. Conscious ka
Zian’s Point of View Habang pinapanood ko si Elle at ang kapatid niyang si Clayn, hindi ko maiwasang mag-isip ng malalim. Malaki ang posibilidad na ang galit ng mga gumawa nito ay hindi lang nakatuon sa pamilya niya, kundi pati sa akin. “Dad, I need you to check something,” bulong ko habang lumapit sa ama ko. Tumango siya, alam na may malalim akong pinaplano. “Anak, siguraduhin mong hindi ka masyadong madadala ng emosyon. Alam mo kung gaano kahirap kapag pinairal mo ‘yon.” “Dad, this isn’t about emotions. This is about survival,” sagot ko, matigas ang boses. “Hindi ko hahayaang ulitin nila ito kay Elle o kay Clayn.” Tumango ang daddy ko, pero ramdam ko ang bigat ng tingin niya. Alam niyang hindi ko basta-bastang hahayaang matapos ito nang hindi sila nagbabayad. Elvira’s Point of View Habang nakatingin ako kay Zian, hindi ko maiwasang mapansin ang pagbabago sa kanya. Siya pa rin ang mayabang at makulit na Zian na nakilala ko, pero ngayon, iba na ang aura niya. Para siyang
Zian’s Point of View “Kung gusto mong iligtas ang batang ito, simple lang ang usapan,” sabi ng lider. “Lumuhod ka at aminin mong natalo ka.” Napangiti ako nang bahagya. “I don’t think so.” Bago pa siya makapagsalita ulit, mabilis kong hinugot ang baril mula sa likod ko at pinaputukan ang pinakamalapit sa kanya. Bagsak ang isa sa mga tauhan niya bago pa sila makapag-react. “Putang ina! Barilin siya!” sigaw ng lider. Nagkagulo ang lahat. Ginamit ko ang mga haligi ng warehouse bilang cover habang nagpaputok ako pabalik sa kanila. Isa-isa kong tinarget ang mga tauhan niya hanggang sa natira na lang ang lider. “Please! Don’t kill me!” sigaw niya habang nagtatago sa likod ni Clayn. “Pakawalan mo siya,” utos ko, ang baril ko’y nakatutok sa kanya. “Pakiusap—” Walang pag-aalinlangan, pinaputukan ko ang kamay niyang may hawak kay Clayn. Napasigaw siya sa sakit at nabitawan ang kapatid ni Elle. Elvira’s Point of View Tumakbo ako papasok nang makita kong ligtas na si Clayn. “
Elvira’s Point of View Tahimik kami sa biyahe. Hindi ko alam kung paano haharapin ang sitwasyon na ito. Hindi rin ako sigurado kung tama ba ang ginagawa ko—na hihingi ako ng tulong kay Zian para pumatay ng tao. Ngunit sa kabila ng lahat, alam kong wala akong ibang mapagkakatiwalaan ngayon. Napatingin ako kay Zian. Mahigpit ang pagkakahawak niya sa manibela, ang mga mata niya’y nakatuon sa daan, ngunit ramdam ko ang tensyon sa bawat galaw niya. Hindi siya nagsasalita, pero alam kong iniisip niya ang plano. “Elle,” basag niya sa katahimikan. “Ano bang eksaktong sinabi nila? Gaano karaming tao ang kailangan nating harapin?” Huminga ako nang malalim, sinubukang alalahanin ang boses ng lalaking tumawag. “Wala silang binanggit kung ilan sila. Sinabi lang nila na pumunta ako mag-isa… at kung hindi, may mangyayari kay Clayn.” Napamura siya nang mahina. “Typical tactics. They’re expecting you to come alone and unarmed. That’s their leverage.” “Zian… natatakot ako,” bulong ko, hindi
=Elvira’s Point Of View=Makalipas ang isang linggo, habang nakaupo ako sa sala kasama si Zian ay may ibinalita sa telibisyon.Ngunit napahinto ako nang makita ang mukha ng lalake na sinasabi nilang namatay dahil nabaril sa sariling bahay.‘Yung nasa litrato na sinend sa akin ng account na walang pangalan… Yung binaril ni Zian…’Nagitla ako at mapakurap. Nilingon ko si Zian ngunit parang wala siyang pakialam.Umiwas tingin ako bago pa niya mapansin at mariing pumikit. ‘Calm down, Elle. H-Hindi sigurado ang lahat…’“Sino kaya ang pumatay doon?” mahinang tanong ko. Tumikhim si Zian.“I don’t know hon. Maybe, kaaway? Since that man is politically involved,” mahinahon niyang sagot sa akin.“Ahh,” tango ko na lang.***Makalipas ang isa pang linggo ay nagsimula akong mag-ipon para sa business ni papa noon, at para sa mga utang ko kay Zian.Habang nagtatrabaho ako ay nakatanggap ako ng tawag galing kay Clayn. Ngunit nang sagutin ko ‘yon ay hindi boses ni Clayn.“Glad you answered, Elvira M
Elvira’s Point Of View Kinaumagahan ay naalimpungatan ako sa gising ni Clayn sa akin. “Oh?” nagmamaktol na sabi ko at nagtakip ng mukha. “Ate! Si Kuya Zian mahiya ka naman!” ani niya at hinampas ang paa ko dahilan para matigilan ako at dahan-dahan na sumilip sa unan. “Ako na bahala Clayn, salamat…” rinig kong sabi niya kaya lumunok ako. ‘Nandito na siya…’ “Hon…” malumanay niyang tawag sa akin dahilan para pumikit ako ng mariin. “Mmm?” tugon ko habang may takip sa mukha. Naramdaman ko ang pagbigat ng kama at alam kong naupo siya hindi malayo sa akin. “Bakit nandito ka hon? Hindi ka sa condo?” mahinang tanong niya kaya bumangon ako at handa na sanang sumbatan siya ngunit nakita ko ang sobrang gwapong mukha niya ngayong umaga. “Ah, nagluto si mama kagabi. Kaya hapon pa lang pumunta na ako dito,” pagsisinungaling ko. Napahinto siya at tumango. “Okay hon, wala kang work today?” inosente niyang tanong kaya matagal akong tumitig sa mukha niya. ‘Paano yung natuklasan ko kag
=Elvira’s Point Of View= “Hon, whatever happens. Please trust me?” mahinang bulong ni Zian habang nakayakap sa akin. Ngumiti naman ako at tumango. “Mm, just don’t keep things from me…” Hindi na siya tumugon pa sa akin kaya naman nag-enjoy na lang kami sa day off naming dalawa. A few days later… Nagtataka ako nang hindi pa siya nakakauwi. It’s 10 PM and I got worried kaya sinubukan ko siyang tawagan. Pero out of reach ang kanyang cellphone. Habang inaantay siya ay napahinto ako nang may ma-receive akong text message from a random number. From Unknown Number: Gusto mong malaman kung nasaan ang pinakamamahal mong si Ian Zachary? 10:05 PM. Napalunok ako at napatitig doon, bago ako gumawa ng reply sa kanya. To Unknown Number: Nasaan siya? 10:07 PM. From Unknown Number: Ave. Street. Zone 4. You’re on this. Go and find out, or sleep weary. 10:09 PM. Huminga ako ng malalim at kinuha kaagad ang wallet at ang jacket ko. Lumabas ako mg condo wearing a light
Elvira’s Point Of ViewNaging okay naman ang relasyon namin ni Zian. Pakiramdam ko ay mas naging showy kami sa pagmamahal namin sa isa’t isa.A few months later… Hindi ko inaasahan na magtatagal kami ng ganito katagal. It’s been a year since tinanong niya ako to be his girlfriend. Mas stable na ang work ko bilang engineer at live-in na rin kaming dalawa. Masaya nga ako at sa iisang bubong kami nakatira.Hindi ko akalain na magiging ganito kasaya ang buhay ko sa piling ni Zian. Sa totoo lang, marami akong pangarap noon, pero hindi ko inisip na kasama siya sa mga iyon. Pero ngayon, parang hindi ko na kaya pang mag-isip ng buhay na wala siya.Sa isang taong magkasintahan kami, marami na kaming pinagdaanan. May mga tampuhan, selosan, at mga araw na hindi kami magkasundo, pero sa dulo, palaging siya pa rin ang gusto kong kausapin, yakapin, at kasamang humarap sa lahat ng hamon.“Hon, are you done na sa designs?” tanong ni Zian habang naglalakad papasok sa maliit naming home office. Naka-s
=Elvira’s Point Of View= Nang makapagbihis ng presentable at dumeretso kaagad kami ni Zian. “Hon, calm down… Relax,” natatawang sabi niya habang nagmamaneho at inabot ang kamay ko para hawakan. Lumabi ako at sinulyapan si Zian. “Syempre noon fake relationship. Eh ngayon totoo na ‘to,” pabulong kong pagdadahilan na mahina niyang ikinatawa. “What’s the difference?” “Ngayon ayoko na ma-disappoint sila kasi gusto kita, paano kung bigla akong abutan ng 10 million para layuan ka?” pagbibiro ko. Natawa siya. “I’ll double it so you won’t have to leave me—” “Hoy! Hindi ko naman tatanggapin ‘yon!” gulantang kong sabi dahilan para malakas siyang humakhak. “Ay hindi ba, sorry ate ha, sorry hahahhaa!” halakhak pa niya kaya lumabi ako. Nang makarating sa kanila ay ninerbyos ako ng husto. Nakagat ko ang ibabang labi. “Good evening po,” bati ko at mabilis na lumapit upang magmano sa parents at grandparents nila. “Mabuti naman at nakadalo ka, pasok ka tara…” anyaya ng mommy ni Zian ka