"I already filed complaints against her. Mabigat ang bawat kaso lalo na't my father's plane crashed by her. Those investigation that I received, is also submitted to the Supreme Court. Maging ang ilang pera na nawawala sa company ni dad ay naka-ilalim na sa imbestigasyon."Nakikinig lamang ako habang panay ang paliwanag ni Johan sa akin habang panay rin ang pagbuklat niya ng samo't saring papeles.Hindi ko maiwasang hindi makaramdam ng awa para sa kaniya, dahil masyadong mabigat pala ang kaniyang pinagdadaanan. Alam kong bumali ako sa gusto kong mangyari, gusto ko siyang pahirapan ngunit tila hindi ko naman magawa-gawa.Kagagawan pala ito lahat ng kaniyang tiya. Kung saan hindi tanggap ng mga ito na sa kaniyang naipangalan lahat ang kanilang mga properties. Si Thanos ay siyang nagkusa ring bitiwan ang share niya sa pamilya nila, kung kaya't salong salo ni Johan at ng kaniyang ama. Ngunit ang pagkakataon na hinihintay nila ay siyang kanilang hindi pinalagpas.Plinano ang pagkakasabog n
"Magpahinga na muna kayo, aasikasuhin ko lang ang pananghalian na'tin." Habilin ni Johan bago ako hagkan sa noo at si Amira na tulog pa sa aking kanlungan.Hindi agad ako nakapag-react sa naging kilos niya. Ngayong araw ay hindi ko na halos mabilang sa aking sampong daliri kung ilang beses na bang dumampi ang kaniyang labi sa aking noo. Tila sa ilang beses niyang ginawa iyon ay puro pa rin gulat ang mahihinuha sa aking sistema."M-Mamam."Napukaw ako sa boses ni Amira. Dilat na ang mga mata nito at halos namumula na ang gilid ng kaniyang dalawang mata. Mukhang paiyak.Agad akong tumayo, habang karga karga ko pa rin siya. Nilagyan ko ang bote niya ng tubig at ibinigay sa kaniya.Nang mailapag ko naman siya sa kama ay agad naman itong humiga at muling ipinikit ang kaniyang mga mata. Pinanood ko lang siya hanggang sa maging mahimbing ang kaniyang pagkakatulog. Napangiti ako habang pinagmamasdan si Amira. Sa edad niyang isang taon ay marunong na itong mag-salita nang paunti unti. At sa ed
Johan's Point of View:Hilot hilot ko ang aking sintido habang nakamasid sa ilang mga footage na nakunan dito sa buong hotel. Hindi ko alam kung papaano nalusutan ng magaling na taong 'yon ang hindi na mabilang na cctv cameras na naka-install sa buong lugar. Maging sa emergency exit ay hindi man lang nakadaan ni maski ang kaniyang anino. Sa parking ay walang lumabas na sasakyan.Ngunit agad akong natauhan nang mapansin ang bawat pagpatak na segundo sa screen. Lahat ay kulang, maging ang footage kung saan lumabas si Arabella para habulin ang anak namin ay nawawala.This only means na binura ang footage as soon na nadadaanan nito ang bawat cameras."That person was not alone doing this things," ani ng isa kong tauhan na sinang-ayunan ko mismo."Try the other footage, kung may mapansin kayong kakaiba ay sabihin niyo sa akin. Even the guest here, check them. Handa akong magbayad nang kahit na magkano sa kanila basta't masuri lang ang kuwartong inaakupa nila.""Yes, Mr. Lantsov."Napapikit
"We cannot identified the footage anymore, Johan. We did our best to find your daughter and the culprit behind this kidnapping, but we failed to locate anyone.""Can't we go deeper, Sergeant Manalo?" Tanong ko.Umiling ito at tinanggal ang sumbrero niya."Nakausap ko ang pinsan mo. He also tried to locate this culprit, pero katulad nang naibalita niya sa 'yo ay gano'n din ang sa akin. Sa hinuha ko ay may malaking tao sa eksenang ito, Johan. Hindi naman kaya ng isang pangkaraniwang tao na gumawa ng ganito ka-planado na aksyon. Base na rin sa mga naiwang footage ay maraming hindi nakakakilala sa iilang taong bagong salta dito sa hotel."Nasapo ko ang noo ko sa sobrang frustration na nararamdaman ko ngayon. Ngayon lamang pumalya si Thanos sa pinapagawa ko sa kaniya. Ni kahit lead man lang ay wala akong natanggap."How about the outside footage, did you check it? Iyong van na gamit, where is it?" Baling kong muli.Muling umiling si Sergeant Manalo. "Unfortunately, pekeng plaka ang gamit n
"Calm down, Johan. Walang magagawa ang galit mo sa sitwasyon ngayon. Kung paiiralin mo 'yang sama mo ng loob dahil kay Arabella ay mas lalo lamang tayong nagsasayang ng oras sa walang ka-kwenta kwentang bagay na 'yan. Ang isipin mo na lang ay marami tayong nakilos para hanapin siya." Litanya ni Thanos sa akin.Napabuntong hininga naman ako at inis na sinipa ang mababang lamesang nasa harapan ko.It's been an hour at hanggang ngayong mga oras na ito ay wala pa rin akong balita kay Arabella. Kung kani-kanino na ako humingi ng tulong, but until on this hours - - - Arabella still wasn't here.Nawawala ang anak ko. Hindi ko maatim pang mawala ang Ina niya sa akin. Lalo na ngayon na ganito ang pinagdadaanan namin. Nag-aalala ako for her safety."Right. That's her! Thank you for the update, Sir."Nasa masalimuot at malalim akong pag-iisip nang mapukaw ni Thanos ang aking atensyon. Napukol ko agad ang aking paningin sa kaniyang gawi at naghintay na matapos siya sa kaniyang tawag. Gusto ko na
Arabella's Point of View:"Ginagawa naman namin ang lahat. Arabella. I'm assuring both of you na makikita agad na'tin ang anak niyo. But first, kailangan niyong makisama. Lalong lalo ka na, Arabella." Sa tinig ni Thanos ay halata na hindi na siya natutuwa sa mga ikinikilos namin. Aware naman ako doon. Alam ko naman na hindi solusyon ang ginawa ko. Alam ko na makakagulo ang naging pagkilos ko para sa kanila, ngunit masisisi ba nila ako kung hindi ko kayang umupo lang ang maghintay nang kung ano mang-ibabalita nila sa akin? Gayong kung lubos na iisipin ay marami na sila. Napakadami na hindi na kayang mabilang pa sa sampong mga daliri ko. Ngunit ilang oras na ba ang lumipas? Ang akala kong dalawang oras na siyang pinakamatagal na para sa akin at sa tanang buhay ko ay para naglaho na salita sa kawalan. Walang Mirang dumating sa loob ng dalawang oras o kahit na higit pa. Hanggang ang dalawang oras na ipinangako ay naging isang buong araw na halos lumampas na nga ng sampong oras. "Kailang
"May balita na ba sa anak ko ,Thanos?"Agarang na palingon sa akin si Thanos buhat sa naging tanong ko. kasalukuyan siyang humihigop ng kaniyang kape habang nakaharap sa kanyang laptop.Tumikhim siya ng marahan, sabay senyas sa upuang nasa kanyang harapan."I'm working on it, Arabella. Sa ngayon ang masasabi ko lang sa 'yo ay may mga lead na kami. Malinaw ang balitang ibinibigay sa amin para matunton kung nasaan na ba ang anak niyo ni Johan—""It's been days, Thanos. Parang ang hirap ng maniwala at paniwalaan pa ang mga isinasagot niyo sa tuwing magtatanong ako. It's always like this, hindi na nawala ang salitang may lead na kayo sa anak ko. Wala na ba akong bagong maririnig sa inyo, kung hindi puro ganyan na lang? At paulit-ulit? Kasi sa totoo lang nakakasawa na siyang pakinggan." Hindi ko maiwasang hindi na magsalita at magkimkim pa.Sandaling natahimik si Thanos at napailing."Ginagawa namin ang lahat at sa abot ng kaya naming gawin at tahakin, Arabella. Walang araw kaming pinapal
Nakamasid lamang ako sa kanila habang panay ang pagpapaalala ni Thanos na mag-ingat ang mga tauhan nila sa pagmamanman na gagawin. Lahat sila ay aligaga sa pagsusuot ng kung ano anong mga device na trina-try muna ni Johan bago tuluyang ipa-suot sa kanila.Seryoso ang lahat. Lalo na si Johan na halos wala nang mababakasan na emosyon sa kaniyang mukha. Halata rin na ilang araw na itong hindi nakakatulog ng maayos. Kitang kita naman ‘yon ng dalawang mata ko, maging tainga ko ay dinig din ang mga patunay na wala pang nagpapahinga nino man sa kanila.Umusog ako nang bahagya upang tuluyan akong makapasok sa conference room at para na rin masabi ko kay Thanos na gusto ko ring sumama sa mga tauhan nila. Alam kong hindi magiging madali na maki-usap sa kanila, ngunit kailangan ko pa ring subukan.Marahan ang bawat paghakbang na ginagawa ko. Kahit pa nga maraming tao sa loob ay wala man lang nakakapansin sa akin, bagay naman na ikinapagpasalamat ko.Saglit muna akong tumigil upang matanaw ko si
Arabella's Point of View:After 4 years"Babe, we're going! I'll be back immediately after my meeting, I love you!"Hindi ko maiwasang hindi matawa sa pagsigaw ni Johan mula sa labas ng gate, habang pa-ikot ito sa kaniyang sasakyan.Ikinuway ko na lang ang kamay ko sa kaniya at maging kay Mira na nasa front seat ni Johan at nakangiting kumukuway din sa akin."I love you, Mommy!" Sigaw pa ng anak namin na siyang lalong ikinalawak ng aking pagkakangiti.Ilang sandali lang din at tuluyan na silang umalis, ako naman ay bumalik na sa loob ngunit bago no'n ay iniwanan ko muna ng tingin ang kapatid kong si Allen na magsara ng gate.Nang makapasok ako ay sakto naman ang pagkaka-ring ng telepono ko na siyang mabilis kong sinagot.Mga magulang ko ang nasa kabilang linya. Tumawag lang ang mga ito para sabihin sa aking luluwas na sila para naman makapunta sa baby shower na gaganapin ngayong sabado sa bahay.Yes, it's mine. I'm more than 8 months being pregnant with our second child. And it's been
Johan's Point of View:"Kung anong kaso ang pwedeng iakusa sa mag-ama ay gawin na'tin iakyat sa korte. Kahit magpatong patong pa 'yan." Aniya ko habang kaharap sila Sergeant Manalo at si Thanos.Sabay silang napatango sa akin. Tanda na sang-ayon sila sa aking desisyon."But we're still going to have Irish inside of the mental facility or maybe for her security, I'll take care of everything, maging ang psychiatrist na dapat na'ting maibigay sa kaniya." Thanos on the other hand.Bahagyang naningkit sa kaniya ang aking paningin."Do you think that's a good idea for you, Thanos? Zielle will probably be mad at you." Pagpapa-alala ko dahil alam naman naming pareho kung papaano magselos si Zielle kahit pa wala naman itong dapat na ika-selos."That's not going to be a problem, isa pa. Hindi ko naman ililihim sa kaniya, sasabihin ko din ka-agad once na aprubahan mo ako sa suggestion ko." Kalmado at kampante niyang sagot sa akin.I just shrugged my shoulder and nodded. "Fine, bahala ka na."Bin
"I am there with him during his separation with you. Ako ang nasa tabi niya and trying to act as his companion all the times, I was there with him and not you, and I know I deserved to have him. Akin lang siya, Arabella. You are nothing but all in his past!" Naghihimutok na asik sa akin ni Irish habang nakasalampak sa sahig ng kaniyang kuwarto. Napalunok ako ng bahagya at mas lalo pa siyang tinitigan ng matalim. "You left him alone, and I did accompanied him! You should stay away from us with your damn daughter----" Hindi na niya natapos pa ang kaniyang salita ng mabilis na lumapit ako sa kaniya kasabay din ng mabilis kong pagsampal sa kaniyang magkabilaang pisngi. Hindi pa ako nakuntento, I drag her hair down habang ang mga kamay niya ay pilit naman akong inaabot ngunit dahil mas lamang ang puwersa at posisyon ko sa kaniya ay hirap siyang maabot ang buhok ko."You can't talk to my daughter like that you damn crazy woman!" I shouted will all of my anger at her, dragging her even mo
"I should be the one for him! Not you or anyone! It's has to be me! Me! Me only!" Ang nakakarinding pagsi-sigaw ni Irish habang kami ni Johan ay nagkakatinginan na mula sa labas ng kuwarto.Ang sistema namin ay pinapanood namin siya mula sa salamin. Wala pang pumapasok ni isa sa amin doon simula nang makarating kami dito. Tanging sa mic lamang kami nagkikipag-usap sa kaniya dahil masyado siyang nagiging bayolente sa loob."If I can't have you, Johan. Then you can't have your daughter too! I swear, kung hindi niya babantayan ng maayos ang anak niyo, sisiguraduhin kong magkikita kita kayo 6ft under of this fucking ground where you locked me in!" Narurumihidong pagsisigaw pa nito habang direktang nakatingin sa salamin ang kaniyang paningin. "She's crazy. She's literally out of her mind, kailangan niyang madala sa psychologist." Aniya ni Thanos mula sa tabi namin. Sa palagay ko nga ay gano'n dapat ang gawin sa kaniya. As a matter of fact, she needs a therapy more than be in jail. Mas gu
Arabella's Point of View:Ilang oras na ang lumipas simula nang mabalita sa amin ni Zielle na nakuha na daw nila Thanos si Mira. Halos manghina na ang tuhod ko dala ng sobrang pasasalamat dahil sa kanilang naging balita. Hindi ko alam kung ano ang mararamdaman ko, dahil naghalo halo na lahat. Ngunit gayon pa man, ang malinaw lang sa akin sa mga oras na 'yon ay sa wakas, mayayakap at makikita ko na ang anak ko. Ngunit ano nga namang kapalit ng saglit na kasiyahan ang binawi sa akin nang makarating kami dito ay masamang balita naman ang sa akin ay ipinarinig. Overdosed daw sa sleeping pills ang anak kong si Mira kung kaya hanggang ngayon ay mahimbing pa rin ang pagkakatulog nito. Blessing in disguised na nga lang daw ang nangyari na nakaligtas ang anak ko sa pagkaka-overdosed, dahil kung sa ibang katawan daw 'yon itinurok ay tiyak na bibigay ito. Hindi ko alam kung dapat ko ba 'yong ipagpasalamat. Hindi ko alam kung ano ang mararamdaman ko gayong ako dito nag-iisip na kung sino ang
"We're heading out to Laguna after my call, Johan. Don't make me wait for you, dahil alam na'ting kaya kong bawiin ang anak mo sa 'yo sa oras na gumawa ka nang maling hakbang laban sa 'kin."Napatingin na lang ako ng malalim kay Irish habang sinasarili ko ang malalim kong pagbuntong hininga. Kalaunan ay sinipat ko ng tingin ang anak kong si Mira na nasa kandungan ko't natutulog pa rin.Bahagya akong nagtaka, ngunit hindi ko na lamang isinatinig 'yon. Dahil tila nabasa naman na ni Irish ang gusto kong itanong. Ang sabi niya sa akin ay dala lang ng pagod kaya't sa ingay namin kanina ay hindi pa rin magising gising ang anak ko.Kinapa ko na rin ang pulsuhan niya, normal naman 'yon, ngunit ang kaba at pag-aalala sa aking isipan ay hindi maalis alis. Parang may mali, na siyang hirap ko namang matukoy."I'm so excited to give this news to my family. I'm sure they will be pleasant, since they know how much I love you. This is going to be a big celebration." Aniyang tila nagpapakulong na sa
"You're probably guessing how your personnel became my asset to your own circle, huh."I bit my lips out of anger while directly giving Irish a dark glance. We're still here at their basement, but I can't move because of the gun that's pointing at me, while this woman walk away to me and leading her walk towards my daughter who's asleep. Napalunok ako nang ilang beses sa tindi nang nararamdaman ko. "Do you care about your daughter, Johan?" Biglang tanong niya. Nangunot noo naman ako. Nang muli kaming magkatitigan ay ibang ekspresyon na ang namumitawi sa kaniyang mga mata. Walang galit. Kung hindi purong inggit ang masasalamin sa hindi ko maipaliwanag na dahilan, dahil wala naman akong alam sa buhay niya at kahit kailan ay hindi sumagi sa isipan ko na mangialam sa kaniya kahit pa nga para siyang isang bukas na libro na ipinipilit na ipabasa ang mga nakasulat sa akin. "What kind of question is that, Irish." I pointed out. "Of course I cared about her, she's my daughter. Dugo at lama
Johan's Point of View:It's so suffocating to know that I'm capable of having my daughter back to me anytime since I have a lot of connections, but seeing how our plan slowly works is killing me. When I saw Mira an hour ago, when I tried escaping through Sergeant Manalo's eyes and went inside the base to search for a clue, I then saw Mira inside. She's crying for God's sake and keeps calling her mom, and that breaks my heart. I'm on the verge of shouting to call her name, but some of my men stop me and drag me outside. Laking pasasalamat ko na lang at alerto sila sa akin, but then, nasa akin pa rin ang panghihinayang dahil sa bawat pagpatak ng segundo sa orasam ay parang gusto ko nang sugurin sa loob ang mga taong nagbabantay sa anak ko. Alam ko kung gaano ko ginugulo ang plano, pero hindi ko na kayang maghintay pa ng panibagong segundo, minuto o oras. Hindi ko na kayang idaan pa 'to bukas o kinabukasan, dahil nakakatakot ang puwedeng mangyari, lalo na't wala pa kaming natatanggap
Thanos Point of view:Ilang beses ko nang sinusubukang tumawag sa linya nila Johan at Sergeant Manalo, but until now, wala pa rin akong makuhang sagot ni nino man sa kanila. I already tried contacting some of our men's na kasama nila sa lugar, maging sila ay nawawala na sa linya and I'm starting to think some of the dark side that can be happen to each of them. Nasa pagmamanman pa lang kami. Nakakatakot na umusad kung dito pa lang ay palpak na ang plano namin. We'd successfully manage to made up a plan of having John's daughter back and how to catch the culpritu behind all of this. But then again, in the back of my mind... Of course, abruptly of chances of having a bad luck is real. And that's quite not in line. Napailing ako.Sana lang nga ay mali ang huna hunang nasa isipan ko. Sana lang nga ay hindi lumihis sa plano ang pinsan ko. Sana ay may tiwala siya sa planong nabuo.Nasa kalagitnaan ako sa aking pag-iisip nang mapukaw sang atensyon ko ng isa sa aking mga tauhan ko. Nagbali