ERICA Kinabukasan ay napagpasyahan naming dalawin ang puntod ng mga magulang ko sa Cavite. At saka dadalawin rin namin si Lola Perla at pati na rin sina Tito oscar. Bumili kami ng bulaklak at pagkain sa daan. Kasama ang buong pamilya ni Troy sa pagdalaw dahil gusto rin nito makilala Hindi ko maipaliwanag ang saya na nararamdaman dahil naging okay na kami ni Troy, pati ang pamilya niya ay mabait pa rin ang pakikitungo sa akin lalo na sa anak ko. Sila na palagi ang kasama ni Eric kaya itong asawa ko laging nakakaisa sakin, gusto atang masundan agad si Eric. “Hey, what are you thinking? Bakit ka napapangiti diyan?” Baling niya sakin ng mapansing nangingiti ako. “Wala,” sagot ko. “Then why are you smiling, siguro naalala mo yung posisyon natin kagabi?” napalingon ako sa sinabi niya. Pinamulahan tuloy ako ng pisngi. Buti na lang dalawa lang kaming nandito sa kotse niya at nakasunod naman ang Van ni Rix at Fat kasama sina Mommy at Daddy naroon din si Eric sa kanila. “Hindi iyon ang
ERICANagpaalam na kami sa kanila at naghabilin naman di Troy na kapag may oras sila ay pwede silang dumalaw sa mansyon, hindi ko alam kung bakit ang gaan ng loob ni Troy kay Lola. Which is natutuwa naman ako kay Elmo lang medyo mainit ang dugo nito. Natuwa naman si Lola sa mga pasalubong namin sa kanya at sobrang pasasalamat niya kay Troy na kung hindi dahil dito ay baka kung saan na daw ito pulutin.Naiintindihan ko siya dahil alam kong medyo mahal ang pagpapagamot sa sakit niya. Pero naaalala ko ang sinabi ni Troy noon na kaya ipinatayo ang SGC medical city ay para sa mga mahihirap at walang kakayahan na gumastos para lang makapag pagamot. Natutuwa ako kasi may mabuting puso si Troy sa mga mahihirap.Nang makaalis na kami ay dederetso pa ulit kami sa bahay nina Tito Oscar saka babalik sa Hotel.“Hey, ang lalim ata ng iniisip mo? Iniisip mo ba kung anong reward ang ibibigay mo sakin?” bigla na lang niyang sambit habang nagmamaneho.“What?!” taka kong tanong.“No need to think, Babe.
ERICA We made love hanggang magsawa at mapagod na pareho ang katawan namin. Hindi ko siya mapigilan dahil alam kong madidisappoint siya. Kaya hinayaan ko ulit siya na pagsawaan ang katawan pero mukhang hindi naman siya nagsasawa like he said that he will never ever get tired of me because I’m his breath, I’m his life. Hindi ko alam kung anong oras kami natapos pero alam kong madaling araw na iyon. Malakas ang immune system ng lalaking to pagdating sa sex. Kay heto tanghaling tapat na ay nakahiga pa rin kami pareho at ramdam na ramdam ko ang ngalay sa baywang at balakang ko. Hindi man lang kami ginising ng mga tao sa labas, bakit kaya? Bumangon ako at nagpunta sa banyo. Naiihi ako. Ngunit pagbalik ko ay nakita ko na naman ang cell phone ni Troy. Tiningnan ko iyon at may mga text messages na dumating. Galing sa Mommy niya yung iba sa secretary niya. Binuksan ko ang text message mula kay Mommy. Nagtaka ako kung bakit pa ito nagtext dahil nasa kabilang kwarto lang naman sila. Mommy
ERICA Hininintay ko siyang magsalita kung anong gusto niyang sabihin sa’kin. Nagsimula na akong magligpit ng mesa ay nakatayo pa rin siya at kinukurot-kurot ang kanyang mga daliri. Hindi ko alam kung nahihiya siya o nag-aalangan. “Uhm…E-Erica,” tawag niya pero patuloy lang ako sa pagliligpit alam naman niyang naririnig ko siya. “G-Gusto ko sanang humingi ng pasensya, n-nang patawad sayo, sa inyo ni Troy. Alam kong napakalaki ng kasalanan ko sa inyo at hindi ko alam kung mapapatawad mo ako,” nagsimula ng gumaralgal ang boses niya. Ang Lovina na akala ko dati palaging galit kung makatingin, ngayon ay parang hindi na makabasag pinggan ang itsura. Hinintay kong matapos ang sasabihin niya. "S-sana patawarin niyo ako ni Troy, nabulag lang ako ng selos noon kaya ko nagawa ang mga bagay na yun. Nadala ng inggit na mas pinili ka niya kaysa sakin, na ako dapat yun at hindi ikaw, na ako ang nauna, na sana ay ako ang pakakasalan niya noon kung hindi lang ako naging tanga at umalis. Napuno
TROY "Make sure everything will be okay this time," sabi ko kay Ryan bago ibinaba ang tawag. This time ayoko ko nang maging palpak to. I want everything is going to be perfect, nagpadagdag na rin ako ng mas maraming security dahil gusto kong maging maayos ang lahat. It’s her birthday next week and I’m planning to surprise her again kasabay ng engranding kasal namin. And this time its all true at walang halong pagkukunwari. I can't wait to see my bride wearing her wedding gown. Oh, thanks to Fatima dahil alam niya ang sukat ng asawa ko kaya hindi na ako nahirapan pa and also thanks to Mom dahil she help me a lot sa pagpili ng pinakamagandang gown and it worth 1.5 million. I don't care how much it will cost basta para sa asawa ko. I smiled when I remembered how we first met. It was full of anger and hate dahil na brain wash ako ni Fatima. Pero sa paglipas ng araw na nakakasama ko siya ay unti-unti namang nahuhulog ang loob ko sa kanya. Napapamahal na siya sakin. Until one day I real
Nag Palakpakan ang mga tao habang manghang nakatunghay sa'min ni Troy.Kakatapos lang ng aming garden wedding. Hindi ganun kadami ang bisita dinaluhan lang ito ng malalapit naming kakilala, kaibigan at kapamilya.Sobrang saya ko ngayon dahil sa wakas ay ikinasal na ako sa taong pinakamamahal at mamahalin ko habang buhay. Kay Troy Sandoval.I love Troy so much. Kaya naman hindi ako nagdalawang-isip na pumayag noong nagproposed siya sa'kin.Halos isang taon din ang inabot ng pagiging magnobyo't nobya namin. At wala naman kaming naging problema. Bawat araw ay pinaparamdam niya sakin na special ako.Maalaga, mabait at higit sa lahat maalalahanin si Troy. Yun ang pagkakakilala ko sa kanya sa loob ng halos isang taon namin kaya't mabilis na nahulog ang loob ko sa kanya. Dahil sa kanya ko nakita ang dream guy ko. Yung lalaking ikaw lang ay sapat na para sa kanya. Kaya ito kami ngayon ganap ng mag-asawa isa na akong ganap na Mrs. Sandoval. Dream came true.Pagkatapos ng seremonya ay nauna na
ERICASinundan ko siya sa labas pero hinarang ako ni Manang Cecelia. She looked worried again."Ma'am wag na po kayong lumabas umaambon po baka magkasakit kayo." May pag-aalalang sabi sa'kin ni manang.Tumango ako sa kanya at sinundan na lang ng tanaw ang paalis na sasakyan ng asawa ko. Gusto ko siyang sundan pero nagdadalawang-isip ako baka mas lalo siyang magalit sakin.Bumalik ako sa kwarto habang iniisip ang mga sinabi ni Dino. Sino kaya ang nasa ospital at ganun na lang ang pag-aalala ni Troy?Wala naman siyang nababangit sa'kin. "Naku Erica tigilan mo na ang pag-iisip tungkol dyan baka isa lang sa mga empleyado ng kumpanya ang nagkasakit." Saway ko sa sarili.Kinabukasan ay tinanghali na ako nagising. Siguro dahil hinintay ko si Troy na dumating para makapag-usap kami pero nakatulog na ako hindi pa rin siya dumarating.I heaved out a sigh then I fix myself and go downstairs to help manang for breakfast.Dumiretso na ako ng kusina pero nasa bukana pa lang ako ay nakita kong nando
TROYNandito ako ngayon sa bahay ng magulang namin ni Rix.I visited my parents for a while at nagpahangin muna ako sa hardin habang gumagawa ng meryenda si mommy.Nahagip ng paningin ko ang taniman ng red rose ni mom. My mom loves gardening and she used to plant different kinds of flowers.Lumapit ako at pinagmasdan ang matinik at mapupulang bulaklak ng mga rosas. Kumuha ako ng isang bulaklak at tinanggalan ng mga tinik inamoy ko ito. It smells good.Then memories of the past tragedy flashback on my mind at malinaw pa sa ala-ala ko ang mga nangyari. Dito ko natagpuan na walang malay si Rix.Tumingala ako sa pinakamataas na bahagi ng bahay.At the rooftop Rix commits suicide.Tumalon siya mula sa pinakamataas na bahagi ng bubong at dito siya bumagsak sa taniman ng rosas.Kung saan duguan ang ulo nito matapos tumama sa bato at bali ang dalawang binti at natusok din siya ng mga tinik ng rosas.Sa lalim ng pag-iisip ko hindi ko namalayan na nagkalasog-lasog na pala sa mga kamay ko ang ka
TROY "Make sure everything will be okay this time," sabi ko kay Ryan bago ibinaba ang tawag. This time ayoko ko nang maging palpak to. I want everything is going to be perfect, nagpadagdag na rin ako ng mas maraming security dahil gusto kong maging maayos ang lahat. It’s her birthday next week and I’m planning to surprise her again kasabay ng engranding kasal namin. And this time its all true at walang halong pagkukunwari. I can't wait to see my bride wearing her wedding gown. Oh, thanks to Fatima dahil alam niya ang sukat ng asawa ko kaya hindi na ako nahirapan pa and also thanks to Mom dahil she help me a lot sa pagpili ng pinakamagandang gown and it worth 1.5 million. I don't care how much it will cost basta para sa asawa ko. I smiled when I remembered how we first met. It was full of anger and hate dahil na brain wash ako ni Fatima. Pero sa paglipas ng araw na nakakasama ko siya ay unti-unti namang nahuhulog ang loob ko sa kanya. Napapamahal na siya sakin. Until one day I real
ERICA Hininintay ko siyang magsalita kung anong gusto niyang sabihin sa’kin. Nagsimula na akong magligpit ng mesa ay nakatayo pa rin siya at kinukurot-kurot ang kanyang mga daliri. Hindi ko alam kung nahihiya siya o nag-aalangan. “Uhm…E-Erica,” tawag niya pero patuloy lang ako sa pagliligpit alam naman niyang naririnig ko siya. “G-Gusto ko sanang humingi ng pasensya, n-nang patawad sayo, sa inyo ni Troy. Alam kong napakalaki ng kasalanan ko sa inyo at hindi ko alam kung mapapatawad mo ako,” nagsimula ng gumaralgal ang boses niya. Ang Lovina na akala ko dati palaging galit kung makatingin, ngayon ay parang hindi na makabasag pinggan ang itsura. Hinintay kong matapos ang sasabihin niya. "S-sana patawarin niyo ako ni Troy, nabulag lang ako ng selos noon kaya ko nagawa ang mga bagay na yun. Nadala ng inggit na mas pinili ka niya kaysa sakin, na ako dapat yun at hindi ikaw, na ako ang nauna, na sana ay ako ang pakakasalan niya noon kung hindi lang ako naging tanga at umalis. Napuno
ERICA We made love hanggang magsawa at mapagod na pareho ang katawan namin. Hindi ko siya mapigilan dahil alam kong madidisappoint siya. Kaya hinayaan ko ulit siya na pagsawaan ang katawan pero mukhang hindi naman siya nagsasawa like he said that he will never ever get tired of me because I’m his breath, I’m his life. Hindi ko alam kung anong oras kami natapos pero alam kong madaling araw na iyon. Malakas ang immune system ng lalaking to pagdating sa sex. Kay heto tanghaling tapat na ay nakahiga pa rin kami pareho at ramdam na ramdam ko ang ngalay sa baywang at balakang ko. Hindi man lang kami ginising ng mga tao sa labas, bakit kaya? Bumangon ako at nagpunta sa banyo. Naiihi ako. Ngunit pagbalik ko ay nakita ko na naman ang cell phone ni Troy. Tiningnan ko iyon at may mga text messages na dumating. Galing sa Mommy niya yung iba sa secretary niya. Binuksan ko ang text message mula kay Mommy. Nagtaka ako kung bakit pa ito nagtext dahil nasa kabilang kwarto lang naman sila. Mommy
ERICANagpaalam na kami sa kanila at naghabilin naman di Troy na kapag may oras sila ay pwede silang dumalaw sa mansyon, hindi ko alam kung bakit ang gaan ng loob ni Troy kay Lola. Which is natutuwa naman ako kay Elmo lang medyo mainit ang dugo nito. Natuwa naman si Lola sa mga pasalubong namin sa kanya at sobrang pasasalamat niya kay Troy na kung hindi dahil dito ay baka kung saan na daw ito pulutin.Naiintindihan ko siya dahil alam kong medyo mahal ang pagpapagamot sa sakit niya. Pero naaalala ko ang sinabi ni Troy noon na kaya ipinatayo ang SGC medical city ay para sa mga mahihirap at walang kakayahan na gumastos para lang makapag pagamot. Natutuwa ako kasi may mabuting puso si Troy sa mga mahihirap.Nang makaalis na kami ay dederetso pa ulit kami sa bahay nina Tito Oscar saka babalik sa Hotel.“Hey, ang lalim ata ng iniisip mo? Iniisip mo ba kung anong reward ang ibibigay mo sakin?” bigla na lang niyang sambit habang nagmamaneho.“What?!” taka kong tanong.“No need to think, Babe.
ERICA Kinabukasan ay napagpasyahan naming dalawin ang puntod ng mga magulang ko sa Cavite. At saka dadalawin rin namin si Lola Perla at pati na rin sina Tito oscar. Bumili kami ng bulaklak at pagkain sa daan. Kasama ang buong pamilya ni Troy sa pagdalaw dahil gusto rin nito makilala Hindi ko maipaliwanag ang saya na nararamdaman dahil naging okay na kami ni Troy, pati ang pamilya niya ay mabait pa rin ang pakikitungo sa akin lalo na sa anak ko. Sila na palagi ang kasama ni Eric kaya itong asawa ko laging nakakaisa sakin, gusto atang masundan agad si Eric. “Hey, what are you thinking? Bakit ka napapangiti diyan?” Baling niya sakin ng mapansing nangingiti ako. “Wala,” sagot ko. “Then why are you smiling, siguro naalala mo yung posisyon natin kagabi?” napalingon ako sa sinabi niya. Pinamulahan tuloy ako ng pisngi. Buti na lang dalawa lang kaming nandito sa kotse niya at nakasunod naman ang Van ni Rix at Fat kasama sina Mommy at Daddy naroon din si Eric sa kanila. “Hindi iyon ang
ERICA Itatali niya ako sa kanya ng walang seremonya ng kasal kahit civil man lang! Pinagplanuhan niya mag-isa. “Signed it Mrs. Sandoval I have a client and another meeting to attend to.” Untag ni Atty. Galvez. Wala na akong nagawa kundi pirmahan iyon. Pagkatapos kong pirmahan ang papel ay kinuha iyon ni Attorney at ibinalik sa kanyang attaché case. “Congrats Mr. and Mrs. Sandoval, sunod nito ay simbahan na sana tuloy na at wala nang mangugulo pa.” Saad ni Attorney bago nagpaalam umalis. Nang tuluyan na itong makaalis ay kinumprunta ko si Troy. “So, kaya mo pala ko sinama dito para pirmahan ang mga dokumento ng kasal?” Inis kong tanong sa kanya. “Para wala ka nang kawala, wala ka nang dahilan iwanan ako dahil asawa mo na ulit ako ngayon,” tugon niya. “Pero dapat ipinaalam mo muna sakin para hindi ako nagulat,” inis na sabi ko sa kanya. “Whatever babe, its done! You are mine again,” “Saka hindi na tayo magpapakasal dito, sa ibang lugar tayo magpapakasal,inuna ko lang ang marr
ERICAPaggising ko ay wala na sa tabi ko si Troy. Bumalik siguro siya sa kwarto at tinabihan si Eric. Napangiwi ako ng kumirot ang pagitan ko. Mahapdi pa!Dahan akong bumangon at lumipat sa dating kwarto namin. Sinilip ko sila and they're still sleeping peacefully.Maaga pa naman kasi alasingko pa lang.Nasanay na lang talaga akong ganitong oras magising.Pagkatapos kong magtooth brush ay bumaba ako at naabutan ko si Fatima na umiinon ng gatas. Tumaba rin siya, dahil siguro sa buntis siya.“Uhm—hi Fat,” agaw pansin ko sa atensyon niya at lumingon naman ito.“Oh hi, Good morning! Aga mo ata nagising? Kape ka na,” aniya.Nagtimpla ako at umupo sa tabi niya.“Ilang buwan na ang tiyan mo Fat?”“Four months na besh! Ninang ka nito ha?”Napangiti ako. “Oo naman, sure!” tugon ko.Nag-usap pa kami ni Fat at nagpapasalamat ako na hindi sila galit sa akin. Sa pag-iwan ko sa kanila ng walang paalam. Nahihiya akong humingi ng tawad kay Troy. Pero susubukan ko pa rin.Maya-maya pa ay bumaba na sin
ERICA Dinaanan ako ni Elmo, hindi na ako nagpalit nang suot, ayoko nga bakit ako magpapalit gusto ko to at komportable ako dito. Halata ko ang disgusto niya sa dress ko. Iniwan ko muna sa kanya si Eric dahil tulog naman ito. Nagsabi lang ako na babalik kaagad ako. Wala na siyang nagawa pa. Nang makarating kami ni Elmo sa ospital ay dumeretso na kami sa room ni Lola Perla. Nadatnan naming natutulog pa ito kaya nilapag muna namin ang biniling mga prutas. Maya-maya pa ay nagising na ito at bakas sa mukha niya nang makita kami ni Elmo. “Hi, La mano po! Kumusta po ang pakiramdam ninyo?” tanong ko. “Iha? Narito ka na pala? Kaawaan ka ng diyos! Mabuti-buti na ngayon ang pakiramdam ko. Aba mas lalo ka atang gumanda? Nasaan na ang anak mo?” balik tanong niya. “Uhm— N-nasa daddy niya po iniwan ko muna!” “Ah ganun ba? Kagagaling lang dito ng asawa mo noong isang araw dinalaw niya ako, at alam mo ba? Wala akong ginastos dito dahil sinagot niya. Ang swerte mo sa asawa mo ang bukod sa mabai
ERICAHabang nagmamaneho siya kanina ay hindi niya ako kinakausap ramdam ko ang panlalamig at iwas niya sa akin. Kaya nanahimik na lang din ako. Nasa likod ako nakaupo at katabi niya sa driver sit si Eric. Si Eric lang ang kinakausap niya.Iniisip ko pa rin ang sinabi ni Tito na wala siyang asawa. Paanong wala? diba nga nagpasurprise engagement party pa siya noon? Tsk! Baka nagsinungaling siya kina Tito Oscar.Dinala niya kami sa sa hotel, at dito sa suite na naman kami niya dinala kung saan nag— ahh ipinilig ko ang ulo ng maalala iyon. Ang laswa nang isipin.“Uhm— Eric, anak are hungry?” Tanong ko kay Eric na nakatanaw sa labas ng bintana kung saan tanaw ang karangyaan ng syudad.Lumingon ito. “No, mommy, why are you hungry?” balik tanong niya sa akin na ikinalingon ng ama niya sa gawi ko.Tiningnan ko rin siya. Pero nagsalita kaagad siya at kinuha ang cellphone.“Magpapadeliver na lang tayo,” aniya.“Huwag na sa baba na lang kami kakain.” sagot ko.“I already ordered the food, sayan