Phase 4

Secretary 

“Jhuan, Stop!.”Sigaw ko nang lumakbay ang mga maiinit niyang halik sa aking leeg, ngunit wala siyang narinig at bumaba pa ang malapad niyang kamay saaking hita bago iyon hinaplos. 

“All I want today is to wrap you in my arms, giving you a hot kisses the whole day.”  He huskily whispered and bit my ear before his sinful lips attacked my pouty lips, good thing I just used lip balm. 

“Jhuan, ano ba, we are here in your office!” Bago ako tuloyang malunod sa kanyang mga halik ay tinulak ko siya sa kanyang dibdib para muli siyang pigilan. 

“Uuwi na tayo kung ganoon.” Napapaos niyang saad bago binaon ang mukha niya sa aking dibdib. 

Bumuntong hininga ako sa sinabi niya at inangat ang dalawa kong kamay para dalhin sa ulo niya bago dahan dahang hinaplos ang kanyang buhok. 

“No, you should finish your work.” Mahina kong sagot sa kanya at naramdamang humigpit ang pagka hawak niya sa'kin, animo'y ayaw akong pakawalan. 

“I'm the boss Phen, I can do whatever I want.” I rolled my eyes what he said, sabunotan ko kaya itong halimaw na ito?. 

“Kaya nga, dapat maging good model ka sa mga empleyado mo dahil ikaw ang boss.” Muli kong saad sa kanya. 

“Do you want me to be a good boss?” Mahina niyang tanong sa'kin at nag angat ng tingin para tignan ako. I bit my lower lip and nodded as an answer to his question, sumimangot naman siya at binalik muli ang mukha niya sa aking dibdib, why he's so f*cking cute? 

“You want a good man, huh?” Bulong niya pero narinig ko pa rin. 

“Ehem!, Excuse me sir.” Muntik na akong mahulog sa gulat nang may tumikhim sa aking likuran, buti nalang mahigpit ang pagka hawak sa'kin ni Jhuan. 

“What it is, Ms. Corpuz?” Tanong ni Jhuan na hindi pa rin tinatanggal ang pagka subsob sa aking dibdib at hinila pa niya ako palapit sakanya. 

Lumingon naman ako para tignan kung sino ang pumasok, natagpoan ko ang secretary niya na masamang naka tingin sa aming deriksyon at nang nag  tama ang aming mga mata ay mabilis niya akong inirapan, ngumisi lang naman ako at pinulupot ang mga kamay sa ulo ni Jhuan bago pinatakan ng halik 'yon at muling tumingin sa sekretarya niya na umuusok na sa galit ngayon. 

Bumuntong hininga siya para pakalmahin ang sarili bago sinabi Kay Jhuan ang pakay niya, tanging simpleng okay lang naman ang nakuha niyang sagot kay Jhuan bago siya pina alis, lihim akong natawa nang naiinis siyang lumabas ng opisina ni Jhuan. 

“Jhuan!, Bitawan mo na ako, may gagawin ka pa.!” Bumuntong hininga siya bago naka simangot na umalis sa pagka subsob sa aking dibdib, pero hindi pa rin tinatanggal ang pagka hawak niya sa'kin, kaya hindi ako maka alis sakanyang kandongan. 

“Bitawan mo ako Jhuan, may sasabihin pa ako.” Reklamo ko sakanya nang maalala ang tunay na pakay sa pag punta rito.  

“What it is Phen?, Tell me.” I rolled my eyes to him and I tried to push him again but he didn't let me. 

“Pakawalan mo muna ako Jhuan, may kukunin pa ako sa bag ko.” Saad ko sakanya at hinanap ng aking mga mata kung nasaan ang aking bag na nandoon ang agreement na pag uusapan namin. 

“No, you can talk while you're in my lap, Phen.” Bumuntong hininga ako para pakalmahin ang sarili, iniiwasan kong sumabog sa galit at baka masira pa ang mga plano ko. 

“I made an agreement.” Simple kong saad at parehas kaming natahimik halatang natigilan siya sa aking sinabi, nag simula na akong kabahan nang ilang minuto ay nanatili pa rin siyang tahimik, nilaro laro ko na rin ang mga daliri ko at kinagat ang ibabang labi. 

“Okay, what agreement it is?” Nag simula akong pag pawisan nang marinig ang seryuso at matigas niyang boses, parang umurong ang kaluluwa ko pagkatapos niyang sinabi iyon. 

“I know we both don't want this marriage.” Kinakabahan man ay pinilit ko ang sarili kong mag salita. 

“Naisip kong we.......we will be a f*ck buddy, habang nandito tayo sa sitwasyong ito.” Alam kong wala kaming magagawang dalawa para maka laya sa arrange marriage na ito, kaya naisipan kong eenjoy nalang ito hanggang siya mismo ang kumawala sa aming dalawa. 

“Are you f*cking serious about that?” Lumunok muna ako bago tumango at tinignan siya, pero sana hindi ko na lang ginawa dahil sumalubong ang umaapoy niyang mga tingin sa akin. 

Mabigat siyang bumuntong hininga at mabilis na napalitan sa blankong expression ang kanyang mukha bago tumango sa akin, hindi na ako nagulat pa na pumayag siya dahil alam ko namang may pangangailan siya bilang lalaki. 

“At dapat walang mahuhulog sa ating dalawa.” Napa kunot noo siya sa sumunod na sinabi ko. 

“Kung sino mang mahuhulog sa atin ay tapos na ang agreement at dapat siya mismo ang gumawa ng paraan para matapos na itong arrange marriage na ito.” Paliwanag ko sakanya na iki nangisi niya, napa taas naman ang kilay ko sa ginawa niya. 

“Okay, that's all?” Naka ngisi niyang tanong, kagat labi akong tumango bilang sagot sakanyang tanong. 

“Kukunin ko lang ang papel para maka pirma na tayo.” Akma akong aalis nang humigpit ang pagka hawak niya sa'kin. 

“No need.” Simple niyang saad na Ika kunot noo ko. 

“Pero kailangan 'yon Jhuan!” Inis kong saad pero ngumisi lang siya at hinila ako para siilin ng halik. 

“There, our agreement is now sealed by a kiss.” Naka ngising wika niya, umiinit bigla ang magka bilang pisngi ko sa pag tawa niya.  

“You are really a beast!” Sigaw ko sakanya bago siya hinampas sa kanyang dibdib, mas lalong nag init ang magka bila kong pisngi nang humagalpak siya sa tawa. 

“Mamatay ka sana sa katatawa!.” Sigaw ko bago mabilis na tumayo para maka alis sa pagka upo sa kanyang hita. 

Damn that beast, naisahan na naman ako, he really likes playing a game with me. Umikot ang dalawa kong mata para umirap bago siya tinalikuran at nag punta sa couch para kuhanin ang aking bag. 

“Where are you going, baby?” Muli akong napa irap nang maranig ang pag tawag niya sa'kin. 

“Kahit saan basta wala ka!.” Sigaw ko at nilingon siya para mabigyan ng masamang tingin, he just cutely pouted and straightly look at my eyes. Mabilis akong umiwas ng tingin dahil alam kong matatalo ako sa titigan namin. 

“I'm sorry for pissing you baby, but seriously where are you going?.” Damn his soft voice, it's like a song in my ears, labag man sa damdamin ko ay mabigat akong bumuntong hininga at muling tumingin sa kanya. 

“Mall, I want to shopp.” I answered and rolled my eyes, Expect ko nang hindi niya ako papayagan dahil baka sinabihan siya ng magulang ko about sa sitwasyon namin. 

“Okay, get this.” My eyes widened what he said and my fucking mouth dropped when he took out the black card in his wallet. 

“W-hat?” Bulalas ko at parang umiikot ang mundo. 

“Did you take your wallet with you?” Nataohan naman ako sa tanong niya, oo nga pala, hindi ko nakuha ang wallet ko dahil wala talaga sa isipan kong pumunta sa mall, ang plano ko lang talaga ay pumunta rito para sa agreement.  

“No, I forgot.” Naka simangot kong sagot sakanya. 

“Then, take this.” Saad niya at nilahad ang hawak niyang black card sa'kin na mabilis kong ikinailing. 

“Siguro uuwi na lang ako para kunin ang wallet ko bago pumunta sa mall.” Sagot ko sa kanya na Ika ngisi niya. 

“No, pag umuwi ka, I'll not let you out of our house.” Umusok ang tainga ko sa galit nang marinig ang sinabi niya. 

“How dare you?” Hasik ko sa kanya at binigyan siya ng matalim na tingin. 

“Come on baby, take it.” Naka ngisi niyang sabi at winagayway niya pa ang hawak niyang black card. 

“You can buy anything you want and buy something to cook for our dinner.” Kaya pala binibigay ang ang black card dahil plano na Naman niyang gawin akong katulong. 

“You know what?, You're really a beast!, What do you think of me maid?” Inis kong sigaw sa kanya. 

“I told you, that's part of your job as my wife” Sagot niya sa'kin at sumilay ang mapang asar niyang ngiti. 

“Uubosin ko talaga mga pera mo.!” Banta ko sa kanya pero kaysa kabahan ay ngumisi lang ito. 

“Matagal mo na akong inubos.” Mabilis na nawala ang inis ko nang marinig ang sinabi niya at nakitang sumilay ang malungkot niyang ngiti. Kumunot ang noo ko dahil doon at nag tataka ko siyang tinignan. 

“W-hat do you mean?” Nauutal kong tanong sakanya pero umiling lang ito at tumining ng deritso sa aking mga mata. 

“Don't mind it, come on take it baby.” Mabigat akong bumuntong hininga, bago nag lakad papunta sa lamesa niya at bahagyang yumuko para maabot ang black card na hawak niya. 

Before I could get the black card he was holding my eyes widened in shock when Jhuan's wide hand suddenly touched the side of my neck and quickly pulled me, he attacked me with his sinful lips, dahil doon ay napa pikit ako bigla and I just found myself kissing him back.

“Wala akong pakialam kung maabos ako basta ikaw ang dahilan.” Nagsi tayoan ang mga balahibo sa'king batok nang umalingawngaw sa'king tainga ang sinabi niya. 

I don't know where my strength came from to push him and quickly stand up properly, I can still see the shock on my face and my mouth is still slightly open.  Para bang isang kuryente na dumaloy sa katawan ko ang mga salitang binitawan niya sa'kin. 

“I'm sorry, don't mind it.” Napa lunok ako bigla nang marinig ang mababa niyang boses bago umiwas ng tingin. 

“Damn it, what have I done?” Bulong niya pero narinig ko pa rin. I'm still confused what he said but I forced myself not to think about it and looked in his direction again. 

“What do you want me to cook?” I asked and looked at the black card he was holding, while thinking how to take it with him. 

“Anything, just buy something you want.” Pinilit kong hindi umirap sa sinabi niya at tumango na lang bago tumingin ng deritso sa kanyang mga mata. 

“Here, para maka uwi ka ng maaga.” Saad niya at inabot sa'kin ang hawak niya, mabilis ko namang kinuha iyon, at nag papasalamat ako na wala na naman siyang ginawang kalokohan. 

“Okay, If that's what you want.” Mahina kong sabi sa kanya at mabilis nang tumalikod at agad na nag lakad pa punta sa pintoan, pero bago ko pa tuloyang mabuksan iyon ay natigilan ako sa huling sinabi niya. 

“Take care, take care of yourself for me.” Hanggang sa pag sakay ng sasakyan ay hindi mawala sa sistema ko ang sinabi niya.

It's not the first time someone has told me to be careful but it seems like those words are special because they came from him, and one thing he's not only someone, he's my my fucking husband!. Oh yeah, I forgot, we are just married on paper. Good havens!, Stop thinking about him, self.

“Ma'am Zaxreyn, hihintayin ko po kayo rito.” Naka talikod na ako at handa nang mag lakad papasok sa mall nang natigilan ako sa sinabi ni kuya Antonio. 

“A-h, sige po.” Nag tataka kong sagot sa kanya at nag lakad pa pasok sa mall habang nalilito sa pangyayari ngayon.

Habang nag lakakad papasok sa mall ay hindi ko magawang hindi isipin ang kaganapan sa araw na ito. Naninibago ako dahil walang naka sunod sa'king mga bodyguard at kahit man lang si kuya Antonio ay hindi bumuntot sa'king likuran, pangalawa nag tataka ako dahil gano'n na lang ako kabilis na payagan ni Jhuan na lumabas na hindi kayang gawin ng aking magulang at mga kuya. 

Hanggang sa pag pasok sa mall ay iyon ang naging laman ng aking isipan, nahinto lang ako sa pag iisip nang hindi ko alam kung saan pupunta, dahil kahit sinabi ni Jhuan na gamitin ko ang black card niya sa mga gusto kong bibilhin ay nahihiya pa rin ako. 

Sa huli ay napag isipan kong mag grocery na lang at bumili ng mga ingredient para sa lulutohin kong sinigang na baboy, dadagdagan ko pa sana ang lulutohin kaso naalala kong si Jhuan pala ang pag hahandahan ko, baka sabihin pa niyang nag effort ako para sa kanya. 

Dahil napa rami ang nabili ko at hindi ko na kayang buhatin ay tinawagan ko si kuya Antonio para kunin ang mga pinamili ko at ilagay sa sasakyan. Saglit lang naman akong nag hintay sa kanya dahil mabilis siyang naka rating para kunin ang mga iyon.  

“Uuwi na ba tayo ma'am?” Tanong ni kuya Antonio nang nakuha na niya lahat ng napa mili ko. 

“Daan muna po ako sa coffee shop kuya.” Sagot ko na ikinatango niya. 

Maaga pa naman at na gutom ako sa pamimili, nakapapagod ding mag libot at mag hanap ng mga kakailanganin sa bahay. Habang pa punta sa coffee shop ay bigla kong naalala na wala pala akong cellphone, sana bumili na lang ako tutal si Jhuan din lang naman ang dahilan kung bakit nabasag ang cellphone ko. 

Pagka rating sa coffee shop ay agad akong bumaba dahil ramdam ko na ang pagkulo ng aking tiyan, kaya pag pasok ko pa lang ay agad akong nag order at mabilis na nag hanap ng uupohan. 

Ganoon pa rin naman ang lasa ng mga order ko wala pa ring pinag bago,I was about to finish my blueberry cheesecake when suddenly someone landed a matcha cake in front of me, mula sa cake ay nag tungo ang aking tingin sa kamay na naka hawak doon at dahan dahan akong nag angat ng tingin para tignan kung sino ang taong nag lapag no'n.  

“Long time no see.” I suddenly swallowed the cake I was chewing when I saw who the person in front of me right now. 

“Geyfer!” I shouted loudly and immediately stood up before hugging him, I don't care about the people who are looking at us, because I'm happy to see him again.

“Matagal ka na bang naka uwi?” Agad kong tanong sa kanya nang humiwalay ako sa yakap, natawa naman siya at umupo sa silya na nasa harapan ko. 

“No, kauuwi ko lang. ” Sagot niya, tumango naman ako at naka ngiting umupo bago siya hinarap. 

Geyfer was my classmate when I was in grade 11 and of course a friend of mine, Pero no'ng nag grade 12 kami ay lumipat siya at sa ibang bansa na nag aral and wala na kaming communication sa isa't isa. 

“Good to see you here, This is still your favorite coffee shop huh?.” Natawa ako sa sinabi niya, Noon palang ito na talaga ang paborito kong coffee shop because this coffee shop is so memorable and there are many reasons why I like it. 

Dahil tulad ng kanilang pagkain na hindi nag babago ang lasa ay ganoon din ang halimuyak ng nakaraan, marami nang nag bago sa nag daang taon ngunit ang lugar na ito ang nagbabalik ng pakiramdam ng nakaraan sa'kin. 

May mga nakaraan na gusto nating balikan ngunit hanggang sa memorya na lang natin ang mga 'yon, tamis akong ngumiti bago tinignan ang apat na letra sa resibo na nandoon ang pangalan ng coffee shop, LITD. 

“Nothing changed, I still love this place.” Sagot ko sakanya bago sumimsim sa kape ko. 

“And I believe this matcha cake is still your one of your favorite here?” Mabilis akong tumango at nag baba ng tingin sa tinuro niyang matcha cake, I really hate matcha flavor but someone force me to try it until I learned to love it. 

“I bought that for you.” Para akong bata na ngumiti at akmang kukunin 'yon nang aligagang lumapit sa'kin si kuya Antonio. 

Ibinaba ko ang kamay ko na nasa ere at nag tatakang tinignan si kuya Antonio na nasa kaliwang kamay niya ang naka taas na cellphone. 

“Ma'am gusto ka raw kausapin ni sir Jhuan.” Pagka sabi niyang 'yon ay lumingon ako kay Geyfer na nagtataka nang naka tingin sa'kin, tipid naman akong ngumiti sa kanya bago ko tinignan si kuya Antonio. 

“A-h, bakit daw po?” Mahina kong tanong kay kuya Antonio pero umiling lang siya at inilahad ang hawak niyang cellphone sa'kin, Kinagat ko muna ang ibabang labi ko bago dahan dahang kinuha 'yon.

“Ba't ang tagal kuya Antonio?, Ano bang ginagawa nila?” Iyon agad ang narinig kong saad niya nang itinapat ko ang cellphone sa'king tainga.

“Hello?, Kuya Antonio!” Napa irap ako sa sigaw niya, kahit nasa kabilang linya ay ramdam ko ang pagka inis niya. 

“Why are you shouting at me?” Ramdam ko ang biglang pagka tigil niya sa kabilang linya nang nag salita ako. 

“Phen.” Mabilis na napalitan ng mahinahon ang kaninang inis niyang boses. 

“Oh, ano?” Simple kong tanong sa kanya at sinimulan nang laroin ang tinidor na nasa harapan ko. 

“Umuwi ka na.” Napa bitaw ako sa hawak kong tinidor sa sinabi niya at tumingin kay Geyfer na tahimik lang habang naka tingin sa'kin. 

“Kumakain pa ako.” Walang gana kong sagot at umiwas ng tingin kay Geyfer. 

“Sa bahay ka na kumain, mag take out ka na lang.” Parang may humahalungkay sa'king tiyan nang marinig ang malambing niyang boses. 

“Alam mo bang kumukulo ang tiyan ko kanina dahil sa pagod?” Pinilit kong mainis at wag magpa epekto sa kanya. 

“Phen Zaxreyn Hoqez- Yu!, Pag ang dugo ko ang kumulo hindi mo magugustohan!” Para bang mawawalan ako ng malay sa bilis ng pag tibok ng aking puso sa pag banggit niya ng pangalan ko, damn him!.

“You know what I mean.” Nang hindi ko maka yanan ay mabilis kong pinatay ang tawag at hindi pinansin ang banta niya bago sinapo ang dibdib, para bang sinusubokang pakalmahin ang puso ko. 

“Are you okay Zaxreyn?” Muntik ko nang maka limutan na nasa harapan ko si Geyfer, kinalma ko muna ang sarili bago tumingin sakanya at pilit na ngumiti. 

“A-h, I'm sorry Geyfer, I need to leave now, If you don't mind.” Nahihiya kong saad sa kanya at nag baba ng tingin. 

“No, no, it's okay, we'll catch up next time.” Naka hinga naman ako sa sinabi niya at nahihiyang ngumiti kay Geyfer. 

Nag paalam lang kami sa isa't isa ni Geyfer at agad din akong lumabas sa coffee shop kasama ni kuya Antonio para maka uwi na, mabilis lang naman kaming naka uwi dahil nasa tapat lang ng LITD ang bahay ni Jhuan. 

Pagka uwi ay naligo muna ako bago nag simulang mag luto at baka mamaya lang ay uuwi na ang halimaw, naiinis ako sa kanya dahil ngayon na nga lang kami nag kita ni Geyfer ay sinira pa ni Jhuan, sana masarap ang kain niya mamaya, bwisit siya. 

Patapos na ako sa pag hahanda sa lamesa nang napa talon ako sa gulat dahil may malapad na palad ang dumapo sa aking hita at mabilis akong pinatakan ng halik sa'king pisngi. 

“I'm home.” He huskily whispered and wrapped his arms around my waist, I was going to replied when I remember what he did a while ago. 

Mabilis kong tinanggal ang mga braso niya na naka pulupot sa'kin at agad na lumayo sa kanya, binigyan ko siya ng masamang tingin na ikina simangot lang niya. 

“I'm home mo mukha mo!” Sigaw ko sa kanya at inirapan siya. 

“Don't mad at me, Phen, I have good news to you.” Panunuyo niya sa'kin at akma akong lalapitan nang mabilis akong lumayo. 

“At ano naman 'yon?, Siguradohin mong good news 'yan.” Banta ko sa kanya. 

“Your dad called me.” Umasim ang mukha ko nang marinig ang sinabi niya, ba't parang bad news ang sasabihin niya? 

“Oh, ano namang kinalaman ko?” Masungit kong tanong at tinaasan siya ng kilay. 

“Your dad wants you to work starting tomorrow.” Nanlaki ang mata ko sa sinabi niya at tumalon ang puso ko sa saya because finally he's letting me now. 

“Ano namang klaseng trabaho?” Excited kong tanong sa kanya. 

“You will be a secretary.” Hindi ko na napigilan at tumili na ako sa saya. 

“Oh, my gosh!” Malakas kong sigaw at tumalon, dahil sa tuwa ay napa yakap ako bigla sa kanya. 

——————————

©laprincesadelaluna