Maya’s heart was still racing after the conversation with Ash. She could still feel his touch on her hand, the weight of his emotions lingering in the air. Tumatakbo sa isip niya ang mga sinabi nila, ang mga pangako na tila nagdulot ng pag-asa sa kabila ng lahat ng hirap na kanilang pinagdaanan. Hindi niya alam kung ano ang magiging susunod na hakbang, pero isang bagay ang malinaw: hindi pa tapos ang lahat. Habang siya’y naglalakad pauwi, hindi niya maiwasang magtaka kung paano nila magagampanan ang lahat ng ito. Ang bawat relasyon ay may pagsubok, ngunit ang mga pagsubok na kinaharap nila ay tila mas malalim at mas matinding. Tiyak na hindi ito magiging madali, pero handa siyang magtrabaho para rito. Gusto niyang makatagpo ng solusyon, at ayaw niyang hayaang mawala si Ash sa buhay niya. --- Samantala, si Ash naman ay nasa isang sulok ng opisina ng NovaSpire, ang mga mata’y malalim at puno ng pag-aalala. Hindi niya kayang ipagwalang-bahala ang usapan nila ni Maya, at hindi niya a
Maya couldn’t believe how much had changed in just a few days. Ang lahat ng mga nararamdaman niyang kalituhan, takot, at pagkabigla, unti-unti ay nagsimulang magkaayos. Hindi na siya natatakot magsimula ulit, lalo na’t nariyan si Ash na willing magbago at magtrabaho para sa kanila.Habang naglalakad siya pauwi galing sa opisina, naisip niya kung paano nagbago ang lahat mula nung unang beses silang nagkakilala sa SoulLink. Sa simula, akala niya hindi siya maghahanap ng love, na okay na siya sa pagiging independent. Pero lahat ng iyon ay nagbago ng makilala niya si Ash. Hindi lang siya naging bahagi ng buhay ni Ash, pero siya rin ay naging parte ng buhay ni Maya.---Sa kabilang banda, si Ash naman ay nasa opisina ng NovaSpire, puno ng pagninilay. Ang mga araw na lumipas ay puno ng pagmumuni-muni, ngunit ang pinakamatinding pagninilay ay ang pagpili niyang magbago. Nais niyang ayusin ang lahat para kay Maya, ngunit alam niyang hindi ito magiging madali. May mga bagay siyang kailangang i
Maya stared out the window of her apartment, a light drizzle falling from the sky as she took a deep breath. Minsan, naiisip niya kung paano naging ganito kabilis ang lahat. The whirlwind of emotions, the ups and downs, the connection she was forming with Ash... it all felt like it was happening too fast, but in a way, she didn’t mind. After everything she had been through, parang may bagong pag-asa na nag-aalab sa puso niya.Matapos ang kanilang matagal na pag-uusap sa coffee shop, naging mas malinaw sa kanya na si Ash ay handang magbago—hindi lang para sa kanila, kundi para sa kanyang sarili. It was no longer about trying to keep up with his father's expectations or trying to fit into a mold created by others. This was about what they both wanted, about the possibility of finding something real, something that didn’t need to be perfect, but was enough to make them happy.Sa kanyang mga pagninilay, napansin niyang medyo mas magaan na ang kanyang pakiramdam. But then again, a part of
As the sun dipped below the horizon, casting a soft golden hue across the landscape, Maya felt a strange sense of calm. The weight of the world, or at least of the uncertainties that had plagued her heart for months, seemed to lighten with every passing moment. Ang mga takot at alinlangan na matagal nang bumabalot sa kanya ay unti-unting nawawala, at sa kabila ng lahat ng nangyari, nararamdaman niyang mas handa na siyang harapin ang hinaharap—hindi lang bilang si Maya na nag-iisa, kundi bilang bahagi ng isang relasyon na nagsisimula pa lang.Si Ash, na nakatayo sa tabi niya, ay tahimik na nagmamasid sa tanawin, at sa mga mata nitong kumikislap, makikita mong may mga saloobin ding tumatakbo sa kanyang isipan. Hindi nila pareho binanggit ang mga pangako o ang mga plano para sa hinaharap, pero sa bawat sandali na magkasama sila, alam ni Maya na ang kanilang koneksyon ay mas malalim pa kaysa sa mga salitang kayang ipahayag.Matapos ang ilang minutong katahimikan, naglakad sila pabalik sa
Nang magising si Maya kinabukasan, ang pakiramdam niya ay medyo magaan. Wala siyang malalim na alalahanin na bumabalot sa kanya. Hindi na siya kagaya ng dati na palaging may takot na mangyari ang masama. This time, her heart felt freer, and she realized that her fears, though still present, weren’t as overwhelming as before. Sa kabila ng lahat ng nangyari, she was beginning to feel hopeful, especially with Ash.It was a Saturday, and while she had a few things to finish for work, she knew that today would be different. After everything they talked about the previous evening, and the shared silence that was comforting, she knew that they were both ready to take things further. Hindi na siya natatakot na magkamali, because she knew Ash would be there every step of the way. She took a deep breath, inhaling the fresh morning air coming from the slightly open window. Maya sat at the edge of her bed, thinking about the future—about them. Si Ash, si Maya, at ang kanilang paglalakbay. Wala s
Isang linggo ang lumipas mula nang magdesisyon sina Maya at Ash na mag-focus sa kanilang relasyon. Ang mga maliliit na pagbabago sa araw-araw, pati na rin ang kanilang mga simpleng hakbang upang mas makilala ang isa't isa, ay nagbigay ng bagong pag-asa kay Maya. Hindi siya nagmamadali. Natutunan niyang yakapin ang proseso ng paglago, at higit sa lahat, ang pagtanggap sa sarili. Naramdaman niyang unti-unting nawawala ang kanyang mga takot.Habang nasa opisina si Maya, abala siya sa mga tasks na kailangang tapusin, pero kahit papaano, hindi maiiwasang sumagi sa kanyang isipan si Ash. Lately, tuwing magkasama sila, ramdam niya ang pagiging comfortable nila sa isa't isa. Nakikita niyang hindi lang sa mga malalaking moments umiikot ang kanilang relasyon, kundi pati na rin sa mga simpleng bagay na nagbibigay ng kasiyahan. Gaya na lang ng mga text messages nilang magkasama, kahit simpleng "How’s your day going?" ay sapat na para maparamdam ang kanilang pag-aalaga sa isa’t isa.Habang nag-iis
Lumipas ang ilang linggo, at mas lalong naging makulay ang relasyon nila ni Ash. Kahit na ang mga hamon ng buhay at mga pagsubok sa trabaho, ang mga maliliit na moment na magkasama sila ay tila nagiging lakas ni Maya. Ngunit hindi rin siya nakaligtas sa mga alalahaning dumarating mula sa nakaraan. Patuloy niyang pinaproseso ang mga bagay-bagay, at habang hindi pa niya matutukoy kung anong direksyon ang tatahakin ng kanilang relasyon, ramdam niyang mas malapit na silang magkaibigan, hindi lang magkasama sa isang romantic na relasyon.Isang hapon, habang nasa office si Maya, nag-receive siya ng isang email mula sa kanyang mom. Ang tono ng mensahe ay may halong kaba, kaya hindi siya makapaghintay na tawagan si Rachel. Agad siyang lumabas ng office at naghanap ng isang tahimik na lugar upang makipag-usap.“Mom, anong nangyari? Why do you sound so worried?” tanong ni Maya, hindi maitatago ang kaba sa kanyang boses.“Maya, your dad... he’s been asking for you. I think it’s time we talk abou
Maya sat in the quiet comfort of her apartment, staring out the window as the sun began to set. The events of the past few days weighed heavily on her heart. Hindi siya makapaniwala sa mga nangyari. After all these years of silence and anger towards her father, she had agreed to give him a chance. Hindi madali ang desisyon na yun, but deep inside, she knew that the only way to heal was to confront the past and try to make peace.The sound of her phone buzzing broke her train of thought. It was a message from Ash.“How are you holding up?”She smiled softly, typing back her response. “It’s a lot to process, but I think I’m okay. I’m just... tired, I guess. I never expected to be here.”A few seconds passed before he replied. “I’m here for you, Maya. Whenever you need to talk or just be with someone, I’m only a call away.”Maya’s heart swelled at the sweetness of his words. Ash had always been her rock. Since they met, he had become her safe space. Hindi lang siya bilang isang boyfriend
One Year Later Maya adjusted the hem of her elegant yet comfortable white dress as she stared at her reflection in the mirror. It was a simple yet stunning piece—soft, flowing fabric that accentuated her curves without being too extravagant. She never imagined she’d wear something like this again, not after the last time she dared to believe in forever. But this time, everything felt different. This time, it was real. A soft knock on the door broke her thoughts. Ava peeked in, her hazel eyes shining with excitement. "Girl, ready ka na ba? Or are you still having your signature ‘Maya overthinking moment’?" Maya let out a soft laugh. "I’m ready." And for the first time in a long time, she truly was. Ava grinned, stepping fully into the room, holding a bouquet of white peonies—Maya’s favorite. "Good. Kasi hindi na makapaghintay si Ash sa labas. Para siyang batang binilhan ng bagong laruan. Halatang kabado pero sobrang excited." Maya’s heart swelled at the thought of him. Ash.
Habang naghahanda si Maya para sa dinner date nila ni Ash, hindi niya mapigilang makaramdam ng konting kaba. Sa bawat galaw niya—pagpili ng damit, pagsusuot ng makeup, at pagkumpuni ng buhok—may halong excitement at nerbyos. Matagal na rin siyang hindi masyadong lumalabas ng ganito. Ngunit si Ash? He was different. Iba ang dating niya—kalmado pero intense, matalino pero humble, at higit sa lahat, totoo. "Ava," tawag ni Maya habang nagsusuot ng simpleng pearl earrings. "Okay na ba ‘to? Hindi naman masyadong formal, ‘di ba?" Naglakad si Ava papunta sa kanya at sinuri siya mula ulo hanggang paa. "Girl, you look hot. Pero ‘yung tanong talaga, ready ka na ba?" Napatingin si Maya sa salamin. Sa isang banda, handa siyang harapin si Ash, handa siyang malaman kung saan talaga patungo ang kanilang relasyon. Pero sa kabilang banda, natatakot pa rin siya. What if hindi pa rin niya kayang pagkatiwalaan ang pag-ibig? "Hindi ko alam," aminado niyang sabi. "Pero malalaman ko mamaya." --
Maagang nagising si Maya kinabukasan, puno ng energy mula sa gabi nila ni Ash. Habang nagtitimpla ng kape, napatingin siya sa cellphone niya, nagbabasakaling may message mula kay Ash. Nang makita niyang may notification, isang ngiti ang gumuhit sa labi niya. Ash: Good morning, beautiful. Hope you have a great day ahead. Coffee na ba? Hindi napigilan ni Maya ang kilig habang mabilis na nag-reply. Maya: Of course, nauna pa nga yata ako sa’yo. Busy day ahead, pero worth it after last night. You? Agad namang nag-reply si Ash. Ash: Meetings as usual, but I’ll survive. By the way, I booked us dinner for Saturday. It’s a surprise.Napangiti si Maya. Isa na namang bagay na aabangan. ---Samantala, nasa opisina na si Ava, sinusubukang mag-focus sa trabaho. Pero sa totoo lang, nag-e-echo pa rin sa utak niya ang sinabi ni Julian kagabi. “I can’t ignore how I feel anymore.” “Ava, ano ba?” bulong niya sa sarili habang binabasa ang report sa harap niya. “Focus. Work first, emotions la
Sa pagsisimula ng umaga, abala si Maya sa pag-aayos ng kanyang apartment. Hindi niya maikakaila ang excitement na nararamdaman. Sa kabila ng pagiging abala sa trabaho, hindi niya mapigilang maglaan ng oras para sa nalalapit nilang date ni Ash ngayong gabi. “Relax, Maya,” bulong niya sa sarili habang inaayos ang mesa. “It’s just dinner. Nothing too fancy.” Pero sa totoo lang, hindi lang ‘just dinner’ ang tingin niya rito. Lahat ng moments nila ni Ash ay parang espesyal, parang laging may kakaibang magic. ---Sa kabilang banda, si Ash ay nasa NovaSpire, nagtatapos ng ilang importanteng meeting. Bagama’t focus siya sa trabaho, hindi maiwasang magpunta ang isip niya kay Maya. “Sir Ash,” tawag ng assistant niya. “The board wants to finalize the budget proposal for the new SoulLink update.” Napabuntong-hininga siya pero ngumiti. “I’ll look into it tomorrow. Make sure Julian and Ava are looped in for any revisions.” Habang palabas ng opisina, iniisip niya ang sinabi ni Ava tungko
Ang huni ng umaga ang gumising kay Maya. Bumangon siya mula sa kama, pinagmasdan ang sikat ng araw na tumatagos mula sa kurtina. Hindi na niya kailangan ng alarm clock sa mga ganitong araw; sapat na ang liwanag na pumuno sa kwarto niya at ang init na hatid nito sa kanyang puso. Ngunit ngayong araw na ito, may kakaiba siyang nararamdaman—hindi takot, hindi alinlangan, kundi pag-asa. Pag-asa na dala ng mga pagpiling ginawa niya nitong mga nakaraang buwan. Habang naghahanda, nakatanggap siya ng mensahe mula kay Ash. Ash: Good morning. See you later?Maya smiled at the simplicity of his text. Diretso, walang paliguy-ligoy, pero ramdam niya ang sincerity ng bawat salitang kanyang binibitawan. Maya: Good morning. I’ll see you later. Coffee’s on me this time.---Sa kabilang banda, si Ash naman ay nagmamadaling nagbibihis sa kanyang penthouse. Sa kabila ng abalang schedule bilang CEO ng NovaSpire, sinigurado niyang maglaan ng oras para kay Maya. Hindi na siya katulad ng dati—yung Ash
Maya sat quietly on the couch, staring out of the window. The soft, golden light of the late afternoon bathed the room, making the whole place feel warm and cozy. Sa kabila ng lahat ng nangyari, naramdaman niya na unti-unting bumabalik ang kanyang lakas. May mga sandali pa rin ng pagdududa, pero sa bawat araw na lumilipas, natututo siyang tanggapin ang mga pagkatalo at tagumpay. It wasn’t about perfection anymore—it was about finding peace with herself and the choices she made.It had been a few days since their dinner, and everything seemed to be slowly falling into place. Ash, despite his responsibilities at NovaSpire, had been nothing but present in her life. It was easy to see that he was as invested in their relationship as she was. And for once, Maya felt no hesitation, no fear of abandonment. Hindi na siya natatakot na baka siya'y iwan, hindi na siya natatakot na masaktan. Maybe it was because she finally believed in herself, and because she believed in him."Hey, are you okay?
Habang si Maya at Ash ay patuloy na nagsasama sa kanilang mga bagong hakbang sa buhay, may mga pagkakataon na ang mga simpleng bagay ay nagiging dahilan para magtulungan at magbukas ng mga pinto para sa mas malalim na koneksyon. Sa kabila ng kanilang mga takot, mga tanong, at mga hindi inaasahang sitwasyon, natutunan nilang tanggapin ang bawat isa, pati na rin ang kanilang mga imperpeksiyon.Isang linggo matapos ang kanilang getaway, umuwi sila sa kanilang mga routine. Ash, na balik sa NovaSpire at sa mga makukulit na meetings, at si Maya, na patuloy na abala sa kanyang mga proyekto sa kumpanya. Ngunit kahit abala, natutunan nilang makahanap ng oras para sa isa't isa. Ang isang simpleng dinner date ay naging ang pagkakataon nila upang magbalik-tanaw sa mga nangyari at planuhin ang mga susunod na hakbang."Alam mo, Ash, ang mga simpleng sandali na ito, kaya ko na ngayong tanggapin," sabi ni Maya, habang binabaybay nila ang kalsada patungo sa isang maliit na restaurant na paborito nilan
Ang mga araw ay patuloy na dumadaan at para kay Maya, natututo siyang tanggapin ang lahat ng aspeto ng kanyang buhay. Dati-rati, lagi siyang nagmamadali, laging abala sa mga plano at mga bagay na kailangang tapusin. Pero ngayon, natutunan niyang huminto sandali at maglaan ng oras para sa mga bagay na mahalaga—para kay Ash, para sa kanilang relasyon, at higit sa lahat, para sa kanyang sarili.Isang umaga, habang nag-aayos siya ng mga dokumento sa opisina, nakatanggap siya ng mensahe mula kay Ash. Ang simpleng mensaheng iyon, na nagsasabing "Good morning, Maya," ay nagbigay ng ngiti sa kanyang mukha. Hindi na siya nagmamadali, hindi na siya natatakot. Kasi alam niyang kahit anong mangyari, nandiyan si Ash upang samahan siya.Nakatagilid siya sa mesa, pinagmamasdan ang cellphone habang iniisip ang mga tanong na patuloy na bumabagabag sa kanya. "Paano ba talaga ito magiging?" tanong niya sa sarili. Marami siyang mga pangarap at plano, pero hindi niya kayang ipagpaliban ang mga bagay na na
Ang umaga ng araw na iyon ay puno ng mga pag-aalala. Habang umuupo si Maya sa kanyang desk, hindi maiwasang mag-isip tungkol sa mga susunod na hakbang. Ang trabaho, pamilya, at ang relasyon nila ni Ash ay nagiging mas kumplikado. Sa kabila ng lahat ng ito, may isang bagay na hindi kayang burahin ni Maya sa kanyang isipan—ang mga tanong tungkol sa hinaharap nila ni Ash.Nagdaang linggo, marami na silang napag-usapan ni Ash, mula sa mga plano para sa kumpanya hanggang sa mga personal nilang pangarap. Pero ang tanong ng "paano kung?" ay patuloy na bumangon sa bawat desisyon na ginagawa nila.Habang hawak ang kanyang cellphone, si Maya ay nag-aalangan kung tatawagan si Ash o hindi. Gusto niyang malaman kung ano ang naiisip nito, kung handa ba silang magtulungan sa mga bagong hamon. Ngunit bago siya nakapag-desisyon, tumunog ang telepono niya. Si Ash. “Good morning, Maya,” sabi ni Ash, ang boses nito ay malambing at maasahan. “Are you okay? I know you’ve got a lot on your plate lately.”M