( Luciana's POV ) Napatigil ako pero hindi pa rin nawawala ang labis labis pagdagundong aking puso. At saka pa lamang ako tuluyang kumalma nang buksan nito ang ilaw kaya tumambad sa akin ang napakagwapong mukha nito. "Se---- Señorito? Kanina ka pa dumating?" Puno ng pagtatakang tanong ko dahil
Goodness! Biglang uminit ang pakiramdam ko kaya pormal na akong nagpaalam sa kanya. Hindi na dapat ako pumupuri o nagpapatansya sa lalaking pagmamay ari ng iba. Tsaka hello! Nalawayan na iyon ni Allyson ng ilang beses kaya hindi na iyon fresh. Kumbaga losyang na rin yong manoy niya na malaki, maha
Naging tahimik na rin kami habang kumakain hanggang sa natapos. Hindi na rin naman ulit ito nagsalita na para talagang sinapian ng mabuting kaluluwa kaya hindi na rin ako nagdaldal pa. Nauna na rin itong natapos kaya pagkatapos ko rin ay agad agad akong naghugas at naglinis sa kusina. Inabot pa ak
"We gotta go to bed now dahil maaga pa tayong aalis bukas. And if you're not comfortable sleeping here in the couch then you can sleep on the other room, pumili ka nalang sa dalawa kung saan ka komportable." Mariing tugon nito kaya di makapaniwalang napaawang ang aking mga labi. Skaa ito tumayo at
"So anong plano mo? Gusto mo bang umalis nalang diyaan? Maghahanap nalang tayo ng ibang trabahong mapapasukan mo." Anito kalaunan kaya napahinga ako ng malalim. "Hindi na, sayang na sayang naman kasi ang malaking sahod eh. Tsaka mahirap na makahanap ng trabahong may mabubuting kasama at may may ma
[ Makalipas ang ilang araw ] ( Luciana's POV ) "Paaaaaak! Grabe Luciana ikaw ba talaga 'to? Since fetus ay ngayon ka lang ata gumanda ng ganito bakla!" Very exaggerated at di makapaniwalang bulalas ni Armando sa akin matapos niya akong emake-over ng malala. Oo, malalang malala dahil inabot kam
At matagal ko na ring tinanggap ang realidad na hanggang sa panaginip ko lang iyom mapagnanasaan. Like hello? Anong karapatan kong lumagpas sa limitasyon ng aking paghanga gayung isa lamang akong kuto kumpara sa jowa niyong diyosa ang kagandahan!? Iyon nga lang ay nakatago naman ang sama ng budhi
This night was supposed to be so special dahil ngayon akala ko ay ngayon ko makakamtan ang YES na magiging sagot niya. We were in a relationship for one and half year and I love her so much. Allyson is the sweetest and lovable woman I knew. At kuhang kuha niyon kung paano paamuin ang ugali kong para
( Vincenzo's POV ) "I already told you na bukod sa unang beses ko pa lang nakita ang babaeng iyon, I also don't have any idea sa pagkakakilanlan niya. Also I saw her from a distance kaya hindi masyadong malinaw sa akin ang mukha niya. Ipinarating lang ng mga gwardiya sa akin ang sinabi nun na nasa
Salaysay ko at sunod sunod na tanong na rin kaya awang ang mga labi nitong napatingin sa gawi ko at di agad nakasagot kaya ipinagpatuloy ko pa ang litanya ko. "Hindi naman solusyon ang ganoong pag uugali para tawagin kang boss o di kaya'y para kilalanin ka at erespeto sa napakataas na posisyong ma
"Sa tingin mo, anong kulang sa 'kin?" Out of nowhere ay biglang tanong niya at sa tinig pa na napakaseryoso. Agad namang napatutok ang mga mata ko sa kanya. Ang mga mata nito'y nakatanaw sa magandang view sa ibaba ng building habang ako'y hindi magawang ialis ang mga mata sa kanya dahil higit pa s
A very handsome billionaire falls to his ugly housemaid! Nyay! Haixt! Syempre alam ko namang napakalabong mangyari ng mga ganoong pantasya ko noh! Dahil sa mga telenobela lang o di kaya'y sa mga nobela lang nagkakatotoo ang ganoon. Pero in real life ay hindi iyon mag eexist. I know my limitations
( Luciana's POV ) Hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko habang hinahayaan ako nitong subuan siya. Abot tainga ang ngiti ko at talaga namang hindi ko mapigilang kiligin ng sobra habang pasimpleng nagnanakaw ng tingin sa napakagwapo niyang mukha. Bwisit! Kung hindi lang ako nagpipigil ay baka
That's why it hits me real hard right now. Parang ako pa ang nahihiya sa inasal ko sa harapan nito. Na sa kabila ng hirap na pinagdaanan nito sa buhay ay hindi pa rin nito nakakalimutang magpasalamat sa Maykapal. Habang ako itong nakakaranas ng sobra sobrang ginhawa at karangyaan ay hindi man lang s
( Vincenzo's POV ) Tamad akong napahilata sa kama ko dala na rin ng katamlayan ng aking katawan, idagdag pa ang pananakit ng ulo dahil talagang naparami ang alak na nainom ko kagabi. Bakit ko nga naman pipigilan ang sarili ko na magpakalasing gayung sobrang durog na durog ako sa ginawa ni Allyso
Agad ko na ring inasikaso ang lulutuin ko dahil tanghali na tapos hindi pa kumakain ng agahan bugnuting Señorito. Oo nga pala, bugnutin na ang ipapalit ko sa arogante dahil totoong bugnutin naman talaga siya. Iyong tipo na napakaiksi ng pasensiya. At habang abala ako sa paghihiwa ng mga panakot ay
Dahil sa sobrang pagmamadali ay hindi ko man lang alintana ang mahabang biyahe. At ngayo'y nasa harapan na ako ng pintuan ng condo ni Vincenzo, nanginginig ang buong sistema sa magkahalong kaba at kagalakan. Nakailang pakawala pa ako ng malalim na buntong hininga bago nagkaroon ng lakas ng loob na