Madilim na nang makalabas kami ni Allyson sa mall. Napakarami nitong pinamili na mga branded na gamit na dadalhin niya for her out of town project. At lahat ito ay binayaran ko even it costs million kahit na hindi naman sana ito nanghihingi. "Thank you so much baby! Sobrang expensive ng mga ito bu
Mahaba at sarkastikong wika ko saka agad na pinutol ang tawag. Ni hindi ko na hinintay ang magiging sagot nun dahil ayaw ko ng makarinig ng kung ano pang kabobohan na dahilan. Nagpakawala ako ng isang malalim na buntong hininga. Ibig sabihin ay hindi pa pala nakakain ang Lucianang iyon ng lunch. A
Kaya naman gawa ng pagkataranta ay mabilis pa sa kidlat ko itong kinarga saka nagmamadaling lumabas ng unit ko. I hurriedly went to the elevator at hindi ko na alam kung paano ako nakababa at mabilisang nakasakay sa aking sasakyan patungo sa pinakamalapit na ospital. Hindi ko maipaliwanag ang kaba
( Luciana's POV ) Nagising ako nang makaramdam ng pagkauhaw. Unti unti kong iminulat ang aking mga mata at nang makita ang swerong nakakabit sa aking kamay ay nilukob ako ng pagtataka. Inilibot ko ang mga mata sa kabuuang sulok ng silid kaya napagtanto kong nasa loob pala ako ng isang ospital.
At ang pinakagoodnews sa lahat? Ay wala akong binayaran kahit na piso. At ayon kay Manang Martha ay hindi ko na iyon poproblemahin pa dahil shoulder ng arogante ang bills ko at hindi rin iyon utang. "Siyangapala Lucy, bilin sa akin ni Señorito na doon ka na raw muna manatili ng ilang araw sa condo
"Ayos na ayos lang po ako nanay. Ako pa ba? Palaban itong panganay mo! Kayo ni tatay at Anton ang kumusta? Naiinom niyo po yung mga maintenance ninyo sa gamot?" Emosyonal na tanong ko at kahit panay ang pagsagot nito sa kabilan linya na maayos maayos sila ay hindi ko pa rin maiwasang mag alala. "P
( Vincenzo's POV ) Ginugol ko ang mga araw sa pagpaplano para sa proposal ko kay Allyson. Nagkausap na kami ng nobya ko at ang sabi nun ay uuwi iyon nextweek kaya I have four days left to finally finish the set- up. At isa ang Ms. Pimples na yon sa naisipan kong tao na makakatulong sa akin dahil
Basta ba huwag niya akong gagalitin at magkakasundo kami. That's it! As easy as that now! Papalapit na ako sa condo ko nang maalala kong nakalimutan ko nga palang magpatake out ng pagkain. At dahil natamad na akong bumalik ay uutusan ko nalang na magluto si Luciana total may nga stocks pa naman ak
Nag aalangan sana akong sumunod ngunit dahil marahan akong tinanguan ni Vincenzo na para bang pinapahiwatig nito sa akin na ayos lang ay marahan nalang din akong humakbang para sumunod kay Ms. Tanya patungo sa loob ng isang parang opisina nito. "Uhmmm please come in!" Paanyaya nito matapos buksan
Para akong tuod na nakatayo habang mariing nakatitig sa akin ang isang babae mula ulo hanggng paa. Iyong tipo pa ng titig na nakakatunaw. At kung maihahalintulad ako sa prutas ay para na ako nitong binabalatan. Nakahalukipkip pa ito habang magkasalubong ang mga kilay kaya mas lalo akong nakaramdam
Nakapagbihis na ako at nakapag ayos ayos na rin kahit papaano ng mukha pero yung dibdib ko ay literal na napakalakas ng kabog dahil sa nararamdamang kaba at kagalakan na rin. Ayaw kong isipin na magde- date kami pero hindi ko mapigilang mag assume lalo pa at gusto niyang nakabihis ako ng maayos.
"Naku! Maraming salamat po Señorito. Sino po bang nagsabi na masama kayo? Naku ang bait niyo nga po eh, tsaka ang gwapo gwapo pa." Walang prenong bulalas ko na ngingiti- ngiti pa. "What are you saying again? Na gwapo ako?" Biglang tanong nito kaya napakurap ako ng ilang beses at saka pa lamang nap
Habang nakaupo sa couch ay di magkamayaw ang puso ko sa di mapigilang pagkagalak. Alam ko na kasi na ang mahalagang pag uusapan namin ay tungkol sa pekeng relasyon namin. Kaya siguradong bukas ay ang unang araw na magiging nobyo ko ang nag iisang Vincenzo Villaroman. "First rule, sa mata ng publik
"Isukat mo na Luciana! Isukat mo na dali!" Tili ko saka patakbong hinakbang ang malaking cabinet na may salamin sa sobrang excited. At ito na nga, sinimulan ko ng isukat paisa isa at wala akong ibang nasabi kundi WOW NA WOW. As in Sobra pa sa WOW! Sobrang bagay ito sa maliit at balingkinitan kong
"Se--- Señorito sigurado po ba kayo na sa akin ito lahat? Eh bakit naman po sobrang dami? Baka utang po ito sir ah, wala pa naman po akong pambayad. Tsaka kung ikakaltas niyo po sa sahod ko ay hindi ko po ito matatanggap. May masusuot pa naman po ako." Di magkandaugagang bulalas ko nang ilapag nit
( Luciana's POV) Hindi ko alam kung paano ko natapos ang lahat ng gawain dito sa condo dahil magpahanggang ngayon ay para pa rin akong wala sa sarili matapos marinig lahat ng sinabi ni Vincenzo kagabi. Hindi pala basta sinabi kundi isang alok iyon na mabilis kong tinanggap kahit hindi pa maliwan
( Vincenzo's POV ) "Are--- are you sure with that bro? Iyong kasambahay mo na hindi ganoon kagandahan? Iyong nahulog sa pool na hindi marunong lumangoy? Iyon ang eha- hired mong magpapanggap na girlfriend mo?" Di makapaniwalang tanong ni Zed habang nakavideo call kaming apat nina Lanvin at Ruste