Bigla na lamang nitong marahas na hinawakan ang mga kamay ko saka ito inilapit sa mukha nitong may pasa at sugat. "Let him go? Fuck! Did you see these huh? Kagagawan ito ng hayop na iyan! Sinira ng palakiamerong yan ang gwapong mukha ko kaya lintik lang ang walang ganti Nat! Magbabayad siya and I'
Mula sa pagkakuhod ay unti unti itong napahiga sa lupa kaya hindi na ako nakakilos dahil sa pagkatulala. Tuluyan na akong napaluhod habang nanginginig ang mga kamay kong napahawak sa katawan nito. "A---- Alaaaas! Alas gumising ka!" Humahagulhol na sigaw ko nang makita ko ang unti unting pagsarad
"Ayos ka lang anak? Si Alas ba, kumusta na?" Garalgal ang boses ni Mama Thalia sa kabilang linya. Tumawag ako sa kanila ni Daddy Maximus kanina para ipaalam ang nangyari. Nagdadalawang isip kasi akong kontakin si Lola Aida lalo pa at may edad na iyon at may sakit pa sa puso. "Wa-- wala pa pong bal
( Alas POV ) There's a man standing in front of me. Kagaya ko'y malaking lalaki rin ito, matikas at matipuno ang katawan. Akmang magsasalita na sana ako nang bigla na lamang itong lumingon sa gawi ko. "Kumusta ka?" Tanong niya na para bang magkakilala kami. My brows furrowed. Parang... paran
Marahan siyang napayuko saka umiling. "I was so damn selfish. Natakot lang ako at tama ka na galit din ako sayo kaya ayaw kong makilala ka ni Nex. Kaya nung una palang, nung buntis palang ako sa US ay maging ang kaklase kong beki ay binayaran ko pa para magpanggap na boyfriend ko nung time na pumu
( Natalie's POV ) After hearing everything ay tuluyan na akong nanghina at bumigay. Papaanong hindi ako bibigay sa lalaking minamahal ko naman talaga? Masyado ko na palang napahaba ang panahon ng paghihirap at pagtitiis niya. Na kung hindi pa siya nalagay sa bingit ng panganib ay hindi ko marereal
"Anak natin Nat. Please include me!" Pakiusap niya sa nagsusumamong mga mata kaya nakaramdam ako ng konsensiya. Bakit ko nga naman ipagkakait pa sa kanya gayung wala na naman akong tinatago pa. Alam na niya ang lahat. Marahan akong lumapit sa gilid na hospital bed na kinahihigaan niya. "Yeah,
"I'll trace her number! Sumunod kaagad kayo sa 'kin!" Ma- autoridad na tugon ni Alas sa kausap nito sa kabilang linya. Umiigting ang panga niya habang mariing nakakuyom ang kamao. Bakat na bakat pa ang ugat sa mga kamay nito na. He looks mad and so disappointed at the same time. Wala akong maunawa
"Baka naman manlilimos ito o manghihingi ng donasyon. Naku! Modus na naman! Mabuti pa umalis ka nalang bago ka pa namin ipadakip sa mga pulis." Mariing turan ng mga ito na halatang nakatingin sa akin mula ulo hanggang paa. At kahit pa may mga suot itong salamin, alam na alam ko ang pangungutya sa
"A--- ako po Manang Martha? Ba-- bakit naman po ako?" Di magkandaugagang tanong ko sa nauutal na boses habang nakaturo ang isang daliri sa aking sarili para makasigurado. Makailang beses na tumango si Manang Martha kaya mas lalo akong tinambol ng kaba. "Ikaw na ikaw nga Lucy! At kung bakit ikaw
Matapos akong pagsabihan ng ganoon ng aroganteng Señorito ay tuluyan na talaga itong umalis at hindi na muli pang bumalik. Dahil nga wala naman akong pagpipilian ay tinapos ko nalang ang sinabi ng doktor na manatili na muna rito ng tatlong araw. Bayad na rin naman lahat kaya sulitin ko nalang lalo
Pagkalabas nito ay hindi na ito ulit bumalik. Para bang pumasok lang iyon sa kwarto hindi para kumustahin ako kundi para paalalahanan ako na hindi libre itong pagdala niya sa akin dito at para ipaalala na rin na bawal ang lampa at tanga sa mansyon nila! Na sa kabila ng lahat na nangyari na muntikan
"Ouch!" Marahan akong napadaing nang maramdaman ang pagkirot ng aking ulo. Hindi ko pa man lang tuluyang naibuka ang aking mga mata ay ramdam na ramdam ko pa rin ang parang pag ikot ng aking paningin. At nang tuluyan at buo kong naibuka ang aking mga mata ay saka ko pa lang napansin ang buong pa
Agad akong nag iwas ng tingin at walang pasabing tumalikod para kunin ang mop. Sa tipo ng tingin ng aroganteng Señorito ay ramdam kong may masama na naman itong interpretasyon sa akin. "Mukha ba akong may nakakahawang sakit para madapuan ang kaibigan niya na nakikipag usap lang naman sana sa akin
Saktong natapos kami ni Claire sa pag iihaw at nagsimula na rin ang kasiyahan nina aroganteng Vincenzo. "Pwede bang samahan mo na rin akong ihatid ito kina Señorito?" Tanong ni Claire na marahan ko lang na tinanguan kahit na nag aalangan ako dahil sa pangungutya sa akin ng lalaking iyon kanina. An
Napahagikhik naman ng tawa si Claire. "Gusto mo ng palayasin kaagad? Ayaw mo bang makakita ng libre ng isang gwapong nilalang?" Tunog panunudyo na tanong nito na siyang ikinasimangot ko. "Kung ganoon naman ka arogante at mapanglait at huwag nalang." Walang prenong sagot ko kaya mas lalo itong na
(Luciana's POV) Parang sasabog ang dibdib ko sa sobrang sakit, kahihiyan at pagkadismaya pero tahimik akong umalis sa harapan niya. Hindi ko makontrol ang panginginig ng buong katawan ko sa harap harapang pang iinsulto at panlalait. Sanay na akong laitin ng kung sinuman eh, pero ngayon ako sobra