( Alas POV ) Di ko mapigilan maging emosyonal habang nakatitig sa nakaidlip na mukha ni Lola Aida. Nakaupo ito sa upuan habang ang ulo ay nakasandal sa may pader. At kahit may katandaan na ay mababanaag pa rin ang kagandahan sa mukha nito. Emosyonal akong napangiti. Hinding hindi ko kailanman in
"Ma," Marahang tawag ko sa aking biological mother. Nakatalikod kasi ito, naglalaba. Dali dali naman itong humarap sa akin nang maulinigan ang boses ko. "A--- anak! Mabuti naman at napadalaw ka! Ku--- musta ka?" Abot tainga ang ngiti nito nang sumalubong sa akin ngunit agad ding napawi nang tu
( Natalie's POV ) "Mag- iingat ka doon anak ha? Kung may problema, tumawag ka kaagad!" Naluluhang wika ni Mama Thalia hindi pa man lang ako nakakababa ng sasakyan. Kasalukuyan kaming nasa biyahe ngayon para ihatid ako ng mga ito patungong airport. "Oo naman ma! Huwag na po kayong mag- alala, kay
( Alas POV ) "Magandang umaga pogi kong anak! Ipinagtimpla kita ng kape." Magiliw na bungad ni Mama Kristina nang makapasok ito sa aking kwarto. At mula sa malalim na pagmumuni muni sa terrace ng kwarto habang nakatanaw sa napakalawak na lupain ng pamilya Santiago ay nakuha nito ang atensyon ko.
Matapos namin makapag usap ni Mama Kristina ay lumabas na rin ito ng kwarto. Ngayo'y naiwanan akong nag isa ay muli na nama akong napaisip ng malalim. Kita mo nga naman! Ang isang kagaya ko ay nagmula pala sa mayamang angkan. Ang batang nanlilimos ng pagmamahal noon sa pamilyang hindi naman tunay
( Natalie's POV ) "Hey Naty, wanna have some ride?" "No no! she's coming with me dude!" Kanya kanyang palipad hangin ng dalawa kong kaklase sa pinapasukang Unibersidad. Humarang sa daraanan ko ang naunang si Dallas kaya hindi naman nagpahuli ang isa na nagngangalang Zach. Inis akong napahint
Nanlaki ang mga mata ko sa naging tanong nito. Tila ba para itong bombang sumabog sa aking pandinig kasabay ng sobrang pagwawala ng aking dibdib. "Po----- po Manang?" Tanging naging sagot ko na patanong din pabalik. Napakadali lang naman sanang unawain ngunit parang ang hirap nito e- proseso sa ak
"Congratulations! You're six weeks pregnant." Masayang balita ng doktor kasabay ng pag abot nito ng transvaginal ultrasound result. Puno ng kagalakan ko itong tinanggap at mas lalo akong naging emosyonal nang makita ang maliit na buhay na nabuo sa aking sinapupunan. "Ang baby ko!" Emosyonal na t
Ano yon? Pasurprise epek? Ganern? Kaya naman nabaling na lamang sa ibang paksa ang usapan namin ni Ms. Sheena. At patungkol na ito sa talambuhay niya kung bakit sa edad niyang ito ay hindi pa siya nag asawa. At pagkatapos ay nagpaalam na rin ako sa kanya para mauna ng matulog. Sakto namang dalaw
( Luciana's POV ) "Fine! Apology accepted!" Para akong biglang nabunutan ng malaking tinik sa naging reply nito sa mensahe ko. Shit! Buti nalang talaga! At kahit malamig ang centralized aircon dito sa apartment ni Ms. Sheena ay bigla akong pinagpawisan nang marinig ang galit na boses kanina
"Señorito, tatapatin ko na po kayo ah! I mean gusto ko lang na magpakahonest. Kasi po-- uhmm kasi napakahirap po talaga ng kagustuhan niyong iyan. Hindi naman po magic ang pagpapaganda na sa isang iglap pitik lang ay gaganda na agad lalo pa at itong mukha ko pa na wala ng pahingaan sa balat dahil in
I came home without Luciana dahil gusto kong maging maayos na ang pisikal na hitsura at postura nun for Allyson's welcome party nextweek. And somehow, sa tinagal tagal kong namuhay na mag isa dito sa condo ko ay ngayon lang ako biglang nabingi sa katahimikan. Para bang bigla kong hinahanap hanap a
( Vincenzo's POV ) Abala ang mga mata ko sa dokumentong binabasa pero yung isipan ko ay aligaga. At ang nakakatawa ay ang dahilan ng pagkaaligaga nito na walang iba kundi ang Ms. Pimples na Luciana na yon. At bakit siya ang pumapasok sa isipan ko? Iyon ay hindi ko rin alam. I really don't know.
"Sa isang salon? Papagupitan niyo po ako Ms. Sheena?" Tanong ko agad nang huminto ang sasakyan nito sa tapat ng isang mamahaling salon. Hindi nga lang basta mamahalin kundi kilala at sikat na salon na dati rati ay napapanood ko lang sa telebisyon. Kung alam ko lang na sa isang salon pala kami pupu
"Ouch! Pwede bang pakidahan dahan naman?" Inda nito habang haplos haplos ang balikat niya. Napangiwi ako kasi naman hindi ako marunong sa pinapagawa nitong masahe. Mali na naman ako ng iniisip kanina dahil ang tinutukoy nitong 'I want you to do something for me' pala ay masahehin ang braso niyang
"May kailangan ka Sheena?" Tunog irritableng tanong ni Vincenzo sa babae kaya bigla naman itong napaayos ng tayo saka marahang tumango. "Ah, hindi po ba at kayo ang may kailangan sa akin Sir? Nagtext po kayo sa akin kanina na may mahalagang bagay kayong ipapagawa." Diretsahang sagot ni Ms. Sheena.
All eyes on me. Pakiramdam ko nasa akin ang mga mata ng mga empleyadong nadadaanan namin ni Vincenzo dahilan para makaramdam ako ng lalong pagkailang at hiya na rin. Lahat ng mga ito ay magalang na yumuyuko habang binabati ang lalaki ngunit para itong bingi at pipi na walang narinig at hindi man l